What do you think?
Rate this book
The Star-Spangled Girl
The star spangled girl was first presented by Saint Subber at the plymouth Theatre, in New York City, on December 21, 1966. It was directed by George Axelrod, scenic production was by Oliver Smith, lighting was by Jean Rosenthal, and the costumes were by Ann Roth.
82 pages, Paperback
First published December 1, 1968
About the author
Neil Simon
182 books255 followersMarvin Neil Simon was an American playwright and screenwriter. He wrote more than 30 plays and he received more combined Oscar and Tony nominations than any other writer. He was one of the most reliable hitmakers in Broadway history, as well as one of the most performed playwrights in the world. Though primarily a comic writer, some of his plays, particularly the Eugene Trilogy and The Sunshine Boys, reflect on the twentieth century Jewish-American experience.
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 30 of 38 reviews
January 21, 2019
The Star-Spangled Girl; A New Comedy, [1968], Neil Simon
The Star-Spangled Girl is a comedy written by Neil Simon. The play is set in San Francisco in the 1960s. The story is a love triangle, mixed with politics. Andy and Norman are roommates and radicals who barely make a living working on their magazine, Fallout, which is dedicated to fighting "the system" in America. Sophie, a former Olympic swimmer, is an all-American Southern girl who moves into the apartment next door. It's love at first sight (or, as the play has it, first smell) for Norman, but his feelings are not reciprocated. Norman's obsession with Sophie makes Andy hire her just to keep the magazine going. Then Sophie falls for Andy, though they are at odds politically, threatening to destroy the magazine and the men's friendship.
تاریخ نخستین خوانش: روز هفتم ماه ژانویه سال 2014 میلادی
عنوان: دختر یانکی - نمایشنامه، اثر: نیل سایمون؛ برگردان: شهرام زرگر، نشر: تهران، نیلا، 1392، در 112 ص.، فروست: قلمرو هنر؛ 176، ناظر: حمید امجد، شابک: 9786005140651؛ موضوع: نمایشنامه های نویسندگان آمریکایی -- سده 20 م
این اثر یک «کمدی اجتماعی»، در هجو راست‌گرایان افراطی آمریکا، در زمان جنگ ویتنام است، نمایشنامه ای در سه پرده و با سه شخصیت است. داستان نمایشنامه، در شهر نیویورک، و در سال‌های آغازین دهه هفتاد سده ی بیستم میلادی می‌گذرد. مترجم اثر: «شهرام زرگر»، بازیگر، مترجم، پژوهشگر و عضو هیات علمی دانشکده ی سینما و تئاتر دانشگاه هنر هستند. ا. شربیانی
The Star-Spangled Girl is a comedy written by Neil Simon. The play is set in San Francisco in the 1960s. The story is a love triangle, mixed with politics. Andy and Norman are roommates and radicals who barely make a living working on their magazine, Fallout, which is dedicated to fighting "the system" in America. Sophie, a former Olympic swimmer, is an all-American Southern girl who moves into the apartment next door. It's love at first sight (or, as the play has it, first smell) for Norman, but his feelings are not reciprocated. Norman's obsession with Sophie makes Andy hire her just to keep the magazine going. Then Sophie falls for Andy, though they are at odds politically, threatening to destroy the magazine and the men's friendship.
