Maarten Stekelenburg (voetballer)

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Maarten Stekelenburg
Maarten Stekelenburg bij Southampton in 2015
Persoonlijke informatie
Bijnaam Stekel, Stek, De Steek
Geboortedatum 22 september 1982
Geboorteplaats Haarlem, Vlag van Nederland Nederland
Lengte 197 cm
Been Rechts
Positie Doelman
Clubinformatie
Voetbalcarrière geëindigd in 2023
Jeugd
Vlag van Nederland VV Zandvoort '75
Vlag van Nederland VV Schoten
Vlag van Nederland Ajax
Senioren *
Seizoen Club W (G)
2002–2011
2011–2013
2013–2016
2014–2015
2015–2016
2016–2020
2020–2023
Vlag van Nederland Ajax
Vlag van Italië AS Roma
Vlag van Engeland Fulham
Vlag van Monaco AS Monaco
Vlag van Engeland Southampton
Vlag van Engeland Everton
Vlag van Nederland Ajax
191(0)
48(0)
19(0)
1(0)
17(0)
19(0)
19(0)
Interlands **
2000–2001
2001
2001–2002
2002–2003
2004–2021
Vlag van Nederland Nederland –18
Vlag van Nederland Nederland –19
Vlag van Nederland Nederland –20
Vlag van Nederland Nederland –21
Vlag van Nederland Nederland
2(0)
3(0)
3(0)
4(0)
63(0)

* Bijgewerkt op 17 december 2021
** Bijgewerkt op 17 december 2021
Portaal  Portaalicoon   Voetbal

Maarten Stekelenburg (Haarlem, 22 september 1982) is een Nederlands voormalig profvoetballer die speelde als doelman. Op 22 juni 2020 tekende Stekelenburg een eenjarig contract bij Ajax, nadat hij transfervrij vertrok bij Everton.[1] Stekelenburg was vanaf 2004 international in het Nederlands voetbalelftal, waarvoor hij 60 wedstrijden speelde. In maart 2021 werd Stekelenburg voor het eerst in lange tijd (sinds 2016) opgenomen in de selectie van het Nederlands elftal, door bondscoach Frank de Boer.[2] Op 13 augustus 2021 maakte hij bekend zich niet meer beschikbaar te stellen voor het Nederlands voetbalelftal.[3]

Clubcarrière[bewerken | brontekst bewerken]

Ajax[bewerken | brontekst bewerken]

Stekelenburg bij Ajax

Stekelenburg begon met voetballen bij de amateurverenigingen Zandvoort '75 (nu SV Zandvoort) en VV Schoten. Stekelenburgs affiniteit met keepen kwam bij toeval aan het licht; bij een wedstrijd waar de keeper afwezig was, wilde hij best een keer op doel staan. Dat beviel dermate dat Stekelenburg bleef keepen. Op dertienjarige leeftijd werd hij gescout door de jeugdopleiding van Ajax. Hij kon destijds ook naar HFC Haarlem[4] maar koos toch voor Ajax. Bij Ajax doorliep hij de jeugdopleiding. In het seizoen 2001/02 speelde hij zich in de kijker toen hij met Jong Ajax de halve finale van de KNVB beker haalde tegen FC Utrecht, die wedstrijd eindigde in een 2-2 gelijkspel. Na strafschoppen was het Utrecht dat doorging.

Stekelenburg debuteerde onder Ronald Koeman voor Ajax op 11 augustus 2002, in de wedstrijd om de Johan Cruyff Schaal tegen PSV. Bij deze wedstrijd mocht hij de geblesseerde keepers Joey Didulica en Bogdan Lobonț vervangen. De wedstrijd werd gewonnen met 3-1 en zo had Stekelenburg zijn eerste prijs te pakken. Zijn debuut in de competitie maakte hij vlak daarna in de thuiswedstrijd tegen FC Utrecht op 18 augustus, de wedstrijd eindigde in een 3-1-overwinning. In totaal zou hij dat seizoen aan 9 wedstrijden komen, hij moest keepers Bogdan Lobonț en Joey Didulica voor zich dulden in de pikorde.

Het seizoen 2003/04 werd het jaar waarin Ajax landskampioen werd. Tegen het einde van het seizoen heeft Stekelenburg nog een aantal wedstrijden kunnen spelen voor Ajax, in totaal kwam hij op 10 wedstrijden.

