Siostry Notre Dame
| |
| Pełna nazwa |
Zgromadzenie Sióstr Szkolnych de Notre Dame |
|---|---|
| Nazwa łacińska |
Congregatio Pauperum Sororum Scholarium de Notre Dame |
| Skrót zakonny |
SSND |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Założyciel | |
| Data założenia |
1833 |
| Data zatwierdzenia |
1865 |
| Przełożony |
s. M. Dominica Michalke[1] |
| Strona internetowa | |
Siostry Notre Dame – pełna nazwa Zgromadzenie Sióstr Szkolnych de Notre Dame (łac. Congregatio Pauperum Sororum Scholarium de Notre Dame) – żeńskie zgromadzenie zakonne.
Historia i współczesność[edytuj | edytuj kod]
Warunki polityczne i religijne po okresie Oświecenia i rewolucji francuskiej skłoniły bł. Marię Teresę od Jezusa oraz jej dwie towarzyszki do założenia w 1833 roku Zgromadzenia Sióstr Szkolnych de Notre Dame w Neunburgu w Bawarii[2][3].
Celem zgromadzenia, działającego pod opieką Georga Michaela Wittmanna, ratyzbońskiego biskupa pomocniczego, stało się budowanie chrześcijańskich zrębów rodziny przez wychowanie dziewcząt[2].
Papież Pius IX w 1865 roku zatwierdził konstytucję Ubogich Sióstr Szkolnych de Notre Dame[2].
Pierwsze domy zgromadzenia powstały w Galicji, na Śląsku i na Zaolziu, a w obecnych granicach Polski działalność sióstr datuje się od 1851 roku.
Wielkim ciosem dla funkcjonowania zakonu w Niemczech była polityka Kulturkampfu, kiedy to zlikwidowano wiele placówek, m. in. w Wilkanowie, Wrocławiu czy w Żaganiu[4].
Pierwszy polski klasztor sióstr szkolnych erygowano we Lwowie 24 sierpnia 1904 r. Domy na Kresach Wschodnich otrzymały status prowincji w 1934 r. z zarządem we Lwowie[5]. Już od 1924 r. podlegał wikariatowi polskiemu także klasztor w Bielsku (utworzony w 1859 r.)[6].
W okresie II wojny światowej i po niej prowincja polska utraciła wszystkie domy i placówki na Kresach (7) i w archidiecezji krakowskiej (2). Jesienią 1945 r. w ramach deportacji siostry przybyły na Śląsk, do zniszczonych domów niemieckiej prowincji śląskiej, przekazanych przez przełożoną generalną[5]. Były to m.in. domy w Bielsku[7], Domaszkowie[8] czy – przejściowo – w Gliwicach[7]. Część budynków klasztornych jednak została przejęta od razu lub w kolejnych latach przez państwo, np. w Bystrzycy Kłodzkiej[9].
Obecnie w polskiej prowincji domy Zgromadzenia Ubogich Sióstr Szkolnych Matki Boskiej znajdują się w Opolu (dom prowincjonalny), Bielsku-Białej (dwa: ul. Schodowa i Lipnik), Głubczycach, Katowicach, Krzydlinie Małej, Kupnie, Nowym Sączu, Otwocku, Piekoszowie, Strumieniu, Świebodzicach, Warszawie, Wrocławiu[10].
Współcześnie głównym kierunkiem działania jest nauczanie i wychowywanie, szczególnie ludzi porzuconych i z marginesu. Misja dzielenia się wiarą i pojednania wypływa z przekonania o inspirującej sile Eucharystii.
Siostry prowadzą też akcję „Shalom”, której celem jest między innymi: piętnowanie i przeciwstawianie się niesprawiedliwościom, wpływanie na środki masowego przekazu, nauczanie i wychowywanie służące wyzwoleniu narodów, działania na rzecz potrzeb lokalnych i globalnych[11].
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
- bł. s. Maria Antonina Kratochwil
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Przełożona generalna wybrana: Siostra M. Dominica Michalke. gerhardinger.org. [dostęp 2024-04-11]. (pol. • ang.).
- ↑ a b c Początki Zgromadzenia. gerhardinger.org. [dostęp 2024-04-11]. (pol. • ang.).
- ↑ Our History. ssnd.org. [dostęp 2024-04-11]. (ang. • hiszp.).
- ↑ Mandziuk 2006 ↓, s. 118, 121.
- ↑ a b Okruchy historii. ssnd.pl. [dostęp 2024-04-11].
- ↑ Kiedos ↓, s. 300.
- ↑ a b Mandziuk 2006 ↓, s. 82–85.
- ↑ Mandziuk 2006 ↓, s. 88–89.
- ↑ Mandziuk 2006 ↓, s. 86.
- ↑ Wspólnoty Sióstr Szkolnych de Notre Dame w Polsce. ssnd.pl. [dostęp 2024-04-11].
- ↑ Shalom. ssnd.pl. [dostęp 2024-04-11].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Józef Mandziuk. Placówki Zgromadzenia Sióstr Szkolnych de Notre Dame na Śląsku w latach 1851-1991. „Saeculum Christianum”. 13 nr 2, s. 81–122, 2006. Warszawa: Wydział Nauk Historycznych i Społecznych UKSW. ISSN 1232-1575. [dostęp 2024-04-11].
- Józef Kiedos. Działalność oświatowo-wychowawcza sióstr de Notre Dame w Bielsku i Strumieniu. „Śląskie Studia Historyczno-Teologiczne”. 25–26, s. 299–305, 1992–1993. Katowice: Księgarnia św. Jacka. ISSN 0137-3447. [dostęp 2024-04-11].
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Siostry Szkolne de Notre Dame. ssnd.pl. [dostęp 2024-04-11].
- Wanda Niemczycka Babel: Szkoła. ssnd.pl, 2003. [dostęp 2024-04-11]. (wspomnienia o lwowskim gimnazjum sióstr szkolnych de Nôtre Dame)