The Usual Suspects (1995)

De plottwist op het einde blies mij weg toen ik de film voor de eerste keer zag. Niet zozeer de plottwist zelf, maar de manier waarop hij gebracht werd gaf mij kippenvel. Nu bij de tweede herziening heb ik weer genoten van deze film. Goede acteurs, vooral Spacey als mankepoot Verbal en Palminteri als politie-inspectuer Dave Kujan, maar ook Pete Postlethwaite als Kobayashi en Benicio Del Toro als de freaky Fenster ("He'll flip ya, flip ya for real!").

Bij Mulholland Dr. kon ik nog twee uur volgen, bij deze ja... geen enkel moment. Echt veel te ingewikkeld, en als het verhaal je niet kan boeien, dan is er verder niet echt veel beklijvends waarvoor je moet blijven kijken. Ik heb snel even wat bijgelezen, maar wellicht begrijp ik nog altijd niet voldoende. Het begin vind ik al onlogisch. Waarom werden die boeven verdacht van het stelen van een geldtruck? Een getuige hoorde enkel de stem, en op basis daarvan probeerde men de boef te vinden, maar ik vind het ook niet logisch. Waarom maar vijf criminelen in totaal? Waarom komen ze dan vrij. Waarom besluiten ze dan samen te werken (zo mega random?). En waarom duurt het ook quasi 1u30 voor er iets gebeurt (tussendoor nemen ze wel nog eens wraak op de politie om één van hun praktijken op een bepaalde manier kenbaar te maken). Dan bleek even dat Keaton Keyser Soze is, maar dat klopt niet, want in de beginscène zag je Keyser Soze al met zijn hoed die Keaton neerschiet en dan de boel in de fik doet. Maar dan blijkt dat Kint de verteller Keyser Soze is, en de verteller je de gehele film voorgelogen heeft, maar dan kijk je gewoon eigenlijk alleen naar maar leugens waarvan je niets kan aannemen. En dat is toch op zich niet interessant? Verder ook te veel oninteressante personages die passeren, en het allemaal nog ingewikkelder maken. Ik zal heel veel gemist hebben in het verhaal, want ik verloor al heel vroeg de draad, ik heb gewoon nooit het begin begrepen, en nooit nog iets kunnen begrijpen van de film. Heel jammer, absoluut mijn film niet. En ik haal ook geen plezier uit al die onnozele twisten enzovoort. Zelfde probleem dus die ik ervaar bij de Lynch films.

Destijds een vernieuwende film, een film om goed bij op te letten. Heb hem alleen laatst herzien en wat een tegenvaller, wat is deze film traaaaaaaaaaaaaaaaaaaggggggg. De wijn is overgegaan in azijn, helaas...

Ja je editing vind ik nogal onhandig... Raak er nog amper wat aan uit. Ik wil alleen zegen dat het verhaal verteld door een onbetrouwbare vertellen nogal nutteloos is. Het maakt het het volgen niet interessant, want het is toch onbetrouwbaar. Verder heeft de film naast dit gegeven nog bar weinig te bieden. Oerlelijk, geen interessante gebeurtenissen, en een heel lange aanloop naar het einde toe. Wat het gewoon saai maakt. Als de film leuk en plezant heeft, en dan zo een twist kent aan het einde, tot daar aan toe. Maar ik zou er zonder zeveren oprecht voor kiezen om 1u30 bij de dokter te zitten wachten in de wachtkamer dan nog eens deze film op te leggen. Zo saai is hij. Ik heb eens bij al mijn andere 0,5* en 1,0* films gekeken en ik zou ze allemaal liever nu zien dan deze film, hoewel ik dit niet de slechtste film vind, maar wel de saaiste film die ik gezien heb. Want de slechtste gemaakte films zijn vaak onbedoeld grappig en leuk, en dus voor één of andere reden toch niet saai. En de eer van slechtste film ooit is weggelegd voor Al Gore's misbaksel van een "Inconvenient Truth", waarbij hij zichzelf tot God bombardeert. Als ik een film zou maken van al mijn twitch-uitzendingen, zou samenvoegen tot een geheel van één uur dertig, dan zou dat meer de titel van film waard zijn dan die film. Als ik op YouTube een bespreking hou voor de vooruitzichten voor welk weer we kunnen verwachten in de winter, en daar één uur dertig over zou spenderen, zou dat meer de titel van film waard zijn, dan Gore's misbaksel. En geloof me: ik zou het tenminste nog interessant en plezant houden.