In de voorbereiding van het seizoen 2004/05 werd Stekelenburg door Ronald Koeman gekozen als eerste doelman. Al in september moest hij zich door een blessure laten vervangen door Lobonț die zo zijn basisplaats terug kreeg. In totaal kwam Stekelenburg, mede door blessures tot 11 competitiewedstrijden.[5]

Het seizoen daarop werd Danny Blind hoofdtrainer van Ajax en ook hij gaf de voorkeur aan Stekelenburg boven Lobonț. Door een blessure die hij opliep in een oefenduel met Boca Juniors speelde Stekelenburg pas zijn eerste competitiewedstrijd op 15 oktober tegen Heracles Almelo. Op 26 januari werd het vertrouwen in Stekelenburg bevestigd door Ajax dat zijn contract, dat nog liep tot 2008, open te breken en te verlengen tot 2010.[6] Stekelenburg won dat seizoen met Ajax de KNVB-beker door PSV te verslaan en Ajax eindigde op een tweede plaats in de Eredivisie achter PSV.

Ook onder trainers Henk ten Cate en Adrie Koster bleef Stekelenburg eerste keeper. Tijdens de seizoenen 2006/07 en 2007/08, waarin hij in bijna alle wedstrijden onder de lat stond, wist hij zich sterk te ontwikkelen. Het wekte de interesse van onder meer Tottenham Hotspur, dat in Stekelenburg de opvolger van Engels international Paul Robinson zag.[7] Ondanks de interesse bleef Stekelenburg Ajax trouw. Niet veel later werd zijn contract verlengd tot medio 2012.[8]

In het daarop volgende seizoen 2008/09 raakte Stekelenburg in een felle concurrentiestrijd met Kenneth Vermeer. Na een blessure kreeg Vermeer de kans om zich te bewijzen bij Ajax en hij maakte daarbij zo veel indruk, dat Stekelenburg bij terugkomst niet meteen zeker was van zijn basisplaats. Vlak voor het UEFA-cupduel met Olympique Marseille maakte Ajax-trainer Marco van Basten duidelijk dat Kenneth Vermeer voortaan het doel van Ajax verdedigde. Daarmee werd Stekelenburg naar een tweede plan verwezen.[9]

Met de komst van Martin Jol het seizoen daarna kreeg Stekelenburg zijn basisplaats weer terug. Stekelenburg beloonde dat met een heel sterk seizoen. Zowel bij Ajax als bij het Nederlands elftal was hij heel belangrijk. Met Ajax werd de tweede plaats behaald in de competitie na een inhaalrace in de tweede helft van het seizoen. Daarbij redde hij zijn team diverse keren en daarna zijn er geen twijfels meer geweest over wie eerste keeper moest zijn.

Na dit sterke seizoen en een goed WK met het Nederlands elftal waren er hardnekkige geruchten over een eventuele overgang van Stekelenburg naar het buitenland. Uiteindelijk bleef hij ook in het seizoen 2010/11 bij Ajax en werd de Champions League gehaald. Op 12 oktober 2010 maakte hij bekend zijn contract, dat in 2012 afloopt, niet nogmaals te verlengen.[10] Stekelenburg was ook in de eerste helft van dit seizoen een belangrijke speler en vice-aanvoerder. Tijdens de winterstop werd bekendgemaakt dat Luis Suarez afstand doet van zijn aanvoerdersband en dat Stekelenburg deze overneemt.[11] Tijdens een training op 12 maart 2011 brak Stekelenburg zijn rechterduim, waardoor hij de rest van het seizoen uitgeschakeld was. Datzelfde jaar won AFC Ajax voor de dertigste keer het landskampioenschap.

Na lang onderhandelen tussen Ajax en AS Roma vertrok Stekelenburg op 4 augustus officieel naar Roma.[12] In zijn eerste periode speelde hij uiteindelijk 191 wedstrijden in het shirt van Ajax.

AS Roma[bewerken | brontekst bewerken]

Stekelenburg tekende in juli 2011 een vierjarig contract bij AS Roma. De club betaalde in eerste aanleg 6,3 miljoen euro aan Ajax om zijn nog één jaar doorlopende verbintenis af te kopen. In zijn contract werd vastgelegd dat Ajax een half miljoen euro extra ontvangt als Stekelenburg zich met Roma plaatst voor de UEFA Champions League en 1 miljoen euro extra wanneer hij door Roma wordt verkocht of als de club zijn contract verlengt.[13] Bij Roma kwam Stekelenburg ook Bogdan Lobonț weer tegen, met wie hij in zijn Ajax-tijd samengespeeld had. Na een ietwat onzeker begin van de competitie wordt Stekelenburg al gauw betrouwbaarder en geliefder bij het thuispubliek dat aan hem refereert als de "grote keeper" (il portierone) en de "Vliegende Hollander" (l'Olandese volante), naast de reeds bestaande bijnaam "Steek".

