Patrice Evra

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Patrice Evra
Patrice Evra voorafgaand aan het EK-duel tegen Engeland op 11 juni 2012 in Donetsk, Oekraïne
Persoonlijke informatie
Geboortedatum 15 mei 1981
Geboorteplaats Dakar, Vlag van Senegal Senegal
Lengte 174 cm
Been Links
Positie Linksachter
Clubinformatie
Voetbalcarrière geëindigd in 2019
Jeugd
1992–1993
1993–1997
1997–1998
Vlag van Frankrijk CO Les Ulis
Vlag van Frankrijk CSF Brétigny
Vlag van Frankrijk Paris Saint-Germain
Senioren
Seizoen Club W (G)
1998–1999
1999–2000
2000–2002
2002–2005
2006–2014
2014–2017
2017
2018
Vlag van Italië SC Marsala
Vlag van Italië AC Monza
Vlag van Frankrijk OGC Nice
Vlag van Monaco AS Monaco
Vlag van Engeland Manchester United
Vlag van Italië Juventus
Vlag van Frankrijk Olympique Marseille
Vlag van Engeland West Ham United
34(3)
3(0)
40(1)
120(2)
273(7)
53(3)
15(1)
5(0)
Interlands
2002–2003
2004–2016
Vlag van Frankrijk Frankrijk –21
Vlag van Frankrijk Frankrijk
11(0)
81(0)
Portaal  Portaalicoon   Voetbal
Evra op het Europees kampioenschap in 2012 tegen Engeland (1–1)

Patrice Latyr Evra (Dakar, 15 mei 1981) is een in Senegal geboren Frans voormalig betaald voetballer die doorgaans links in de verdediging speelde. Hij kwam van 1998 tot en met 2018 uit voor onder meer OGC Nice, AS Monaco, Manchester United, Juventus, Olympique Marseille en West Ham United. Evra was van 2004 tot en met 2016 international in het Frans voetbalelftal, waarvoor hij 81 interlands speelde.[1]

Clubcarrière[bewerken | brontekst bewerken]

Als zoon van een Senegalese diplomaat kwam Evra op zesjarige leeftijd naar Europa. Na korte tijd in Brussel geleefd te hebben, groeide hij op in Les Ulis, waar hij een nieuwe vriendschap maakte met Thierry Henry. Na enkele jaren in de lagere divisies van Italië gespeeld te hebben, keerde Evra terug naar Frankrijk om voor OGC Nice uit te komen. Daar werd Evra in 2002 weggeplukt door AS Monaco, waarmee hij in 2003 de Coupe de la Ligue won en in 2004 de finale van de UEFA Champions League 2003/04 speelde (3–0 verlies tegen FC Porto). Op 10 januari 2006 tekende hij een contract voor drieënhalf jaar bij Manchester United. Hij maakte zijn debuut op 14 januari 2006 in de met 3–1 verloren derby tegen Manchester City FC. Evra speelde de eerste helft en werd na rust bij een 2–0 achterstand vervangen door de Engelsman Alan Smith.[2]

Evra won met Manchester United in 2007, 2008, 2009, 2011 en 2013 het Engels landskampioenschap, de UEFA Champions League 2007/08, in 2006, 2009 en 2010 de League Cup en in 2008 en 2010 het FA Community Shield. In alle competities tezamen speelde Evra voor United in negen seizoenen 379 wedstrijden, waarin hij tien doelpunten maakte en veertig assists gaf.[3]

In juli 2014 tekende Evra een contract bij Juventus FC, dat het seizoen 2014/15 inging als titelverdediger. Evra speelde zijn eerste wedstrijd in de Serie A op 13 september 2014 in de thuiswedstrijd tegen Udinese (2–0 overwinning). Drie dagen later startte hij in het groepsduel van de UEFA Champions League 2014/15 tegen Malmö FF, dat met 2–0 werd gewonnen. Evra miste in oktober en november 2014 enkele wedstrijden door een hamstringblessure; op 30 november keerde hij terug in het elftal van Juventus. Zijn eerste en enige doelpunt van het seizoen 2014/15 maakte hij in de competitie, in het thuisduel tegen UC Sampdoria (1–1): na twaalf minuten kopte hij raak na een hoekschop van Claudio Marchisio.[4] Evra speelde in de Champions League tien wedstrijden. Op 6 juni 2015 verloor hij met Juventus de finale van FC Barcelona met 1–3. Eén minuut voor het einde van de reguliere speeltijd liet hij zich geblesseerd vervangen door Kingsley Coman. Nadat Evra in het seizoen 2015/16 voor het tweede jaar op rij zowel het landskampioenschap als de nationale beker won met Juventus, verlengde hij in juni 2016 zijn contract tot medio 2017. In deze verbintenis werd een optie voor nog een seizoen opgenomen.[5]