Guilty as charged, ik probeerde mijn opmerkingen wel zichtbaar te maken en tegelijk jouw spoilers intact te laten maar ik kwam er niet goed uit...

No worries, er zijn ergere dingen in het leven

Goed.

Een film die eigenlijk verrassend veel indruk op me heeft gemaakt. Ondanks de ontzettend hoge scores verwachtte ik niet echt een film die me zou wegblazen. Wegblazen is ook wel een groot woord bij mijn ervaring, maar het heeft toch wel wat indruk achtergelaten.

Vooral Byrne en Spacey vallen positief op. Spacey is sowieso een goed acteur, en dat laat hij hier ook wederom weer zien. Het begin is sterk, met de introductie van de vijf boeven, waarbij de vaart er in het middenstuk een beetje uitgaat en zelfs naar het saaie neigt.

Dan, bij het einde, is de film weer reuzensterk en kent een van de allerbeste twists in de geschiedenis van de cinema. Deze zag ik dus echt niet aankomen en liet me zelfs met verbijsteren achter. Grote woorden, maar toch wel echt een filmpje dat je gezien moet hebben.

Met The Usual Suspects heb ik een prima film gezien. Het is wel goed opletten geblazen, maar dan wordt je zeker beloond met een prachtig uitgewerkt raadselachtig plot. Daar leunt de The Usual Suspects wel erg sterk op. Niet alle karakters zijn even boeiend, maar regelmatig krijgen de mannen het op de heupen en houden ze elkaar flink bezig!

Tis echt opletten geblazen met deze film,dan ineens weer terug in de tijd,de namen moet je aan wennen,en verschillende personage's die helemaal niet belangrijk zijn in de film

Dit soort vertellingen kan me meestal maar matig boeien en dat was met deze film eigenlijk niet anders .

Er gebeuren een aantal dingen en we hoppen min of meer van de ene heist naar de andere .

Plotseling word er halverwege het verhaal een misterieuze naam gedropt en word dat ineens het hoofdplot van het verhaal en moeten we maar gaan raden wie deze persoon is .

De eindtwist is dan wel verrassend maar dat maakt de film er niet heel veel boeiender op .

Herzien. Ik heb ‘m nu denk ik iets van vier keer gezien, maar de laatste keer was wel behoorlijk lang geleden. Als je ‘m vaker gezien hebt is de verrassende ontknoping natuurlijk geen verrassing meer. Maar het blijft een prima film. Er is zeker in de stukken waarin Spacey even zijn waffel houdt (Verbal als naam is wel goed getroffen!) genoeg te genieten van het samenspel beeld en geluid (bijvoorbeeld het landende vliegtuig naar LA). Maar... soms werkt het ook gewoon niet, zoals een overgang van een grot naar een kop koffie. En Spacey is hier nog niet op z’n hoogtepunt maar al wel erg goed.

Toch vind ik de film een beetje overrated. Begrijp me goed: het is een prima film, behoorlijk degelijk gemaakt, redelijk verhaal, en wordt denk ik terecht gezien als een van de betere major label (blockbuster? Wat is de definitie eigenlijk?) uit de jaren negentig. Alleen blijft hij niet zo goed overeind staan als je ‘m vaker ziet, en dat verlang ik persoonlijk wel van een film die onder de 25 beste films allertijden blijkbaar wordt gezien.

.....Keyser Soze..... ?

Een klassiekertje, wat is deze lekker!