Sinds eind 2012/begin 2013 was Stekelenburg bankzitter voor AS Roma. De club onderhandelde samen met Stekelenburgs zaakwaarnemer of hij bleef spelen voor AS Roma. Zo niet, kon Stekelenburg eventueel de overgang maken naar een andere club.

Vlak nadat de transferperiode begin 2013 afliep, werd Roma-coach Zdeněk Zeman ontslagen en lagen er weer kansen voor Stekelenburg. Tijdelijke opvolger Aurelio Andrazzoli gaf Stekelenburg weer een basisplaats in de uitwedstrijd tegen UC Sampdoria (3-1) na een forse blunder van Mauro Goicoechea een week eerder. In zijn tweede wedstrijd na zijn rentree won Stekelenburg met een paar fraaie reddingen van Juventus (1-0).

Op 17 april plaatste Stekelenburg zich met AS Roma voor de finale van de Coppa Italia door over 2 wedstrijden Internazionale te verslaan. Door een blessure moest Stekelenburg de finale aan zich voorbij laten gaan. Deze werd met 0-1 verloren van Lazio Roma.

Fulham[bewerken | brontekst bewerken]

Op 3 juni 2013 maakte AS Roma voorzitter Franco Baldini bekend dat AS Roma het met Fulham FC eens was geworden over een overgang van Stekelenburg naar de Londense club die uitkomt in de Premier League. Naar verluidt zou AS Roma rond de 4.700.000 euro krijgen voor Stekelenburg.[14] Op 5 juni 2013 tekende Stekelenburg voor vier jaar bij Fulham. Op 17 augustus 2013 maakte Stekelenburg zijn debuut voor Fulham in een competitiewedstrijd die met 1-0 werd gewonnen uit bij Sunderland FC, Stekelenburg moest een kwartier voor tijd noodgedwongen naar de kant door een schouderblessure. Naast de ene schouder raakte ook zijn andere schouder geblesseerd en moest Stekelenburg nog een wedstrijd aan zich voorbij laten gaan. Zijn tijdelijke vervanger was David Stockdale.

AS Monaco[bewerken | brontekst bewerken]

Nadat Stekelenburg gedegradeerd was met Fulham en zijn basisplaats was kwijtgeraakt, gaf hij aan te willen vertrekken bij Fulham. Voor het seizoen 2014/15 kreeg hij geen rugnummer toegewezen waarna op 9 augustus 2014 bekend werd gemaakt dat Stekelenburg voor een seizoen zou worden gehuurd door AS Monaco. Monaco had tevens een optie tot koop bedongen.[15] Na ruim vier maanden maakte reservedoelman Stekelenburg zijn debuut voor AS Monaco, op 17 december 2014 in de Coupe de la Ligue wedstrijd uit tegen Olympique Lyonnais. Nadat beide ploegen in de reguliere tijd niet tot scoren wisten te komen, eindigde de verlenging in een 1-1-gelijkspel wat leidde tot strafschoppen. In de strafschoppenserie stopte Stekelenburg de beslissende penalty van Jordan Ferri.[16] Door een blessure van eerste doelman Danijel Subašić mocht Stekelenburg op 22 maart 2015 zijn debuut maken in de Ligue 1. Er werd die dag met 3-1 gewonnen van Stade de Reims. In mei 2015 liet Monaco weten niet verder te willen gaan met Stekelenburg.[17]

Southampton[bewerken | brontekst bewerken]

Fulham verhuurde Stekelenburg in juni 2015 voor een jaar aan Southampton FC.[18] Bij Southampton werd hij herenigd met trainer Ronald Koeman onder wie hij bij Ajax zijn debuut mocht maken. Door een blessure van eerste doelman Fraser Forster werd Stekelenburg tijdens de voorbereiding op het nieuwe seizoen gekozen als nieuwe eerste doelman. Hij maakte op 30 juli 2015 zijn officiële debuut voor Southampton tijdens een thuiswedstrijd tegen Vitesse in de derde voorronde van de UEFA Europa League. De wedstrijd werd met 3-0 door Southampton gewonnen. Tijdens de blessure van Forster keepte Stekelenburg vrijwel alle wedstrijden voor Southampton. Hij verloor zijn plaats onder de lat echter weer aan Forster nadat deze hersteld was van zijn blessure.

