Bij flets Oranje zijn slechts flarden van de Wijnaldum uit zijn toptijd te zien

Je ziet hem steeds loeren op de kansrijke momenten zodra er achterin even ruimte ligt bij Schotland. Met zijn ervaring voelt Georginio Wijnaldum dat feilloos aan. Zeker wanneer Oranje-spits Memphis Depay zich iets laat terugzakken naar het middenveld, en aan de bal komt. Dat is voor Wijnaldum het signaal om ‘over’ zijn maatje heen de diepte in te sprinten.

Zoals ze het tot enkele jaren geleden zo vaak deden bij Oranje, en vaak met succes. In de eerste termijn van bondscoach Ronald Koeman (2018-2020) was de tandem Wijnaldum-Depay bij dertig van de 43 doelpunten betrokken. Een ‘koningskoppel’, werden ze genoemd.

Dat was toen. Wijnaldum is nu 33, stapte dit seizoen over naar Al-Ettifaq in Saoedi-Arabië, ver verwijderd van het Europese topvoetbal. Dit nadat hij in 2022 een breuk in zijn scheenbeen had opgelopen. Een speler onmiskenbaar op zijn retour. Afgelopen najaar werd hij drie keer op rij niet opgeroepen, zijn rol leek daarmee uitgespeeld richting het EK in Duitsland komende zomer.

Maar Koeman, loyaal aan Wijnaldum door de goede eerste periode, wilde hem testen, richting het EK. Zijn dynamiek en loopvermogen kan hij nog goed gebruiken, denkt hij. „Hij is nog steeds een speler die in mijn optiek heel goed van box tot box kan spelen”, zegt hij vrijdag voor het oefenduel tegen Schotland bij de NOS. „Als eerste man achter Memphis moet hij in de zestien komen. Om zeker te weten of iemand dat nog steeds kan, moet je hem wel opstellen.”

Niet-Europese club

Dat doet hij dus, Wijnaldum mag beginnen. Twintig minuten voor de aftrap is er even overleg tussen Wijnaldum en Depay, het koppel dat door Koeman weer in ere is hersteld. Met aanvoerder Virgil van Dijk gaat Wijnaldum in de warming-up, bij het trekken van de korte sprintjes, voorop. Hij is de vijfde international in de historie van Oranje die voor een niet-Europese club speelt, en de eerste voor een Saoedische club.

Zijn inmiddels ex-ploeggenoot bij Al-Ettifaq, Jordan Henderson, werd bij een interland van Engeland op Wembley vorig jaar oktober uitgejouwd door het thuispubliek. Dit vanwege zijn omstreden overstap naar Saoedi-Arabië. Daar is bij Wijnaldum niets van te merken als de opstelling wordt gegeven: zijn naam wordt net zo vrolijk meegeschreeuwd door het publiek als die van de andere basisspelers.

Lees ook Oranje-international Georginio Wijnaldum over Saoedi-Arabië: ‘Ben je daar geweest? Zou je een keer moeten doen’

Hij heeft meteen een goede onderschepping, na tien seconden. Al zal Koeman vooral blij zijn met de negentiende minuut. Wijnaldum sprint diep, in de combinatie met Depay, waaruit een beloftevolle situatie ontstaat. En meteen daarna nog een keer, als hij gevaarlijk opduikt voor het doel bij een voorzet van aanvaller Cody Gakpo.

Kort voor rust geeft hij nog een gevoelig passje op de diepgaande Depay, waaruit bijna een grote kans ontstaat. Daar is goed te zien dat de chemie tussen de twee er nog altijd is – het is lang geleden dat ze samen uitblonken in Oranje.

Dat doen ze nu ook niet. Daarvoor is het optreden van de kant van Oranje lange tijd erg flets, inspiratieloos, en Schotland in fases veel gevaarlijker.

Op sommige momenten is het ontbreken van pure explosiviteit te zien bij Wijnaldum. En een gebrek aan duelkracht, zoals na drie minuten. In een luchtduel rond de middenlijn is hij in een goede positie om de bal te onderscheppen, maar hapt hij niet toe, omdat hij iets inhoudt. Weg kans op een interceptie: balbezit Schotland.

Kopbal in de hoek

Het zijn flarden van de Wijnaldum uit zijn toptijd, deze vrijdagavond tegen Schotland, op papier een van de zwakkere EK-deelnemers komende zomer. Maar toch heeft hij nog wel dat gevoel voor timing richting de goal, voor het juiste moment kiezen.

Het is goed te zien bij zijn doelpunt, halverwege de tweede helft. Voorzet van links van Gakpo, goede loopactie Wijnaldum, die strak in de hoek binnenkopt, als hij simpel voor zijn directe tegenstander John Souttar kruipt. 2-0 voor Oranje, dat in de eerste helft al op voorsprong is gekomen via een afstandsschot van Tijjani Reijnders.

Diep in de tweede helft vindt Wijnaldum ook goed de diepte, al leidt het niet tot een kans. Kort erop verlaat hij met applaus het veld, als hij wordt gewisseld. Een hand van Koeman. Hij heeft laten zien nog belangrijk te kunnen zijn. Al is de vraag hoeveel waarde eraan moet worden gehecht; de tegenstand van Schotland was niet groots.

Door doelpunten van invallers Wout Weghorst en Donyell Malen wint Nederland nog geflatteerd (4-0). Wijnaldum zit dan al op de bank, even bij te komen van zijn terugkeer.