Le Pays de Cocagne: Het Luilekkerland /Land van We(el)de.
De term wordt sinds het midden van de 13e eeuw in het Frans gebruikt. Het komt uit een middeleeuwse Franse tekst, van rond 1250. De term kan ook afgeleid zijn van de bolletjes die coques of cocagnes worden genoemd en waarin de kleurstof was geconcentreerd die werd verkregen tijdens de vervaardiging van ververspastel (1460 tot 1600) in de omgeving van Toulouse . Volgens de Dictionnaire Universel (1690) van Furetière was cocagne de bal van bladeren die door wedeboeren met de hand werd geplet en samengedrukt . Vervolgens liet men het drogen en verkocht aan verffabrikanten tegen zulke hoge kosten dat de hele pastelindustrie extreem rijk werd. Dit teeltgebied lag in de driehoek Albi-Carcassonne-Toulouse, die het Land-van-overvloed (of Pays de Cocagne ) werd .
En omdat het alleen in zeer vruchtbare gronden voorkomt, en omdat het zijn telers een zeer groot inkomen oplevert, gezien het feit dat we vijf of zes oogsten per jaar halen, hebben sommigen het in de Languedoc een land van Cocaigne genoemd: & hierop is de fabel van het koninkrijk Cocaigne gebaseerd, van dit denkbeeldige land waar de inwoners heel gelukkig leven zonder iets te doen. »
Maar in Occitanië waren ze niet alleen:
Het blauwe goud van Picardië
Waide (in Picard) of guède (in het Frans) of pastel (Toulouse) is een kleurstofplant waaraan we dankzij de bladeren het beroemde “Amiensblauw” te danken hebben, dat in de Middeleeuwen ongeveer vier eeuwen lang heeft bijgedragen aan de rijkdom van Picardië en die van de stad Amiens in het bijzonder.
De “coques” of “tourteaux” van waide, het resultaat van langdurig werk op het platteland van Picardië (Amiénois, Santerre, enz.) werden door koopvaardijschepen verkocht vanuit Amiens en andere steden in de Somme, op de markten van Parijs, vanaf de Noord-Frankrijk en vooral naar Engeland en zelfs daarbuiten.
De Waide-handel in Picardië, die voornamelijk na de Honderdjarige Oorlog naar de regio van Toulouse werd verplaatst, stierf aan het einde van de 15e eeuw geleidelijk uit . Getuige van deze uitzonderlijke activiteit kunnen we op de zuidgevel van de kathedraal van Amiens nog steeds een beeldhouwwerkenensemble zien ter ere van de waidiers en hun beroep.
Momenteel proberen bepaalde initiatieven van mensen, of van Amiens Métropole (“ Au-delà du bleu-WAIDE” project), met het oog op een gediversifieerd commercieel gebruik, de teelt van de plant en de vervaardiging van deze prachtige “ bleu d' Amiens", dat elk jaar op de voorgevel wordt weergegeven, het opmerkelijke schouwspel van "De kathedraal in kleuren".
Wede of Weed (Isatis tinctoria) is een plant uit de kruisbloemenfamilie (Brassicaceae). De oorspronkelijke groeiplaats zijn de Euraziatische steppes. Uit de plant kan een blauwe kleurstof genaamd pastel (van het Occitaanse woord pastel, pasta) worden gewonnen. Dit wedeblauw werd tot de komst van indigo in de lakenindustrie gebruikt om wol blauw te verven.
De as van de plant, wedeas, werd gebruikt om salpeter te maken als bestanddeel van buskruit.
https://www.facebook.com/1000068.../videos/2973940406248439/
(klikken)Hier zien we iemand(een B.V. nog wel!)proberen,vol overgave,zich de techniek eigen te maken…
afb.:goyrans.fr
afb.:/media.electre-ng.com