Evra liet Juventus in januari 2017 na 2,5 seizoen achter zich om terug te keren naar zijn thuisland. Hij tekende op 25 januari 2017 een contract tot medio 2018 bij Olympique Marseille. Daar werd hij in november 2017 voor onbepaalde tijd geschorst nadat hij voor de Europa League-wedstrijd tegen Vitória SC een toeschouwer een karatetrap gaf.[6] Op 10 november maakte de UEFA bekend Evra tot 30 juni 2018 te schorsen voor UEFA-competities en een boete van 10.000 Zwitserse Frank op te leggen. Olympique Marseille maakte bekend dat de arbeidsovereenkomst van Evra ontbonden is.

In februari 2018 tekende Evra een contract tot het einde van het seizoen bij West Ham United.[7] In juli 2018 mocht hij weer vertrekken. Hierna vond hij geen nieuwe club meer. Op 29 juli 2019 maakte hij bekend dat zijn spelersloopbaan voorbij is.[8]

Clubstatistieken[bewerken | brontekst bewerken]

Seizoen Club[9] Competitie Wedstrijden Doelpunten
1998/99 Vlag van Italië SC Marsala Serie C 24 4
1999/00 Vlag van Italië AC Monza Serie B 3 0
2000/01 Vlag van Frankrijk OGC Nice Ligue 2 5 0
2001/02 35 1
2002/03 Vlag van Frankrijk AS Monaco Ligue 1 36 1
2003/04 33 0
2004/05 36 0
2005/06 15 0
Vlag van Engeland Manchester United Premier League 11 0
2006/07 24 1
2007/08 33 0
2008/09 28 0
2009/10 38 0
2010/11 34 1
2011/12 37 0
2012/13 34 4
2013/14 33 1
2014/15 Vlag van Italië Juventus Serie A 21 1
2015/16 26 2
2016/17 6 0
Vlag van Frankrijk Olympique Marseille Ligue 1 11 1
2017/18 4 0
Vlag van Engeland West Ham United Premier League 5 0
Totaal 533 17

Interlandcarrière[bewerken | brontekst bewerken]

Patrice Evra maakte zijn debuut in het Frans voetbalelftal onder toenmalig bondscoach Raymond Domenech op 18 augustus 2004 in een vriendschappelijke interland tegen het voetbalelftal van Bosnië en Herzegovina (1–1 gelijkspel). Hij speelde de eerste helft, waarna Robert Pirès hem verving.[10] Evra speelde tussen 2004 en 2008 vrijwel geen interlands, omdat Domenech Éric Abidal boven hem verkoos en de voorkeur gaf aan Mikaël Silvestre als reservespeler. Het wereldkampioenschap voetbal 2006 in Duitsland ging derhalve aan Evra voorbij.[11] In mei 2008 werd hij wel opgenomen in de Franse selectie voor het Europees kampioenschap voetbal 2008, nadat hij in 2007 drie interlands had gespeeld.[12] Op het toernooi kwam hij niet in actie in de eerste groepswedstrijd tegen Roemenië (0–0) en kreeg Abidal opnieuw de voorkeur; na zijn optreden in het duel kreeg Abidal kritiek te verwerken en bondscoach Domenech besloot hem uit het basiselftal voor de tweede groepswedstrijd te laten. Evra kreeg nu de voorkeur en startte in die wedstrijd tegen Nederland. Hij speelde het volledige duel, dat met 1–4 werd verloren.[13] Ook in de laatste en beslissende wedstrijd tegen het Italiaans voetbalelftal startte Evra in het basiselftal. Opnieuw verloor Frankrijk en was daardoor uitgeschakeld. Met het verloren EK begon Evra's periode als vaste waarde in de verdediging van het Frans nationaal elftal. Verdediger Lilian Thuram nam afscheid van het nationaal elftal na het toernooi, waarna Domenech hem in de centrale verdediging verving door Abidal, die zodoende ruimte openliet voor Evra op de positie van linksback.[14]

