Professor Marston and the Wonder Women (2017)

Aparte, eigenzinnige en boeiende film over een ogenschijnlijk keurige professor, echter allesbehalve een saaie piet, iemand die op verschillende gebieden zijn tijd ver vooruit was. Zijn ruimdenkende visie aangaande een open huwelijk, resulterend in een merkwaardige, pikante driehoeksverhouding krijgt in deze productie de meeste aandacht. En passant blijkt hij ook nog de grondlegger voor de leugendetector en de strip Wonder Woman. Zelfverzekerd geregisseerd door mevrouw Robinson die een stevig visitekaartje afgeeft, en ons de jaren dertig laat beleven op een manier zoals we die maar zelden hebben gezien. Of het allemaal daadwerkelijk zo gebeurd is valt natuurlijk te bezien maar Robinson laat ons er wel volledig in geloven en dat is een kwaliteit. Acteurs zijn als de film zelf: betrouwbaar en bovengemiddeld. Met name de twee dames leveren puik werk als de wispelturige minnaressen. Ook Evans als het titelpersonage voldoet, al ware het een voordeel geweest als hiervoor een bekendere acteur was gestrikt. Dan had deze prent wellicht meer de roem gekregen die het wel degelijk heeft verdiend. Leuk kijkvoer voor volwassenen, kleine kinderen beter niet laten meekijken .

Interessant verhaal maar dit wordt overschaduwt door het overdreven veel seks gedoe. Jammer want dat word duidelijk de aandacht op gevestigd.

Dit is een biografische film over Professor William Marston. Mocht je eigen afvragen; "wat heeft hij dan gedaan zodat er een film over zijn leven wordt gemaakt?" Nou deze man gaf in de jaren twintig van de twintigste eeuw lessen in psychologie aan de Havard-universiteit. Ook werkte hij aan de DISC-theorie, een beoordelingsinstrument voor menselijk gedrag en samen met zijn vrouw Elizabeth werkte hij aan een prototype van de leugendetector. Daarnaast was hij de bedenker van superheldin Wonder Woman. In deze strip verwerkte hij veel elementen uit zijn persoonlijke leven. Echter bezat Professor Marston een nogal onconventionele levenswijze, zeker voor de jaren veertig van de twintigste eeuw. De film toont dan ook hoe de polyamoureuze relatie tussen de Marstons en Olive aan de wieg ligt van Wonder Woman en hoe professor Marston zijn theorieën en fascinaties in zijn stripverhaal verwerkt.

Regisseuze Angela Robinson (door het bekijken van de film is mijn vermoeden dat zij lesbische is) schrikt hierbij niet terug om die liefdesrelatie (tussen vooral de twee vrouwen) en fascinaties (sadomasochisme) te tonen. De actrices Rebecca Hall en Bella Heathcote schitteren als respectievelijk Elisabeth Marston en Olive Byrne. Zij vormen de spil waarrond het verhaal draait. Dit drama roept verder heel wat vragen op over het menselijk gedrag, de nood aan zelf-verkenning en de machtsverhoudingen in liefdesrelaties. Conservatief Amerika zat natuurlijk niet te wachten op een vrouwelijke heldenfiguur waarvan zowel de strip als ook de bedenker onconventionele onderwerpen ten toon spreiden. Het huishouden van twee vrouwen, een man en enkele kinderen krijgt dan ook met heel wat tegenkanting te maken.

Zoveel jaar later blijkt er nog niet veel veranderd te zijn in VS want de film werd er maar lauw onthaald. Waar anders dit soort biografische films er toch in gaan als zoete koek bij de bekende filmprijzen. Geheel onterecht! ‘Professor Marston & the Wonder Woman’ bevat gevatte humor en scherpe dialogen. Het verhaal is meeslepend en prachtig in beeld gebracht. Daarnaast is dit drama een heerlijk ontdekkingstocht in het bijzondere universum van Wonder Woman.

Goeie film over een leraar en zijn vrouw die beide zijn aangetrokken tot een leerlinge. De uitvindingen en creaties van de professor komen wel voorbij, maar het is de boeiende en gecompliceerde driehoeksverhouding die hier centraal staat. Tegen het einde zakt het soms wat in. Goed acteerwerk van de drie hoofdrolspelers, vooral van Rebecca Hall.

Fascinerende film met de nodige humor en drama over het geschakeerde liefdesleven van de bedenker van “Wonder Woman”, die eerder een leugendetector uitvond. Centraal in de film staat de meervoudige liefdesrelatie van de professor met zijn vrouw en hun beider geliefde.