Everton[bewerken | brontekst bewerken]

Stekelenburg tekende op 1 juli 2016 een contract tot medio 2019 bij Everton, dat hem voor een niet bekendgemaakt bedrag overnam van Fulham.[19] Hier werd hij opnieuw herenigd met coach Ronald Koeman, die een maand daarvoor tekende bij Everton. Stekelenburg speelde ook onder hem bij Ajax en Southampton.[20] Zijn debuut voor Everton volgde op 15 augustus, in een wedstrijd in de Premier League thuis tegen Tottenham Hotspur (eindstand 1–1).

Terugkeer bij Ajax[bewerken | brontekst bewerken]

Op 22 juni 2020 werd bekend dat Stekelenburg terugkeerde bij Ajax als reservedoelman voor de duur van een seizoen. In februari 2021 werd eerste doelman André Onana door de UEFA voor een jaar geschorst wegens een dopingovertreding. Na de aankondiging van deze schorsing werd Stekelenburg aangewezen als eerste doelman.[21] Stekelenburg werd op 13 februari 2021 de eerste speler die de 38 gepasseerd was met speelminuten in de Nederlandse competitie namens Ajax. Hij volgde hiermee Arnold Mühren op als oudste speler ooit voor Ajax in de Eredivisie.[22]

Nadat hij de eerste drie speelronden van eredivisie-seizoen 2021/22 had gekeept, raakte hij geblesseerd. Hij moest een heupoperatie ondergaan en een langdurige revalidatie meemaken. Op 17 april 2022 keerde hij wederom terug in de basis van Ajax in de bekerfinale tegen PSV. Hij bleef de rest van het seizoen eerste keeper en haalde de 36ste landstitel met Ajax.

In mei 2023 kondigde Stekelenburg aan dat hij na het seizoen 2022/23 zou stoppen met voetballen, zijn afscheid voor het publiek werd gehouden voor het thuisduel tegen FC Utrecht.[23]

Clubstatistieken[bewerken | brontekst bewerken]

Seizoen Club Competitie Competitie Beker Internationaal Overig Totaal
Wed. Dlp. Wed. Dlp. Wed. Dlp. Wed. Dlp. Wed. Dlp.
2002/03 Ajax Vlag van Nederland Eredivisie 9 0 0 0 3 0 1 0 13 0
2003/04 10 0 0 0 1 0 11 0
2004/05 11 0 1 0 4 0 1 0 17 0
2005/06 27 0 4 0 6 0 4 0 41 0
2006/07 32 0 4 0 9 0 5 0 50 0
2007/08 31 0 1 0 4 0 5 0 41 0
2008/09 12 0 1 0 2 0 15 0
2009/10 33 0 7 0 10 0 50 0
2010/11 26 0 4 0 13 0 1 0 44 0
Clubtotaal 191 0 22 0 52 0 17 0 282 0
2011/12 AS Roma Vlag van Italië Serie A 29 0 2 0 2 0 33 0
2012/13 19 0 3 0 22 0
Clubtotaal 48 0 5 0 2 0 0 0 55 0
2013/14 Fulham Vlag van Engeland Premier League 19 0 2 0 21 0
Clubtotaal 19 0 2 0 0 0 0 0 21 0
2014/15 AS Monaco Vlag van Monaco Ligue 1 1 0 7 0 0 0 8 0
Clubtotaal 1 0 7 0 0 0 0 0 8 0
2015/16 Southampton Vlag van Engeland Premier League 17 0 4 0 4 0 25 0
Clubtotaal 17 0 4 0 4 0 0 0 25 0
2016/17 Everton Vlag van Engeland Premier League 19 0 2 0 21 0
2017/18 0 0 1 0 2 0 3 0
2018/19 0 0 2 0 0 0 2 0
2019/20 0 0 0 0 0 0 0 0
Clubtotaal 19 0 5 0 2 0 0 0 26 0
2020/21 Ajax Vlag van Nederland Eredivisie 12 0 4 0 5 0 0 0 21 0
2021/22 7 0 1 0 0 0 0 0 8 0
2022/23 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0
Clubtotaal 210 0 27 0 57 0 17 0 311 0
Carrièretotaal 314 0 50 0 65 0 17 0 446 0

Interlandcarrière[bewerken | brontekst bewerken]

Jeugdelftallen[bewerken | brontekst bewerken]

Als jeugdinternational kwam Stekelenburg uit voor het Nederlands elftal onder 18, 19 en 20 jaar.