تاریخ نخستین خوانش: روز هفتم ماه ژانویه سال 2014 میلادی
عنوان: دختر یانکی - نمایشنامه، اثر: نیل سایمون؛ برگردان: شهرام زرگر، نشر: تهران، نیلا، 1392، در 112 ص.، فروست: قلمرو هنر؛ 176، ناظر: حمید امجد، شابک: 9786005140651؛ موضوع: نمایشنامه های نویسندگان آمریکایی -- سده 20 م
این اثر یک «کمدی اجتماعی»، در هجو راست‌گرایان افراطی آمریکا، در زمان جنگ ویتنام است، نمایشنامه ای در سه پرده و با سه شخصیت است. داستان نمایشنامه، در شهر نیویورک، و در سال‌های آغازین دهه هفتاد سده ی بیستم میلادی می‌گذرد. مترجم اثر: «شهرام زرگر»، بازیگر، مترجم، پژوهشگر و عضو هیات علمی دانشکده ی سینما و تئاتر دانشگاه هنر هستند. ا. شربیانی
March 21, 2014
سوفی: هیچ شده هوس کنی منو لمس کنی؟
اندی: یعنی چی؟
سوفی: کدوم قسمتشو متوجه نمی‌شی، هوس یا لمس کردن؟
اندی: هر دو قسمتشو متوجه می‌شم، فقط هیچ‌وقت بهش فکر نکرده‌م.
سوفی: خُب، بهش فکر کن... دلت می‌خواد منو لمس کنی یا نه؟
اندی: توی پیراشکی‌هات بوربون می‌ریزی، نه؟
سوفی: من با احساساتم روراستم، چون این تنها راهیه که می‌فهمم چه‌جوری از پسش بربیام. حقیقت زشت و مشمئزکننده اینه که دوست دارم خیلی نزدیک بهت وایسم و نفستو روی گردنم احساس کنم.
اندی: نباید اینو بهم می‌گفتی.
سوفی: می‌دونم، یه‌هو از دهنم پرید. هیچ امکان نداره تو هم یه همچین احساس مشمئزکننده‌ای نسبت به من داشته باشی؟
اندی: اگه داشتم، مشمئزکننده نبود. و اگه به‌نظر می‌رسید مشمئزکننده‌س، احساسش نمی‌کردم.
اندی: یعنی چی؟
سوفی: کدوم قسمتشو متوجه نمی‌شی، هوس یا لمس کردن؟
اندی: هر دو قسمتشو متوجه می‌شم، فقط هیچ‌وقت بهش فکر نکرده‌م.
سوفی: خُب، بهش فکر کن... دلت می‌خواد منو لمس کنی یا نه؟
اندی: توی پیراشکی‌هات بوربون می‌ریزی، نه؟
سوفی: من با احساساتم روراستم، چون این تنها راهیه که می‌فهمم چه‌جوری از پسش بربیام. حقیقت زشت و مشمئزکننده اینه که دوست دارم خیلی نزدیک بهت وایسم و نفستو روی گردنم احساس کنم.
اندی: نباید اینو بهم می‌گفتی.
سوفی: می‌دونم، یه‌هو از دهنم پرید. هیچ امکان نداره تو هم یه همچین احساس مشمئزکننده‌ای نسبت به من داشته باشی؟
اندی: اگه داشتم، مشمئزکننده نبود. و اگه به‌نظر می‌رسید مشمئزکننده‌س، احساسش نمی‌کردم.
June 11, 2018
سوفي: تويِ زندگي چيزايي هس كه از اختيار آدم خارجه. بي هيچ دليلِ خاصي يه چيزِ غريب و مبهم بهمون حمله مي كنه و كسي هم كاريش نمي تونه بكنه غيرِ اين كه بشينه منتظر بمونه و اميدوار باشه اون چيزِ غريب به همون سرعتي كه اومده، دور شه و بره. بدبختانه، من مالِ خودمو حالا حالاها دورشدني نمي بينم...
چقدر من كَيف كردم از خوندنِ اين نمايشنامه ي ِخاص. شخصيتهاي پخته ، ديالوگهايِ قوي، پرداختِ خوووب، ربطِ نمايشيِ قشنگ، و صد البته مترجم حرفه ايي.
پيشنهاد ميشه!
چقدر من كَيف كردم از خوندنِ اين نمايشنامه ي ِخاص. شخصيتهاي پخته ، ديالوگهايِ قوي، پرداختِ خوووب، ربطِ نمايشيِ قشنگ، و صد البته مترجم حرفه ايي.
پيشنهاد ميشه!
December 12, 2014
نمایشنامه دختر یانکی....
