| dbo:abstract
|
- Cristòfor II (29 de setembre de 1276 - Nyköping, 2 d'agost de 1332). Rei de Dinamarca entre 1320 i 1326, i novament entre 1329 i 1332. Era el segon fill del rei Erik V Glipping, i el seu nom ha estat sempre lligat a una de les pitjors etapes del país, pel fet que el seu regnat acabà amb la pràctica dissolució de l'Estat danès. Durant la seva joventut, va recolzar àmpliament el regnat del seu germà, Eric VI. D'aquest suport destaca la detenció de l'arquebisbe Jens Grand, opositor del rei. Aquest suport a la corona li va valer ser nomenat duc d'Estònia el 1303. A partir de llavors però, i veient-se com a possible hereu, es va distanciar progressivament del seu germà, fins a marxar a l'exili el 1319. Només un any més tard, i després de la mort del seu germà, fou proclamat rei. A les seves mans es va trobar amb una economia pràcticament esgotada i un territori dominat pels senyors feudals. Els seus intents per restablir un poder reial fort el van enfrontar a la noblesa, fins al punt que el 1326 va ser destronat i hagué de marxar a l'exili. En el seu lloc, fou coronat un parent seu, Valdemar, de només 12 anys, sota la regència del comte Gerard III de Holstein. El caos en què va quedar sotmès el país, amb cada ciutat i cada regió actuant al marge de la resta, li va permetre recuperar el tron el 1329. L'ajuda de part de la noblesa la va pagar però, amb escreix, i Cristòfor II es va convertir en un titella. Els préstecs demanats es van pagar amb la cessió de territoris als diferents nobles, com va ser el cas de Jutlàndia. Privat de qualsevol poder, va quedar reclòs a l'illa de Lolland, on arribà a ser atacat per mercenaris alemanys. El 1331, en un darrer intent per aprofitar els conflictes entre nobles, va donar suport al duc Joan de Holstein-Plön en la seva lluita contra Gerard III de Holstein-Rendsburg. Derrotat però, fou empresonat al castell de Nyköping, on morí arruïnat i desfet un any més tard. (ca)
- Kryštof II. Dánský (29. září 1276 – 2. srpna 1332) byl dánský král v letech 1320–1326 a 1329–1332. Je považován za jednoho z nejhorších panovníků v historii této země. (cs)
- Ο Χριστόφορος Β΄ της Δανίας (δαν: Christoffer 2, 29 Σεπτεμβρίου 1276 - 2 Αυγούστου 1332), βασιλιάς της Δανίας (1320 - 1326, 1329 - 1332) ήταν δεύτερος γιος του Έρικ Ε΄ της Δανίας και της Αγνής του Βρανδεμβούργου. Διαδέχτηκε τον αδελφό του Έρικ ΣΤ΄ της Δανίας, το όνομα του συνδέεται με εθνικές καταστροφές και τη διάλυση του κράτους της Δανίας που έφερε η καταστροφική του βασιλεία. (el)
- Christoph II. (* 29. September 1276; † 2. August 1332 in Sorø) war von 1320 bis 1326 und von 1329 bis 1332 König von Dänemark. (de)
- Christopher II (Danish: Christoffer 2.; 29 September 1276 – 2 August 1332) was King of Denmark from 1320 to 1326 and again from 1329 until his death. He was a younger son of Eric V. His name is connected with national disaster, as his rule ended in an almost total dissolution of the Danish state. (en)
