Yannick Carrasco

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Yannick Carrasco
Yannick Carrasco
Persoonlijke informatie
Volledige naam Yannick Carrasco
Geboortedatum 4 september 1993
Geboorteplaats Elsene, Vlag van België België
Lengte 181 cm
Been Rechts
Positie Linksbuiten
Clubinformatie
Huidige club Al-Shabab FC
Rugnummer 21
Contract tot 30 juni 2024
Jeugd
1999–2001
2001–2005
2005–2010
2010–2012
Vlag van België Stade Everois
Vlag van België Diegem Sport
Vlag van België KRC Genk
Vlag van Monaco AS Monaco
Senioren *
Seizoen Club W (G)
2012–2015
2015–2018
2018–2020
2020
2020–2023
2023-
Vlag van Monaco AS Monaco
Vlag van Spanje Atlético Madrid
Vlag van China Dalian Yifang
Vlag van Spanje Atlético Madrid
Vlag van Spanje Atlético Madrid
Vlag van Saoedi-Arabië Al-Shabab FC
81(15)
81(17)
50(24)
15(1)
38(7)
Interlands **
2008
2010
2010–2011
2011–2012
2013–2014
2015–
Vlag van België België -15
Vlag van België België -17
Vlag van België België -18
Vlag van België België -19
Vlag van België België -21
Vlag van België België
1(0)
2(0)
9(1)
12(3)
11(1)
51(6)

* Bijgewerkt op 7 oktober 2021
** Bijgewerkt op 5 september 2021
Portaal  Portaalicoon   Voetbal

Yannick Ferreira Carrasco (Elsene, 4 september 1993) is een Belgische voetballer die doorgaans als flankaanvaller speelt. Hij speelde sinds 2018 voor Dalian Yifang, maar in januari 2020 werd hij verhuurd aan Atlético Madrid. Carrasco debuteerde in 2015 in het Belgisch voetbalelftal. In de zomer van 2020 werd hij verkocht aan Atlético Madrid. Hij is in 2017 getrouwd met Ex-Miss België Noémie Happart, met wie hij één kind heeft.[1]

Carrière[bewerken | brontekst bewerken]

Jeugd[bewerken | brontekst bewerken]

Carrasco is een zoon van een Portugese vader en een Spaanse moeder. Op jonge leeftijd sloot hij zich aan bij het plaatselijke Stade Everois, dat hij na twee jaar inruilde voor Diegem Sport.[2] In 2005 belandde de 11-jarige Ferreira Carrasco in de jeugdopleiding van KRC Genk,[3] waar hij samen met Kevin De Bruyne in een gastgezin werd ondergebracht.[4]

AS Monaco[bewerken | brontekst bewerken]

Op zestienjarige leeftijd koos hij voor een overstap naar AS Monaco, waar hij aanvankelijk werd ondergebracht in het B-elftal. Na afloop van het seizoen 2011/12 werd Claudio Ranieri benoemd als hoofdcoach. Onder de Italiaan groeide de linksbuiten uit tot een vaste waarde. De jonge Belg maakte op 30 juli 2012 zijn competitiedebuut tegen Tours in de Franse Ligue 2. Hij stond meteen aan de aftrap en maakte niet veel later ook zijn eerste doelpunt voor de Monegasken. In de competitie verscheen hij dat seizoen 21 keer aan de aftrap. Monaco werd uiteindelijk kampioen met zes punten voorsprong op Guingamp en promoveerde dus terug naar Ligue 1.

Na de promotie kocht de club Radamel Falcao, James Rodríguez, João Moutinho en Dimitar Berbatov aan. In het nieuwe sterrenelftal van de Monegasken moest de toen twintigjarige Carrasco de concurrentie aangaan met de Zuid-Amerikaanse vleugelspitsen James Rodríguez en Lucas Ocampos. Aangezien Rodríguez onder Ranieri basisspeler werd, moest Carrasco zich in zijn eerste seizoen in Ligue 1 tevreden stellen met veertien basisplaatsen. Op 20 oktober 2013 bezorgde hij zijn team een punt door twee keer te scoren in de uitwedstrijd tegen FC Sochaux. Monaco sloot het seizoen af als vicekampioen, met negen punten achterstand op Paris Saint-Germain.

