UFO - Misdemeanor (1985)

Deze plaat heeft echt die typische jaren 80 sound, maar stiekem vind ik het wel erg lekker klinken.

Het absolute dieptepunt uit het ufo ouvre. Totaal nietszeggende kauwgombal nummers. Wat een ramp ufo onwaardig. Een guitarist die alleen maar riedeltjes speelt slappe cliche nummers. Hoe haalde ufo het in hun hoofd om dit op cd te zetten brrrrr. 0.5 pingel eigelijk nog te veel.

Ik ben het helemaal met je eens Iggy.
Er staat maar een nummer op die ik de moeite waard vind.

Meanstreets.

Ik kan geen twee favoriete tracks selecteren

Binnenkort ga ik alles van ufo nog een keer beluisteren, ben benieuwd hoe deze er van afkomt na 2 jaar muziekervaring er bij

Wat een geklaag zeg. Dit album kan natuurlijk niet tippen aan de albums met Schenker maar beroerd is het ook niet. Ze gaan helemaal mee in de stijl die de jaren 80 zo kenmerkte en prachtig maakte. Het is even wennen dat geef ik toe. Je verwacht dit soort muziek niet van deze oerdegelijke engelse rockers maar zoals ik al zei; ze doen het best aardig. De songs zijn catchy as hell en de keyboards worden smaakvol ingekleurd. Nee, ik geloof dat dit een album is dat vaak totaal onterecht wordt afgekraakt.

Vandaag nog eens proberen te draaien. Dramatisch slecht deze cd gaat het koffer in waar zijn broertje al lag in de vorm van baggerbehaving. Baggermeanor ga ik in elk geval nooit meer draaien. Niet om aan te horen brrr. Het is gewoon een straf om naar deze zooi te luistern. Dat gaat dan ook nooit meer gebeuren.

Nu maar hopen dan richiedoom ook tot inkeer gekomen is ha.

De meeste mensen worden wijzer naarmate ze ouder worden. Nu jij nog Iggy

Het heeft even geduurd, maar ik heb het album nog een keer beluisterd! En echt waar, met alle wil van de wereld, ik kan dit geen dramatische plaat noemen. Het is natuurlijk pakken minder dan die pareltjes uit de jaren zeventig, voornamelijk lights out, maar kom op, ik hoor gewoon goede songs, met een weliswaar vreselijke 80's productie, maar dat terzijde. Het gitaarspel is ook erg goed op dit album.

Het is gewoon een totaal andere sound waar deze band mee aankomt dan je van ze gewend bent. Nu heb ik UFO nooit bewust meegemaakt, dus randzaken spelen niet mee bij mij, maar wat ik hoor is een lekker 80's plaatje. 3,5 * was wel ietsje te veel, ik verlaag daarom naar 3 *

Kijk, iemand die het album een eerlijke kans geeft
Belangrijk is inderdaad wel dat je niet de tijd van de pareltjes in de jaren 70 bewust hebt meegemaakt denk ik. Maar dat is met zoveel bands het geval. Ik merk dat je dan toch automatisch alles met de top albums gaat vergelijken. En in de meeste gevallen is dat niet terecht naar mijn bescheiden mening.

Wie niet van melodieuze hardrock houd met smaakvolle toetseninbreng en prima composities moet vooral deze plaat links laten liggen.

Nog even en dit vreselijk gedrocht gaat ook nog drie pingels opleveren.

@ Iggy: Als jij en Brutus jullie score weg zouden halen (vooral niet doen hoor, als je het niks vindt, vind je het niks) zou het een vette drie pingels opleveren. Dus blijkbaar zijn er nogal wat mensen die dit wel een oke album vinden ipv een gedrocht. Ik kan met je meegaan in het feit dat het niks meer te maken heeft met de glorietijd maar als je je daar los van kunt maken, objectief kunt luisteren en in de tijdgeest kunt plaatsen is het echt niet zo slecht. De naam van de gitarist is idd belachelijk en de toetsen zijn erg aanwezig, maar Mogg zingt prima, Tommy speelt prima en de meeste nummers zitten prima in elkaar. Dit alles staat los van het feit dat wanneer ik UFO wil horen, ik over het algemeen ook één van de bekende albums op zet, want die zijn allen veel beter dan deze.

Ik vind dit echt een vreselijke plaat. En ben nu eenmaal totaal niet onder de indruk van Atomic. En dan heb ik het niet eens over zijn naam. Want daar word nu wel erg veel gewicht aan gehangen. Dit is gewoon niks voor mij. In elk opzicht.

Dat is wel duidelijk

Er werd op Mechanix en Making Contact al een beetje geexperimenteerd met synths op Misdemeanor (zit de M soms in de maand?) werden alle batterijen opgeladen en mocht een heel arsenaal aan toetsen het geluid van UFO vullen. Ik kan begrijpen dat de oudere fans en echt stevige rockers die konden waarderen. Ik kan het wel goed hebben maar ik ben wel toetsgeweld gewend .

Het geluid is wat schel en dat is jammer want verder zit het wel prima in elkaar.

Op de keeper beschouwd is dit album nog geen eens zo slecht. Het heeft alleen een hele amerikaanse jaren 80 sound (waarschijnlijk om die markt te plezieren), net zoals vele andere bands dat deden. En met veel synths erin. Dus duidelijk een kind van zijn tijd. Luister je daar doorheen, dan blijft er een aardig album over. Geen hoogvlieger maar ook weer geen absoluut dieptepunt.

Dit UFO-album uit nieuwsgierigheid ook beluisterd en wat een gedrocht is mij dat! Dit album bevat alle lelijke ingrediënten van de jaren '80: dichtsmerende gladde synths, lelijke syndrums, obligate gitaarsolo's, weinig afwisselende songs met goedkope meebrulrefreinen. Net als zoveel andere Britse bands heeft UFO toegegeven aan de Amerikaanse AOR. Maar ja, commerce voor alles ...

En als je dit album ook als zodanig benaderd (dus niet naast hun jaren 70 output leggen) dan kun je toch niet anders concluderen dan dat deze stijl/benadering ze niet eens zo slecht afgaat. De stem van Mogg kan ook dit genre moeiteloos aan.

Oh goeie god, hier is moeilijk doorheen te komen. Ooit geprobeerd eind jaren 80, lukte me niet. Nu denk ik voor het eerst sinds +20 jaar zet ik hem weer eens aan... lukte me beter met Saxon en hun "foute jaren". Dit heeft niets, geen body, nauwelijks echt goede nummers. Enkel de zang van Mogg heeft nog wat aangenaams, maar ook hij lijkt het vaak niet te weten.
Vind het niet eens echt héél slecht, omdat qua opbouw van de nummers de basis gewoon okay is (het slot van de draak "Only Ones")... maar dit is echt wat je noemt de uitverkoop van een band. Favorieten kiezen kan ik dan ook echt niet. Favoriete moment is denk ik de solo van "Name Of Love", heeft iets Schenkeresque. Een cijfer geven is al moeilijk, kom denk ik uit tussen een 2 en 2.5 ster. Dan maar 2.5 omdat de basis van meeste nummers wel okay is, maar het lijkt af en toe de soundtrack van een foute Japanse tekenfilm. Een horror.

Misschien "Heaven's Gate" (lijkt alsof "Burnin' Fire" later daar een beetje op voortgeborduurd heeft), maar het solowerk brengt het nummer om zeep.