Jeugdinterlands van Maarten Stekelenburg
Team (№ interlands) Datum Wedstrijd Uitslag Soort Wedstrijd Doelpunten
Als speler bij Ajax
Onder 18 (1.) 14 maart 2000 Vlag van Nederland NederlandItalië Vlag van Italië 3 – 3 Vriendschappelijk
Onder 18 (2.) 19 april 2001 Vlag van Nederland NederlandZwitserland Vlag van Zwitserland 1 – 1 Vriendschappelijk
Onder 19 (1.) 7 maart 2001 Vlag van Nederland NederlandItalië Vlag van Italië 3 – 0 Vriendschappelijk
Onder 19 (2.) 5 april 2001 Vlag van Nederland NederlandDenemarken Vlag van Denemarken 1 – 1 EK-kwalificatie 2001
Onder 19 (3.) 1 mei 2001 Vlag van Denemarken DenemarkenNederland Vlag van Nederland 3 – 2 EK-kwalificatie 2001
Onder 20 (1.) 7 november 2001 Vlag van Nederland NederlandZwitserland Vlag van Zwitserland 3 – 1 Vriendschappelijk
Onder 20 (1.) 26 maart 2002 Vlag van Nederland NederlandSpanje Vlag van Spanje 0 – 3 Vriendschappelijk
Onder 20 (1.) 17 april 2002 Vlag van Nederland NederlandItalië Vlag van Italië 0 – 0 Vriendschappelijk

Jong Oranje[bewerken | brontekst bewerken]

Op 6 september 2002 maakte Stekelenburg zijn debuut voor Jong Oranje in een kwalificatiewedstrijd voor het EK 2004 onder 21 in Italië tegen Jong Wit-Rusland (1-0 verlies). Hierna speelde Stekelenburg nog drie wedstrijden mee in diezelfde kwalificatiereeks. Jong Oranje wist zich echter niet voor het EK te plaatsen.

Interlands van Maarten Stekelenburg voor Vlag van Nederland Jong Oranje
Datum Wedstrijd Uitslag Soort Wedstrijd Doelpunten
Als speler bij Vlag van Nederland Ajax
1. 6 september 2002 Vlag van Nederland NederlandWit-Rusland Vlag van Wit-Rusland 0 – 1 Kwalificatie EK 2004
2. 5 september 2003 Vlag van Nederland NederlandOostenrijk Vlag van Oostenrijk 0 – 0 Kwalificatie EK 2004
3. 9 september 2003 Vlag van Tsjechië TsjechiëNederland Vlag van Nederland 1 – 2 Kwalificatie EK 2004
4. 11 oktober 2003 Vlag van Nederland NederlandVlag van Moldavië Moldavië 0 – 0 Kwalificatie EK 2004

Nederlands elftal[bewerken | brontekst bewerken]

Stekelenburg voor het Nederlands elftal

Stekelenburg maakte zijn debuut voor het Nederlands elftal onder Marco van Basten op 3 september 2004 in de vriendschappelijke wedstrijd tegen Liechtenstein. Dit was de laatste wedstrijd van het Nederlands elftal in de aanloop naar de kwalificatiestrijd voor het WK in Duitsland. Stekelenburg mocht in de rust invallen voor Edwin van der Sar, de wedstrijd werd gewonnen met 3-0.[24] Edwin van der Sar bleef echter eerste keeper waardoor Stekelenburg de rest van de kwalificatie moest toekijken. Pas in 2006, vlak voor het WK in Duitsland, kwam hij weer in actie tegen Mexico. Nederland speelde daar zonder 7 potentiële basisspelers, daarom sprak men dan ook van een B-ploeg. Stekelenburg verving in de rust Henk Timmer, de wedstrijd eindigde in een 2-1-overwinning.[25] Tijdens het Wereldkampioenschap voetbal 2006 fungeerde Stekelenburg achter de onomstreden Edwin van der Sar als tweede keeper. In die hoedanigheid kwam hij niet in actie tijdens het toernooi.

