Mesut Özil

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Mesut Özil
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

15 października 1988
Gelsenkirchen

Wzrost

180 cm

Pozycja

pomocnik

Kariera juniorska
Lata Klub
1995–1998 Westfalia 04 Gelsenkirchen
1998–1999 Teutonia Schalke-Nord
1999–2000 Falke Gelsenkirchen
2000–2005 Rot-Weiss Essen
2005–2007 Schalke 04
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
2006–2008 Schalke 04 30 (0)
2008–2010 Werder Brema 71 (13)
2010–2013 Real Madryt 105 (19)
2013–2021 Arsenal 184 (33)
2021–2022 Fenerbahçe 32 (8)
2022–2023 İstanbul Başakşehir 4 (0)
W sumie: 426 (73)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
2006–2007  Niemcy U-19 11 (4)
2007–2009  Niemcy U-21 16 (5)
2009–2018  Niemcy 92 (23)
W sumie: 119 (32)
  1. Aktualne na: 21 sierpnia 2022. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
Dorobek medalowy
Mistrzostwa Świata
złoto Brazylia 2014
brąz Południowa Afryka 2010
Mistrzostwa Europy
brąz Polska/Ukraina 2012
Mistrzostwa Europy U-21
złoto Szwecja 2009
Odznaczenia
Srebrny Liść Laurowy (RFN) Srebrny Liść Laurowy (RFN)
Strona internetowa

Mesut Özil (niemiecka wymowa: [ˈmeːzut ˈøːzil], turecka wymowa: [ˈmesut ˈøzil]; ur. 15 października 1988 w Gelsenkirchen) – niemiecki piłkarz tureckiego pochodzenia, który występował na pozycji pomocnika[1]. W latach 2009–2018 reprezentant Niemiec w piłce nożnej.

Kariera klubowa[edytuj | edytuj kod]

Początki kariery[edytuj | edytuj kod]

Karierę piłkarską rozpoczął w wieku 7 lat w klubie DJK Westfalia 04 Gelsenkirchen. 3 lata później przeniósł się do DJK Teutonia Schalke-Nord, by po roku zostać zawodnikiem DJK Falke Gelsenkirchen. W wieku 12 lat Özil trafił do Rot-Weiss Essen, gdzie występował przez kolejne pięć sezonów.

Schalke 04[edytuj | edytuj kod]

W 2005 podpisał kontrakt z FC Schalke 04. Pierwszy rok spędził w zespole rezerw, zaś latem 2006 roku został włączony do kadry pierwszej drużyny. W barwach Schalke zadebiutował 29 lipca 2006 roku w wygranym po rzutach karnych meczu Pucharu Niemiec z Bayerem 04 Leverkusen[2]. W Bundeslidze zadebiutował 12 sierpnia 2006 roku w zremisowanym 1:1 spotkaniu z Eintrachtem Frankfurt. Ostatecznie w sezonie 2006/2007 Özil dziewiętnaście razy wystąpił w lidze, a także wywalczył z klubem wicemistrzostwo Niemiec. W następnych rozgrywkach grał wraz z Schalke w fazie grupowej Ligi Mistrzów.

Werder Brema[edytuj | edytuj kod]

31 stycznia 2008 przeszedł do Werderu Brema, który zapłacił za niego 4,3 mln euro. W nowym klubie zadebiutował 10 lutego 2008 w zremisowanym 1:1 meczu z Bayernem Monachium. Po krótkim czasie Özil wywalczył sobie miejsce w podstawowym składzie, tworząc wraz z Diego duet środkowych pomocników. 26 kwietnia 2008 w zremisowanym 3:3 meczu z Karlsruher Özil strzelił pierwszego gola w Bundeslidze. W sezonie 2007/08 wywalczył z Werderem wicemistrzostwo Niemiec. W 2009 zdobył z klubem swoje pierwsze klubowe trofeum, Puchar Niemiec. Z Werderem wziął także udział w Pucharze UEFA, z którego jednak klub odpadł po porażce 1:2 z Szachtarem Donieck.

