W tym artykule przyjrzymy się szczegółowo przykładom chemoautotrofów wraz z obrazami, aby dowiedzieć się o nich więcej.

Przykłady chemoautotrofów obejmują organizmy należące do grupy utleniaczy metanu, nitryfikatorów, bakterii utleniających i redukujących siarkę, bakterii Anammox, termokwasów i termofilnych archeonów.

Chemoautotrofy Przykłady obejmują:

Autotrofy są głównymi producentami łańcucha pokarmowego. Chemoautotrofy to organizmy autotroficzne, które syntetyzują własne pożywienie, przyswajając energię z reakcji chemicznych wytwarzających trifosforan adenozyny (ATP) i wytwarzając związki organiczne ze związków nieorganicznych.

W prostych słowach, chemoautotrofy to organizmy, które pozyskują energię poprzez utlenianie substancji nieorganicznych w celu syntezy żywności organicznej.

Organizmy chemoautotroficzne zaobserwowano w ekstremalnych warunkach, takich jak najgłębsza biosfera, głębokie otwory oceaniczne i zakwaszone regiony, w których prawie nie ma światła słonecznego.

Chemoautotrofy dzielą się na dwie grupy na podstawie ich nieorganicznych źródeł energii: Chemolitoautotrofy i Chemoorganotrofy.

Przykłady chemoautotrofów

Utleniacze metanu jako chemoautotrofy Przykłady:

1. Metylozyna

Methylosinus to rodzaj utleniania metanu bakterie będące mikroorganizmami jednokomórkowymi. Jako mieszkanie można je znaleźć w grupach na całym świecie w trudnych warunkach. Jako chemoautotrofy mają szeroki zakres zdolności metabolicznych i mogą spożywać prawie każdą substancję organiczną, a nawet niektóre substancje nieorganiczne, jako źródło pożywienia.

2. Metylocysta

Methylocystis to rodzaj bakterii utleniających metan, które wykorzystują chemosyntezę do produkcji żywności. W rezultacie jest klasyfikowana jako bakteria chemoautotroficzna.

3. Metanomonas

Methylomonas to grupa bakterii, która wykorzystuje metan jako źródło węgla i energii w procesie znanym jako metanotrofia. W tym przypadku ryzyko zanieczyszczenia jest bardzo skromne.

4. Metanobakteria

Metanobacterium to rodzaj Archaea należący do rodziny Metanobacteriaceae. Może żyć bez tlenu. Może produkować własną żywność, wykorzystując metan jako źródło energii.

5. Metylokok

Methylococcus to bakteria, która czerpie energię z utleniania organicznych cząsteczek zawierających wodór, takich jak metanol.

6. Metylomonas

Methylomonas to organizm bakteryjny, który czerpie energię i węgiel z metanu. Te mikroorganizmy odgrywają rolę w łagodzeniu globalnego ocieplenia.

Nitryfikatory jako chemoautotrofy Przykłady:

7. Nitrosomonas

Nitrosomonas jest składnikiem Betaproteobakterii. To rodzaj bakterii utleniających amoniak. W obecności tlenu ten ekskluzywny chemolitoautotrof wykorzystuje amoniak jako źródło węgla i energii.

8. Nitrosokoki

Nitrosococcus to mikrob słodkowodny w kształcie spirali. Wykorzystuje metodę chemosyntezy, aby uzyskać odżywienie jako bakterie nitryfikacyjne, w tym bakterie utleniające amoniak jako źródło energii. W siedliskach morskich odgrywa kluczową rolę w obiegu azotu.

9. Nitrobakterie

Nitrobacter to rodzaj bakterii chemoautotroficznych o wyglądzie przypominającym pałeczki. Nitrobacter może go znaleźć zarówno w wodzie, jak iw glebie. Jest odpowiedzialny za utlenianie, które przekształca azotyny w azotany.

10. Nitrospina

Nitrospina jest bakterie tlenowe utlenia azotyny w natlenieniu oceanu w strefie minimalnej. Odgrywa również kluczową rolę w procesie biogeochemicznym środowiska.

11. Nitrospira

Rodzaj Nitrospira występuje w glebie, wodach słodkich, źródłach geotermalnych, wodach gruntowych i oczyszczalniach ścieków. Przeprowadzanie utleniania azotynów w drugiej fazie nitryfikacji odgrywa istotną rolę w cyklu azotowym.

12. Nitrokok

Jako nitryfikator Nitrococcus jest obowiązkową bakterią chemoautotroficzną, która w środowisku morskim utlenia azotyny do azotanów. W środowiskach oceanicznych jest niezbędny do obiegu azotu.

Bakterie utleniające i redukujące siarkę jako chemoautotrofy Przykłady:

13. Thiothrix

Thiothrix to rodzaj bakterii utleniającej siarkę z wielokomórkowymi włóknami. Thiothrix może go znaleźć zarówno w źródłach siarkowych, jak i ściekach.

14. Thiobacillus

Rodzaj Thiobacillus należy do Gram-ujemnej rodziny Betaproteobacteria. Thiobacillus może go znaleźć zarówno w środowisku lądowym, jak i morskim. Utlenia siarkę do produkcji siarczanów, które są niezbędne do odżywiania roślin.

