Związek taktyczny

Związek taktyczny (do 1945 używano także określenia wielka jednostka) – jednostka organizacyjna wojska przeznaczona do prowadzenia wspólnych działań bojowych^[1]. Związki taktyczne występują zazwyczaj we wszystkich rodzajach sił zbrojnych.

Wyróżnia się wśród nich:

• brygady – niższe związki taktyczne składające się z batalionów (dywizjonów) lub pułków;
• dywizje – podstawowe związki taktyczne składające się z pułków lub brygad;

W skład każdego związku taktycznego wchodzi zazwyczaj kilka jednostek rodzajów wojsk: w brygadzie – pododdziały (np. bataliony, dywizjony), w dywizji – oddziały (pułki).

Wielka jednostka – większy związek taktyczny, przeznaczony do wykonywania samodzielnych zadań taktycznych, operacyjnych lub strategicznych. Wielka jednostka składała się z różnych rodzajów broni i wyposażona była we wszystkie środki niezbędne do samodzielnego prowadzenia walki. Wielkimi jednostkami były dywizje, grupy, korpusy i armie^[2].

Związek taktyczny marynarki wojennej (flotylla, brygada okrętów) – jednostka organizacyjna sił morskich przeznaczona do wykonywania zadań taktycznych^[3].