Real Madryt[edytuj | edytuj kod]

17 sierpnia 2010 Real Madryt potwierdził podpisanie kontraktu z Özilem[3]. Kwota transferu wyniosła około 15 milionów euro, a sam zawodnik podpisał kontrakt do 2016 roku[4]. W barwach Realu zadebiutował 29 sierpnia 2010 roku w wyjazdowym spotkaniu z Mallorcą, zmieniając w 62. minucie Sergio Canalesa[5]. 3 października 2010 roku podczas domowego spotkania z Deportivo La Coruña Özil zdobył swoją debiutancką bramkę, zaś Real wygrał 6:1[6]. Pierwszy sezon zakończył z dorobkiem 6 goli i 17 asyst w lidze. Wraz z drużyną zdobył wicemistrzostwo Hiszpanii, Puchar Hiszpanii, a także dotarł do półfinału Ligi Mistrzów. Otrzymał także nagrodę dla Najlepiej Asystującego Zawodnika Ligi Mistrzów oraz został wybrany do jedenastki sezonu tych rozgrywek. Następne rozgrywki rozpoczął zdobywając bramkę na 1:0 w zremisowanym 2:2 pierwszym meczu o Superpuchar Hiszpanii z Barceloną[7]. W przegranym 2:3 meczu rewanżowym Özil został w 78. minucie zmieniony przez Kakę, jednak w doliczonym czasie gry został ukarany czerwoną kartką. W lidze Özil w znacznym stopniu przyczynił się do zdobycia przez Real mistrzostwa Hiszpanii, a także otrzymał nagrodę dla Najlepszego Asystenta Ligi.

Arsenal[edytuj | edytuj kod]

2 września 2013 podpisał długoterminowy kontrakt z angielskim Arsenalem[8]. 14 września zadebiutował w nowym klubie podczas wygranego 3:1 spotkania z Sunderlandem, w którym zanotował asystę przy golu Oliviera Giroud[9]. 1 października w spotkaniu fazy grupowej Ligi Mistrzów z SSC Napoli zdobył swoją pierwszą bramkę w barwach Arsenalu, a także zanotował asystę przy bramce Giroud. W swoim pierwszym sezonie w ekipie Kanonierów, zdobył Puchar Anglii, kiedy to Arsenal po dogrywce pokonał Hull City 3:2.

Kariera reprezentacyjna[edytuj | edytuj kod]

We wrześniu 2006 Özil otrzymał powołanie do reprezentacji Niemiec do lat 19, w której rozegrał w sumie 11 spotkań i zdobył 4 gole. W 2006 wziął udział w młodzieżowych Mistrzostwach Europy. W wieku 18 lat Özil zadebiutował w kadrze do lat 21. W 2009 otrzymał powołanie na młodzieżowe Mistrzostwa Europy. Wraz z reprezentacją zdobył złoty medal, a w wygranym 4:0 w finałowym spotkaniu z Anglią zdobył bramkę.

W listopadzie 2007 zrzekł się tureckiego obywatelstwa i od tego czasu posługuje się jedynie niemieckim paszportem[10].

W seniorskiej reprezentacji zadebiutował 11 lutego 2009 w przegranym 0:1 towarzyskim meczu z Norwegią. Wszedł wówczas na boisko w 78. minucie meczu, zmieniając Torstena Fringsa.

W 2010 otrzymał powołanie na Mistrzostwa Świata w Południowej Afryce. Podczas turnieju został razem z Kaką najlepiej asystującym zawodnikiem. W ostatnim spotkaniu fazy grupowej z Ghaną zdobył bramkę dającą Niemcom zwycięstwo[11]. Reprezentacja Niemiec zdobyła ostatecznie brązowy medal, pokonując w meczu o 3. miejsce Urugwaj 3:2. Po turnieju Özil otrzymał nominację do wielu nagród, m.in. do Złotej Piłki, FIFPro, Złotej Piłki Adidasa oraz Najlepszego Młodego Zawodnika Roku.

W 2012 Özil został powołany do kadry na Mistrzostwa Europy 2012. Ostatecznie Niemcy dotarli do półfinału, gdzie przegrali 1:2 z Włochami. Özil został najlepszym asystującym mistrzostw, a także wybrano go do najlepszej jedenastki całego turnieju.

