Silent Night (2021)

Verrassend.

Ik raad menig geïnteresseerde kijker aan om niets over de film op te zoeken op voorhand. Je zal op die manier namelijk positief verrast worden, net als ik. Het voordeel is ook dat er nog geen talloze spoilerfilms op internet staan om de ervaring voor iedereen te ruïneren. Voor mij is dit in ieder geval een erg verrassende kerstfilm geworden.

Ik zal veel willen vertellen over de film, maar ik zal proberen om me in te houden zodat iedereen toch nog wel een beetje blanco de film in kan gaan. Geloof me, it's for the best. Silent Night raakt door zijn verloop erg veel genres aan maar weigert zich vervolgens aan een vast genre te koppelen. Voor een lange tijd gaat dat ook goed want de film maakt een zeker gevoel in je los, het is pas in de finale dat de ongebalanceerde taferelen beginnen te irriteren.

Verder staat er een behoorlijk bekende cast hier, dat ik niet bepaald verwacht had want deze film kwam zowat uit het niets aangezet. Allemaal hebben ze hun kwaliteiten, die ze hier goed gebruiken. In het begin voelt de film er ook behoorlijk als een komedie mee aan. Dit verandert gaandeweg een beetje (maar verdwijnt niet) en ik vond het uiteindelijk wel prettig. Laat zien dat enkele namen ook iets meer kunnen aanvangen dan alleen gek of charmant zijn.

Visueel misschien net wat te ongeïnteresseerd hier en daar, want de onderhuidse spanning had soms wat versterkt mogen worden door middel van visuele beeldvoering. De acteurs komen in ieder geval een heel eind om dit wel voor elkaar te krijgen. Soundtrack wordt uiteindelijk net iets te duidelijk sentimenteel en daardoor pusherig, maar gelukkig is regisseuse Griffin uiteindelijk gewoon op het goede pad en daar haalt de film kracht vandaan.

Ik snap dat menig lezer van deze review denkt dat dit een nogal vage tekst is, maar dat doe ik bewust. Deze film moet vooral meegemaakt worden, want het zal je waarschijnlijk verrassen eenmaal bekend wordt waar het allemaal heen gaat. Ik vond het jammer dat de film soms iets te veel uit balans hangt, want verder heeft het veel emoties in me naar voren laten komen. Silent Night vormt een zeer positieve verrassing die ik alleen zeker niet op kerstavond zelf aanraadt. Liever in de eerdere dagen van december. Je zal na afloop begrijpen waarom.

Silent Night van regisseur Camille Griffins neemt het aanstaande einde van de mensheid als aanleiding voor een bijeenkomst van een bevoorrechte familie in een groot landhuis en hun hopeloze afscheid van elkaar. Een afscheid getekend door valse gezelligheid en een merkwaardige wereldvreemdheid die de personages karakteriseert.
De film hanteert daarbij een fenomenale vorm van haatdragendheid en schreeuwerigheid die in elke scène overheerst en geen ruimte biedt voor nuances. De oppervlakkigheid, de hoge eigendunk en het egocentrisme van de personages werken verstikkend en voorkomen dat dingen als humor of ontroering hun weg in de film vinden. Mij zijn ze in ieder geval niet opgevallen.
De thema’s komen plastisch voorbij. De mens heeft het op deze planeet verbruid en zal niet overleven. Mensen die in grote auto’s rijden, in een groot landhuis wonen en een decadent feestmaal aanrichten, zijn de vermoedelijke hoofdschuldigen. De jongere generatie is boos omdat de oudere generatie zich laconiek bij het einde van de wereld neerlegt en de schuldvraag naast zich neerlegt. Als de champagne maar gekoeld is en het familiediner maar gezellig verloopt.
De personages zijn vervelend. Zelfs de spannende momenten die zich op elke familiebijeenkomst voordoen, worden niet scherpzinnig of humoristisch uitgespeeld, maar verdwijnen in de irritante laag ongeïnteresseerdheid die de schematisch vormgegeven personages bezitten. Het is vermoeiend om te aanschouwen.
Omdat het concept van de film blijft volharden in het weergeven van de onbuigzaamheid van de personages en er geen andere richtingen worden ingeslagen, is de zit vooral vervelend en zonder betekenis.

Beetje ongemakkelijke mix van komedie en thriller, maar uiteindelijk best de moeite waard. De prima cast helpt, net als de mysterieuze, zich langzaam ontvouwende plot, dat best verrassend in elkaar steekt. Uiteindelijk zijn de personages net iets te vlak en de film wellicht iets te onbestendig om echt memorabel te zijn, maar door de spannende opbouw en de steeds verder escalerende gebeurtenissen bleef mijn aandacht er toch goed bij.