In de zomer van 2014 werd coach Ranieri opgevolgd door de Portugees Leonardo Jardim en versierde Rodríguez een transfer naar Real Madrid. Na het vertrek van de Colombiaan werd Carrasco basisspeler. Op 20 december 2014 bezorgde hij zijn team in de competitie drie punten door tegen FC Metz na 79 minuten het enige doelpunt van de wedstrijd te scoren. Ook in de groepsfase van de UEFA Champions League was hij als linksbuiten een vaste waarde in het elftal van Jardim. In de heenwedstrijd van de 1/8 finale won Monaco met 1-3 op het veld van Arsenal. Carrasco mocht na 75 minuten invallen voor Berbatov. In de slotseconden van de wedstrijd stormde hij alleen op doelman David Ospina af en zorgde hij voor de derde Franse treffer. Na afloop van het seizoen 2014/15 werd hij door de Europese voetbalbond (UEFA) opgenomen in het ‘Elftal van de Ligue 1’.[5] Dat seizoen was Carrasco in 36 wedstrijden in de Franse competitie, waarvan 33 in de basis, goed voor zes doelpunten en negen assists

Carrasco speelde in drie seizoenen 103 keer voor AS Monaco. Hierin maakte hij 20 doelpunten.

Atlético Madrid[bewerken | brontekst bewerken]

Carrasco tekende in juli 2015 een contract tot medio 2020 bij de Spaanse topclub Atlético Madrid, de nummer drie van de Primera División in het voorgaande seizoen.[6] Het betaalde circa € 15.000.000,- voor hem. Afhankelijk van zijn prestaties kon die som eventueel nog oplopen. Monaco bekwam ook dat zij bij een eventuele doorverkoop 25% op de meerwaarde zouden opstrijken.[7] hij krijgt het rugnummer 21. Hij moest de opvolger worden van de naar FC Barcelona vertrokken Turk Arda Turan. Coach Diego Simeone ziet een belangrijke rol weggelegd voor de fysiek sterke winger. Simeone zei dat hij van zijn manier van verdedigen en aanvallen houdt, met de nadruk op een-tegen-een-situaties.

Carrasco vierde zijn debuut voor 'Los Rojiblancos' op 30 augustus 2015 in een met 0-3 gewonnen uitwedstrijd tegen FC Sevilla. Hij mocht invallen twintig minuten voor het eindsignaal. Zijn eerste doelpunt maakte hij op 18 oktober 2015 in een uitwedstrijd tegen Real Sociedad. Carrasco haalde in zijn eerste jaar bij Atlético de finale van de Champions League 2015/16 tegen stadsgenoot Real Madrid. Na een achterstand schoot Carrasco (als invaller) in de 79ste minuut van de wedstrijd de 1-1 binnen. Atlético verloor uiteindelijk middels een beslissende strafschoppenreeks. In zijn eerste seizoen kwam Carrasco 43 keer in actie. Hij behaalde 5 doelpunten en gaf 5 beslissende assists.

Bij aanvang van het seizoen 2016/17 nam hij het rugnummer 10 over van de verhuurde Óliver Torres. Op 15 oktober 2016 scoorde Carrasco zijn eerste hattrick in de 7–1 overwinning tegen rode lantaarn Granada CF.[8] Eind oktober 2016 werd bekendgemaakt dat de steunpilaar een contractverlenging krijgt tot 2022. Yannick Carrasco was nu een van de absolute sterkhouders bij "Los Colchoneros". Hij speelde in zijn tweede seizoen 53 wedstrijden en was daarin goed voor 14 doelpunten en 5 assists. Van die 53 wedstrijden was hij 42 keer basisspeler en maakte hij 10 keer de 90 minuten vol.