- Cristóbal II (29 de septiembre de 1276 - 2 de agosto de 1332) fue rey de Dinamarca desde 1320 hasta 1326 y nuevamente desde 1329 hasta su muerte. Entre 1289-1301 fue duque de Lolandia y Falster, entre 1303-1307 fue duque de Estonia y entre 1307-1315 duque de Halland y Samsø. Era el segundo hijo de Erik V Glipping. Su nombre está relacionado con el desastre nacional, ya que su mandato terminó en una disolución casi total del Estado danés. (es)
- Christophe II de Danemark (né le 29 septembre 1276 - mort au château de Nykøbing le 2 août 1332) fut roi de Danemark de 1319 à 1326 et de 1330 à 1332 (fr)
- クリストファ2世（デンマーク語: Christoffer 2.; 1276年9月29日 - 1332年8月2日）は、デンマーク王（在位：1320年 - 1326年、1329年 - 1332年）。エーリク5世の子。クリストファ2世が死去した時、デンマークは一時的に消滅して空位時代に入った。 (ja)
- Christoffel II (?, 29 september 1276 - Sorø, 2 augustus 1332) was koning van Denemarken van 1320 tot 1326 en van 1329 tot 1332. Hij was ook Hertog van Zuidelijk-Halland (1307-1326), Samsø en Estland. Hij was een zoon van Erik V van Denemarken 'Klipping' en Agnes van Brandenburg, die een dochter was van Johan I van Brandenburg en Jutta van Saksen. Hij was in 1306 gehuwd met Euphemia van Pommeren. Hun kinderen waren Erik, Otto, Waldemar IV Atterdag en Margaretha (-1340) welke gehuwd was met Lodewijk V van Beieren. Christoffel II was eerst een trouwe bondgenoot van zijn broer Erik VI. Hij was het die namens Erik VI aartsbisschop in 1294 arresteerde. Later schaarde hij zich achter de oppositie tegen Erik VI en ging in ballingschap tot Erik in 1319 overleed. Erik had al zijn kinderen overleefd en dus moest de opvolging anders geregeld worden. De Deense aristocratie wenste een zwak koningschap en daarop kozen ze Christoffel II in 1320 als hun koning. Van Christoffel werd wel verlangd een håndfæsting (handvest) te ondertekenen. Christoffel erfde een nagenoeg ´failliet´ land waarvan de vitale delen waren verpand aan Deense en Duitse aristocraten. De voorwaarden van het handvest waren zeer streng opgesteld omdat ze de mogelijkheden op belastingheffing beperkten. In de volgende jaren probeerde Christoffel zijn positie te verstevigen door Eriks VI oorlogspolitiek in de noordelijke Duitslanden te vervolgen. Dit resulteerde in nieuwe verpachtingen van gebieden en hogere belastingen. Weldra zou hij in conflict raken met de kerk en de aristocratie. In een rebellie die daarop in 1326 volgde, werd hij door de Deense aristocratie met de hulp van graaf Gerard II van Holstein van de troon gezet. Hij werd gedwongen om in ballingschap te gaan en de jonge hertog van Zuid-Jutland, Waldemar, neef van Gerard III, werd als koning aangesteld. Tot 1329 zou Christoffel in ballingschap blijven, maar de groeiende chaos in de aristocraten-republiek van Denemarken en de meningsverschillen tussen graaf Gerard III en zijn neef, graaf , een halfbroer van Christoffel, deden zijn kansen keren. Christoffel II kwam in 1329 terug op de Deense troon met de hulp van Johan van Plön, maar hij had deze periode zelf geen feitelijke macht. Het grootste gedeelte van het koninkrijk Denemarken was verpacht en het was voor hem niet mogelijk de koninklijke macht te handhaven. Een poging om zijn voordeel te halen uit een nieuw conflict in 1331 tussen Gerard II van Holstein en Johan van Plön, door deze laatste te steunen, eindigde in een totaal militair debacle in Danevirke. Na de vredesonderhandelingen zou hij koning blijven. Christoffel zou het jaar daarop als een geruïneerd en gebroken man in Lolland overlijden. Na zijn overlijden zou Denemarken voor de komende acht jaren in een interregnum geraken. In Denemarken werd in deze periode ´geregeerd´ door de in de afzonderlijke gewesten heersende pachters, vaak met steun van Duitse militaire overheersing. (nl)
