Mia Farrow

Mia Farrow
Imię i nazwisko	Maria de Lourdes Villiers-Farrow
Data i miejsce urodzenia	9 lutego 1945 ; Los Angeles
Zawód	aktorka, aktywistka, modelka
Współmałżonek	Frank Sinatra; (1966-1968; rozwód); André Previn; (1970-1979; rozwód)
Lata aktywności	od 1959
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Strona internetowa

Mia Farrow, właściwie María de Lourdes Villiers Farrow (ur. 9 lutego 1945 w Los Angeles) – amerykańska aktorka, aktywistka i była modelka. Laureatka Złotego Globu. Stała się również znana ze swojej bogatej pracy jako ambasadorka dobrej woli UNICEF, której działalność humanitarną obejmuje Darfur, Czad i Republikę Środkowoafrykańską. Była jedną ze stu najbardziej wpływowych osób na świecie w roku 2008 według tygodnika „Time”^[1].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodziła się w Los Angeles w Kalifornii jako córka irlandzkiej aktorki Maureen O’Sullivan i australijskiego reżysera Johna Villiersa Farrowa^[2]. Wychowała się w Beverly Hills w Kalifornii w surowej rodzinie katolickiej wraz z trzema siostrami - Prudence Anne (ur. 1948), Stephanie (ur. 1949) i Theresą Magdaleną „Tisą” (ur. 1951) oraz trzema braćmi: Michaelem Damianem (1939–1958), Patrickiem Josephem (1942–2009; jego ciało zostało znalezione w jego galerii w Castleton w Vermont)^[3] i Johnem Charlesem (ur. 1946; został skazany na 25 lat więzienia za molestowanie seksualne dwóch ośmioletnich chłopców).

Często jeździła z rodzicami na plan filmowy. W wieku dwóch lat zadebiutowała w filmie dokumentalnym Unusual Occupations: Film Tot Holiday (1947). Uczęszczała do katolickich szkół parafialnych w Los Angeles. Mając dziewięć lat zachorowała na Heinego-Medinę podczas epidemii w hrabstwie Los Angeles, która według doniesień dotknęła 500 osób^[4]. Została umieszczona na trzy tygodnie w oddziale izolacji^[5], a później powiedziała, że to doświadczenie „oznaczało koniec [jej] dzieciństwa”^[6].

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Była dwukrotnie mężatką. 19 lipca 1966 poślubiła piosenkarza i aktora Franka Sinatrę. 16 sierpnia 1968 doszło do rozwodu. 10 września 1970 wyszła za mąż za dyrygenta i kompozytora André Previna, z którym miała trzech synów: bliźniaków Matthew Phineasa i Saschę Villiersa (obaj ur. 26 lutego 1970) oraz Fletchera (ur. 1974), a także trzy adoptowane córki: Soon-Yi (ur. 1970), Lark Song (ur. 1973, zm. 25 grudnia 2008) i Summer Song „Daisy” (ur. 6 października 1974). Jako samotny rodzic Farrow adoptowała jeszcze pięcioro dzieci: trzy córki – Tam (ur. 1979, zm. 2000 na niewydolność serca), Frankie-Minh (ur. 4 lutego 1989) i Kaeli-Sheę Maureen „Quincy” (ur. 19 stycznia 1994; adoptowana w 1994) oraz dwóch synów – Thaddeusa Wilka (pierwotnie nazwany Gabriel; ur. 16 grudnia 1988, zm. 21 września 2016) i Isaiaha Justusa (ur. 3 lutego 1992)^[7]. 31 stycznia 1979 Farrow i Previn rozwiedli się. W latach 1980–1992 była związana z reżyserem Woodym Allenem, z którym rozstała się w atmosferze skandalu po tym, jak odkryła jego romans z jej adoptowaną córką z drugiego małżeństwa^[8]. Ich syn Ronan Farrow (ur. 19 grudnia 1987) został prawnikiem i dziennikarzem. Farrow i Allen ponadto wspólnie adoptowali dwoje dzieci: syna Mosesa (ur. 27 stycznia 1978) i córkę Dylan O’Sullivan (ur. 11 lipca 1985).

Filmografia[edytuj | edytuj kod]