In zijn derde seizoen (seizoen 2017/18) had hij het veel moeilijker om zich door te zetten. Bij Atlético Madrid kwam al een tijdje niet meer in de plannen voor van coach Simeone voor. Hij mocht dat seizoen nog amper meedoen. Enkel de eerste tweede wedstrijden in La Liga speelde hij de volle 90 minuten, daarna werd hij ofwel vroegtijdig van het veld gehaald, of mocht hij slechts (even) invallen. Soms viel hij zelfs naast de selectie. Daarom hoopte hij op een wintertransfer. Vooral Arsenal en Chelsea worden genoemd.[9] Hij zijn laatste zes maanden bij Atlético werd het erg lastig. Hij wist dat hij niet goed speelde, maar hij besefte ook dat het niet zomaar zijn eigen schuld was.

In 2,5 seizoenen speelde hij 124 wedstrijden voor Atlecico, waarin hij 23 keer het doel trof.

Dalian Yifang[bewerken | brontekst bewerken]

Op 26 februari 2018 werd bekendgemaakt dat Carrasco vertrekt naar promovendus Dalian Yifang, een Chinese voetbalclub uit Dalian. Ook zijn ploeggenoot Nicolás Gaitán verhuisde mee naar deze club die uitkomt in de Chinese Super League. Hij is na Axel Witsel de tweede Rode Duivel die de overstap naar China gemaakt heeft. Het is een ietwat verrassende keuze voor de tot dan toe nog altijd maar 24-jarige Carrasco. Hij tekende er een contract voor 6 seizoenen en zal er zo'n €10.000.000,- euro netto per jaar opstrijken. Dalian Yifang telt € 10.500.000,- neer voor Carrasco, plus de € 24.000.000,- taks.[10]

Yannick Carrasco maakte zijn debuut op de openingsspeeldag van de China Super League. Daarin ging zijn ploeg Dalian Yifang met zware 8-0-cijfers onderuit tegen vicekampioen Shanghai SIPG.[11] In zijn eerste seizoen bij speelt hij 26 wedstrijden waarin hij 7 doelpunten maakte.[12]

In zijn 2 Chinese seizoenen kwam hij tot 24 doelpunten en 17 assists.

Verhuur aan Atlético Madrid[bewerken | brontekst bewerken]

Nadat Atlético tevergeefs hengelde naar de diensten van Edinson Cavani (PSG) zou de Madrileense club bij de piste Carrasco terechtgekomen zijn. Dit was echter plan B, aangezien Carrasco geen 9 is, maar wel een winger. Op 31 januari 2020, net voor het verstrijken van de transferdeadline, bereikte Atlético Madrid een akkoord met Dalian Yifang voor het huren van Carrasco tot het einde van het seizoen 2019/20. Carrasco was dé suprise van de slotdagen van de transferperiode. Carrasco was ook in beeld bij het Engelse Crystal Palace. Atletico betaalt € 3.000.000,- voor de uitleenbeurt. Als de Spanjaarden Carrasco ook wil overkopen, moet het zo'n € 30.000.000,- overmaken aan de Chinese club Dalian. De voorbije maanden liet Carrasco duidelijk blijken dat hij wou vertrekken uit China. De drang naar Europees topvoetbal was groot. Zo is Carrasco weer van waar hij vertrok.[13]

Op 1 februari 2020 vierde Carrasco zijn terugkeer bij Atlético. In de tweede helft mocht hij twintig minuten voor tijd invallen in de stadsderby tegen Real. Hij had amper één training met zijn nieuwe ploeg in de benen, maar Diego Simeone nam hem toch op in zijn kern. Hij kon het tij echter niet meer keren. Er werd verloren met 1-0.[14]

Tot de coronapause in Spanje, vanaf 7 maart, zien we een bleke Carrasco bij Atlético. Zijn spel steunt op een sterke fysiek en de winterbreak in China heeft voor een grote achterstand gezorgd. Zijn cijfers zijn matig: slechts één basisplaats, wat invalbeurten, en weinig impact op het voetbal. In de beide Europese duels met Liverpool moet hij twee keer toekijken.