Statystyki kariery[edytuj | edytuj kod]

Klub Sezon Liga Liga Puchar kraju Puchar ligi Europa Inne Suma
Mecze Bramki Mecze Bramki Mecze Bramki Mecze Bramki Mecze Bramki Mecze Bramki
FC Schalke 04 2006/07 Bundesliga 19 0 1 0 2 0 1 0 23 0
2007/08 11 0 1 1 0 0 4 0 16 1
Ogólnie 30 0 2 1 2 0 5 0 0 0 39 1
Werder Brema 2007/08 Bundesliga 12 1 0 0 0 0 2 0 14 1
2008/09 28 3 5 2 14 0 47 5
2009/10 31 9 5 0 10 2 46 11
2010/11 0 0 1 0 0 0 1 0
Ogólnie 71 13 11 2 0 0 26 2 0 0 108 17
Real Madryt 2010/11 Primera División 36 6 6 3 11 1 53 10
2011/12 35 4 5 0 10 2 2 1 52 7
2012/13 32 9 8 0 10 1 2 0 52 10
2013/14 2 0 0 0 0 0 0 0 2 0
Ogólnie 105 19 19 3 0 0 31 4 4 1 159 27
Arsenal 2013/14 Premier League 26 5 5 1 1 0 8 1 40 7
2014/15 22 4 5 1 0 0 5 0 32 5
2015/16 35 6 1 0 0 0 8 2 1 0 45 8
2016/17 33 8 3 0 0 0 8 4 44 12
2017/18 26 4 0 0 2 0 7 1 35 5
2018/19 24 5 1 0 0 0 10 1 35 6
2019/20 18 1 1 0 2 0 2 0 23 1
2020/21 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0
Ogólnie 184 33 16 2 5 0 48 9 1 0 254 44
Fenerbahçe 2020/21 Süper Lig 10 0 1 0 0 0 11 0
2021/22 22 8 0 0 4 1 26 9
Ogólnie 32 8 1 0 0 0 4 1 0 0 37 9
Istanbul Başakşehir 2022/23 Süper Lig 4 0 1 0 2 0 7 0
Ogólnie w karierze 426 73 50 8 7 0 116 16 5 1 597 98

Sukcesy[edytuj | edytuj kod]

Werder Brema[edytuj | edytuj kod]

Real Madryt[edytuj | edytuj kod]

Buty Mesuta Özila na Estadio Santiago Bernabéu

Arsenal[edytuj | edytuj kod]

Reprezentacyjne[edytuj | edytuj kod]

Indywidualnie[edytuj | edytuj kod]

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Mesut Özil Hedefim huzurlu bir şekilde burada oynamak [online], beinsports.com.tr, 14 lipca 2022 [dostęp 2022-07-23] (tur.).
  2. Ein 17-Jähriger soll Lincoln ersetzen. Kicker, 27 lipca 2006. [dostęp 2013-09-02]. (niem.).
  3. Mesut Ozil to play for Real Madrid. Real Madryt, 17 sierpnia 2010. [dostęp 2013-09-02]. (ang.).
  4. Real Madrid confirm signing of Germany star Mesut Ozil. BBC, 17 sierpnia 2010. [dostęp 2013-09-02]. (ang.).
  5. The Whites make their debut in the 2010/11 edition of La Liga. Real Madryt, 29 sierpnia 2010. [dostęp 2013-09-02]. (ang.).
  6. Real Madrid CF vs Deportivo Report. goal.com, 3 października 2010. [dostęp 2013-09-02]. (ang.).
  7. Real Madrid CF vs FC Barcelona Report. goal.com, 14 sierpnia 2010. [dostęp 2013-09-02]. (ang.).
  8. German international Ozil joins Arsenal. Arsenal, 2 września 2013. [dostęp 2013-09-02]. (ang.).
  9. Sunderland 1 – 3 Arsenal. Arsenal, 14 września 2013. [dostęp 2013-09-14]. (ang.).
  10. Jones fehlt in Hannover. Kicker, 23 listopada 2007. [dostęp 2013-09-02]. (niem.).
  11. Ghana 0-1 Germany. BBC, 23 czerwca 2010. [dostęp 2013-09-02]. (ang.).
  12. Mesut Oezil piłkarzem roku 2015 w Niemczech. sport.interia.pl. [dostęp 2016-01-14]. (pol.).
  13. Mesut Oezil pobił rekord Premier League. sport.interia.pl. [dostęp 2015-11-09]. (pol.).
  14. Weltmeister erhalten Silbernes Lorbeerblatt vom Bundespräsidenten [online], DFB - Deutscher Fußball-Bund e.V. [dostęp 2024-01-09] (niem.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]