یک نمایشنامه طنز... که با نگاهی طناز به مشکلات امریکا دهه 70 می پردازد صرفنظر از نقد های سیاسی و سیاست زده من نمایشنامه رو به خاطر طنازی تحسین بر انگیزش دوست میداشتم.....وبنظرم نویسنده در پرداخت شخصیت ها تلاش کافی رو داشته شخصیتهای نورمن و اندی و سوفی به اندازه کافی قابل قبوله نورمن و اندی با هم یک مجله انتقادی رو اداره میکنن اندی به شدت به ارمان مجله پایبنده ونورمن به عنوان نویسنده، نه چندان متعصب به مجله و ارمان های اندی. تا اینکه پای سوفی دختری با اندیشه های راستی و رادیکال به داستان باز میشه... بی انصافیه اگه بگم داستان یه مثلث عشقی کمدیه!!!البته همه چیز از همون ابتدا برای خواننده روشنه. اما بیننده یا خواننده به خاطر نثر قوی دنبال نویسنده کشیده میشه. شخصا بعد از فضای بهت زده داستان وحشتناک بکت به فضایی چنین محتاج بودم....
سوفی:وقتی یه دیونه داشته همه جای انجمن دنبالم می کرد فرصت نداشتم چیزی رو برای کسی توضیح بدم.....در ضمن هدیه اش هنوزم داره به ادم های اون ساختمان نوک میزنه
اندی:کدوم هدیه
سوفی:اردک!اون برام یه ادرک زنده اورد.ادرکه هنوزم اون جا داره کواک کواک می کنه و پاچه ی همه رو میگیره.وقتی داشتم می امدم مربی ژیمیناستیک از حلقه بسکتبال اویزون شده بودو اون پرنده دیونه دور استخر و بالای تخته شیرجه داشت دنبال مربی 73 هنر میکرد.
یک نمایشنامه طنز... که با نگاهی طناز به مشکلات امریکا دهه 70 می پردازد صرفنظر از نقد های سیاسی و سیاست زده من نمایشنامه رو به خاطر طنازی تحسین بر انگیزش دوست میداشتم.....وبنظرم نویسنده در پرداخت شخصیت ها تلاش کافی رو داشته شخصیتهای نورمن و اندی و سوفی به اندازه کافی قابل قبوله نورمن و اندی با هم یک مجله انتقادی رو اداره میکنن اندی به شدت به ارمان مجله پایبنده ونورمن به عنوان نویسنده، نه چندان متعصب به مجله و ارمان های اندی. تا اینکه پای سوفی دختری با اندیشه های راستی و رادیکال به داستان باز میشه... بی انصافیه اگه بگم داستان یه مثلث عشقی کمدیه!!!البته همه چیز از همون ابتدا برای خواننده روشنه. اما بیننده یا خواننده به خاطر نثر قوی دنبال نویسنده کشیده میشه. شخصا بعد از فضای بهت زده داستان وحشتناک بکت به فضایی چنین محتاج بودم....
سوفی:وقتی یه دیونه داشته همه جای انجمن دنبالم می کرد فرصت نداشتم چیزی رو برای کسی توضیح بدم.....در ضمن هدیه اش هنوزم داره به ادم های اون ساختمان نوک میزنه
اندی:کدوم هدیه
سوفی:اردک!اون برام یه ادرک زنده اورد.ادرکه هنوزم اون جا داره کواک کواک می کنه و پاچه ی همه رو میگیره.وقتی داشتم می امدم مربی ژیمیناستیک از حلقه بسکتبال اویزون شده بودو اون پرنده دیونه دور استخر و بالای تخته شیرجه داشت دنبال مربی 73 هنر میکرد.
August 15, 2013
الان که تمومش کردم اگه مجبور نبودم برم ناهار رو آماده کنم دوباره «اَدَسَر» می خوندمش. تقریبا مطمئن بودم گلوی این اندی و سوفی پیش هم گیر می کنه. هرچند که تقریبا همیشه از یه جایی به بعد دستِ نیل سایمون برای آدم رو می شه و می تونه حدس بزنه توی پرده ی بعد چه اتفاقی میفته ولی این باعث نمی شه که آدم نمایشنامه شو در وان سیتینگ نبلعه.
