To rodzaj literatury pobudzającej do myślenia. Gorąco zachęcam do lektury i refleksji. Może warto odczarować niektóre określenia i wyjść poza kaganiec poprawności politycznej.

To rodzaj literatury pobudzającej do myślenia. Gorąco zachęcam do lektury i refleksji. Może warto odczarować niektóre określenia i wyjść poza kaganiec poprawności politycznej.

Bardzo nierówna. Od artykułów porywających przenikliwością i elegancja myśli do fragmentów, które budzą śmiech swoim zacietrzewieniem.

Bardzo nierówna. Od artykułów porywających przenikliwością i elegancja myśli do fragmentów, które budzą śmiech swoim zacietrzewieniem.

Genialna absolutnie! Jeśli chcesz uwolnić się od manipulujących opinii o Polsce jakoby kraju ksenofobicznym to jest lektura dla Ciebie. Krystaliczna, analityczna myśl, bez manipulacji. I bez powyższego powodu warta każdej sekundy spędzonej z tą lekturą.

Genialna absolutnie! Jeśli chcesz uwolnić się od manipulujących opinii o Polsce jakoby kraju ksenofobicznym to jest lektura dla Ciebie. Krystaliczna, analityczna myśl, bez manipulacji. I bez powyższego powodu warta każdej sekundy spędzonej z tą lekturą.

Świetna książka demsakująca lewacki totalitaryzm i polityczną poprawność!

Świetna książka demsakująca lewacki totalitaryzm i polityczną poprawność!

Logiczna, precyzyjna, wspaniała, ale za dużo o Żydach i sprawach, które już wielokrotnie były omawiane w mediach.

Logiczna, precyzyjna, wspaniała, ale za dużo o Żydach i sprawach, które już wielokrotnie były omawiane w mediach.

Bardzo dobra pozycja poruszającą problematykę tytułowych wspólnoty i ksenofobii dla funkcjonowania ludzkich zbiorowości - zwłaszcza rodziny, narodu i państwa. Autorzy operując żelazną logiką, rzetelną argumentacją i finezyjnym językiem udowadniają główną hipotezę badawczą postawioną w swojej pracy, iż dla samego istnienia wspólnoty konieczna jest określona - ,,racjonalna" doza ksenofobii. Książka skłaniająca do przemyśleń, warta polecenia dla każdego zainteresowanego sprawami publicznymi i nie tylko.

Bardzo dobra pozycja poruszającą problematykę tytułowych wspólnoty i ksenofobii dla funkcjonowania ludzkich zbiorowości - zwłaszcza rodziny, narodu i państwa. Autorzy operując żelazną logiką, rzetelną argumentacją i finezyjnym językiem udowadniają główną hipotezę badawczą postawioną w swojej pracy, iż dla samego istnienia wspólnoty konieczna jest określona -...

Lewicowość definiuję za Bułatem Okudżawą (Wędrówki pamięci”, Kraków 1997, s. 14) jako zara­żenie chorobą naprawiania świata, a lewactwo to jest szczególnie ostra postać tej choroby: nie licząca się z realiami ludzkiej natury i chcąca ją siłą nagiąć do swoich zbawczych pomysłów.
Rozumiem, że lewacy uważają człowieka za dobre­go z natury.
To jest ich hasło sztandarowe. Ich zdaniem trzeba znieść wszelkie ograniczenia, wtedy ta dobroć się ob­jawi. A tych, u których się nie objawi, trzeba wyrżnąć - i wtedy będzie wszystko w porządku.

Czytać i polecać innym!

Lewicowość definiuję za Bułatem Okudżawą (Wędrówki pamięci”, Kraków 1997, s. 14) jako zara­żenie chorobą naprawiania świata, a lewactwo to jest szczególnie ostra postać tej choroby: nie licząca się z realiami ludzkiej natury i chcąca ją siłą nagiąć do swoich zbawczych pomysłów.
Rozumiem, że lewacy uważają człowieka za dobre­go z natury.
To jest ich ...

