Warren Zevon - Sentimental Hygiene (1987)

Dit is eigenlijk een album met een volledige R.E.M.-sound (enkel Michael Stipe was niet aanwezig).

rem ja klopt wel een beetje, maar dan met een wat zwaardere stem.
Deze cd komt uit de fantastische tijd van de verrukkelijk 15 van de vara, daar hoorde ik het en ik was gelijk verkocht. Vooral het nummer factory voind ik het beste van warren zevon omdat het een lekker up-tempo nummer is.

Fout, mijnheer ZG, Stipe was wel degelijk aanwezig (in het nummer Bad Karma). Verder speelden onder anderen mee: Neil Young, Bob Dylan, Brian Setzer, Don Henley, David Lindley en Jennifer Warnes.

Nou zegt zo'n trits namen natuurlijk nog niets als het niet om mooie nummers gaat. Maarrrrr, mooie nummers zijn het zeker geworden. Lekkere rootsy gitaarmuziek met teksten die van grappig naar stoer naar dieptriest gaan. En dan ook nog de ultieme ballad voor de notoire blauwtjesloper: The Heartache.

'Shadows falling in the noonday sun,
blue feeling to the maximum.
Look what happens when you love someone
and they don't love you.'

Een prachtige plaat, van een groot en vaak ondergewaardeerd artiest! En dat er veel bekend volk op meedoet is fijn, maar eigenlijk had Zevon dat niet echt nodig, want een goed songschrijver is hij altijd al geweest.

De brave man is helaas niet meer. RIP.

Fantastische plaat!!!

YEP !!

Deze rasartiest is inderdaad vaak ondergewaardeerd, gelukkig niet door zijn collega-artiesten die hem op handen droegen, geheel terecht !
Iedere plaat van deze natural born songwriter is méér dan de moeite; zijn songs zijn origineel, zijn teksten van gevoelig tot sarcastisch of hilarisch !
Tha Factory en Boom Boom mancini zijn 2 voorbeelden van enorme songs !
Dat hij rustte in vrede en zijn muziek ons eeuwig en drie dagen mag blijven verblijden !
Zevon Forever ! Rasartiest maakt fijn plaatje ! **** 4 STARS ****

Volgende week heb ik hem eindelijk OP CEEDEE, want mijn vinylversie is al flink versleten!
Leuk, die remasters op cd, waarschijnlijk met nog wat bonustracks...

Dikke vette aanrader is deze plaat!

De samenwerking met R.E.M. heeft trouwens later geleid tot de groep Hindu Love Gods, die naar mijn weten 1 album hebben opgenomen met dezelfde titel en daarop o.a. een cover van Raspberry Beret van Prince.

Die van mij is al lang versleten en ik vond dat ik 'm wel illegaal digitaal mocht bezitten nadat ik ooit al het volle pond voor de vinylversie had betaald. Geweldige plaat overigens, samen met Excitable Boy de beste van Zevon. Staat net voor niks in mijn top tien.



Klopt, alle nummers zijn trouwens covers. Ik heb zelf de CD maar hier op MuMe schittert hij door afwezigheid. et wordt hoog tijd dat iemand 'm toevoegt.

Ik heb deze prachtplaat van deze pracht-folksinger al een tijdje op de plank staan, samen met al zijn andere cd's en ik blijf een lifetime fan van deze machtige liedjesschrijver-troubadour-filosoof-levensgenieter, helaas, hij kan nu niet meer genieten, maar hij is beslist zijn companen in Hotel de Hemel aan het vermaken met zijn hoogwaardige liederen met vaak nogal cynische teksten.
Driewerf hoera voor heel het oeuvre van deze voor de grote massa onbekend gebleven gigant.

Heerlijk plaatje van een vreselijk onderschatte artiest. Ik vind dat Warren Zevon ook op deze site wel wat meer aandacht mag krijgen. De titeltrack is voor mij het beste

2,5 is dan een matige waardering, maar 5 zal jij dan weer te veel van het goede vinden. Bonkig melodieus liedmateriaal. Leuk ook om zijn versie van 'de fabriek' naast die van Bruce Springsteen uit 1978 te leggen. Qua impact raakt het elkaar.

Met - idd - de bijna totale line-up van R.E.M. en op 'Bad Karma' mompelt Michael Stipe ook nog een moppie mee. Gepassioneerde spierballenrock a la The Boss. Jeugdsentiment.

Reconsider Me vind ik de mooiste, ook muzikaal de meest R.E.M.-achtige.
Fijne plaat!

Fantastisch album van een bijzonder ondergewaardeerde artiest.

Je kent overal 5 sterren toe, Arbeidsdeskundige. Ik vind Warren Zevon ook ondergewaardeerd maar dit reken ik niet tot zijn beste albums.

Echt een fantastische plaat; de ellende van veel te veel muziek luisteren dan goed voor je is, is dat je soms te weinig aandacht schenkt aan een album. Maar de échte parels sleuren je aandacht toch naar waar die thuishoort. Dit is er ook zo eentje, bijzonder ook met al die helden die medewerking verlenen, zegt toch wat over de status. Vond 'Boom Boom Mancini' meteen geweldig en las ergens dat Ome Bob het daarmee eens is (een van zijn favoriete nummers). De kunst om binnen 3 minuten een verhaal te vertellen waar je normaal gesproken een film van 100 minuten voor nodig hebt, dat vind nog steeds een ambacht om jaloers op te zijn.

Die opening ook:
"Every day I get up in the morning and go to work
And do my job whatever
I need some
Sentimental hygiene"

Je voelt de sleur en de ellende direct. Gelukkig geen herkenning (hoewel......ooit in een ver en jeugdig verleden wel eens wekenlang alleen nietjes uit documenten mogen halen).

Tijd dat ik meer Warren Zevon ga luisteren, echt een grote meneer. Zo, ik ben echt met goede been uit bed gestapt, wat een positiviteit.