- 크리스토페르 2세(덴마크어: Christoffer II, 1276년 9월 29일 ~ 1332년 8월 2일)는 덴마크의 국왕(재위: 1320년 ~ 1326년, 1330년 ~ 1332년)이다. (ko)
- Cristoforo II di Danimarca (29 settembre 1276 – Sorø, 2 agosto 1332) fu re di Danimarca dal 1320 al 1326 e nuovamente dal 1329 fino alla morte. Era figlio di Eric V. Il suo nome è legato al disastro nazionale, poiché il suo regno finì con la quasi totale dissoluzione dello stato danese. In quanto fratello di Re Eric VI, Cristoforo era un possibile erede al trono. Da giovane, con il titolo di Duca d'Estonia, appoggiò le politiche del fratello. Tra le altre cose arrestò l'Arcivescovo Jens Grand nel 1294. Successivamente si unì all'opposizione e andò in esilio alla morte di Eric nel 1319. I magnati volevano un potere reale debole, ed egli venne accettato come re nel 1320; in cambio firmò un handfaestning contrattuale, era la prima volta che questo tipo di documento veniva usato come . Cristoforo ricevette un iniziale "stato di bancarotta" nel quale parti vitali del regno erano state ipotecate a magnati tedeschi e danesi. Le condizioni dello statuto erano molto dure, perché limitavano le sue possibilità di tassazione, oltre a richiedergli dei pagamenti. Negli anni successivi Cristoforo cercò di rafforzare la sua posizione resuscitando la politica di guerra di Eric nella Germania Settentrionale. Ciò risultò in nuove ipoteche e tasse, e ben presto si trovò in conflitto sia con la chiesa che con i magnati. Durante una ribellione nel 1326, venne rovesciato da un'alleanza tra i magnati danesi e il Conte Gerardo III di Holstein. Cristoforo venne costretto all'esilio, mentre il duca Valdemaro dello Jutland meridionale divenne un re fantoccio. Fino al 1329 Cristoforo visse in esilio, ma un caos crescente nella "repubblica dei magnati" di Danimarca, e attriti tra Gerardo e il cugino, Conte , fratellastro di Cristoforo, gli diedero un'altra possibilità. Cristoforo venne ripristinato come re danese (1329-1330) con la cooperazione di Giovanni, ma questa volta venne ridotto alla posizione di fantoccio fin dall'inizio. Gran parte della nazione era ipotecata, ed egli non ebbe alcuna possibilità di far valere il suo potere reale. Nel 1331 un tentativo di usare un nuovo conflitto tra Gerardo e Giovanni, unendosi a quest'ultimo, finì con una netta sconfitta militare a Danevirke.Alla pace che ne seguì rimase re, ma era un uomo ormai rovinato. Morì a Sorø l'anno seguente. Alla sua morte la Danimarca cessò di essere un regno, e per gli otto anni successivi fu costretta da varie ipoteche a un dominio militare tedesco. Il giudizio dei posteri su Cristoforo è stato normalmente estremamente duro, ed egli è stato spesso visto come un tiranno debole, inaffidabile e incapace— "il re che ipotecò la Danimarca ai tedeschi". Cristoforo per molti aspetti, si limitò semplicemente a portare avanti le politiche del suo predecessore. La linea delle ipoteche era già molto avanzata quando ascese al trono. Ne sarebbe giusto definirlo come un regnante passivo; la ferma resistenza da parte dei magnati danesi e la loro cooperazione con gli Holstein minò in parte la sua libertà d'azione. Cristoforo ebbe tre figli, l'ultimo dei quali, Valdemar IV Atterdag, avrebbe ripristinato il regno di Danimarca nel 1340. (it)
