Przykłady znaków diakrytycznych

Znak diakrytyczny	Zamiar	Przykłady
Ostry akcent	Używane z niektórymi francuskimi zapożyczeniami	kawiarnia, frazes
Apostrof *	Wskazuje na posiadanie lub pominięcie listu	dzieci, nie
Cedilla	Dołączone na dole litery c we francuskich zapożyczeniach, wskazujące miękkie c	fasada
Okrągły akcent	Wskazuje zmniejszone naprężenie pierwotne	winda operator
Diaereza lub Umlaut	Używany z niektórymi nazwami i słowami jako przewodnik w wymowie	Chloë, Brontë, współpracownik , naiwny
Poważny akcent	Czasami używany w poezji, aby wskazać, że normalnie niema samogłoska powinna być wymawiana	nauczyli
Macron lub znak stresu	Notacja słownikowa oznaczająca „ długie” samogłoski	Pada do wypłaty
Tylda	W hiszpańskich słowach zapożyczonych tylda oznacza dźwięk /y/ dodany do spółgłoski.	canon lub piña colada
Tylda	W portugalskich zapożyczeniach tylda oznacza samogłoski nosowe.	San Paulo

*Ponieważ znaki interpunkcyjne nie są dodawane do liter, generalnie nie są traktowane jako znaki diakrytyczne. Czasami jednak robi się wyjątek dla apostrofów.

Przykłady znaków diakrytycznych

Znaki diakrytyczne są obfite w artykułach i książkach anglojęzycznych. Pisarze i  leksykografowie  przez lata wykorzystywali znaki z wielką korzyścią, jak pokazują poniższe przykłady:

Ostry akcent: „Feluda przekazał niebieską  walizkę , zanim usiadł”.
- Satyajit Ray, „Kompletne przygody Feludy”

Apostrof: „ Chodźmy do mojego domu i zabawmy się trochę” – powiedziała Nancy.
– „Matka nam nie pozwoli” – powiedziałem. - Już za późno.
„ Nie przeszkadzaj jej”, powiedziała Nancy.
- William Faulkner, „Ten wieczorny zachód słońca”. Amerykański Merkury , 1931

Diaeresis lub Umlaut: „Pięciu młodych aktywistów zostało wybranych na urząd, co przyniosło polityczne uzasadnienie ruchowi kierowanemu przez młodzież, który został odrzucony przez starszych establishmentu jako naiwny , niewykształcony i nie do utrzymania”.
- „Trzęsienie młodości”. Czas , 6 października 2016

Poważny akcent: „Margret stała w swojej komnacie; uszyła
jedwabny szew.
Spoglądała na wschód, a na zachód . Widziała, jak te lasy zielenieją”. Tam Lin, „Tradycyjne melodie dziecięcych ballad”

Macron: "neighbor
rzeczownik neighbor   \ ˈ nā -bər \"
- Merriam-Webster's Collegiate Dictionary, wyd. 11, 2009

Znaki diakrytyczne w językach obcych

Jak już wspomniano, w językach obcych istnieją dosłownie dziesiątki znaków diakrytycznych. Wheeler podaje te przykłady:

„Słowa szwedzkie i nordyckie mogą również używać oznaczenia koła nad niektórymi samogłoskami ( å ), a słowa czechosłowackie mogą używać hackek ( ˆ ), symbolu w kształcie klina oznaczającego dźwięk „ch”, jak w angielskim chill”.

Ale jeśli nie nauczysz się – lub przynajmniej nie rozwiniesz biegłości – w tych językach, nie będziesz umiał czytać słów i liter ze znakami diakrytycznymi. Powinieneś jednak dowiedzieć się, gdzie te znaki stały się powszechne w języku angielskim – i gdzie zostały usunięte, zauważa Shelley Townsend-Hudson w „The Christian Writer's Manual of Style”. Trudno jest wiedzieć, kiedy zachować znaki diakrytyczne, mówi:

„Język jest w ciągłym ruchu. Coraz częściej można na przykład zobaczyć, jak ostry akcent i znaki diakrytyczne są usuwane ze słów  frazes, kawiarnia i  naiwny — czyli frazes  , kawiarnia i  naiwny ”.

Ale upuszczenie znaków diakrytycznych może zmienić znaczenie słowa. Townsend-Hudson twierdzi, że w wielu przypadkach należy zachować te kluczowe znaki, zwłaszcza różne akcenty, aby mieć pewność, że odwołujesz się do właściwego słowa, takiego jak  pasztet  zamiast  pasztetu: Pierwsze użycie oznacza rozłożenie drobno posiekanego lub puree sezonowanego mięsa, podczas gdy drugi odnosi się do czubka głowy – z pewnością wielka różnica w znaczeniu.

Zauważa, że ​​znaki diakrytyczne są również ważne, gdy odnosimy się do obcych nazw miejsc, takich jak  São Paulo, Getynga i  Kordoba  oraz do imion osobistych, takich jak  Salvador Dalí, Molière i  Karel Čapek . Zrozumienie znaków diakrytycznych jest zatem kluczem do prawidłowej identyfikacji, a nawet używania wielu obcych słów, które przeniosły się do języka angielskiego.