In 2008 en 2009 speelde Evra mee in tien van de twaalf wedstrijden in het kwalificatietoernooi voor het wereldkampioenschap voetbal 2010, waaronder de play-offduels tegen Ierland in november 2009. Op 26 mei 2010 speelde Frankrijk een oefeninterland tegen Costa Rica (2–1 winst); het was Evra's eerste interland als aanvoerder van het Frans elftal. Ook in de twee daaropvolgende oefenwedstrijden en twee van de drie groepsduels op het WK droeg hij de aanvoerdersband.[14] De eerste wedstrijd tegen Uruguay eindigde in een doelpuntloos gelijkspel en het volgende duel tegen Mexico werd onder leiding van Evra met 2–0 verloren. Er ontstond rond het Frans voetbalelftal een rel, nadat Nicolas Anelka door bondscoach Domenech werd verbannen; Evra leidde vervolgens een protest en boycot van enkele Franse internationals, waarna Domenech hem de aanvoerdersband ontnam en hem degradeerde tot een plaats op de reservebank.[15] De Franse voetbalbond legde Evra vervolgens een schorsing voor vijf interlands op, omdat hij zijn medespelers zou hebben aangezet tot een staking. Evra tekende protest aan, maar dat werd afgewezen.[16] Op 17 maart 2011 werd hij voor het eerst sinds het WK weer opgeroepen voor een interland door de nieuwe bondscoach, Laurent Blanc. Hij speelde mee in de EK-kwalificatiewedstrijd tegen Luxemburg (0–2 winst).[17] In het EK-kwalificatietoernooi kwam Evra vijfmaal in actie en in mei 2012 werd hij opgenomen in de selectie voor het toernooi, waarop hij alleen de groepswedstrijd tegen Engeland (1–1) meespeelde.[18] In het volgende kwalificatietoernooi voor het wereldkampioenschap voetbal 2014 speelde Evra acht interlands, waaronder beide play-offwedstrijden in november 2013 tegen het Oekraïens voetbalelftal. Nadat Frankrijk in de uitwedstrijd met 2–0 verloor, werd thuis met 3–0 gewonnen en daarmee een plaats op het WK veiliggesteld. Bondscoach Didier Deschamps nam Evra op in de toernooiselectie en gebruikte hem als basisspeler in de drie voorbereidende oefeninterlands en vier wedstrijden op het wereldkampioenschap, waaronder de van latere kampioen Duitsland verloren kwartfinale (0–1).[19] In 2014 en 2015 speelde Evra met Frankrijk uitsluitend vriendschappelijke interlands ter voorbereiding op het Europees kampioenschap voetbal 2016, daar Frankrijk als gastland zich niet hoefde te kwalificeren.[14] Bondscoach Didier Deschamps nam Evra op 12 mei 2016 op in de Franse selectie voor het EK 2016, in eigen land.[20] Hierop bereikten zijn ploeggenoten en hij de finale, die ze met 0–1 verloren van Portugal.