هر کی اینو نخونه به جرات نصفه عمرش بر فنا رفته.
May 10, 2016
من تقریبا از همه چیز این مملکت خوشم میاد غیر از جماعتی که مطلقا از همه چیز مملکت خوششون میاد.
.
.
دختر یانکی روایت دو نخبه ی ژورنالیست هست که امریکایی ستیز است و مجله ای است انتقادی که نیل سایمون با بیان طنزی که دارد ان رابیان میکند و نمایش نامه شیرین,ریتمیک,جذاب را به وجود میاورد و حرفهایش را لابه لای این طنز پردازی به ظرافت هر چه تمام تر میزند
.
.
دختر یانکی روایت دو نخبه ی ژورنالیست هست که امریکایی ستیز است و مجله ای است انتقادی که نیل سایمون با بیان طنزی که دارد ان رابیان میکند و نمایش نامه شیرین,ریتمیک,جذاب را به وجود میاورد و حرفهایش را لابه لای این طنز پردازی به ظرافت هر چه تمام تر میزند
October 30, 2017
اگر اشتباه فنی نکنم توی تشخیصم، نیل‌سایمون یک طنز موقعیت نویس معرکه‌است! نمایشنامه‌هاش مضمون‌های ساده‌ای داره. ساده و قابل حدس. اما چیزی که نمایشنامه‌هاش رو جذاب می‌کنه بده بستون‌های کلامی بین کارکترهاشه. زنده‌باد به دیالوگ‌نویسی‌های کریزی‌وار جناب سایمون!
April 8, 2021
Supposedly, this play is a comedy. I'm not laughing. The Main Reason = the way the male characters treated the female character is absolutely abhorrent.
Andy and Norman run a left-wing protest magazine, and live in the apartment right next door to Sophie, an "all-American" conservative girl. Norman, the actual writer behind the magazine, quickly becomes obsessed with Sophie after she moves in next door, and his erratic behavior becomes even more insane as he tries to win over her affection. The lengths he goes to are incredibly invasive and creepy by any standards, but his actions are clearly meant to rouse laughter from the audience. Sorry, I just don't think that stalking, scaring, and (yes!) sexually assaulting a woman is a laughing matter.
There's also Andy, the publisher of the magazine, and his behavior towards Sophie is just as intolerable. Because Sophie happens to be a conservative woman, Andy immediately labels her as stupid and uneducated, and then proceeds to verbally mistreat her. This, again, is supposed to really crack the audience up, but it's not funny at all. It's downright abusive. Coupled with the fact that Andy does nothing to stop his best buddy Norman from terrorizing Sophie, and then starts to get the hots for her himself - while putting the blame for his sexual urges all on her! - and this play starts reading more like a horror story of workplace harassment than a romantic comedy.
I understand that this play was meant to show that people of opposite ideologies can get along and find worth in each other's ideas, but it doesn't read that way, especially after the advent of the #MeToo movement. Instead, this is a story about a young, independent woman who is slowly and methodically defeated by two men: one a absolute pervert and the other a rude chauvinist who turns a blind eye to sexual assault because, in his mind, the woman deserves it.
Andy and Norman run a left-wing protest magazine, and live in the apartment right next door to Sophie, an "all-American" conservative girl. Norman, the actual writer behind the magazine, quickly becomes obsessed with Sophie after she moves in next door, and his erratic behavior becomes even more insane as he tries to win over her affection. The lengths he goes to are incredibly invasive and creepy by any standards, but his actions are clearly meant to rouse laughter from the audience. Sorry, I just don't think that stalking, scaring, and (yes!) sexually assaulting a woman is a laughing matter.