Sinds de hervatting van La Liga, half juni 2020, ziet men een andere Carrasco. Scherp, sterk, verticaal, mét impact op het spel van Atlético. 'Plan B' heeft heel hard getraind tijdens de pauze en ontwikkelt zich tot plan A. In Camp Nou komt op dinsdag 30 juni 2020 alles samen: met raids op zijn linkerflank brengt hij Barcelona tot wanhoop. De twee strafschoppen die hij uitlokt, beide omgezet door Saúl, leveren Atletico een gelijkspel op. Na afloop van die wedstrijd is Simeone lovend over de Belg: "De Carrasco van vroeger is aan het terugkomen". In juli trok Carrasco de goeie lijn door: hij bleef beslissend. Atlético zal uiteindelijk derde eindigen en, mede dankzij Carrasco, sinds dat duel bij Real niet één wedstrijd meer verliezen.[15] Toen Carrasco arriveerde bij Atlético stonden ze nog op de vijfde plaats in de competitie. Hij speelde in een half seizoen 16 wedstrijden voor ‘Los Colchoneros’, waarin hij één keer scoorde en vier assists gaf.

Atlético Madrid[bewerken | brontekst bewerken]

Op 8 september tekende Carrasco een contract voor vier jaar bij Atlético Madrid. Het betaalde ruim € 15.000.000,- aan Dalian Yifang. De vleugelspeler speelde immers een belangrijke rol in het laatste deel van vorig seizoen. Carrasco wilde graag blijven en ook Atlético wilde hem definitief terughalen.[16]

In het seizoen van 2020/21 was Carrasco zeker van een stek in de basiself, met 6 goals en 10 assists in La Liga tot gevolg. Vooral in de eindsprint was hij toen beslissend: in de laatste 10 competitiewedstrijden nam hij 4 doelpunten en 6 assists voor zijn rekening en trok hij zo de titel mee over de streep.[17] Atlético is nog maar de tweede club sinds de hegemonie van Barcelona en Real Madrid na de titel van Valencia in 2004.

Al-Shabab[bewerken | brontekst bewerken]

Ondanks interesse van Barcelona trok Carrasco verrassend naar Al-Shabab in Saudi-Arabië waar hij een vorstelijk salaris € 13.000.000,- per jaar kan verdienen. De winger verlaat Atlético Madrid voor een tweede keer in zijn carrière. In 2018 koos de Rode Duivel ook al eens voor een lucratief avontuur, toen was China de droombestemming. Aangezien hij zijn laatste contractjaar inging kreeg Atletico nog € 15.000.000,- voor hem. Hij tekende er een contract van drie jaar.[18][19][20]

Clubstatistieken[bewerken | brontekst bewerken]

Seizoen Club Competitie Competitie Beker Internationaal Totaal
Wed. Dlp. Ass. Wed. Dlp. Ass. Wed. Dlp. Ass. Wed. Dlp. Ass.
2012/13 AS Monaco Vlag van Frankrijk Ligue 2 27 6 6 2 2 1 29 8 7
2013/14 Vlag van Frankrijk Ligue 1 18 3 3 4 1 0 22 4 3
2014/15 36 6 10 6 1 3 10 1 1 52 8 14
Club Totaal 81 15 19 12 4 4 10 1 1 103 20 24
2015/16 Atlético Madrid Vlag van Spanje Primera Division 29 4 1 5 0 2 9 1 2 43 5 5
2016/17 35 10 8 6 2 2 12 2 0 53 14 10
2017/18 17 3 4 5 1 2 6 0 1 28 4 7
Club Totaal 81 17 13 16 3 6 27 3 3 124 23 22
2018 Dalian Yifang Vlag van China China Super League 25 7 9 1 0 0 26 7 9
2019 25 17 9 1 0 0 26 17 9
Club Totaal 50 24 18 2 0 0 0 0 0 52 24 18
2019/20 Atlético Madrid Vlag van Spanje Primera Division 15 1 4 0 0 0 1 0 0 16 1 4
2020/21 Atlético Madrid 30 6 10 0 0 0 5 1 1 35 7 11
2021/22 34 6 6 3 0 1 7 0 0 44 6 7
2022/23 35 7 3 3 2 0 6 1 2 44 10 5
2023/24 3 0 1 0 0 0 0 0 0 3 0 1
Club Totaal * 198 37 37 22 5 7 46 5 6 266 47 50
2023/24 Al-Shabab FC Vlag van Saoedi-Arabië Saudi Pro League 15 3 3 3 4 1 18 7 4
Club Totaal 15 3 3 3 4 1 0 0 0 18 7 4
TOTAAL 344 79 77 39 13 12 56 6 7 439 98 96
  • * 2 periodes samengeteld.

