-
1.
pogard. osoba uważana za nieco głupią, nierozgarniętą i nieporadną -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Działalność intelektualna człowieka
określenia człowieka ze względu na jego działalność intelektualną
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Usposobienie człowieka
określenia człowieka ze względu na jego usposobienie -
Walek, dowiedziawszy się prawdy, że Szczęsny nic w Warszawie nie zdobył, nawet świadectwa czeladnika, [...] był nawet jakby zadowolony. Zawsze uważał się za lepszego i miał brata za ciołka.
źródło: NKJP: Igor Newerly: Pamiątka z Celulozy, 1952
Dziś podskakują tam na murawie też piłkarze - tyle że niewyobrażalne ciołki i nieudaczniki.
źródło: NKJP: Jeremy Clarkson: Auto to nie opiekacz, Dziennik Zachodni, 2009-03-28
Maniek, który miał mnóstwo mięśni i dwa zwoje mózgowe, nie zrozumiał skomplikowanego przekazu i uznał, że dziadek sobie z nas kpi. No to zareagował po swojemu. - Bo to bokser był. Bokserzy to jednak straszne ciołki.
źródło: NKJP: Marcin Meller: Kto nie stoi, ten siedzi, Polityka, 2002-03-02
A czy ty, ciołku głupi, nie umiesz czytać? Przecież pisałem, że [...] nie popieram żadnej z polskich partii, więc nie można powiedzieć, że „moja kochana partia” przegrała.
źródło: NKJP: Internet
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
liczba pojedyncza liczba mnoga M. ciołek
ciołkowie
ndepr ciołki
depr D. ciołka
ciołków
C. ciołkowi
ciołkom
B. ciołka
ciołków
N. ciołkiem
ciołkami
Ms. ciołku
ciołkach
W. ciołku
ciołkowie
ndepr ciołki
depr -
psł. *telъkъ 'młody byczek'