Ik heb deze film nu drie maal gezien: één keer kort na de release, één keer ergens in de jaren 10, en nu net nog maar eens een keer. En na die derde keer is mijn reactie eigenlijk nog dezelfde als na de eerste keer: waar ontleent deze film zijn reputatie nou eigenlijk aan? De overvallen zijn niet zo spectaculair, het spel is wisselvallig (Spacey en Postlethwaite uitstekend, maar Pollak en Baldwin zie ik gewoon heel erg probéren om de stoere jongen uit te hangen in plaats van dat ze het ook echt zíjn), en omdat die hele Keyser Söze via het verhaal van Spacey maar een beetje uit de lucht komt vallen is de zoektocht naar zijn identiteit zó weinig urgent dat ik na de Grote Onthulling denk: ja, en dan? The sixth sense had in de laatste minuten een onthulling die de hele voorgaande film in een ander licht zette, maar omdat de voorgaande 95% daar zo goed was en omdat ik zoveel om de personages gaf had die onthulling ook echt een grote emotionele impact, maar bij The usual suspects denk ik alleen maar: wat een afknapper, was dát nou de grote clou waar de scriptschrijver gedurende de hele film naar toe heeft zitten werken? Misschien dat de twee audiocommentaartracks op mijn DVD me nog van gedachten doen veranderen (bijvoorbeeld door bewondering voor de invalshoeken en de ambachtelijke opbouw van de intrige af te dwingen), maar ik weet niet of ik daar een vierde of zelfs vijfde kijkbeurt voor over heb.

Deze film al heel wat keren gezien maar nog nooit een review over geschreven. De film staat op dit moment op de tiende plek in m'n top tien en blijft daar na herziening gewoon staan.

Eigenlijk vind ik alles goed aan deze film. Singer weet als geen ander de spanning op te bouwen én, nog belangrijker, weet dit de hele film vast te houden. De beroemde ontknoping geeft me nog steeds kippenvel, ook al weet je precies wat er komen gaat.

Het leuke aan dat je de afloop al weet is dat je tijdens het kijken meer tijd hebt om op details te letten, want als je de eerste keer deze film kijkt krijg je zo'n bak aan informatie over je heen dat je al moeite zat hebt om alles te volgen. Pas na een aantal kijkbeurten besef je hoe goed de film eigenlijk in elkaar zit en dat zowel regisseur Singer als scenarioschrijver Chris McQuarrie een waterdicht scenario in elkaar getimmerd hebben. Als kijker ontvang je alle benodigde info om te snappen wat er gebeurd is, maar het lijkt me onmogelijk om alles in één keer te bevatten.

Dat maakt het leuk om deze film vaak te herzien, omdat je altijd weer vermaakt wordt door het intelligente script.

De acteurs zijn ook allemaal top en de vijf criminelen vormen een geweldig stel. Toch zijn de echte sterren wat mij betreft Chazz Palminteri en Kevin Spacey. In de verhoorkamer spelen zich tussen deze beide acteurs geweldige dialogen af en is de spanning het beste voelbaar. Vooral wanneer de naam Keyser Söse valt is de spanning om te snijden.

Zoals gezegd is het einde echt verbluffend goed, maar moet er vooral niet vergeten worden hoe goed de geweldige muziek, het film-noir-achtige camerawerk en de duistere sfeer is.

Een film die je na de eerste keer zo snel mogelijk nog een keer moet kijken, daar wordt het alleen maar beter van.

Één van de beste thrillers ooit gemaakt, de volle vijf sterren blijven staan

Vooral een boeiend en complex misdaadverhaal. De hele film toont de kracht van fictie en manipulatie en hoe dat meer macht kan opleveren dan dom geweld. Hoewel het verhaal vrij degelijk is zit er toch 1 ding in waar ik niets van snap:

waarom heeft Verbal Kint zich door de politie laten pakken om dat hele lulverhaal op te gaan zitten hangen? Hij had met het busje met geld weg kunnen rijden. Kennelijk liet hij dat aan Postlewaithe ("Kobayashi") over.

Een ander raadsel is waarom Dean Keaton's lijk niet geidentificeerd is, dat had ondanks de brand toch wel met zijn gebit gekund. Of is zijn lijk door Kobayashi meegenomen om te laten verdwijnen?


De acteurs, waarvan Palminteri mijn favoriet is, zijn sterk. Leuk om een zeer vroege rol van Esposito te zien die later zou schitteren als Gus in Breaking Bad. Del Toro was ook nog niet zo doorgebroken maar is lekker apart.

