Lingua bretoa
lingua celta insular de tipo britónico / From Wikipedia, the free encyclopedia
O bretón[3] (brezhoneg) é unha lingua celta insular de tipo britónico, estreitamente emparentada co córnico. Fálase sobre todo nos territorios occidentais da Bretaña, aínda que se está a recuperar noutras partes do territorio da rexión, mesmo naquelas zonas onde tradicionalmente non se falou ou non se ten falado dende hai varios séculos.
| Bretón Brezhoneg | ||
|---|---|---|
| Pronuncia: | [bʀe.ˈzõː.nɛk] | |
| Falado en: |  Francia | |
| Rexións: |  Bretaña | |
| Total de falantes: | 210.000 na Bretaña (2018)[1] | |
| Posición: | Non está entre as 100 primeiras | |
| Familia: | Indoeuropeo Céltico Céltico insular Britónico Bretón | |
| Escrita: | Alfabeto latino | |
| Estatuto oficial | ||
| Lingua oficial de: | Non é oficial | |
| Regulado por: | sen regulación oficial (véxase Ofis Publik ar Brezhoneg) | |
| Códigos de lingua | ||
| ISO 639-1: | br | |
| ISO 639-2: | bre (B) | bre (T) |
| ISO 639-3: | bre
| |
| SIL: | BRE
| |
| Mapa | ||
 | ||
| Status | ||
 | ||
A lingua bretoa tamén tivo unha certa repercusión en Galicia,[4] influíndo sobre a lingua galega e propiciando a aparición dun dialecto mindoniense[5] nos seus asentamentos, que perduraron ata o século XV no norte da actual provincia de Lugo (na comarca de Mondoñedo) e mais nalgunhas outras zonas costeiras de Galicia. Estes asentamentos de colonias bretoas foron derivados da fuxida das Illas Británicas durante a invasión anglosaxoa[6] cara a terras do noroeste ibérico. Así as cousas, non se conserva texto ningún redactado nunha posíbel ramificación galaica do bretón.