Interlands van Patrice Evra voor Vlag van Frankrijk Frankrijk
Datum Wedstrijd Uitslag Competitie Goals
Als speler bij Vlag van Frankrijk AS Monaco
1 18 augustus 2004 Vlag van Frankrijk FrankrijkBosnië en Herzegovina Vlag van Bosnië en Herzegovina 1 – 1 Vriendschappelijk
2 4 september 2004 Vlag van Frankrijk FrankrijkIsraël Vlag van Israël 0 – 0 Kwalificatie WK 2006
3 8 september 2004 Vlag van Faeröer FaeröerFrankrijk Vlag van Frankrijk 0 – 2 Kwalificatie WK 2006
4 13 oktober 2004 Vlag van Cyprus CyprusFrankrijk Vlag van Frankrijk 0 – 2 Kwalificatie WK 2006
5 17 november 2004 Vlag van Frankrijk FrankrijkPolen Vlag van Polen 0 – 0 Vriendschappelijk
Als speler bij Vlag van Engeland Manchester United
6 15 november 2006 Vlag van Frankrijk FrankrijkGriekenland Vlag van Griekenland 1 – 0 Vriendschappelijk
7 22 augustus 2007 Vlag van Slowakije SlowakijeFrankrijk Vlag van Frankrijk 0 – 1 Vriendschappelijk
8 13 oktober 2007 Vlag van Faeröer FaeröerFrankrijk Vlag van Frankrijk 0 – 6 Kwalificatie EK 2008
9 16 november 2007 Vlag van Frankrijk FrankrijkMarokko Vlag van Marokko 2 – 0 Vriendschappelijk
10 27 mei 2008 Vlag van Frankrijk FrankrijkEcuador Vlag van Ecuador 2 – 0 Vriendschappelijk
11 31 mei 2008 Vlag van Frankrijk FrankrijkParaguay Vlag van Paraguay 0 – 0 Vriendschappelijk
12 13 juni 2008 Vlag van Frankrijk FrankrijkNederland Vlag van Nederland 1 – 4 EK 2008
13 17 juni 2008 Vlag van Frankrijk FrankrijkItalië Vlag van Italië 0 – 2 EK 2008
14 20 augustus 2008 Vlag van Zweden ZwedenFrankrijk Vlag van Frankrijk 2 – 3 Vriendschappelijk
15 6 september 2008 Vlag van Oostenrijk OostenrijkFrankrijk Vlag van Frankrijk 3 – 1 Kwalificatie WK 2010
16 11 oktober 2008 Vlag van Roemenië RoemeniëFrankrijk Vlag van Frankrijk 2 – 2 Kwalificatie WK 2010
17 19 november 2008 Vlag van Frankrijk FrankrijkUruguay Vlag van Uruguay 0 – 0 Vriendschappelijk
18 28 maart 2009 Vlag van Litouwen LitouwenFrankrijk Vlag van Frankrijk 0 – 1 Kwalificatie WK 2010
19 1 april 2009 Vlag van Frankrijk FrankrijkLitouwen Vlag van Litouwen 1 – 0 Kwalificatie WK 2010
20 2 juni 2009 Vlag van Frankrijk FrankrijkNigeria Vlag van Nigeria 0 – 1 Vriendschappelijk
21 12 augustus 2009 Vlag van Faeröer FaeröerFrankrijk Vlag van Frankrijk 0 – 1 Kwalificatie WK 2010
22 5 september 2009 Vlag van Frankrijk FrankrijkRoemenië Vlag van Roemenië 1 – 1 Kwalificatie WK 2010
23 9 september 2009 Vlag van Servië ServiëFrankrijk Vlag van Frankrijk 1 – 1 Kwalificatie WK 2010
24 10 oktober 2009 Vlag van Frankrijk FrankrijkFaeröer Vlag van Faeröer 5 – 0 Kwalificatie WK 2010
25 14 november 2009 Vlag van Ierland IerlandFrankrijk Vlag van Frankrijk 0 – 1 Kwalificatie WK 2010
26 18 november 2009 Vlag van Frankrijk FrankrijkIerland Vlag van Ierland 1 – 1 Kwalificatie WK 2010
27 3 maart 2010 Vlag van Frankrijk FrankrijkSpanje Vlag van Spanje 0 – 2 Vriendschappelijk
28 26 mei 2010 Vlag van Frankrijk FrankrijkCosta Rica Vlag van Costa Rica 2 – 1 Vriendschappelijk
29 30 mei 2010 Vlag van Tunesië TunesiëFrankrijk Vlag van Frankrijk 1 – 1 Vriendschappelijk
30 4 juni 2010 Vlag van Frankrijk FrankrijkChina Vlag van China 0 – 1 Vriendschappelijk
31 11 juni 2010 Vlag van Uruguay UruguayFrankrijk Vlag van Frankrijk 0 – 0 WK 2010
32 17 juni 2010 Vlag van Mexico MexicoFrankrijk Vlag van Frankrijk 2 – 0 WK 2010
33 25 maart 2011 Vlag van Luxemburg LuxemburgFrankrijk Vlag van Frankrijk 0 – 2 Kwalificatie EK 2012
34 6 juni 2011 Vlag van Oekraïne OekraïneFrankrijk Vlag van Frankrijk 1 – 4 Vriendschappelijk
35 9 juni 2011 Vlag van Polen PolenFrankrijk Vlag van Frankrijk 0 – 1 Vriendschappelijk
36 2 september 2011 Vlag van Albanië AlbaniëFrankrijk Vlag van Frankrijk 1 – 2 Kwalificatie EK 2012
37 6 september 2011 Vlag van Roemenië RoemeniëFrankrijk Vlag van Frankrijk 0 – 0 Kwalificatie EK 2012
38 7 oktober 2011 Vlag van Frankrijk FrankrijkAlbanië Vlag van Albanië 3 – 0 Kwalificatie EK 2012
39 11 oktober 2011 Vlag van Frankrijk FrankrijkBosnië en Herzegovina Vlag van Bosnië en Herzegovina 1 – 1 Kwalificatie EK 2012
