Hejnał Poznania

Hejnał Poznania – jeden z najstarszych hejnałów miejskich; tradycja wygrywania hejnału w Poznaniu pochodzi co najmniej z czasów renesansu. Melodia oparta jest na tradycji, nie zachował się zapis hejnału z tamtych czasów. Jednakże prosta melodia, oparta na naturalnym trójdźwięku, umożliwia odtworzenie na prostym, bezwentylowym instrumencie: rogu czy trąbce wskazuje na dawne pochodzenie. W 1726 zawieszono działalność trębacza^[1]. Od 1749 r. hejnał wygrywano wielokrotnie w ciągu doby, co godzinę od 19 do 6 rano i od 11 do 14^[2][1]. Tradycja wykonywania hejnału trwała do XIX w. Hejnał był odgrywany także po I wojnie światowej^[2] aż do 3 września 1939^[3][4].

Uroczyste wznowienie hejnału odbyło się 27 grudnia 1945. Najpierw w sali Odrodzenia w ratuszu kapral straży pożarnej Władysław Gryska otrzymał trąbkę i złożył tradycyjną przysięgę na podstawie zapisów z Archiwum Miejskiego^[5]: „Przysięgam Panu Bogu Wszechmogącemu, iż według powinności mej straży na wieży ratuszowej tak we dnie jak i w nocy pilen będę”^[3]. Stało się to w obecności przedstawicieli państwowych i miejskich m.in. prezydenta Poznania Stanisława Sroki. O godzinie 12.00 Gryska zagrał hejnał ze zniszczonej wieży poznańskiego ratusza^[5].

W czasach PRL hejnał grany był z okazji świąt, np. rocznicy wyzwolenia miasta lub Jarmarku Świętojańskiego^[6][7][8][9]. 12 maja 1991 wznowiona została tradycja grania hejnału w niedziele i święta^[10], od połowy maja do końca września^[11].

Dzieci z przedszkola im. Kubusia Puchatka na Dębcu wystosowały petycję do władz miasta, by przywrócić tradycję grania hejnału codziennie. Petycja została rozpatrzona pozytywnie^[12]. Od 1 czerwca 2002^[13] r. hejnał jest grany z wieży ratusza miejskiego, codziennie o 12^[14]. Hejnalistą został Andrzej Kubiak, który podczas swojego pierwszego dyżuru zagrał w sumie pięciokrotnie, cztery razy z wieży, a raz ze schodów ratusza, dla dzieci, które zgłosiły petycję^[12]. Od grudnia 2003 o każdej pełnej godzinie między 7 a 21 jest wygrywany na kurancie^[15][16].