Te nieco ponad 400 stron to monumentalny pomnik dla cywilizacji łacińskiej. Takiego srogiego miażdżenia lewicowych aberracji niczym potężnym walcem nie zaznałem od czasów lektury rewelacyjnej notabene pozycji „Kapitalizm. Nieznany ideał” wielce czcigodnej Ayn Rand. Profesorowie Bogusław Wolniewicz i Zbigniew Musiał nie pozostawiają suchej nitki na dziwactwach serwowanych przez „lewoskrętnych” m.in. takich jak: „prawa człowieków”, neogandyzm czy stwierdzenie, że „życie jest wartością najwyższą”. Mielą na pył znamienną pałkę ideologiczną zwaną „ksenofobią” i słusznie obstają przy tezie, że ksenofobia posiada swoją gradację, a jej najsłabsza odmiana taka jak zwykła ostrożność w kontakcie z obcymi jest rzeczą naturalną, która chroni integralność wspólnoty. Na dobrą sprawę każdy kto zamyka drzwi od mieszkania na klucz jest ksenofobem, bo obawia się obcych. (Poza tym sięgając po genezę tego słowa to ksenos znaczy obcy, a fobos - strach, czyli strach przed obcymi, a nie żadna nienawiść jak to próbuje nam uzmysłowić zakłamane lewactwo) Rozłożenie na czynniki pierwsze tzw. „kontrowersyjnych” tematów jak kara śmierci, aborcja czy eutanazja. Kilka, lecz dosadnych słów na temat szaleństw Eurokołchozu. Ponadto ostentacyjne złamanie tabu wbrew panującej doktrynie „o Żydach dobrze albo wcale”, solidne odmitologizowanie takich wydarzeń jak Jedwabne ’41, Kielce ’46 czy Marzec ’68, do tego rzetelna analiza, a zarazem stanowcze potępienie tzw. procesu „podstawiania Polski” czyli zakłamywania faktów historycznych i szkalowania naszego kraju na arenie międzynarodowej, robienia z Polaków rabusiów i morderców Żydów. Mocno stężona mieszanina logiki, rozumu i faktów bez krzty postmodernistycznych domieszek.

Te nieco ponad 400 stron to monumentalny pomnik dla cywilizacji łacińskiej. Takiego srogiego miażdżenia lewicowych aberracji niczym potężnym walcem nie zaznałem od czasów lektury rewelacyjnej notabene pozycji „Kapitalizm. Nieznany ideał” wielce czcigodnej Ayn Rand. Profesorowie Bogusław Wolniewicz i Zbigniew Musiał nie pozostawiają suchej nitki na dziwactwach serwowanych...

Z 400 stron 300 przypada na tematy związane z żydami. Autorzy pokazują, jak z roku na rok postępuje polityka przedstawiania Polaków jako morderców żydów. W książce przeczytamy, co naprawdę wydarzyło się w Jedwabnem i w Kielcach (w 1946 r.).

Z 400 stron 300 przypada na tematy związane z żydami. Autorzy pokazują, jak z roku na rok postępuje polityka przedstawiania Polaków jako morderców żydów. W książce przeczytamy, co naprawdę wydarzyło się w Jedwabnem i w Kielcach (w 1946 r.).

Racjonalne wyjaśnienie rzekomo "kontrowersyjnych" tematów.
Jak się ma ksenofobia do poczucia wspólnoty, czy życie jest wartością najważniejszą, czym są "prawa człowieka" itd.
Logicznie, bez zbędnego słowotoku, strachu czy niepotrzebnych emocji,
po prostu w sedno.

Racjonalne wyjaśnienie rzekomo "kontrowersyjnych" tematów.
Jak się ma ksenofobia do poczucia wspólnoty, czy życie jest wartością najważniejszą, czym są "prawa człowieka" itd.
Logicznie, bez zbędnego słowotoku, strachu czy niepotrzebnych emocji,
po prostu w sedno.