There's also Andy, the publisher of the magazine, and his behavior towards Sophie is just as intolerable. Because Sophie happens to be a conservative woman, Andy immediately labels her as stupid and uneducated, and then proceeds to verbally mistreat her. This, again, is supposed to really crack the audience up, but it's not funny at all. It's downright abusive. Coupled with the fact that Andy does nothing to stop his best buddy Norman from terrorizing Sophie, and then starts to get the hots for her himself - while putting the blame for his sexual urges all on her! - and this play starts reading more like a horror story of workplace harassment than a romantic comedy.
I understand that this play was meant to show that people of opposite ideologies can get along and find worth in each other's ideas, but it doesn't read that way, especially after the advent of the #MeToo movement. Instead, this is a story about a young, independent woman who is slowly and methodically defeated by two men: one a absolute pervert and the other a rude chauvinist who turns a blind eye to sexual assault because, in his mind, the woman deserves it.
July 10, 2019
اندی: کجا دنبالش گشتی؟
نورمن: فقط تو استخر شنا.
اندی: دیگه نمی‌خوام حرفشو بزنم.
نورمن: مایو تن‌شون بود، نگران چی هستی؟
اندی: نگرانی من همینه. سوفی چیکار کرد؟ تهدیدت کرد که پلیس خبر می‌کنه؟
نورمن: نه تهدید نکرد پلیس خبر می‌کنه.
اندی: پس چی؟
نورمن: پلیسو خبر کرد... اونام منو بردن تو ماشین گشت.
اندی: می‌دونستم. می‌دونستم.
نورمن: می‌خوای قضیه‌ی منو بشنوی؟
اندی: من هنوز از قضیه‌ی پلیسا درنیومده‌م.
نورمن: می‌دونستی داریم تو یه حکومت پلیسی زندگی می‌کنیم؟
اندی: متوجهم. اولش با کتاب‌سوزی شروع میکنن، بعدشم نمی‌ذارن مردا برن تو استخر زنونه.
نورمن: فقط تو استخر شنا.
اندی: دیگه نمی‌خوام حرفشو بزنم.
نورمن: مایو تن‌شون بود، نگران چی هستی؟
اندی: نگرانی من همینه. سوفی چیکار کرد؟ تهدیدت کرد که پلیس خبر می‌کنه؟
نورمن: نه تهدید نکرد پلیس خبر می‌کنه.
اندی: پس چی؟
نورمن: پلیسو خبر کرد... اونام منو بردن تو ماشین گشت.
اندی: می‌دونستم. می‌دونستم.
نورمن: می‌خوای قضیه‌ی منو بشنوی؟
اندی: من هنوز از قضیه‌ی پلیسا درنیومده‌م.
نورمن: می‌دونستی داریم تو یه حکومت پلیسی زندگی می‌کنیم؟
اندی: متوجهم. اولش با کتاب‌سوزی شروع میکنن، بعدشم نمی‌ذارن مردا برن تو استخر زنونه.
July 21, 2014
سوفی:می تونم بدم بازداشتت کنن،اینو می دونستی؟پرسه زدن،ورود بی اجازه و تصرف عدوانی،انگولک کردن صندوق پستیم،پیله کردن،مزاحمت و چشم چرونی!خیال نکن این کارو نمی کنما!
نورمن:پس منم می دم بازداشتت کنن.به خاطر پوست لطیف شیری رنگ،دندونای مرتب،بینی بی رحمانه ظریف،لاله های گوش که جور هولناکی قشنگن،و یه رایحه ی باورنکردنی و شگفت انگیز و خارق العاده....متاسفم.دختری مثل تو حق نداره تو خیابونا راه بره.این یه بازداشت غیرنظامیه!
نورمن:پس منم می دم بازداشتت کنن.به خاطر پوست لطیف شیری رنگ،دندونای مرتب،بینی بی رحمانه ظریف،لاله های گوش که جور هولناکی قشنگن،و یه رایحه ی باورنکردنی و شگفت انگیز و خارق العاده....متاسفم.دختری مثل تو حق نداره تو خیابونا راه بره.این یه بازداشت غیرنظامیه!