- Krzysztof II (ur. 29 września 1276, zm. 2 sierpnia 1332) – król Danii w latach 1320−1326 i 1329−1332, uważany za jednego z najgorszych władców w historii tego kraju. Krzysztof II był synem Eryka V Glippinga i bratem Eryka Menveda. Jego matką była Agnieszka (zm. 1304) córka Jana I margrabiego Brandenburgii z dynastii askańskiej (jej drugim mężem po śmierci Eryka V został hrabia Holsztynu). W 1315 z powodu wyjścia na jaw jego knowań mających na celu przejęcie tronu musiał uciekać z kraju. Jednak po śmierci Eryka Menveda, który jeszcze na łożu śmierci przestrzegał przed oddaniem władzy bratu, Krzysztof był jedynym legalnym spadkobiercą tronu i w roku 1320 został królem zadłużonej i targanej wewnętrznymi niepokojami Danii. Aby mogło do tego dojść, musiał podpisać zobowiązanie oddające większość realnej władzy w ręce możnych i biskupstwa i zawierające (już w momencie podpisania nierealną) obietnicę spłaty długów zaciągniętych przez Eryka Menveda. Bardzo aktywny w północnych Niemczech (Rostock), Krzysztof zapewnił sobie znaczne wpływy polityczne. Jednak uzyskanie pozycji lennika było tak kosztowne, że król zmuszony był (nielegalnie) ustanowić w kraju nowe podatki. Nieuchronnie doprowadziło to do buntu i powstania możnych w Jutlandii i Fionii. W tej sytuacji w 1326 roku Krzysztof ponownie musiał ratować się ucieczką z Danii. Mimo zaciągnięcia ogromnej pożyczki i zbrojnej próby powrotu, król nie zdołał pokonać możnych i musiał powrócić do Niemiec. Panowanie jego przerwane zostało na trzy lata. Na tron wstąpił wówczas jedenastoletni Waldemar III. W 1329 korzystając z zamieszania spowodowanego podziałem Danii między możnowładców Krzysztof powrócił na tron. Był jednak królem tylko z nazwy. Nigdy nie uzyskał realnej władzy − ta pozostała w rękach możnowładców-wierzycieli (głównie holsztyńskich hrabiów Gerarda i Jana) − ani nie pozbył się gigantycznego długu. Po śmierci Krzysztofa II w Danii rozpoczęło się trwające 8 lat bezkrólewie (zwane w podręcznikach historii tego kraju "czasem Gerarda i Jana"). Żoną Krzysztofa II przed 1307 została Eufemia pomorska (zm. 26 lipca 1330), córka Bogusława IV księcia zachodniopomorskiego i wołogoskiego. Ich dziećmi byli:
* Małgorzata (ur. 1305, zm. 1340) – żona Ludwika, margrabiego brandenburskiego,
* Eryk (ur. 1307, zm. 1332) – koregent Danii,
* Otton (zm. po 1347) – rycerz zakonu krzyżackiego,
* Agnieszka (zm. 1312),
* Waldemar IV Atterdag (ur. 1320, zm. 24 października 1375) – król Danii,
* Jadwiga. Król pochowany został w klasztorze cystersów w Sorø. Brązowe, pełnopostaciowe wyobrażenie figuralne Krzysztofa II jest częścią wspólnego nagrobka (jego i jego żony, księżniczki wołogoskiej Eufemii) z ok. 1350 lub ok. 1360, znajdującego się w . (pl)