Ik weet niet of ik het mag zeggen maar ik heb stiekem wel genoten van deze "wappie"-film. Ik zal de gelijkenissen met de actualiteit hier verder niet trekken, maar ja dit had ik niet verwacht toen ik deze film begon te kijken. De kleine Art is echt geweldig. Volledig eens met hem ook. De waarheid komt altijd uit een kindermond zeggen ze... Ja, een nogal aparte film ook omdat ik eigenlijk komedie en horror verwachtte. Horror was er eigenlijk niet, komedie ook zeer weinig. Het is een praatfilm en ondanks dat de meeste personages me totaal niet konden bekoren, maakte Art de film wel voor mij althans. Van ver lijkt Silent Night misschien een beetje zoals The Invitation, die zit wel wat vaag in mijn herinnering dus neem dit maar met een korrel zout.

Gekeken ehhhhn weer vergeten. Oh ja, groep "vrienden" komt bij elkaar maar het was mij onduidelijk waarom, dat komt later in de film. Het is wel duidelijk dat hier een vergelijking wordt getrokken met de actualiteit inderdaad. Door bepaalde zaken te laten opdreunen door de kinderen kan de maker zijn funding krijgen en zich verschuilen achter het feit dat het maar kinderen zijn. Nou ja, je weet in ieder geval wat je te doen staat als de overheid weer eens met bangmakerijen komt.

Geweldige film die veel gernes bevat, wat allemaal goed werkt. Histyrische personen die vooral met zichzelf bezig zijn, en een erg onverwacht wending die alles verandert. Film is vreemd en daarom voor mij genieten. Einde was ontroerend. Ik herkende wel wat andere films erin, maar als ik die aangeef is de verrassing eraf

Waar is deze film eventueel te zien?

Zeer saaie en slaapverwekkende kut film.

Deze begint als een typische kerstfilm; het echtpaar Nell (Keira Knightley) en echtgenoot Simon (Matthew Goode) stressen tijdens de voorbereidingen. Terwijl je de gasten met al hun tegenzin naar het huis ziet reizen. Nadat de gasten zijn gearriveerd, beginnen de typische kerst taferelen; het kerstdiner, ze spelen Hints, en openen cadeautjes. Maar er is iets....wat de stemming drukt...? Er hangt een doemscenario-sfeer...Iemand zegt iets over de koningin. In de hoek zit Sophie haar tranen weg te slikken. Waar de film uiteindelijk naar toe wil openbaart zich geleidelijk. De cast van de film is uitstekend, maar soms waren ze iets te overdreven of flauw. Wat ook wel weer hoort bij de kerstfilms. Mooi hoe de film de sentimentaliteit van de kerstfilmtraditie ondermijnt met een grote portie ondeugende vrolijkheid. Toch is het een behoorlijk donker en nogal droevig verhaal. Dat de film een snelle speelduur van 90 minuten bezat, werkt natuurlijk ook in voordeel van de film! De film scheen al gemaakt te zijn toen het werd ingehaald door de actualiteit dus overeenkomsten moeten toeval zijn. Minder goed was de keuze van kerstmuziek...vooral veel voor de hand liggend! Echter paste deze veel minder goed! Ach je kan niet alles hebben!

De vrijwel integraal afgespeelde opname van José Feliciano’s 'Feliz Navidad' en 'Mary’s Boy Child' van Boney M. wekken allicht de indruk dat we hier te maken hebben met de zoveelste romantische komedie over een feestdag. Het feit dat een keur aan vrienden en familieleden zich verzamelt in het riante huis van Simon [Matthew Goode] en Nell [Keira Knightley] lijkt dat te versterken, evenals een enthousiast spelletje Hints. Maar wanneer Art [Roman Griffin Davis] ontdekt wat iedereen daadwerkelijk staat te wachten tijdens deze ‘Stille Nacht’ steekt hij zijn wanhoop, woede en vooral het onbegrip voor de reactie van de andere aanwezigen niet onder stoelen of tafels. Griffin slaagt er weliswaar in om je als kijker te verrassen, maar de duistere wending is weinig geloofwaardig en leidt bovendien tot een wel erg melodramatische, haast soapachtige ontknoping die in iets te schril contrast staat met de luchtige opening. Niet oninteressant, maar bepaald niet geslaagd.

Een zeer matige eerste helft met vrij vervelende personages, pas in de tweede helft wordt het een klein beetje interessant. De cast doet het op zich niet slecht maar de personages stonden me erg tegen. Er zitten enkele redelijke grappen in maar echt gelachen heb ik nou ook weer niet. Al met al geen voldoende waard.

Best intrigerende film, die de mensheid/moderne wereld, zowat samenvat in klein anderhalfuur. Film kruist verschillende genres en het resultaat is best verrassend boeiend.