Interlandcarrière[bewerken | brontekst bewerken]

Bondscoach Marc Wilmots selecteerde Carrasco op 20 maart 2015 voor het eerst voor het Belgisch voetbalelftal. Hij maakte op 28 maart vervolgens zijn debuut, toen hij in een EK-kwalificatiematch tegen Cyprus mocht invallen in de 69e minuut. Op 7 juni 2015 volgde zijn tweede interland. In een oefeninterland tegen Frankrijk viel hij in na 59 minuten.

EK 2016 Frankrijk[bewerken | brontekst bewerken]

In juni 2016 werd Carrasco geselecteerd voor het Europees kampioenschap in Frankrijk. Hij speelde elke wedstrijd. In de eerste groepswedstrijd, tegen Italië (0-2 verlies), viel hij een kwartier voor tijd in voor Laurent Ciman. Carrasco stond in de basis in de wedstrijden tegen Ierland (3-0) en van Zweden (0-1), maar werd wel telkens gewisseld voor Dries Mertens in de tweede helft. In de achtste finale stond België tegenover Hongarije. Carrasco viel in minuut 70 in en legde de 0-4-eindstand voor België vast met zijn eerste interlandgoal. In de kwartfinale tegen Wales stond hij weer in de basis, om na de rust vervangen te worden door Fellaini. België verloor met 3-1 en moest het toernooi verlaten.

WK 2018 Rusland[bewerken | brontekst bewerken]

De kwalificatiecampagne voor het WK 2018 in Rusland werd afgetrapt tegen Cyprus. Hierin maakte Carrasco met zijn tweede goal voor België de 0-3, tevens de eindstand.

Op 9 november 2016 speelde België vriendschappelijk tegen Nederland. Hierin tekende Carrasco voor de gelijkmaker (en opnieuw de eindstand) nadat Davy Klaassen Nederland op voorsprong had gebracht met een penalty.

Vier dagen later, op 13 november, scoorde Carrasco opnieuw. In de 8-1 overwinning van België tegen Estland maakte hij de 4-1. Op 7 oktober 2017, toen de kwalificatie voor het WK al veiliggesteld was, speelde België uit tegen Bosnië. Het werd 3-4 voor de Rode Duivels, Carrasco maakte in minuut 83 het winnende doelpunt.

In de groepsfase van het WK stond Carrasco in de basis tegen Panama (3-0 winst) en een kwartier voor tijd werd hij gewisseld voor Mousa Dembélé. Tegen Tunesië (5-2 winst) speelde hij de hele wedstrijd, maar in de laatste groepswedstrijd tegen Engeland (0-1 winst) kwam hij niet in actie. Carrasco stond in de basis tegen Japan in de achtste finale, maar werd in minuut 65 gewisseld voor Nacer Chadli, die in de blessuretijd de 3-2 maakte voor België. Hij speelde niet tegen Brazilië (1-2 winst), maar in de halve finale tegen Frankrijk (1-0 verlies) viel hij tien minuten voor tijd in. Tijdens de troostfinale tegen Engeland, die België met 2-0 won voor een historische bronzen WK-medaille, bleef Carrasco op de bank.

