Also known as: bridge language, common language, trade language, auxiliary language, vehicular language, link language
Lingua franca is a language that is adopted as a common language between speakers whose native languages are different.
The phrase is from the Italian. It literally means “Frankish language.” The Franks were a Germanic tribe.
The term originated from the medieval Mediterranean Lingua Franca, a Romance-based pidgin language used (especially by traders and seamen) as a lingua franca in the Mediterranean Basin from the 11th to the 19th century.
MGA KAHULUGAN SA TAGALOG
- lingua franca: Prangkong wika (Ang mga Prangko ay isang tribo noong unang panahon. Sila ang ninuno ng mga Aleman.)
- lingua franca: wikang tulay, karaniwang wika, wikang pangkalakal, wikang pantulong, wikang nag-uugnay
- lingua franca: isang wika o dayalekto na sistematikong ginamit upang makapagsalita sa isa’t isa ang mga taong nagkakaiba sa katutubong wika o dayalekto
- lingua franca: pangatlong wika na iba sa dalawang katutubong wika ng mga nananalita
Nakuha ang terminong “lingua franca” mula sa edad medyang Mediteraneong Lingua Franca, isang wikang pabalbal batay sa Romanse na ginamit — lalo na ng mga mangangalakal at marino — bilang lingua franca sa Rehiyon ng Mediteraneo mula ika-11 hanggang ika-19 na siglo.
Masasabing ang lingua franca ngayong ay ang wikang Ingles. Kung ang isang Tsino at isang Ruso ay magkatagpo sa Tokyo, malamang ay susubukan nilang mag-usap muna gamit ang English.
Ang Ingles ang kinikilalang lingua franca sa mundo ngayon.