In zijn Wonder Woman-strips kon professor Marston zijn sensueel getinte fantasieën over zijn vrouw en zijn concubine kwijt. Dat leidde uiteindelijk tot openbare verbrandingen van de stripboeken en een verhoor door een of andere zedencommissie. Puriteins Amerika op z’n smalst.

Dat mag niet verhinderen dat dit een lekkere film is, met de nodige flair en warmte verteld. Enig minpuntje is dat de verhoorscènes het verhaal regelmatig hinderlijk onderbreken. Je ziet dat scriptsjabloon wel vaker. Meestal komt het de film niet ten goede.

Tot slot zij opgemerkt dat deze film heel erg profiteert van de acteerprestaties van Bella Heatchcote en in het bijzonder van een onverbeterlijke Rebecca Hall, in mogelijk de beste vertolking uit haar filmcarrière. In meerdere opzichten een heerlijke film.

Christine (2016) al gezien?

Jawel. Hieronder mijn commentaar van toen. Wellicht moet ik die film een herkansing geven.

het personage dat ze speelt stoot empathie ook echt af, en dat brengt ze wat mij betreft enorm overtuigend daar! hier, in een compleet andere rol, is ze ook erg goed inderdaad. een van mijn favoriete actrices van deze generatie.

Mij onbekend, maar toch een heel bijzondere kerel die professor Marston; voldoende om er een "op ware feiten gebaseerde" film van te maken, waar Angela Robinson, met een heel sterke regie, toch wonderwel in is geslaagd.

Een gegeven dat Amerika's goed fatsoen uit die tijd totaal vertrappelt.

Sterke vertolkingen (Rebecca Hall !).

Enige minpuntje is misschien dat de impact op de kinderen, zeg jongeren, van die bijzondere gezinssamenstelling (en gedragingen) niet erg sterk aan bod komt (op één incidentje na), maar voor de rest knappe verfilming.

Het is bijna knap te noemen hoe je een op het eerste gezicht interessant en seksueel geladen plot zo langdradig weet neer te zetten, de film had ook met gemak 20 minuten korter mogen duren. Het mag dan een waargebeurd verhaal zijn, deze verfilming voelt helaas nogal standaard en zelfs voorspelbaar aan en de sentimentele scenes vaak geforceerd.

Jammer, hier had ik echt meer van verwacht.

2*

Redelijke film, gebaseerd op ware feiten, maar mij totaal onbekend.

Hoewel Wonder Women, de strip kennen we natuurlijk allemaal, maar deze ontstaansgeschiedenis is mij, en velen denk ik, onbekend en dus wel interessant.

De film is wel een beetje langdradig, veelal draait het om seks, in al zijn vormen.

Kortom: wel eens leuk om te bekijken, maar zeker geen hoogvlieger.

Een wat bijzondere film, dit. Origin Story, romantisch drama over polyamorie, historische zedenschets, biopic... Professor Marston and the Wonder Women (2017) vertelt ons het op waargebeurde feiten gebaseerde verhaal van de bedenker van Wonder Woman, een voormalige professor aan Harvard, en de driehoeksrelatie die dit volgens de film inspireerde.

Het plot is misschien iets gekunsteld, met een subplot over een ondervraging van Marston over het bederf van de jeugd die de comic teweeg zou brengen, maar het is leuk om een interpretatie te zien van hoe de strijd voor vrouwenkiesrecht, BDSM en psychologische theorie samen kunnen komen in het ontstaan van een van de meest succesvolle superheldenkarakters. Rebecca Hall en Bella Heathcote zijn erg de moeite als de 2 vrouwen in Marstons (Evans) leven.

3,5*

“How are you going to learn anything at all about life if you refuse to live it?”

Professor Marston and the Wonder Woman is een prima film over de turbulente relatie tussen drie personen, Marston (Evans), zijn vrouw Elizabeth (Hall) en Olive Byrne (Heathcote). Alle drie de acteurs doen het goed, en vooral in het rustige en wat trage begin leunt de film sterk op het acteerwerk. Een man en twee vrouwen die samen leven en een relatie hebben, het was ‘not done’ in de jaren 40.

De seksuele relatie tussen de drie personages heeft ook wat trekjes van sadomasochisme en onderdanigheid, en vooral Olive is een interessant personage dat je steeds meer ziet groeien. Dat Olive uiteindelijk symbool zou staan voor superheldin Wonder Woman is een interessant subplot, en het tragische maar ook hoopvolle einde past helemaal bij de film.

