Dino Zoff

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Dino Zoff
Ilustracja
Dino Zoff (1972)
Data i miejsce urodzenia

28 lutego 1942
Mariano del Friuli

Wzrost

182 cm

Pozycja

bramkarz

Kariera juniorska
Lata Klub
Marianese
Udinese Calcio
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1961–1963 Udinese Calcio 38 (0)
1963–1967 Mantova 1911 131 (0)
1967–1972 SSC Napoli 143 (0)
1972–1983 Juventus 330 (0)
W sumie: 642 (0)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1963–1964  Włochy U-21 3 (0)
1968–1983  Włochy 112 (0)
W sumie: 115 (0)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
1983–1984 Juventus F.C. (bramkarze)
1986–1988 Włochy IO
1988–1990 Juventus F.C.
1990–1994 S.S. Lazio
1997 S.S. Lazio
1998–2000 Włochy
2001 S.S. Lazio
2005 ACF Fiorentina
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
Dorobek medalowy
Mistrzostwa świata
I miejsce Hiszpania 1982 piłka nożna
Mistrzostwa Europy
I miejsce Włochy 1968 piłka nożna

Dino Zoff [ˈdiːno dzɔf] (ur. 28 lutego 1942 w Mariano del Friuli) – piłkarz włoski, reprezentant kraju, jeden z najlepszych bramkarzy w historii piłki nożnej.

W swej długiej karierze odniósł wiele sukcesów: był 3-krotnym uczestnikiem mistrzostw świata (1974, 1978, 1982). W reprezentacji debiutował na Euro 1968, gdzie zdobył złoty medal. W 1978 zajął z drużyną 4. miejsce, zaś w 1982 roku osiągnął największy sukces, zdobywając mistrzostwo świata. Był wówczas kapitanem reprezentacji. Do dzisiaj Zoff pozostaje najstarszym zawodnikiem w historii, który sięgnął po to trofeum. Rozegrał 112 spotkań w reprezentacji Włoch, grał m.in. w Juventusie (1972-83, 570 spotkań w Serie A), zdobył Puchar UEFA (z Juventusem, 1977), 6 razy sięgał po mistrzostwo kraju i 2 razy po Puchar Włoch. Dwukrotnie grał w finale Pucharu Europy Mistrzów Klubowych: w 1973 i 1983. Po skończeniu kariery jako zawodnik został trenerem m.in. Juventusu, z którym w sezonie 19891990 zdobył Puchar UEFA oraz Puchar Włoch, S.S. Lazio, olimpijskiej kadry Włoch i pierwszej drużyny Włoch od 1998, z którą zdobył wicemistrzostwo Europy (2000). Pomiędzy 20 września 1972 (3:1 z Jugosławią), a 15 czerwca 1974 (3:1 z Haiti) nie puścił bramki przez 1142 minuty z rzędu w meczach reprezentacji, ustanawiając światowy rekord. Wybrany przez IFFHS trzecim najlepszym bramkarzem XX wieku[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Dino Zoff w bazie National Football Teams (ang.)