EK 2020[bewerken | brontekst bewerken]

Door de Covid-19 pandemie werd het EK 2020 pas in de zomer van 2021 gespeeld. Carrasco kwam in drie van de vijf gespeelde wedstrijden van België in actie. De mainstream media vonden zijn prestaties op het EK weinig overtuigend.[21]

Interlands[bewerken | brontekst bewerken]

Interlands van Yannick Carrasco voor Vlag van België België
No. Datum Wedstrijd Uitslag Soort Wedstrijd Doelpunten
Als speler bij Vlag van Frankrijk AS Monaco
1. 28 maart 2015 Vlag van België BelgiëCyprus Vlag van Cyprus 5 – 0 Kwalificatie EK 2016 -
2. 07 juni 2015 Vlag van Frankrijk FrankrijkBelgië Vlag van België 3 – 4 Vriendschappelijk -
3. 12 juni 2015 Vlag van Wales Wales - België Vlag van België 1 - 0 Kwalificatie EK 2016 -
Als speler bij Vlag van Spanje Atletico Madrid
4. 13 november 2015 Vlag van België BelgiëItalië Vlag van Italië 3 – 1 Vriendschappelijk -
5. 13 juni 2016 Vlag van België BelgiëItalië Vlag van Italië 0 – 2 EK 2016 -
6. 18 juni 2016 Vlag van België BelgiëIerland Vlag van Ierland 3 – 0 EK 2016 -
7. 22 juni 2016 Vlag van Zweden ZwedenBelgië Vlag van België 0 – 1 EK 2016 -
8. 26 juni 2016 Vlag van Hongarije HongarijeBelgië Vlag van België 0 – 4 EK 2016 Goal 90+1'
9. 1 juli 2016 Vlag van Wales WalesBelgië Vlag van België 3 – 1 EK 2016 -
10. 1 september 2016 Vlag van België BelgiëSpanje Vlag van Spanje 0 – 2 Vriendschappelijk -
11. 6 september 2016 Vlag van Cyprus CyprusBelgië Vlag van België 0 – 3 Kwalificatie WK 2018 Goal 81'
12. 7 oktober 2016 Vlag van België BelgiëBosnië en Herzegovina Vlag van Bosnië en Herzegovina 4 – 0 Kwalificatie WK 2018 -
13. 10 oktober 2016 Vlag van Gibraltar Gibraltar - België Vlag van België 0 - 6 Kwalificatie WK 2018 -
14. 9 november 2016 Vlag van Nederland Nederland - België Vlag van België 1 - 1 Vriendschappelijk Goal 82'
15. 13 november 2016 Vlag van België België - Estland Vlag van Estland 8 - 1 Kwalificatie WK 2018 Goal 62'
16. 25 maart 2017 Vlag van België België - Griekenland Vlag van Griekenland 1 - 1 Kwalificatie WK 2018 -
17. 28 maart 2017 Vlag van Rusland Rusland - België Vlag van België 3 - 3 Vriendschappelijk -
18. 5 juni 2017 Vlag van België België - Tsjechië Vlag van Tsjechië 2 - 1 Vriendschappelijk -
19. 9 juni 2017 Vlag van Estland Estland - België Vlag van België 0 - 2 Kwalificatie WK 2018 -
20. 31 augustus 2017 Vlag van België België - Gibraltar Vlag van Gibraltar 9 - 0 Kwalificatie WK 2018 -
21. 3 september 2017 Vlag van Griekenland Griekenland - België Vlag van België 1 - 2 Kwalificatie WK 2018 -
22. 7 oktober 2017 Vlag van Bosnië en Herzegovina Bosnië en Herzegovina - België Vlag van België 3 - 4 Kwalificatie WK 2018 Goal 83'
Als speler bij Vlag van China Dalian Yifang
23. 27 maart 2018 Vlag van België BelgiëSaoedi-Arabië Vlag van Saoedi-Arabië 4 – 0 Vriendschappelijk -
24. 2 juni 2018 Vlag van België BelgiëPortugal Vlag van Portugal 0 – 0 Vriendschappelijk -
25. 6 juni 2018 Vlag van België BelgiëEgypte Vlag van Egypte 3 – 0 Vriendschappelijk -