Eigenlijk kan ik enkel meegaan inde lofzangen vooral dan van joolstein die het eigenlijk heel goed heeft verwoord. Fascinerende film dankzij een sterk acterend trio van protagonisten. Als je een origin story wil van Wonder Woman die zal je hier niet krijgen maar het is wel interessant hoe haar schepper vele onconventionele dingen en vooral fascinaties uit zijn dagelijkse leven in de comics heeft verwerkt. Zo kunnen we stellen dat eigenlijk twee vrouwen model hebben gestaan voor de superheldin.

En inderdaad joolstein Angela Robinson is lesbisch dat weet ik nog uit de tijd van DEBS, een komische romantische actiefilm waarin de liefde tussen twee vrouwen van een heel andere achtergrond centraal staat én met een gay positive message die erg zeldzaam waren in die tijd. En eigenlijk brengt ook deze film een positieve boodschap op dit vlak ondanks alles hebben ze hun onconventionele driehoeksverhouding doorgezet.

En ja ze regisseerde ook nog Herbie Fully Loaded, ook wel een leuke film. Het leek wel alsof ze gestopt was want tussen Herbie en Professor Marson zit 12 jaar.

Robinson regisseerde dus niet veel qua films (meer afleveringen in series zoals the L Word) maar het is wel fijn dat ze nog min of meer actief is en vooral die leuke boodschap die ze brengt nooit opdringerig. Dat de SJW's maar eens een voorbeeld nemen aan haar.

Best aardig.

Er zijn wel meer van dit soort films natuurlijk, laatst nog eentje over Bettie Page gezien. Het preutse America dat z'n censuur doordrukt, pop culture die z'n origine kent in de want louchere krochten van de menselijke driften. En dat in een klassiek kader dat toch best modern oogt.

Robinson weet er een aardige film van te maken, al voelt het script af en toe toch een beetje té Hollywood aan. Acteerwerk is verder best goed, visueel ziet de film er aardig uit en ook het drama tussendoor werkt wel. Al bij al niet zo heel veel op aan te merken.

Behalve dan dat deze film ook niet echt uitschieters kent. Het is allemaal redelijk braaf, ondanks het onderwerp. Verder wel een beetje zuur om te zien wat er nog overblijft van de hele Wonder Woman heritage. Ze hebben haar misschien niet klein gekregen, maar de Amerikaanse censuur heeft uiteindelijk wel gewonnen.

3.0*

Intrigerende prent waarbij vanuit de onconventionele rol van de hoofdrolspeler naar voren komt dat anders denken, buiten de gebaande paden, en doen leidt tot ontdekkingen en uitvindingen. Dit alles gekoppeld aan de interactie op alle vlakken tussen 3 mensen die in een continue verkenning zijn van zichzelf en de ander en met elkander. Dit al leidt tot een stripfiguur met een vrouw als held voorzien van een zweep en de kunde van bondage bij haar vijanden welke zich terugvertaald binnen de relatiedriehoek van de acteurs. Knap gemaakt, Europees haast en wellicht daarom in USA bijna volkomen roemloos. Geheel onterecht.

Tamme, maar voor amerikaanse begrippen vrij gewaagde blik op het leven van Dr. William Marston, de Harvard psycholoog die de leugendetector hielp bedenken en Wonder Woman bedacht in 1941. Het onderwerp is interessant en de cast doet het naar behoren, maar de personages blijven afstandelijk en de seksuele escapades van de hoofdpersonen worden niet bepaald opwindend in beeld gebracht.

Waar gebeurd is geen garantie voor een leuke film.

En daar wordt met dit vehikel maar weer eens het bewijs voor geleverd, want echt interessant, spannend of zelfs maar onderhoudend kon ik het gewoon echt niet vinden - ondanks puik werk van Rebecca Hall en Bella Heathcote, en een redelijke Luke Evans. Voor mijn gevoel had er heel, heel veel meer in gezeten. Sowieso allemaal veel en veel te preuts, ondanks het onderwerp. Blijft toch altijd verbazend dat op een of andere manier het idee beklijft dat er vroeger (of door 'nette' mensen) niet aan sex gedaan werd, terwijl er toch zat kinderen verschenen. Jah, met de ooievaar.

Had deze film door een van die ouwe viespeukerige Franse of Italiaanse regisseurs laten maken, en het had zomaar een meesterwerk geweest kunnen zijn. Maar dat is het nu niet. Eerder vergeetbare middelmatigheid, en dat met alle talent dat er aan gewerkt heeft.