Maar ik vind de film absoluut geen thriller. Heel erg veel sfeer heeft het ook niet, het is dan ook een ontzettend praterige film met weinig muziek. Er zit niet zozeer spanning in, alleen de noodzaak om erg goed op te letten om geen belangrijke plotdetails te missen. Qua camerawerk of decorum zie ik ook weinig bijzonders, niet iets om het een echte klassieke film noir status te verschaffen.

Zeker een goede film, maar ietwat overgewaardeerd dus.

Gimme the fucking keys, you fucking cocksucker motherfuckah...bleh-le-le-le-le-le!!!

Een film die ik me nog goed kan herinneren en indruk maakte qua ontknoping. Waar ik de film samen met mijn zus gezien had, en ik regelmatig eens naar de keuken gelopen was voor een biertje, en zij continue bij de film gebleven was, kon ze er desondanks geen chocola van maken en moest ik haar uitleggen wat de ontknoping nu eigenlijk betekende.

Van meet af aan wordt je in de prima misdaadfilm geweldig op het verkeerde been gezet. Een plot met aanwezigen lijkt ontrafelt te worden door Special Agent Kujan die de 'simpele' Verbal Kint verhoort. Toch blijkt niets wat het lijkt. Boeiend worden vijf criminelen bij elkaar gebracht die een klusje doen als fuck you naar de politie en daarna van klus naar klus rollen om gestrikt te worden voor een aanbod die niet te weigeren is om verschillende redenen. Op bijzondere wijze wordt er gespeeld vanuit verschillende optieken, het verhaal van Kint en de antwoorden die Kujan wil en voor zichzelf al heeft ingevuld. De film onderscheid zich dan ook uiteindelijk met een geweldige laatste ontknoping die alles op de kop zet en de film naar een hoger level tilt. Zonder die ontknoping was het een degelijke bijna normale film geweest.

Geweldig zijn de bij elkaar gezochte acteurs, Byrne eens een keer sympathieker dan anders, Spacey overtuigend, maar vooral Baldwin en Del Toro zijn ronduit geweldig, zeg maar hilarisch. Iedereen kent de befaamde line up, of qua scene of wel van het plaatje. Een scene overigens die doodserieus had moeten worden maar zijn legendarische status kreeg vanwege Del Toro's flatulentie. Juist, hij liep de hele scene scheten te laten waardoor de dynamiek en sfeer van de vijf totaal veranderde. De verhoren daarna zijn ook klasse, de mannen laten zich duidelijk niet gek maken en de overval op het politie escort is geweldig qua scene en opzet. Harry Dean Stanton had in eerste instantie de rol van Fenster moeten doen, het werd Del Toro die zelf ook met zijn wazige accent kwam. Pacino werd overigens benaderd voor de rol van Kujan, maar was te druk met Heat.

The Usual Suspects is een heerlijk bedacht verhaal/script die als je eenmaal de gehele omvang gezien hebt vanaf het eerste moment een mindfuck eerst klas is waar niets per ongeluk gebeurt of toeval is maar alles voorbedacht. De film is spannend, heeft humor en er wordt goed geacteerd en als ik naar de oscarnominaties van dat jaar kijk verbaasd het me dat de film niet eens een nominatie voor beste film had. Maar dat had Se7en ook niet zie ik tot mijn grote schrik. Ook erg matig gewaardeerd dat jaar, onbegrijpelijk...

Keyser Söze.

Spacey is ondertussen lelijk uit de gratie geraakt, maar hij levert hier wel een prestatie van formaat. Geen speld tussen te krijgen, hoe hij hier het verhaal langzaam en zorgvuldig vertelt aan de volslagen overklaste Special Agent Kujan - Palminteri die hier ook wellicht zijn beste rol neerzet. En dat lijkt wel te gelden voor de hele cast eigenlijk, hoewel er ook uitzonderingen zijn vanzelf - Baldwin bijvoorbeeld. Maar dat zijn schoonheidsfoutjes. Leidt nergens af van de rest, zoals Del Toro met zijn maffe manier van praten, Gabriel Byrne die er voluit voor gaat om zo mysterieus mogelijk over te komen.

Het verhaal zoals dat uit de doeken gedaan wordt is al leuk, maar de ontknoping is geniaal. Super sterk ook dat het nauwelijks iets aan kracht verliest als je eigenlijk wel weet hoe het afloopt. Dat geeft toch al wel aan hoe goed het verteld wordt.