Onder andere vanwege zijn goede spel bij Ajax kreeg hij steeds meer kansen bij de nationale ploeg. In de aanloop naar het EK 2008 in Oostenrijk en Zwitserland speelde hij verschillende wedstrijden maar hij bleef tweede keeper. Ook tijdens het toernooi zelf was dat het geval. Nadat Nederland zich al had geplaatst voor de kwartfinale, werden er in de wedstrijd tegen Roemenië een aantal spelers gespaard. Zo kon Stekelenburg zijn debuut maken op een eindronde voor het Nederlands elftal.

Na het EK van 2008 stopte Edwin van der Sar met keepen voor het nationale team en werd Stekelenburg eerste keeper. In de aanloop naar het Wereldkampioenschap voetbal in Zuid-Afrika was Stekelenburg de vaste doelman van Oranje. Stekelenburg kreeg tijdens de vriendschappelijke interland tegen het Australisch voetbalelftal in 2008 een rode kaart. Hij was de eerste keeper die spelend voor het Nederlands voetbalelftal een rode kaart kreeg.[26]

Tijdens het WK zelf was Stekelenburg eerste keeper voor Michel Vorm en Sander Boschker. Stekelenburg oogstte met zijn optreden veel lof.[27][28] Mede door de goede optredens van Stekelenburg schopte Nederland het tot de finale, waar het met 1-0 verloor van Spanje.[29] Na de interland uit tegen Roemenië in oktober 2012 (1-4) werd Stekelenburg vijf maanden niet geselecteerd voor Oranje omdat bondscoach Louis van Gaal de voorkeur gaf aan Tim Krul. Toen Krul geblesseerd raakte in de aanloop naar de wedstrijd van Oranje tegen Estland (3-0) en Roemenië (4-0), keerde Stekelenburg terug in de selectie. Hij zou echter niet spelen, omdat Van Gaal de voorkeur gaf aan Kenneth Vermeer.

Stekelenburg was na zijn oproep tegen Colombia in november 2013 lang niet in beeld bij Oranje. Van Gaal koos vaak voor Jasper Cillessen als eerste doelman en voor Tim Krul en Michel Vorm als reservedoelmannen. Hij nam dat trio ook mee naar het WK 2014 in Brazilië. Op 11 oktober 2015 werd Stekelenburg opgeroepen voor het EK-kwalificatieduel met Tsjechië door Danny Blind, die op dat moment drie interlands achter zijn naam had staan als bondscoach, als vervanger van de geblesseerde Cillessen. Een dag eerder was ook tweede doelman Krul afgehaakt met een blessure. Die werd vervangen door Vermeer.[30] Blind gaf in de wedstrijd tegen Tsjechië de voorkeur aan Jeroen Zoet. De wedstrijd werd met 3-2 verloren, waarmee Nederland zich definitief niet voor het EK 2016 in Frankrijk plaatste. Op 7 oktober 2016 tijdens de WK-kwalificatiewedstrijd tegen Wit-Rusland maakte Stekelenburg zijn rentree in de basis van Oranje. De wedstrijd, die in Rotterdam werd gespeeld, eindigde in een 4-1-overwinning voor Nederland.

Op 19 maart 2021 werd bekend dat Stekelenburg, na bijna vijf jaar afwezigheid, opnieuw bij de selectie van het Nederlands elftal zat. Op 6 juni 2021 maakte Stekelenburg definitief zijn rentree in de basis van Oranje in de vriendschappelijke interland tegen Georgië (3-0). Hij werd ook geselecteerd voor deelname aan het EK 2021, en was de oudste deelnemer aan dit EK. Mede door de afwezigheid van Jasper Cillessen, was hij basisspeler. In augustus 2021 maakte hij bekend dat hij niet langer beschikbaar zou zijn voor het Nederlands elftal.