John Paul Jones (1959)
Guns at Batasi (1964) jako Karen Eriksson
Peyton Place (1964-1969) jako Allison Mackenzie (1964-1966)
Johnny Belinda (1967) jako Belinda McDonald
Dziecko Rosemary (Rosemary’s Baby, 1968) jako Rosemary Woodhouse
A Dandy in Aspic (1968) jako Caroline
Tajna ceremonia (Secret Ceremony, 1968) jako Cenci
John i Mary (John and Mary, 1969) jako Mary
Nie widząc zła (Blind Terror, 1971) jako Sarah
Goodbye, Raggedy Ann (1971) jako Brooke Colier
Doktor Popaul (Docteur Popaul, 1972) jako Christine Dupont
Śledź mnie! (Follow Me!, 1972) jako Belinda
Wielki Gatsby (The Great Gatsby, 1974) jako Daisy Buchanan
Peter Pan (1976) jako Piotruś Pan
Full Circle (1977) jako Julia Lofting
Śmierć na Nilu (Death on the Nil, 1978) jako Jacqueline De Bellefort
Dzień weselny (A Wedding, 1978) jako Elizabeth Brenner (Buffy)
Lawina (Avalanche, 1978) jako Caroline Brace
Huragan (Hurricane, 1979) jako Charlotte Bruckner
Ostatni jednorożec (The Last Unicorn, 1982) jako Jednorożec (głos)
Seks nocy letniej (A Midsummer Night's Sex Comedy, 1982) jako Ariel
Zelig (1983) jako dr Eudora Fletcher
Danny Rose z Broadwayu (Broadway Danny Rose, 1984) jako Tina Vitale
Supergirl (1984) jako Alura
Purpurowa róża z Kairu (The Purple Rose of Cairo, 1985) jako Cecilia
Hannah i jej siostry (Hannah and Her Sisters, 1986) jako Hannah
Złote czasy radia (Radio Days, 1987) jako Sally White
Wrzesień (September, 1987) jako Lane
Inna kobieta (Another Woman, 1988) jako Hope
Nowojorskie opowieści (New York Stories, 1989) jako Lisa
Zbrodnie i wykroczenia (Crimes and Misdemeanors, 1989) jako Halley Reed
Alicja (Alice, 1990) jako Alice Tate
Mężowie i żony (Husbands and Wives, 1992) jako Judy Roth
Cienie we mgle (Shadows and Fog, 1992) jako Irmy -połykacz sztyletów
Wdowy (Widows' Peak, 1994) jako panna O’Hare
Feralna Gwiazdka (Reckless, 1995) jako Rachel
Rapsodia Miami (Miami Rhapsody, 1995) jako Nina Marcus
Angela Mooney (1996) jako Angela Mooney
Redux Riding Hood (1997) jako Doris / Pani Wilk (głos)
Części intymne (1997) jako Ona sama
Miracle at Midnight (1998) jako Doris Koster
Już nadchodzi (Coming Soon), 1999) jako Judy Hodsell
Forget me Never (1999) jako Diane McGowin
Jak to dziewczyny (A Girl Thing, 2001) jako Betty McCarthy
Cel wyższy (Purpose, 2002) jako Anna Simmons
Tajemnice Zoey (The Secret Life of Zoey, 2002) jako Marcia
Samantha i Nellie (Samantha: An American Girl Holiday, 2004) jako babcia
Artur i Minimki (Arthur et les Minimoys, 2006) jako babcia Daisy Suchot
Omen (The Omen, 2006) jako pani Baylock
Dedication (2006)
The Last Unicorn (2006) jako Molly Grue
Stara miłość nie rdzewieje (Fast Track, 2006) jako Amelia Kowalski
Ratunku! Awaria (Be Kind Rewind, 2008) jako panna Falewicz
Artur i zemsta Maltazara (Arthur et la vengeance de Maltazard, 2009) jako babcia Daisy Suchot
Artur i Minimki 3. Dwa światy (Arthur et la guerre des deux mondes, 2010) jako babcia Daisy Suchot
Czarny koń (Dark Horse, 2011) jako Phyllis

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Hal Erickson: Mia Farrow Biography. AllMovie. [dostęp 2021-05-07]. (ang.).
↑ Mia Farrow - Actors and Actresses. Film Reference. [dostęp 2021-04-07]. (ang.).
↑ TM: Brat Mii Farrow zmarł w 'tajemniczych okolicznościach'. Gazeta.pl, 17 czerwca 2009. [dostęp 2021-04-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-07)]. (pol.).
↑ Polio Strikes Los Angeles. National Library of Australia. [dostęp 2021-04-07]. (ang.).
↑ Joyce Wadler: PUBLIC LIVES; Older, Wiser and Still Reaching Out to Help. „The New York Times”. [dostęp 2021-04-07]. [zarchiwizowane z tego adresu]. (ang.).
↑ Gaby Wood: 'I've always had a sense of the unworthiness of myself'. „The Guardian”, 29 stycznia 2006. [dostęp 2021-04-07]. [zarchiwizowane z tego adresu]. (ang.).
↑ Mia Farrow's Children: Where Are They Now?. „People”. [dostęp 2020-08-27]. (ang.).
↑ Alissa Wilkinson: Soon-Yi Previn’s controversial new interview about Woody Allen and Mia Farrow, explained. Vox, 2018-09-17. [dostęp 2020-08-27]. (ang.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Mia Farrow w bazie IMDb (ang.)
Mia Farrow w bazie Filmweb
Mia Farrow w bazie Notable Names Database (ang.)

[allmovie-1] Hal Erickson: Mia Farrow Biography. AllMovie. [dostęp 2021-05-07]. (ang.).

[filmreference-2] Mia Farrow - Actors and Actresses. Film Reference. [dostęp 2021-04-07]. (ang.).

[3] TM: Brat Mii Farrow zmarł w 'tajemniczych okolicznościach'. Gazeta.pl, 17 czerwca 2009. [dostęp 2021-04-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-07)]. (pol.).

[4] Polio Strikes Los Angeles. National Library of Australia. [dostęp 2021-04-07]. (ang.).

[5] Joyce Wadler: PUBLIC LIVES; Older, Wiser and Still Reaching Out to Help. „The New York Times”. [dostęp 2021-04-07]. [zarchiwizowane z tego adresu]. (ang.).

[6] Gaby Wood: 'I've always had a sense of the unworthiness of myself'. „The Guardian”, 29 stycznia 2006. [dostęp 2021-04-07]. [zarchiwizowane z tego adresu]. (ang.).

[7] Mia Farrow's Children: Where Are They Now?. „People”. [dostęp 2020-08-27]. (ang.).

[8] Alissa Wilkinson: Soon-Yi Previn’s controversial new interview about Woody Allen and Mia Farrow, explained. Vox, 2018-09-17. [dostęp 2020-08-27]. (ang.).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]