Żuklin - Wikiwand
For faster navigation, this Iframe is preloading the Wikiwand page for Żuklin.

Żuklin

Artykuł

49°59′8″N 22°25′51″E

- błąd

39 m

WD

50°1'N, 22°30'E, 49°58'59.99"N, 22°25'50.77"E

- błąd

19521 m

Odległość

1472 m

Żuklin
wieś
Ilustracja

Pejzaż rolny wsi
Państwo

 Polska

Województwo

 podkarpackie

Powiat

przeworski

Gmina

Kańczuga

Wysokość

210 m n.p.m.

Liczba ludności (2021)

350[1]

Strefa numeracyjna

16

Kod pocztowy

37-220[2]

Tablice rejestracyjne

RPZ

SIMC

0604577[3]

Położenie na mapie gminy Kańczuga
Mapa konturowa gminy Kańczuga, u góry nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Żuklin”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Żuklin”
Położenie na mapie województwa podkarpackiego
Mapa konturowa województwa podkarpackiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Żuklin”
Położenie na mapie powiatu przeworskiego
Mapa konturowa powiatu przeworskiego, na dole nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Żuklin”
Ziemia49°59′08″N 22°25′51″E/49,985556 22,430833

Żuklinwieś w Polsce położona w województwie podkarpackim, w powiecie przeworskim, w gminie Kańczuga[4][3].

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa przemyskiego.

Wieś, położona w powiecie przemyskim, była własnością Aleksandra Michała Lubomirskiego, została spustoszona w czasie najazdu tatarskiego w 1672 roku[5]. Prywatna wieś szlachecka, położona w województwie ruskim, w 1739 roku należała wraz z folwarkiem do klucza Kańczuga Lubomirskich[6].

Części wsi

Integralne części wsi Żuklin[4][3]
SIMC Nazwa Rodzaj
0604583 Budy część wsi
0604590 Górki część wsi
0604608 Wygoda część wsi
0604614 Zagrody część wsi

Informacje ogólne

Mała wioska położona nad rzeką Mleczką. Sąsiadujące miejscowości: Kańczuga, Krzeczowice, Niżatyce, Łopuszka Mała oraz Pantalowice. Leży na Podgórzu Rzeszowskim na wysokości 210 m n.p.m., w odległości 13 km na południe od Przeworska. Tereny na których znajduje się Żuklin zostały utworzone z osadów trzeciorzędowych. Gleby występujące na tym terenie to gleby gliniaste i czarnoziemy.

Historia

Żuklin został założony w 1384 roku. W 1390 r. Wieś należąca do klucza kańczudzkiego, była własnością Tarnowskich, a potem przeszła do Pileckich – dziedziców Kańczugi i okolic na przeszło 200 lat. Następnie na ponad 100 lat przechodzi do Ostrowążów, a po roku 1623 właścicielami są Lubomirscy. W 1498 r. napad tatarski spowodował wyludnienie wsi. Wielu mieszkańców zginęło, część dostała się do niewoli i została wywieziona do Turcji i Macedonii. W 1624 r. ma miejsce ponowny napad tatarski, ale i później ludność nie ma spokoju. Napady Kozaków, Szwedów, Rakoczego, częste przejścia wojsk i ciągła obawa przygnębiająco wpłynęły na ludność, która przenosiła się w bezpieczne miejsca. W 1812 roku Żuklin i Siedleczka (220 morgów) dostają się w ręce Kellermannów, mieszkających w Żuklinie.

Zespół pałacowy Kellermannów

W Żuklinie znajduje się pałac z drugiej połowy XIX wieku, otoczony parkiem z tego samego okresu. W 1946 roku w pałacu zostało założone liceum ogólnokształcące, następnie mieściły się tam warsztaty Szkół Odzieżowych. W 2000 roku był on jeszcze własnością gminy i miasta Kańczuga i planowano tam utworzyć ośrodek dla dzieci z porażeniem mózgowym lub dom samotnej matki. Rok później został wykupiony przez prywatnego inwestora z Rzeszowa (którego babka mieszkała w Żuklinie przed laty). W pierwszym roku po zakupie pałacu odnowiono stróżówkę i część pałacu. W skład zespołu pałacowego Kellermannów wchodzą:

  • murowany, piętrowy pałac (II poł XIX wieku);
  • główny wjazd - brama i kordegarda (II poł. XIX wieku), współcześnie odnowione;
  • park krajobrazowy.

Kolej wąskotorowa

W Żuklinie znajduje się stacja linii kolei wąskotorowej PrzeworskDynów.

Przypisy

  1. Wieś Żuklin w liczbach, Polska w liczbach [dostęp 2023-02-06] (pol.), liczba ludności w oparciu o dane GUS.
  2. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1628 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  3. a b c GUS. Wyszukiwarka TERYT
  4. a b Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
  5. Andrzej Gliwa, Wykaz zniszczeń we wsiach i miastach ziemi przemyskiej po najeździe tatarskim z 1672 roku : (cz. I), w: Prace Historyczno-Archiwalne, Tom 13 (2003), Rzeszów 2003, s. 183.
  6. Adam Homecki, Rozwój terytorialny latyfundium Lubomirskich (starszej gałęzi rodu) w latach 1581-1754, w: Studia Historyczne, rok V, zeszyt 3 (58), 1972, s. 436.

Linki zewnętrzne

{{bottomLinkPreText}} {{bottomLinkText}}
Listen to this article

This browser is not supported by Wikiwand :(
Wikiwand requires a browser with modern capabilities in order to provide you with the best reading experience.
Please download and use one of the following browsers:

This article was just edited, click to reload
This article has been deleted on Wikipedia (Why?)

Back to homepage

Please click Add in the dialog above
Please click Allow in the top-left corner,
then click Install Now in the dialog
Please click Open in the download dialog,
then click Install
Please click the "Downloads" icon in the Safari toolbar, open the first download in the list,
then click Install
{{::$root.activation.text}}

Install Wikiwand

Install on Chrome Install on Firefox
Don't forget to rate us

Tell your friends about Wikiwand!

Gmail Facebook Twitter Link

Enjoying Wikiwand?

Tell your friends and spread the love:
Share on Gmail Share on Facebook Share on Twitter Share on Buffer

Our magic isn't perfect

You can help our automatic cover photo selection by reporting an unsuitable photo.

This photo is visually disturbing This photo is not a good choice

Thank you for helping!


Your input will affect cover photo selection, along with input from other users.

X

Wikiwand 2.0 is here 🎉! We've made some exciting updates - No worries, you can always revert later on