Verrassend komisch drama. Het verhaal zit best leuk in elkaar en kent een onverwachte twist. Het begin is bijna als een traditionele romcom met de nodige humor. De humor is wel zwart en behoorlijk cynisch, met een aantal geslaagde grappen. Richting het einde gaat het een hele andere kant op en vallen de kwartjes. Het drama neemt de overhand maar nog steeds met wat humor. De combinatie van romcom, komedie en drama is best wel gewaagd wat niet iedereen even zal waarderen. Het acteerwerk is dik in orde en zeker de jonge Davis heeft talent voor het vak. De soundtrack met veel bekende tracks is passend. Beetje een vreemde mix maar wel lekker. 3.5/4.0

Een kerstfilm met horrorkantje genaamd Silent Night... Lekker origineel. :/

Wegens relatief lage gemiddelde op Moviemeter en IMDb en de meh-score op Letterboxd had ik ook geen gigantische verwachtingen. Dat Keira Knightley doet me helemaal niks maar Roman Griffin Davis is dan weer het schattigste kindje van zijn generatie. De premise is ook interessant: Een groep vrienden komt samen om Kerst te vieren. Er zijn wat onderliggende spanningen tussen hen waardoor ruzies snel oplaaien. Dit wordt zeker niet geholpen door het feit dat tegen iets na twaalven iedereen zal sterven door de apocalyps.

Ik heb al mijn vooroordelen aan de kant gezet en met open mindset de film begonnen. Dat de kerstsfeer geleidelijk ook in casa Iben komt zorgde dat ik snel in de mood van de film zat. Er wordt (terecht) gelachen met de meligheid van Michael Bublé en meegezongen met het bloedirritante Féliz Navidad. Jep, ik was instantelijk gelukkig, voor mij zijn de feestdagen nu echt dichtbij aan het komen. Je merkt in het begin dat er hier en daar iets niet pluis is maar al snel wordt uit de doeken gedaan dat de wereld vergaat tegen het eind van de avond. Ik had verwacht dat er nu een opeenstapeling van irritante ruzies en geschreeuw ging komen. Dit bleef gelukkig beperkt tot enkele uiterst ongemakkelijke gesprekken. De personages krijgen elk hun kans om hun stukje bij te dragen aan het verhaal. Zo voelt de (best grote) cast toch aan als een familie en loopt niemand echt hard verloren.

De reden waarom de film van mij zo'n hoge score krijgt is omdat ik het niet zo goed aankon. Er komt in zo'n drastische situaties uiteraard het onderwerp zelfmoord aan bod. Aangezien dit toch wel heel dicht bij huis komt (wegens recente persoonlijke aanraking met dergelijke gedachten - even mijn boekje open doen) was een trigger-warning misschien wel welkom. De richting die de film neemt met het onderwerp is heel respectvol en gelukkig niet wansmakelijk. De keuze is erg moeilijk moest je in dergelijke situatie komt. Dit maakt het eindshot ook des te meer intens en ongemakkelijk.

Keira Knightley is voor een keer niet onuitstaanbaar. Integendeel, ik vond ze net erg overtuigend acteren. Ook Roman Griffin Davis, Annabelle Wallis, Lily-Rose Depp en Kirby Howell-Baptiste spelen erg goed. En van mij mag Lucy Punch voor veel meer grote rollen gecast worden. Ik vind haar al schitterend sinds ik Hot Fuzz zag met haar als verschrikkelijk irritant kind met een nog vervelender lachje. Ik moet nog steeds grinniken als ik eraan terugdenk.

Horror is nogal ver te zoeken maar ik snap het wel ergens. Verwacht je echte horror pur-sang ga je bedrogen uitkomen. Verwacht je een zwarte comedy met enkele erg sterke scènes, laug-out-loud momenten en schitterend acteerwerk, dan zit je zeker goed.

4,5* (bij herziening waarschijnlijk iets lager, maar het voordeel van de twijfel wegens impact.)

Aardige film over een gezin dat kerst viert in hun huis met vrienden en familie. Op zich is de premisse van deze onconventionele kerstfilm (mbt het einde van de wereld) prima. Echter is de balans tussen komedie en drama op een gegeven moment zoek. Een fijne cast en toch genoeg goeie en ook vermakelijke scenes voor 3.0 sterren.

Lieve deugd, wat een saaie hap. Filosofische gesprekken? Aan de toog van de Dulle Griet heb ik diepgaandere gedachten te berde horen brengen. Het is afwachten tot duidelijker wordt waar het heengaat, maar zelfs de ontknoping kon het zinkend schip niet boven water trekken. Om in slaap bij te vallen dit.

Damn,

Dan wel niet Kerstavond, maar wel gekeken op Kerstmiddag…..

En kan helemaal staan achter wat jij hebt geschreven.

Zo min mogelijk voorinformatie en laat je meenemen in de film en wat er onderling tussen de acteurs en actrices gebeurd en waar het naartoe gaat.

En nu op naar All You Need Is Love…….

Tegen het einde aan zat ik zelf al te denken aan aangezien het een zwarte komedie is, dat het maar zo kon zijn dat je ineens mensen ziet rondlopen nadat die gif wolk langs is geweest en het dus laat zien dat mensen nooit die pil hadden moeten nemen. En ik zat er aardig dichtbij, want ineens doet dat jochie zijn ogen open. Hij is blootgesteld aan dat gif toen hij bij die auto stond. Interessant. Best dark, hij is de enige overlevende.

Dus het komt erop neer dat wat werd gezegd op het nieuws en de overheid dat alles wat leeft over de hele wereld aan het sterven was....bullshit was? Al die mensen hebben gewoon die pil genomen, maar het gif doodt dus achteraf niet. Best crazy.