40 27 mei 2012 Vlag van Frankrijk FrankrijkIJsland Vlag van IJsland 3 – 2 Vriendschappelijk
41 5 juni 2012 Vlag van Frankrijk FrankrijkEstland Vlag van Estland 4 – 0 Vriendschappelijk
42 11 juni 2012 Vlag van Engeland EngelandFrankrijk Vlag van Frankrijk 1 – 1 EK 2012
43 15 augustus 2012 Vlag van Frankrijk FrankrijkUruguay Vlag van Uruguay 0 – 0 Vriendschappelijk
44 7 september 2012 Vlag van Finland FinlandFrankrijk Vlag van Frankrijk 0 – 1 Kwalificatie WK 2014
45 11 september 2012 Vlag van Frankrijk FrankrijkWit-Rusland Vlag van Wit-Rusland 3 – 1 Kwalificatie WK 2014
46 16 oktober 2012 Vlag van Spanje SpanjeFrankrijk Vlag van Frankrijk 1 – 1 Kwalificatie WK 2014
47 14 november 2012 Vlag van Italië ItaliëFrankrijk Vlag van Frankrijk 1 – 2 Vriendschappelijk
48 6 februari 2013 Vlag van Frankrijk FrankrijkDuitsland Vlag van Duitsland 1 – 2 Vriendschappelijk
49 26 maart 2013 Vlag van Frankrijk FrankrijkSpanje Vlag van Spanje 0 – 1 Kwalificatie WK 2014
50 6 september 2013 Vlag van Georgië GeorgiëFrankrijk Vlag van Frankrijk 0 – 0 Kwalificatie WK 2014
51 11 oktober 2013 Vlag van Frankrijk FrankrijkAustralië Vlag van Australië 6 – 0 Vriendschappelijk
52 15 oktober 2013 Vlag van Frankrijk FrankrijkFinland Vlag van Finland 3 – 0 Kwalificatie WK 2014
53 15 november 2013 Vlag van Oekraïne OekraïneFrankrijk Vlag van Frankrijk 2 – 0 Kwalificatie WK 2014
54 19 november 2013 Vlag van Frankrijk FrankrijkOekraïne Vlag van Oekraïne 3 – 0 Kwalificatie WK 2014
55 5 maart 2014 Vlag van Frankrijk FrankrijkNederland Vlag van Nederland 2 – 0 Vriendschappelijk
56 27 mei 2014 Vlag van Frankrijk FrankrijkNoorwegen Vlag van Noorwegen 4 – 0 Vriendschappelijk
57 1 juni 2014 Vlag van Frankrijk FrankrijkParaguay Vlag van Paraguay 1 – 1 Vriendschappelijk
58 8 juni 2014 Vlag van Frankrijk FrankrijkJamaica Vlag van Jamaica 8 – 0 Vriendschappelijk
59 15 juni 2014 Vlag van Honduras (1949-2022) HondurasFrankrijk Vlag van Frankrijk 0 – 3 WK 2014
60 20 juni 2014 Vlag van Frankrijk FrankrijkZwitserland Vlag van Zwitserland 5 – 2 WK 2014
61 30 juni 2014 Vlag van Nigeria NigeriaFrankrijk Vlag van Frankrijk 0 – 2 WK 2014
62 4 juli 2014 Vlag van Frankrijk FrankrijkDuitsland Vlag van Duitsland 0 – 1 WK 2014
Als speler bij Vlag van Italië Juventus FC
63 4 september 2014 Vlag van Frankrijk FrankrijkSpanje Vlag van Spanje 1 – 0 Vriendschappelijk
64 11 oktober 2014 Vlag van Frankrijk FrankrijkPortugal Vlag van Portugal 2 – 1 Vriendschappelijk
65 26 maart 2015 Vlag van Frankrijk FrankrijkBrazilië Vlag van Brazilië 1 – 3 Vriendschappelijk
66 13 juni 2015 Vlag van Albanië AlbaniëFrankrijk Vlag van Frankrijk 1 – 0 Vriendschappelijk
67 4 september 2015 Vlag van Portugal PortugalFrankrijk Vlag van Frankrijk 0 – 1 Vriendschappelijk
68 8 oktober 2015 Vlag van Frankrijk FrankrijkArmenië Vlag van Armenië 4 – 0 Vriendschappelijk
69 13 november 2015 Vlag van Frankrijk FrankrijkDuitsland Vlag van Duitsland 2 – 0 Vriendschappelijk
70 25 maart 2016 Vlag van Nederland NederlandFrankrijk Vlag van Frankrijk 2 – 3 Vriendschappelijk
71 29 maart 2016 Vlag van Frankrijk FrankrijkRusland Vlag van Rusland 4 – 2 Vriendschappelijk
72 30 mei 2016 Vlag van Frankrijk FrankrijkKameroen Vlag van Kameroen 3 – 2 Vriendschappelijk
73 4 juni 2016 Vlag van Frankrijk FrankrijkSchotland Vlag van Schotland 3 – 0 Vriendschappelijk
74 10 juni 2016 Vlag van Frankrijk FrankrijkRoemenië Vlag van Roemenië 2 – 1 EK 2016
75 15 juni 2016 Vlag van Frankrijk FrankrijkAlbanië Vlag van Albanië 2 – 0 EK 2016
76 19 juni 2016 Vlag van Zwitserland ZwitserlandFrankrijk Vlag van Frankrijk 0 – 0 EK 2016
77 26 juni 2016 Vlag van Frankrijk FrankrijkIerland Vlag van Ierland 2 – 1 EK 2016
78 3 juli 2016 Vlag van Frankrijk FrankrijkIJsland Vlag van IJsland 5 – 2 EK 2016
79 7 juli 2016 Vlag van Duitsland DuitslandFrankrijk Vlag van Frankrijk 0 – 2 EK 2016
80 11 juli 2016 Vlag van Portugal PortugalFrankrijk Vlag van Frankrijk 1 – 0 (n.v.) EK 2016
81 11 november 2016 Vlag van Frankrijk FrankrijkZweden Vlag van Zweden 2 – 1 Kwalificatie WK 2018