March 2, 2013
This is Neil Simon at his best. His other plays prove him to be a master of both witty humor and characterization, but there are several of his works which lack really captivating plots. That is not the case here. The story is original, intriguing, and complimented by the constant laughs which accompany it. I would rank this one up with "Broadway Bound" and "The Odd Couple".
July 6, 2014
سوفی: تواسکلی،خودتم اینومیدونی،مگه نه؟
می دونستین همخونه تون اسکله؟
.اندی: بعله،ولی اصطلاح پزشکی دقیقشو نمی دونستم
سوفی: گوش نکردی چی بهت گفتم؟
.نورمن: چرادارم گوش میکنم،نگاه میکنم،بومیکنم
!سوفی: دوست ندارم منوبوکنن
.بهش بگو منوبونکنه
.اندی: بوش نکن
سوفی: این چشه؟مشکلی چیزی داره؟
اندی: مشکل؟
سوفی: گوششومیگم،گوشش سنگینه؟
.اندی: آره،گوشاش حسابی مشکل داره
.سوفی: فکرشومی کردم
می دونستین همخونه تون اسکله؟
.اندی: بعله،ولی اصطلاح پزشکی دقیقشو نمی دونستم
سوفی: گوش نکردی چی بهت گفتم؟
.نورمن: چرادارم گوش میکنم،نگاه میکنم،بومیکنم
!سوفی: دوست ندارم منوبوکنن
.بهش بگو منوبونکنه
.اندی: بوش نکن
سوفی: این چشه؟مشکلی چیزی داره؟
اندی: مشکل؟
سوفی: گوششومیگم،گوشش سنگینه؟
.اندی: آره،گوشاش حسابی مشکل داره
.سوفی: فکرشومی کردم
June 11, 2023
Too much hysterics, too much sexual harassment, too much nonsense.
December 30, 2016
نمایشنامه طنز دیگری از نیل سایمون که باعث شد باز هم به دنبال خواندن سایر آثار این نویسنده باشم.
نثر داستان خیلی شیوا بوده و خواننده ترغیب به پیگیری ماجرا می‌شود و نویسنده نیز در جاهای مختلف داستان، خواننده را غافل‌گیر میکند.
شخصیتهای داستان دغدغه‌های مختلفی دارند، از طرفی همه آنها به دنبال هدف یکسانی به اسم پول هستند طوری که حاضر هستند برای رسیدن به آن از خیلی چیزها بگذرند.
نورمن نویسنده و اندی صاحب امتیاز مجله‌ای انتقادی هستند که در طول داستان نورمن عاشق سوفی می‌شود و مربعی عشقی را تشکیل می‌دهند. سوفی نیز فرد میانه‌رویی هست که نظرات نورمن و اندی را قبول ندارد ولی چون خودش به دنبال گسترش بیان و آزادی در کشورش هست به همکاری با آنها ادامه می‌دهد.
شخصیت صاحب‌خانه نیز برایم جالب بود، فردی پول‌دوست که جز این چیزی برایش مهم نیست.
نثر داستان خیلی شیوا بوده و خواننده ترغیب به پیگیری ماجرا می‌شود و نویسنده نیز در جاهای مختلف داستان، خواننده را غافل‌گیر میکند.
شخصیتهای داستان دغدغه‌های مختلفی دارند، از طرفی همه آنها به دنبال هدف یکسانی به اسم پول هستند طوری که حاضر هستند برای رسیدن به آن از خیلی چیزها بگذرند.
نورمن نویسنده و اندی صاحب امتیاز مجله‌ای انتقادی هستند که در طول داستان نورمن عاشق سوفی می‌شود و مربعی عشقی را تشکیل می‌دهند. سوفی نیز فرد میانه‌رویی هست که نظرات نورمن و اندی را قبول ندارد ولی چون خودش به دنبال گسترش بیان و آزادی در کشورش هست به همکاری با آنها ادامه می‌دهد.