26. 11 juni 2018 Vlag van België BelgiëCosta Rica Vlag van Costa Rica 4 – 1 Vriendschappelijk -
27. 18 juni 2018 Vlag van België BelgiëPanama Vlag van Panama 3 – 0 WK 2018 groepsfase -
28. 23 juni 2018 Vlag van België BelgiëTunesië Vlag van Tunesië 5 – 2 WK 2018 groepsfase -
29. 2 juli 2018 Vlag van België BelgiëJapan Vlag van Japan 3 – 2 WK 2018 achtste finale -
30. 10 juli 2018 Vlag van Frankrijk FrankrijkBelgië Vlag van België 1 – 0 WK 2018 halve finale -
31. 7 september 2018 Vlag van Schotland SchotlandBelgië Vlag van België 0 – 4 Vriendschappelijk -
32. 11 september 2018 Vlag van IJsland IJslandBelgië Vlag van België 0 – 3 UEFA Nations League 2018/19 -
33. 12 oktober 2018 Vlag van België BelgiëZwitserland Vlag van Zwitserland 2 – 1 UEFA Nations League 2018/19 -
34. 16 oktober 2018 Vlag van België BelgiëNederland Vlag van Nederland 1 – 1 Vriendschappelijk -
35. 24 maart 2019 Vlag van Cyprus CyprusBelgië Vlag van België 0 – 2 EK 2020 kwalificatie -
36. 11 juni 2019 Vlag van België BelgiëSchotland Vlag van Schotland 3 – 0 EK 2020 kwalificatie -
37. 6 september 2019 Vlag van San Marino San MarinoBelgië Vlag van België 0 – 4 EK 2020 kwalificatie -
38. 9 september 2019 Vlag van Schotland SchotlandBelgië Vlag van België 0 – 4 EK 2020 kwalificatie -
39. 10 oktober 2019 Vlag van België BelgiëSan Marino Vlag van San Marino 9 – 0 EK 2020 kwalificatie -
40. 13 oktober 2019 Vlag van Kazachstan KazachstanBelgië Vlag van België 0 – 2 EK 2020 kwalificatie -
41. 19 oktober 2019 Vlag van België BelgiëCyprus Vlag van Cyprus 6 – 1 EK 2020 kwalificatie Goal 44'
Als speler bij Vlag van Spanje Atletico Madrid
42. 5 september 2020 Vlag van Denemarken DenemarkenBelgië Vlag van België 0 – 2 UEFA Nations League 2020/21 -
43. 11 oktober 2020 Vlag van Engeland EngelandBelgië Vlag van België 2 – 1 UEFA Nations League 2020/21 -
44. 14 oktober 2020 Vlag van IJsland IJslandBelgië Vlag van België 1 – 2 UEFA Nations League 2020/21 -
45. 3 juni 2021 Vlag van België BelgiëGriekenland Vlag van Griekenland 1 – 1 Vriendschappelijk -
46. 6 juni 2021 Vlag van België BelgiëKroatië Vlag van Kroatië 1 – 0 Vriendschappelijk -
47. 12 juni 2021 Vlag van België België - Rusland Vlag van Rusland 3 – 0 EK 2020 groepsfase -
48. 17 juni 2021 Vlag van Denemarken Denemarken - België Vlag van België 1 – 2 EK 2020 groepsfase -
49. 27 juni 2021 Vlag van België België - Portugal Vlag van Portugal 1 – 0 EK 2020 achtste finale -
50. 2 september 2021 Vlag van Estland Estland - België Vlag van België 2 – 5 Kwalificatie WK 2022 -
51. 5 september 2021 Vlag van België BelgiëVlag van Tsjechië Tsjechië 3 – 0 Kwalificatie WK 2022 -
52. 7 oktober 2021 Vlag van België BelgiëFrankrijk Vlag van Frankrijk 2 – 3 UEFA Nations League 2020/21 halve finale Goal 37'
53. 10 oktober 2021 Vlag van Italië ItaliëBelgië Vlag van België 2 – 1 UEFA Nations League 2020/21 troostfinale -
54. 13 november 2021 Vlag van België België - Estland Vlag van Estland 3 – 1 Kwalificatie WK 2022 Goal 53'