Interlands van Maarten Stekelenburg voor Vlag van Nederland Nederland
No. Datum Wedstrijd Uitslag Soort wedstrijd
Als speler bij Vlag van Nederland Ajax
1. 3 september 2004 Vlag van Nederland NederlandLiechtenstein Vlag van Liechtenstein 3 – 0 Vriendschappelijk
2. 1 juni 2006 Vlag van Nederland NederlandMexico Vlag van Mexico 2 – 1
3. 15 november 2006 Vlag van Nederland NederlandEngeland Vlag van Engeland 1 – 1
4. 7 februari 2007 Vlag van Nederland NederlandRusland Vlag van Rusland 4 – 1
5. 24 maart 2007 Vlag van Nederland NederlandRoemenië Vlag van Roemenië 0 – 0 Kwalificatie EK 2008
6. 2 juni 2007 Vlag van Zuid-Korea Zuid-KoreaNederland Vlag van Nederland 0 – 2 Vriendschappelijk
7. 22 augustus 2007 Vlag van Zwitserland ZwitserlandNederland Vlag van Nederland 2 – 1
8. 13 oktober 2007 Vlag van Roemenië RoemeniëNederland Vlag van Nederland 1 – 0 Kwalificatie EK 2008
9. 17 oktober 2007 Vlag van Nederland NederlandSlovenië Vlag van Slovenië 2 – 0
10. 21 november 2007 Vlag van Wit-Rusland Wit-RuslandNederland Vlag van Nederland 2 – 1
11. 24 mei 2008 Vlag van Nederland NederlandOekraïne Vlag van Oekraïne 3 – 0 Vriendschappelijk
12. 17 juni 2008 Vlag van Nederland NederlandRoemenië Vlag van Roemenië 2 – 0 Groepsfase EK 2008
13. 20 augustus 2008 Vlag van Rusland RuslandNederland Vlag van Nederland 1 – 1 Vriendschappelijk
14. 6 september 2008 Vlag van Nederland NederlandAustralië Vlag van Australië 1 – 2
15. 10 september 2008 Vlag van Macedonië MacedoniëNederland Vlag van Nederland 1 2 Kwalificatie WK2010
16. 11 februari 2009 Vlag van Tunesië TunesiëNederland Vlag van Nederland 1 1 Vriendschappelijk
17. 28 maart 2009 Vlag van Nederland NederlandSchotland Vlag van Schotland 3 0 Kwalificatie WK 2010
18. 1 april 2009 Vlag van Nederland NederlandMacedonië Vlag van Macedonië 4 0
19. 6 juni 2009 Vlag van IJsland IJslandNederland Vlag van Nederland 1 2
20. 10 juni 2009 Vlag van Nederland NederlandNoorwegen Vlag van Noorwegen 2 0
21. 12 augustus 2009 Vlag van Nederland NederlandEngeland Vlag van Engeland 2 2 Vriendschappelijk
22. 10 oktober 2009 Vlag van Australië AustraliëNederland Vlag van Nederland 0 0
23. 14 november 2009 Vlag van Italië ItaliëNederland Vlag van Nederland 0 0
24. 18 november 2009 Vlag van Nederland NederlandParaguay Vlag van Paraguay 0 – 0
25. 3 maart 2010 Vlag van Nederland NederlandVerenigde Staten Vlag van Verenigde Staten 2 1
26. 26 mei 2010 Vlag van Nederland NederlandMexico Vlag van Mexico 2 1
27. 5 juni 2010 Vlag van Nederland NederlandHongarije Vlag van Hongarije 6 1
28. 14 juni 2010 Vlag van Nederland NederlandDenemarken Vlag van Denemarken 2 0 Groepsfase WK 2010
29. 19 juni 2010 Vlag van Nederland NederlandJapan Vlag van Japan 1 0
30. 24 juni 2010 Vlag van Kameroen KameroenNederland Vlag van Nederland 1 2
31. 28 juni 2010 Vlag van Nederland NederlandSlowakije Vlag van Slowakije 2 1 Achtste finale WK 2010
32. 2 juli 2010 Vlag van Nederland NederlandBrazilië Vlag van Brazilië 2 1 Kwartfinale WK 2010
33. 6 juli 2010 Vlag van Uruguay UruguayNederland Vlag van Nederland 2 3 Halve finale WK 2010
34. 11 juli 2010 Vlag van Nederland NederlandSpanje Vlag van Spanje 0 1 Finale WK 2010
35. 3 september 2010 Vlag van San Marino San MarinoNederland Vlag van Nederland 0 5 Kwalificatie EK 2012
36. 7 september 2010 Vlag van Nederland NederlandFinland Vlag van Finland 2 1