Erelijst[bewerken | brontekst bewerken]

Competitie
Aantal Jaren
Vlag van Monaco AS Monaco
Coupe de la Ligue 1x 2002/03
Vlag van Engeland Manchester United
UEFA Champions League 1x 2007/08
FIFA Club World Cup 1x 2008
Premier League 5x 2006/07, 2007/08, 2008/09, 2010/11, 2012/13
Football League Cup 3x 2005/06, 2008/09, 2009/10
FA Community Shield 4x 2007, 2008, 2011, 2013
Vlag van Italië Juventus
Serie A 2x 2014/15, 2015/16
Coppa Italia 2x 2014/15, 2015/16
Supercoppa Italiana 1x 2015

Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]

Referenties[bewerken | brontekst bewerken]

  1. Spelersprofiel op de officiële website van de FIFA
  2. Wedstrijdgegevens op soccerway.com
  3. Prestatiegegevens op transfermarkt.co.uk
  4. Wedstrijdgegevens op transfermarkt.co.uk
  5. Nieuw Juventus-contract maakt Evra gelukkig man Voetbal International, 6 juni 2016
  6. Olympique Marseille schorst Evra na karatetrap, NOS Nieuws, 3 november 2017
  7. West Ham biedt verbannen Evra nieuwe kans nos.nl
  8. 81-voudig Frans international Patrice Evra (38) beëindigt loopbaan, nu.nl, 29 juli 2019
  9. Spelersprofiel op soccerway.com
  10. Wedstrijdgegevens op eu-football.info
  11. (en) Evra reveals motivation Sky Sports, 12 oktober 2007
  12. (en) Domenech springs Gomis surprise op de website van de UEFA, 28 mei 2008
  13. Wedstrijdgegevens op eu-football.info
  14. a b c Spelersprofiel op eu-football.info
  15. Domenech laat aanvoerder Evra vallen Voetbal International, 22 juni 2010
  16. Evra in beroep tegen schorsing Franse nationale ploeg Voetbal International, 8 september 2010
  17. (en) Evra and Ribery back for France amid discontent Reuters, 17 maart 2011
  18. (en) No separating England and France op de website van de UEFA, 11 juni 2012
  19. Frankrijk hard op weg af te rekenen met turbulent verleden Voetbal International, 28 mei 2014
  20. (fr) Dernière Sélection op de website van de Franse voetbalbond
Zie de categorie Patrice Evra van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.