“How do you shoot the devil in the back? What if you miss?”

Achteraf toch nog best wel een interessante misdaad film geworden ondanks vele negatieve berichten onder deze film. Ja: je moet hem goed blijven volgen mocht je het verhaallijn willen snappen en de film heeft soms zijn nukken dat hij wat in kan gaan kakken. Toch bleef de film voor mij langere tijd erg interessant en vaak zelfs een beetje spannend. De film begint overigens wat warrig, je moet even door krijgen hoe ‘Singer’ het verhaallijn wil gaan vertellen al word het stukje bij stukje wel makkelijker te volgen, je staat uiteraard voor een groot raadsel, die toch in een best nette tijdsduur werd verteld: de film heeft voor mij nergens te lang geduurt, ondanks een enkele inkak moment keek hij prima weg.

‘Spacey’ vertolkt overigens een erg sterke rol, en ook hij staat er niet alleen voor want ook de rest van de cast laat een sterk staaltje werk zien. ‘Baldwin’ en ‘Del Toro’ zijn naast ‘Spacey’ voor mij toch wel de twee die er boven uit springen. En dan weet ‘Singer’ met zijn line-up een fantastisch werkje neer te zetten die naast zijn harde scenes ook ruimte vrij maakt voor een heerlijk vleugje komedie waar ik wel van kon genieten: het is niet vaak maar, zoals zeker in het begin weet de film er een paar leuke dingen tussen te gooien.

Het verhaal was erg leuk om te volgen. Het groepje misdadigers voerden een aantal leuke opdrachten uit en er was genoeg te beleven. Het wachten op een plottwist zag je vrij snel aankomen, zeker de plottwist was al wel van een afstandje te proeven, dit was toch wat cliché. Hoewel ik het overigens wel een erg leuke plottwist vond, heeft ‘Singer’ er niet de tijd voor om deze misschien iets uitgebreider te vertolken, het is allemaal daarna heel snel en de film eindigt dan ook in een rap tempo.

Al om al een zeer leuke zit, prima misdaad film met een uitstekend te volgen verhaal. Soms inderdaad wat traag, alleen kent de film dat eerder in pieken. Zeker een film om over een tijdje nog eens in de herziening te gooien.

4.0*

Gabriel Byrne Lijkt als twee druppels water op (ex-hasjhandelaar) Steve Brown

Voor wie hem nogmaals wil zien: woensdag 18 augustus om 21u20 op CANVAS

Erg onderhoudende gangster flick. De puzzel zit goed ineen en de cast is uitmuntend. Vooral Spacey schittert, wat een karakteracteur.

Al vraag ik me wel af waarom deze film op plaats 24 pronkt in de top-250. Er zijn zo veel sterke misdaadfilms, wat maakt The Usual Suspects zo veel beter? Is het de plotwending? Ja, ook ik vond die twist op het eind best geinig, maar ik viel nu ook weer niet van m’n stoel. Laat een groepje filmnerds brainstormen over een gimmick en wellicht komen ze vroeg of laat met een gelijkaardig idee op de proppen. Voorts lag het er wel heel dik bovenop dat “niets is wat het lijkt”, in die mate zelfs dat het juist verfrissend zou zijn indien er geen gekke wending was.

De film oogt bovendien wat verouderd en de soundtrack stelt niet veel voor. Geen meesterwerk dus wat mij betreft. Wel een coole prent die geen seconde verveelt. 3,5*

Beter weet ik niet, maar wat mij altijd heeft aangesproken is hoe het Keyser Söze oppompt tot een gangster van mythische proporties. Z'n gezinnetje gekidnapt (en meer) waarna hij niet alleen de (meeste) daders een kopje kleiner maakt, hij slacht ook z'n eigen vrouw en kinderen af, omdat hij het niet kan hebben dat ze getraumatiseerd door het leven gaan. Dat soort barbaars geweld kom je in de meeste horror films niet eens tegen. Wie zich bezighoudt met schurkenlijstjes, kan eigenlijk niet om Keyser Söze heen.