15. Termokok

Thermococcus to termofilny rodzaj Archaea. Dodaje siarkę elementarną do swojego pożywienia lub wymaga siarki jako podstawowego składnika do wzrostu, odżywiania i rozwoju niektórych gatunków.

16. Proteusz

Proteus jest zatem rodzajem Proteobacteria. Bacilli Proteus to saprofity, które można znaleźć na całym świecie. Częściowo rozłożona materia zwierzęca, kanalizacja, w jelitach ssaków, kompostowana gleba oraz odchody zwierząt i ludzi to najczęstsze miejsca, w których można ją znaleźć. Bakterie redukujące siarczany, które mają zdolność do naprawy dwutlenku węgla, są znane jako proteobakterie.

17. Campylobacter

Campylobacterota to gatunek bakterii. To rzeczywiście chemolitotrofia, co oznacza, że spełnia swoje wymagania energetyczne poprzez utlenianie zredukowanej siarki, wodoru lub mrówczanu w połączeniu z azotanami lub redukcją tlenu.

Bakterie Anammox jako chemoautotrofy Przykłady:

**Bakteria Anammox w komórce do badań – Wikipedia**

18. Brokadia

Jest to chemolitoautotroficzny utleniacz amonu bakterie, które jest obowiązkowe beztlenowy. Jest również znany jako bakteria anammox. Występuje w różnych ekologicznych systemach i oczyszczalniach ścieków na całym świecie.

19. Anammoksoglobus

To bakteria anammox, która wykorzystuje w procesie chemosyntezy beztlenowe utlenianie amonu. Ma jedyną w swoim rodzaju zdolność metaboliczną do integracji amonu z azotynem lub azotanem w celu wytworzenia gazowego azotu.

20. Jettenia

Ma wszechstronny metabolizm anammox podobny do większości innych bakterii anammox i może odzyskiwać węgiel.

21. Scanlindua

Candidatus Scalindua to rodzaj bakterii. Bakterie utleniające amon występują głównie w siedliskach morskich. Ma wolniejszy wzrost i wydajność niż inne znane gatunki anammox i silniejsze przyciąganie azotynów.

Archebakterie termokwasowe i termofilne jako chemoautotrofy Przykłady:

22. Termoplazma

Termoplazma to rodzaj archeonów. Przetrwa w warunkach wysokiej temperatury i kwaśnych. Są zarówno termofilne, jak i acidofilne. Dzięki temu odżywiają się w procesie chemosyntezy.

23. Termoproteusz

Ma formę przypominającą pręt. Może rozwijać się w wysokich temperaturach i jest chemoautotrofami wodorosiarkowymi. Mogą wytwarzać gazowy azot poprzez utlenianie amoniaku i redukcję azotanów.

24. Sulfolobus

To beztlenowa bakteria produkująca tlen. Jest składnikiem rodzaju Thermoacidophiles. Sulfolobus to naturalnie występujący rodzaj autotroficzny, który preferuje pH 2 i rośnie w wysokich temperaturach.

25. Sulfolobus islandzki

Jest to prototypowy mikroorganizm należący do supergromady Archaea. Pomimo swojego geologicznego środowiska, skrajne bakterie termoacidofilne są ściśle chemoautotrofami.

26. Sulfolobus Shibatae

Sulfolobus Shibatae to rodzaj bakterii należących do rodziny Sulfolobaceae. Pozyskują energię poprzez utlenianie siarki elementarnej w warunkach autotroficznych.

Przykład chemotrofowy:

Chemotrofy to organizmy, które czerpią energię z utleniania donorów elektronów. Zbierają swoją energię poprzez utlenianie energii chemicznych organizmów heterotroficznych. Chemotrofy syntetyzują komórkowe składniki odżywcze w procesie chemosyntezy.

W rezultacie organizmy te nie są fotosyntetyczne. Chemotrofy są klasyfikowane jako albo chemoautotrofy or chemoheterotrofy oparte na źródle węgla komórkowego, którym są związki nieorganiczne.

Przykłady chemotrofów obejmują; bardzo bakterie i archeony, takie jak metanogenne bakterie, bakterie siarkowe i żelazowe, neutrofilowe bakterie utleniające żelazo i grzyby.

27. galionella

Gallionella to bakteria chemolitotroficzna, która utlenia żelazo. Został wykryty w wielu środowiskach wodnych. Ten bakterie są kluczowe w utlenianiu i utrwalaniu żelaza.

28. ichtiofaga Wallemia

Jest jednym z trzech gatunków grzybów z rodzaju Wallemia; mają umiarkowane wymagania żywieniowe, ale wymagają dużej ilości jonów sodu do rozwoju i metabolizmu, dlatego nazywa się je chemotrofami.

29. Chytrydy

Chytrids to osmotroficzne grzyby chemoheterotroficzne, które wykorzystują różne substraty, w tym cukry proste, celulozę, pektyny, węglowodory, ligninę i ksylany. Może pozyskiwać energię z niektórych substancji organicznych.

Przeczytaj także:

Roszny Batu

Hej! Jestem Roshny Batu. Uzyskałam tytuł licencjata w dziedzinie botaniki. W dziedzinie pisarstwa akademickiego uważam się za szczęściarza, że mogę być częścią rodziny Lambdageeks jako MŚP w dziedzinie biotechnologii. Poza tym uwielbiam projektować wnętrza, malować i doskonalić umiejętności wizażystki.