37. 8 oktober 2010 Vlag van Moldavië MoldaviëNederland Vlag van Nederland 0 1
38. 12 oktober 2010 Vlag van Nederland NederlandZweden Vlag van Zweden 4 1
39. 17 november 2010 Vlag van Nederland NederlandTurkije Vlag van Turkije 1 0 Vriendschappelijk
40. 9 februari 2011 Vlag van Nederland NederlandOostenrijk Vlag van Oostenrijk 3 1
Als speler bij Vlag van Italië AS Roma
41. 2 september 2011 Vlag van Nederland NederlandSan Marino Vlag van San Marino 11 0 Kwalificatie EK 2012
42. 6 september 2011 Vlag van Finland FinlandNederland Vlag van Nederland 0 2
43. 11 november 2011 Vlag van Nederland NederlandZwitserland Vlag van Zwitserland 0 – 0 Vriendschappelijk
44. 15 november 2011 Vlag van Duitsland DuitslandNederland Vlag van Nederland 3 0
45. 29 februari 2012 Vlag van Engeland EngelandNederland Vlag van Nederland 2 3
46. 30 mei 2012 Vlag van Nederland NederlandSlowakije Vlag van Slowakije 2 0
47. 2 juni 2012 Vlag van Nederland NederlandNoord-Ierland Vlag van Noord-Ierland 6 0
48. 9 juni 2012 Vlag van Nederland NederlandDenemarken Vlag van Denemarken 0 1 Groepsfase EK 2012
49. 13 juni 2012 Vlag van Nederland NederlandDuitsland Vlag van Duitsland 1 2
50. 17 juni 2012 Vlag van Portugal PortugalNederland Vlag van Nederland 2 1
51. 15 augustus 2012 Vlag van België BelgiëNederland Vlag van Nederland 4 2 Vriendschappelijk
52. 11 september 2012 Vlag van Hongarije HongarijeNederland Vlag van Nederland 1 4 Kwalificatie WK 2014
53. 12 oktober 2012 Vlag van Nederland NederlandAndorra Vlag van Andorra 3 – 0
54. 16 oktober 2012 Vlag van Roemenië RoemeniëNederland Vlag van Nederland 1 – 4
Als speler bij Vlag van Engeland Everton FC
55. 6 oktober 2016 Vlag van Nederland NederlandWit-Rusland Vlag van Wit-Rusland 4 – 1 Kwalificatie WK 2018
56. 10 oktober 2016 Vlag van Nederland NederlandFrankrijk Vlag van Frankrijk 0 – 1
57. 9 november 2016 Vlag van Nederland NederlandBelgië Vlag van België 1 – 1 Vriendschappelijk
58. 13 november 2016 Vlag van Luxemburg LuxemburgNederland Vlag van Nederland 1 – 3 Kwalificatie WK 2018
Als speler bij Vlag van Nederland Ajax
59. 6 juni 2021 Vlag van Nederland NederlandGeorgië Vlag van Georgië 3 – 0 Vriendschappelijk
60. 13 juni 2021 Vlag van Nederland NederlandOekraïne Vlag van Oekraïne 3 – 2 Groepsfase EK 2020
61. 17 juni 2021 Vlag van Nederland NederlandOostenrijk Vlag van Oostenrijk 2 – 0
62. 21 juni 2021 Vlag van Noord-Macedonië Noord-MacedoniëNederland Vlag van Nederland 0 – 3
63. 27 juni 2021 Vlag van Nederland NederlandTsjechië Vlag van Tsjechië 0 – 2 Achtste Finale EK 2020

Bijgewerkt t/m 27 juni 2021.[31]

Erelijst[bewerken | brontekst bewerken]

Competitie
Aantal Jaren
Vlag van Nederland Ajax
Eredivisie 4x 2003/04, 2010/11, 2020/21, 2021/22
KNVB beker 4x 2005/06, 2006/07, 2009/10, 2020/21
Johan Cruijff Schaal 4x 2002, 2005, 2006, 2007
Competitie Winnaar Runner-up Derde
Aantal Jaren Aantal Jaren Aantal Jaren
Vlag van Nederland Nederland
FIFA WK 1x Zilver 2010

Individueel

Prijs Aantal Jaren
Nederland
Ajacied van het Jaar 1x 2010/11
Ajax Club van 100 300W 2002–2011, 2020–

Privéleven[bewerken | brontekst bewerken]

Stekelenburg is getrouwd en heeft drie zonen. Hij heeft naast zijn voetbalcarrière een koksopleiding gevolgd.[32]

Hij is geen familie van zijn naamgenoot en trainer Maarten Stekelenburg.

Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]

Commons heeft mediabestanden in de categorie Maarten Stekelenburg.