55. 3 juni 2022 Vlag van België BelgiëNederland Vlag van Nederland 1 – 4 UEFA Nations League 2022/23 -
56. 8 juni 2022 Vlag van België BelgiëPolen Vlag van Polen 6 – 1 UEFA Nations League 2022/23 -
57. 11 juni 2022 Vlag van Wales Wales - België Vlag van België 1 – 1 UEFA Nations League 2022/23 -
58. 22 september 2022 Vlag van België BelgiëWales Vlag van Wales 2 – 1 UEFA Nations League 2022/23 -
59. 25 september 2022 Vlag van Nederland NederlandBelgië Vlag van België 1 – 0 UEFA Nations League 2022/23 -
60. 18 november 2022 Vlag van België BelgiëEgypte Vlag van Egypte 1 – 2 Vriendschappelijk -
61. 23 november 2022 Vlag van België BelgiëCanada Vlag van Canada 1 – 0 WK 2022 groepsfase -
62. 1 december 2022 Vlag van Kroatië KroatiëBelgië Vlag van België 0 – 0 WK 2022 groepsfase -
63. 24 maart 2023 Vlag van Zweden ZwedenBelgië Vlag van België 0 – 3 Kwalificatie EK 2024 -
64. 28 maart 2023 Vlag van Duitsland DuitslandBelgië Vlag van België 2 – 3 Vriendschappelijk Goal 6'
65. 17 juni 2023 Vlag van België BelgiëOostenrijk Vlag van Oostenrijk 1 – 1 Kwalificatie EK 2024 -
66. 12 september 2023 Vlag van Estland EstlandBelgië Vlag van België 0 – 3 Kwalificatie EK 2024 -
Als speler bij Vlag van Saoedi-Arabië Al-Shabab FC
67. 9 september 2023 Vlag van Azerbeidzjan AzerbeidzjanBelgië Vlag van België 0 – 1 Kwalificatie EK 2024 Goal 38'
68. 12 september 2023 Vlag van België BelgiëEstland Vlag van Estland 5 – 0 Kwalificatie EK 2024 -
69. 13 oktober 2023 Vlag van Oostenrijk OostenrijkBelgië Vlag van België 2 – 3 Kwalificatie EK 2024 -
70. 16 oktober 2023 Vlag van België BelgiëZweden Vlag van Zweden 1 – 1 Kwalificatie EK 2024 -
71. Aanvoerder 15 november 2023 Vlag van België BelgiëServië Vlag van Servië 1 – 0 vriendschappelijk Goal 2'
72. 19 november 2023 Vlag van België BelgiëAzerbeidzjan Vlag van Azerbeidzjan 5 – 0 Kwalificatie EK 2024 -
Totaal 11
Bijgewerkt t/m 19 november 2023.[22][23]

Erelijst[bewerken | brontekst bewerken]

Competitie Aantal Jaren
Vlag van Monaco AS Monaco
Ligue 2
1x
2012/13
Vlag van Spanje Atlético Madrid
Primera División
1x
2020/21
Competitie Winnaar Runner-up Derde
Aantal Jaren Aantal Jaren Aantal Jaren
Vlag van België België
FIFA WK
1x
Brons 2018

Trivia[bewerken | brontekst bewerken]

  • Zijn oorspronkelijke familienaam was Ferreira-Carrasco. De naam Ferreira van zijn vader liet hij officieel schrappen tijdens zijn AS Monaco periode omdat zijn vader het gezin had verlaten toen Yannick nog zeer jong was.[24]
  • Carrasco ondersteunt de sportvereniging YCFive in Vilvoorde waar hij opgegroeid is. Zij organiseren sportactiviteiten voor de lokale jongeren zoals streetsoccer toernooien. In mei 2021 besloten het lokale stadsbestuur en YCFive om samen een oude bedrijfsloods te verbouwen tot een sportcentrum. Streefdoel voor opening is het voorjaar van 2022.[25][26]

Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]

Zie de categorie Yannick Carrasco van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.