Convicted (1950)

Een gevangenisdrama met een vleugje humor over een gedetineerde die ten onrechte veroordeeld werd en hulp kreeg van een cipier en over de heersende codes binnen het gevangenisleven. Een aantal dialogen waren uitstekend geschreven, de cast speelde goed, maar het romantische intermezzo paste niet in het verhaal.

Ford en Crawford speelden ook al eens samen in 'The fastest Gun Alive' wat tot de beste westerns gerekend mag worden.

De ook wat ongeloofwaardige romantische input tussen Ford en Malone verstoorde enigermate

het verloop van het verhaal, maar Crawford en Ford waren hier weer echt goed aan het acteren,

waarbij Crawford zich bijna vaderlijk over een tamelijk schuchtere en naieve Ford ontfermt.

Prima gevangenis drama met een goed spelende Ford en Crawford , al speelt hij natuurlijk geen cipier maar de gevangenis directeur .

Remakes zijn niet alleen iets van de laatste jaren. Ook in het studiotijdperk werd het volop gedaan. Bekend voorbeeld op noirgebied is The Maltese Falcon dat ook al verfilmd was in 1931 en in 1936.

Ook deze film naar een toneelstuk was al verschillde keren verfilmd. Het eerste als de Howard Hawks film The Criminal Code in 1931. Nagenoeg tegelijk werden er ook verfilmingen in het Spaans en Frans gemaakt. Al zeven jaar later volgt er weer een verfilming met Penitiary. DE derde Amerikaanse verfllming in nog geen twintig jaar is deze Convicted. De Hawks versie The Criminal Code is de betere film. Hawks geeft de film meer identiteit en meer sfeer en een aantal fraaie experssionistische touches. In Hawks film is de druk veel voelbaarder en de film als geheel is een stuk claustrofobischer, Ook is de hoofdpersoon een stuk jonger Het is vooral een les in hoeveel verschil nuances en kleinere stijlkeuzes maken, want de films wijken op papier niet veel van elkaar af. Convicted is iets sentimenteler en benadrukt losse dramatische momenten soms wat meer (de scenes met en rondom zijn vader die niet in Hawks film zit bijvoorbeeld).

Heel fijn in Convicted is de rol van Glenn Ford, altijd fijn om hem in een noir te zien. Verder is het een prima film, maar ik ga een halfje lager dan bij The Criminal Code. Maar het was heel boeiend om twee verfilmingen van hetzelfde verhaal kort achter elkaar te zien.

Allereerst dit : jammer genoeg zit in de film voor mij een flagrante ongeloofwaardigheid door een gevangene (Ford) in burgerkledij als chauffeur te laten optreden voor de dochter van de gevangenisdirecteur zonder bewaking ! Misschien een tip voor onze Vlaamse cipiers als die opnieuw willen staken om de overbevolking aan te klagen. Laat de gevangenen chauffeurtje spelen voor Minister van Justitie bv.

Terug naar de film Convicted (de titel alleen al) die nog genoeg fataliteit en doem bezit om daar net overheen te kunnen. Een gevangenisdrama als desillusie voor de autoritaire leiding. De film geeft de teneur van de na-oorlogse mentaliteit goed weer nl door pech en banaliteit geraakt Ford in de gevangenis en een hoop op beterschap valt telkens weer in diggelen omdat Ford moet kiezen tussen loyaliteit voor de onderdrukten of door verraad bij de gegoede van de maatschappij te horen. Interessant verhaal maar het plot ontplooit zich te gemakkelijk naar het happy end. Ik heb gelezen dat The criminal code van Hawks een betere bewerking was. Convicted was immers een remake. Beide films waren gebaseerd op bewerking van het toneelstuk van Martin Flavin dat een donkerder en pessimistischer visie was op het thema van de onrechtvaardigheid van law and order. Maar de vlekkeloze klasse van fotografie en produktie en cast maakt dat Convicted nooit onder de middelmaat zakt.