- Kristofer II, född 29 september 1276, död 2 augusti 1332, var kung av Danmark 1320–1326 samt 1329–1332, hertig av södra Halland 1307–1326 och hertig av Samsø. (sv)
- Cristóvão II (29 de setembro de 1276 – 2 de agosto de 1332) foi o Rei da Dinamarca de 1320 até ser deposto em 1326 por Valdemar III, e novamente de 1330 até sua morte. Era filho do rei Érico V e Agnes de Brandemburgo. (pt)
- Кристофер II или Христофор II (дат. Christoffer 2., 29 сентября 1276 — 2 августа 1332, Сорё) — король Дании с 13 ноября 1319 по 7 июня 1326 года (1-й раз, совместно с соправителем графом Герхардом III фон Гольштейн-Рендсбургским) и с 23 февраля 1330 года — единолично (2-й раз). Сын датского короля Эрика V и Агнессы Бранденбургской, брат датского короля Эрика VI. Его имя связано с национальным бедствием, поскольку его правление закончилось почти полным развалом датского государства. (ru)
- Хрістофер II (29 вересня 1276 — 2 серпня 1332) — король Данії у 1320–1326 та 1329–1332 роках. (uk)
- 克里斯托弗二世（丹麥語：Christoffer 2；1276年9月29日－1332年8月2日，丹麥國王（1320年－1332年在位）。丹麥國王埃里克五世與勃蘭登堡藩侯約翰一世的女兒的次子。 (zh)
|
| rdfs:comment
|
- Kryštof II. Dánský (29. září 1276 – 2. srpna 1332) byl dánský král v letech 1320–1326 a 1329–1332. Je považován za jednoho z nejhorších panovníků v historii této země. (cs)
- Ο Χριστόφορος Β΄ της Δανίας (δαν: Christoffer 2, 29 Σεπτεμβρίου 1276 - 2 Αυγούστου 1332), βασιλιάς της Δανίας (1320 - 1326, 1329 - 1332) ήταν δεύτερος γιος του Έρικ Ε΄ της Δανίας και της Αγνής του Βρανδεμβούργου. Διαδέχτηκε τον αδελφό του Έρικ ΣΤ΄ της Δανίας, το όνομα του συνδέεται με εθνικές καταστροφές και τη διάλυση του κράτους της Δανίας που έφερε η καταστροφική του βασιλεία. (el)
- Christoph II. (* 29. September 1276; † 2. August 1332 in Sorø) war von 1320 bis 1326 und von 1329 bis 1332 König von Dänemark. (de)
- Christopher II (Danish: Christoffer 2.; 29 September 1276 – 2 August 1332) was King of Denmark from 1320 to 1326 and again from 1329 until his death. He was a younger son of Eric V. His name is connected with national disaster, as his rule ended in an almost total dissolution of the Danish state. (en)
- Cristóbal II (29 de septiembre de 1276 - 2 de agosto de 1332) fue rey de Dinamarca desde 1320 hasta 1326 y nuevamente desde 1329 hasta su muerte. Entre 1289-1301 fue duque de Lolandia y Falster, entre 1303-1307 fue duque de Estonia y entre 1307-1315 duque de Halland y Samsø. Era el segundo hijo de Erik V Glipping. Su nombre está relacionado con el desastre nacional, ya que su mandato terminó en una disolución casi total del Estado danés. (es)
- Christophe II de Danemark (né le 29 septembre 1276 - mort au château de Nykøbing le 2 août 1332) fut roi de Danemark de 1319 à 1326 et de 1330 à 1332 (fr)
- クリストファ2世（デンマーク語: Christoffer 2.; 1276年9月29日 - 1332年8月2日）は、デンマーク王（在位：1320年 - 1326年、1329年 - 1332年）。エーリク5世の子。クリストファ2世が死去した時、デンマークは一時的に消滅して空位時代に入った。 (ja)
- 크리스토페르 2세(덴마크어: Christoffer II, 1276년 9월 29일 ~ 1332년 8월 2일)는 덴마크의 국왕(재위: 1320년 ~ 1326년, 1330년 ~ 1332년)이다. (ko)
- Kristofer II, född 29 september 1276, död 2 augusti 1332, var kung av Danmark 1320–1326 samt 1329–1332, hertig av södra Halland 1307–1326 och hertig av Samsø. (sv)