شخصیت صاحب‌خانه نیز برایم جالب بود، فردی پول‌دوست که جز این چیزی برایش مهم نیست.
May 7, 2012
I had the honor of stage managing this play for my undergrad. Despite nearly 2 months of 24/7 going through it over and over again, my crew and I never got tired of it.
August 18, 2016
Would love to see this staged. So funny!
December 19, 2013
Liked it.
April 19, 2023
طنز قشنگی داشت این نمایشنامه. دوستش داشتم
September 23, 2021
As Andy, the salesman, and Norman, the writer, try to "make it" as a new magazine publisher in a small apartment in California, the new neighbor Sophie arrives, with whom Norman madly falls in love. Sophie is greatly annoyed with Norman's expressions of affection which finally leads to her being fired from her job. She reluctantly started working for the magazine with Andy and Norman, and one day she confesses her "physical attraction" to Andy. Norman finds out about this and becomes furious. In the end, however, Andy and Norman make up, and Andy realizes his attraction for Sophie and they get together.
Very funny comedy.
Very funny comedy.
This entire review has been hidden because of spoilers.
June 16, 2020
Neil Simon once said that a reviewer wrote about this play, "Neil Simon didn't have an idea for a play, so he wrote The Star Spangeled Girl." Simon said that it was a learning experience for him. Always have an idea before you write. He was correct.
April 15, 2024
نورمن : در موردِ یه چیزی حق با تو بود. جذابیتِ جسمی کافی نیس مثِ آدامسِ بادکنکی می مونه. اولش به نظر خوشمزه می‌آد، ولی مزه‌ش زیاد طول نمی‌کشه!
اَندی : واسه همینه که تو جعبه‌ش پنج تا آدامس می‌ذارن.
بعدا می‌بینمت نورمن.
اَندی : واسه همینه که تو جعبه‌ش پنج تا آدامس می‌ذارن.
بعدا می‌بینمت نورمن.
September 28, 2017
My first monologue at American University's drama program. By graduation I was dating a man who went on to work for an American president.
December 10, 2019
two guys disturb a woman. how can i laugh to this?
July 9, 2023
I love the way love is described in this book. But the play does Sophie so wrong. This play is very…misogynistic? I still really liked it for some reason. “Adorkable Misogyny”
February 11, 2024
Was looking for three-handers that would be fun to work on with Andy and Jacob. Very funny, but would need a once over to adjust things that are outdated and irrelevant. Charming nonetheless
August 6, 2008
I think this is one of my favorite Neil Simon plays. I was not as familiar with it when I chose to read it - but I think it is just as good! It is about two struggling writers who are putting together a magazine from their tiny New York apartment. Trouble ensues when a cute Southern girl moves in across the hall and one of the writers becomes obsessed with the woman; so much so he actually causes her to lose her job. She is engaged to a marine who does not look on the infatuation with much regard.
June 7, 2010
I had a lot of fun reading this play. It only has three actors in it - two men and a woman, but they are so funny you don't need anyone else. I would really enjoy seeing htis on stage. I love the banter between Sophie and the men; it is witty and funny. Although there were times when I thought, "holy cow, this man is crazy stalking this woman," they were so funny in their dialogue and the way they handled the situation of NOrman being head over heals in love with SOphie (b/c of the way she smells, I might add) that it didn't feel creepy...just crazy, fun!
April 1, 2019
I loved this. It's essentially just a twist on the Odd Couple, but it works really well. It's quick and witty.
I directed a production of this and the cast sat down to discuss Neil Simon's work here: https://soundcloud.com/allthebooks/ep...
I directed a production of this and the cast sat down to discuss Neil Simon's work here: https://soundcloud.com/allthebooks/ep...
September 14, 2021
Cute. There is a great monologue in it.
July 3, 2010
Love Love Love this play!! I always wanted to be the girl & receive ...mash notes in my grocery basket."
Displaying 1 - 30 of 38 reviews