عروسی لیلا و محمود
روز عروسی فرا رسیده بود. لیلا با اشتیاق از خواب بیدار شده بود و بی صبرانه منتظر سمیه بود تا به کمک او خودش را برای عروسی آماده کند .او خواهری نداشت و در آن روز قرار بود سمیه دوست صمیمیش که از خواهر هم به او نزدیکتر بودهمراهش باشد.
بعد از کلی انتظار زنگ در به صدا درامد . لیلا از جا پرید و به سرعت رفت و در را باز کرد
لیلا: کثافت کجایی الان دیر میشه
سمیه: بابا چرا انقدر هولی تازه ساعت نه ها
لیلا: نمیدونم فقط میخوام امروز تموم شه دلم واسه محمود یه ذره شده . بدو بیا تو آماده شیم بریم آرایشگاه
ساعت 10 لیلا و سمیه به آرایشگاه رسیدند.آرایشگاه بزرگی بود پر بود از خانمهای آرایشگر و عروس خانمها و خانمهایی که آمده بودند خودشان را خشگل کنند.یکی از آرایشگرها هم مشغول آرایش موهای لیلا شد .سمیه بالای سر لیلا ایستاده بود و طبق عادتش مشغول وراجی بود. ولی لیلا نه متوجه شلوغی آرایشگاه بود نه حرفهای سمیه را میشنید. لیلا در آرایشگاه بود ولی ذهنش در اتاق حجله همراه محمود بود. لیلا نوازش محمود را روی پوست لطیفش احساس میکرد و گرمی لبهای محمود لبهای او را گرم کرده بود. وقتی خانم آرایشگر موهای لیلا را شانه میزد لیلا دستهای محمود را لای موهای خود حس میکرد .لیلا غرق در آغوش محمود شده بود.
محمود هم که در آرایشگاه مردانه سر و صورت خود را اصلاح میکرد ذهن خود را به اتاق حجله فرستاده بود و اولین شب همخوابگی با لیلا را تصور میکرد. ولی تصورات او از نوع دیگری بود.از نوع مردانه.بعلاوه محمود حرفهای حاج ماشالله را درباره شب زفاف به یاد میاورد که به او گفته بود (یک مرد باید همون شب اول کار رو تموم کنه و بکارت زنشو برداره ). حاج ماشالله دایی محمود بود و از وقتی که پدر محمود فوت شده بود برای محمود حکم پدر را داشت. حاج ماشالله دوشب قبل محمود را برای قدم زدن به پارک محل برده بود تا به خیال خودش اورا برای شب زفاف آماده کند و با ژست عالمانه مسائل شب زفاف را برای محمود توضیح داده بود.
لیلا و محمود در طول آن روز مشغول خیالپردازی و سناریو سازی برای اولین شب عشقبازی خودشان بودند . هر دو لحظه شماری میکردند که عروسی تمام شود و مهمانها به خانه هایشان بروند.
بالاخره بعد از یک روز طولانی که برای لیلا و محمود یک سال گذشته بود عروسی تمام شد و لحظه موعود فرا رسید. و مهمانها یکی پس از دیگری از عروس و داماد خداحافظی میکردند و میرفتند. و با رفتن هرکدام از آنها تپش قلب لیلا و محمود سریعتر و سریعتر میشد.
با رفتن آخرین مهمان آنها تنها شدند و درب اتاق بسته شد...
صبح روز بعد هنگامی که محمود در حال استحمام بود . تلفن لیلا به صدا درامد. لیلا گوشی را برداشت . درست حدث زده بود آن طرف خط سمیه بود .
سمیه: سلام عروس خانم
لیلا: سلام عزیزم خوبی
سمیه: شیری یا روباه عروس خانم
لیلا : ای کاش تا ابد تو خیالاتم با محمود زندگی میکردم و هیچ وقت باهاش ازدواج نمیکردم
شکل قلم:F اندازه قلم: A A رنگ قلم: پس زمینه: بعد از کلی انتظار زنگ در به صدا درامد . لیلا از جا پرید و به سرعت رفت و در را باز کرد
لیلا: کثافت کجایی الان دیر میشه
سمیه: بابا چرا انقدر هولی تازه ساعت نه ها
لیلا: نمیدونم فقط میخوام امروز تموم شه دلم واسه محمود یه ذره شده . بدو بیا تو آماده شیم بریم آرایشگاه
ساعت 10 لیلا و سمیه به آرایشگاه رسیدند.آرایشگاه بزرگی بود پر بود از خانمهای آرایشگر و عروس خانمها و خانمهایی که آمده بودند خودشان را خشگل کنند.یکی از آرایشگرها هم مشغول آرایش موهای لیلا شد .سمیه بالای سر لیلا ایستاده بود و طبق عادتش مشغول وراجی بود. ولی لیلا نه متوجه شلوغی آرایشگاه بود نه حرفهای سمیه را میشنید. لیلا در آرایشگاه بود ولی ذهنش در اتاق حجله همراه محمود بود. لیلا نوازش محمود را روی پوست لطیفش احساس میکرد و گرمی لبهای محمود لبهای او را گرم کرده بود. وقتی خانم آرایشگر موهای لیلا را شانه میزد لیلا دستهای محمود را لای موهای خود حس میکرد .لیلا غرق در آغوش محمود شده بود.
محمود هم که در آرایشگاه مردانه سر و صورت خود را اصلاح میکرد ذهن خود را به اتاق حجله فرستاده بود و اولین شب همخوابگی با لیلا را تصور میکرد. ولی تصورات او از نوع دیگری بود.از نوع مردانه.بعلاوه محمود حرفهای حاج ماشالله را درباره شب زفاف به یاد میاورد که به او گفته بود (یک مرد باید همون شب اول کار رو تموم کنه و بکارت زنشو برداره ). حاج ماشالله دایی محمود بود و از وقتی که پدر محمود فوت شده بود برای محمود حکم پدر را داشت. حاج ماشالله دوشب قبل محمود را برای قدم زدن به پارک محل برده بود تا به خیال خودش اورا برای شب زفاف آماده کند و با ژست عالمانه مسائل شب زفاف را برای محمود توضیح داده بود.
لیلا و محمود در طول آن روز مشغول خیالپردازی و سناریو سازی برای اولین شب عشقبازی خودشان بودند . هر دو لحظه شماری میکردند که عروسی تمام شود و مهمانها به خانه هایشان بروند.
بالاخره بعد از یک روز طولانی که برای لیلا و محمود یک سال گذشته بود عروسی تمام شد و لحظه موعود فرا رسید. و مهمانها یکی پس از دیگری از عروس و داماد خداحافظی میکردند و میرفتند. و با رفتن هرکدام از آنها تپش قلب لیلا و محمود سریعتر و سریعتر میشد.
با رفتن آخرین مهمان آنها تنها شدند و درب اتاق بسته شد...
صبح روز بعد هنگامی که محمود در حال استحمام بود . تلفن لیلا به صدا درامد. لیلا گوشی را برداشت . درست حدث زده بود آن طرف خط سمیه بود .
سمیه: سلام عروس خانم
لیلا: سلام عزیزم خوبی
سمیه: شیری یا روباه عروس خانم
لیلا : ای کاش تا ابد تو خیالاتم با محمود زندگی میکردم و هیچ وقت باهاش ازدواج نمیکردم
