Kongo (taal)

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Kongo
Kikongo
Gesproken in Democratische Republiek Congo, Republiek Congo, Angola, Gabon
Sprekers 7.000.000
Taalfamilie
Alfabet Latijns alfabet
Officiële status
Officieel in
Angola (Als nationale taal)
Taalcodes
ISO 639-1 kg
ISO 639-2 kon
ISO 639-3 kon
Het verspreidingsgebied van het Kongo en Kituba als lingua franca
Portaal  Portaalicoon   Taal
Weesgegroet in het Kikongo

Kongo (Kikongo) is een Afrikaanse inheemse taal. Het is een Bantoetaal gesproken door de Bakongo, een volk dat zijn oorsprong heeft in de tropische regenwouden in het huidige grensgebied van de Democratische Republiek Congo, de Republiek Congo, de Angola en Gabon. Het Kongo heeft om en nabij de één miljoen sprekers, verspreid over deze drie landen, die grotendeels tweetalig zijn met het Lingala. Het Kongo behoort tot de H-klasse van Bantoetalen.

De creooltaal Kituba, die langs een groot deel van de Atlantische kust van Zwart-Afrika gebruikt wordt, is op het Kongo gebaseerd. Bovendien vindt men er nog sporen van terug in voodoo-bezweringen onder de zwarte bevolking in onder meer Cuba, Jamaica en Brazilië.

Het Kongo was de eerste Bantoetaal die regelmatig werd opgeschreven. Het was de voertaal van het koninkrijk Kongo, dat reeds rond 1500 nauwe betrekkingen onderhield met Portugal. In 1905 verscheen er een Bijbelvertaling in het Kikongo en in dezelfde tijd ook een woordenboek.

Voorbeelden[bewerken | brontekst bewerken]

Woord Vertaling
ntoto aarde/wereld
zulu hemel
maza water
tiya vuur
yakala man - echtgenoot
nkento vrouw
mandombe zwarte
mundelé blanke
ku-dya eten
kunwa drinken
kukina dansen
-nene groot
-fioti klein
mpimpa nacht
lumbu dag
mbote goeiedag
mingi veel
kitoko mooi

Opmerking: Werkwoorden in de infinitief beginnen altijd met ku- maar worden uitgesproken als "koe".