- Cristóvão II (29 de setembro de 1276 – 2 de agosto de 1332) foi o Rei da Dinamarca de 1320 até ser deposto em 1326 por Valdemar III, e novamente de 1330 até sua morte. Era filho do rei Érico V e Agnes de Brandemburgo. (pt)
- Кристофер II или Христофор II (дат. Christoffer 2., 29 сентября 1276 — 2 августа 1332, Сорё) — король Дании с 13 ноября 1319 по 7 июня 1326 года (1-й раз, совместно с соправителем графом Герхардом III фон Гольштейн-Рендсбургским) и с 23 февраля 1330 года — единолично (2-й раз). Сын датского короля Эрика V и Агнессы Бранденбургской, брат датского короля Эрика VI. Его имя связано с национальным бедствием, поскольку его правление закончилось почти полным развалом датского государства. (ru)
- Хрістофер II (29 вересня 1276 — 2 серпня 1332) — король Данії у 1320–1326 та 1329–1332 роках. (uk)
- 克里斯托弗二世（丹麥語：Christoffer 2；1276年9月29日－1332年8月2日，丹麥國王（1320年－1332年在位）。丹麥國王埃里克五世與勃蘭登堡藩侯約翰一世的女兒的次子。 (zh)
- Cristòfor II (29 de setembre de 1276 - Nyköping, 2 d'agost de 1332). Rei de Dinamarca entre 1320 i 1326, i novament entre 1329 i 1332. Era el segon fill del rei Erik V Glipping, i el seu nom ha estat sempre lligat a una de les pitjors etapes del país, pel fet que el seu regnat acabà amb la pràctica dissolució de l'Estat danès. (ca)
- Cristoforo II di Danimarca (29 settembre 1276 – Sorø, 2 agosto 1332) fu re di Danimarca dal 1320 al 1326 e nuovamente dal 1329 fino alla morte. Era figlio di Eric V. Il suo nome è legato al disastro nazionale, poiché il suo regno finì con la quasi totale dissoluzione dello stato danese. In quanto fratello di Re Eric VI, Cristoforo era un possibile erede al trono. Da giovane, con il titolo di Duca d'Estonia, appoggiò le politiche del fratello. Tra le altre cose arrestò l'Arcivescovo Jens Grand nel 1294. Successivamente si unì all'opposizione e andò in esilio alla morte di Eric nel 1319. (it)
- Krzysztof II (ur. 29 września 1276, zm. 2 sierpnia 1332) – król Danii w latach 1320−1326 i 1329−1332, uważany za jednego z najgorszych władców w historii tego kraju. Krzysztof II był synem Eryka V Glippinga i bratem Eryka Menveda. Jego matką była Agnieszka (zm. 1304) córka Jana I margrabiego Brandenburgii z dynastii askańskiej (jej drugim mężem po śmierci Eryka V został hrabia Holsztynu). W 1315 z powodu wyjścia na jaw jego knowań mających na celu przejęcie tronu musiał uciekać z kraju. Jednak po śmierci Eryka Menveda, który jeszcze na łożu śmierci przestrzegał przed oddaniem władzy bratu, Krzysztof był jedynym legalnym spadkobiercą tronu i w roku 1320 został królem zadłużonej i targanej wewnętrznymi niepokojami Danii. Aby mogło do tego dojść, musiał podpisać zobowiązanie oddające większo (pl)
- Christoffel II (?, 29 september 1276 - Sorø, 2 augustus 1332) was koning van Denemarken van 1320 tot 1326 en van 1329 tot 1332. Hij was ook Hertog van Zuidelijk-Halland (1307-1326), Samsø en Estland. Hij was een zoon van Erik V van Denemarken 'Klipping' en Agnes van Brandenburg, die een dochter was van Johan I van Brandenburg en Jutta van Saksen. Hij was in 1306 gehuwd met Euphemia van Pommeren. Hun kinderen waren Erik, Otto, Waldemar IV Atterdag en Margaretha (-1340) welke gehuwd was met Lodewijk V van Beieren. (nl)
|
.png){kind=link}
.png){kind=link}