Voor mij ook niet de sterkste misdaadfilm. En dat zou ook niet veranderen als Keyser Söze al die dingen echt gedaan zou hebben....

Maar dit vraagt duidelijk wel om een prequel film waarin de geschiedenis van Keyser Söze uit de doeken wordt gedaan...
Bij voorkeur dan door Quentin Tarantino? Kan hij zich een beter en bloediger project wensen als zijn laatste film?

Deze filmklassieker steunt hoofdzakelijk op enkele bekende filmquotes en vooral het plot natuurlijk. Dat zorgt helaas wel dat de film bij een herziening vrij snel als een pudding in elkaar zakt. Al wil ik de film niet meteen afschieten, hij kan nog altijd teren op een heerlijke cast en het verhaal zelf valt nog wel wat mee. Langs de andere kant is het toch wel mager buiten het plot en is de film ook niet echt visueel de moeite. De beelden zijn ondertussen sterk verouderd. Dat is wel meer bij de films van Bryan Singer.

"The Usual Suspects" heeft even nodig om tot zijn recht te komen, maar als het eenmaal zover is, blinkt het echt uit.
De 5 hoofdpersonages zijn allemaal behoorlijk intrigerend, met allemaal een interessante chemie en solide uitvoering.

Het verhaal is sterk met een niet-lineaire flashback-stijl, begeleid door een onbetrouwbare verteller. Dit is wat de film echt tot iets speciaals maakt. De manier waarop het verhaal zich ontvouwt en hoe het wordt verteld is erg slim en vermakelijk en bouwt op naar een fantastisch einde.

Verschillende elementen en stilistische keuzes zijn in de 27 jaar sinds de release niet echt ouder geworden maar dat is eigenlijk een ondergeschikt punt. Een geweldige misdaadthriller.

Een ruime 8!

Zag de film een kleine 15 jaar geleden voor het laatst. De blu ray liet ook wat te wensen over qua beeldkwaliteit.

Nu Kino Lorber m op 4k heeft uitgebracht, had ik reden en zin in herziening. Dat gezegd hebbende heeft de film eigenlijk geen geheimen, maar gelukkig heeft de film meer te bieden dan het fameuze plot. De film is namelijk uitermate stijlvol, kent een geweldige cast en fijne soundtrack. De paar heist scenes zijn ook vakkundig in elkaar gezet.

En daarom biedt deze 4k uitgave een grote meerwaarde, want alles ziet er echt tip top uit. Geweldige transfer voor een film die 30 jaar na dato fier overeind staat.

4,5

De grootste kracht van "The Usual Suspects" ligt in het script. Het is slim geschreven en zit vol met onverwachte plot twists en intriges. De film houdt je voortdurend op het puntje van je stoel terwijl je probeert te achterhalen wat er precies aan de hand is. De uiteindelijke onthulling van het plot is bijzonder verrassend en is een van de meest memorabele momenten uit de filmgeschiedenis. De cinematografie van de film is opvallend, met veel donkere en sfeervolle beelden die goed passen bij de duistere wereld van de misdaad waarin de personages zich bevinden. De cast is doet het uitstekend en levert sterke acteerprestaties. Kevin Spacey steelt de show als de mysterieuze en manipulatieve Verbal Kint, en hij won dan ook terecht een Oscar voor zijn rol. Byrne, Del Toro, Pollak, Baldwin en Palminteri spelen allemaal hun rollen met verve en geven de personages elk een unieke persoonlijkheid. Al met al is "The Usual Suspects" een uitstekende film die het kijken waard is. Het is een slimme, spannende en goed geacteerde misdaadthriller die je lang bij zal blijven en zeker nog eens wilt zien.

Klasse film met Byrne, Baldwin en Spacey in de hoofdrollen en alle drie prima op dreef. Uitstekende mix van misdaad, actie en vooral thriller/mysterie die prima uitpakt en je vanaf het begin boeit. Het is mij te makkelijk om achteraf te zeggen dat het allemaal voorspelbaar is. Het personage van Keyser Soze is meesterlijk gevonden en houdt de spanning erin. Aanvankelijk 4* sterren maar aangezien ik de film al een paar keer gezien heb (een goed teken dat de film dan opnieuw boeit) verhoogd naar 4 1/2*