Berthe Morisot

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Berthe Morisot
Berthe Morisot
(1875), Charles Reutlinger
Persoonsgegevens
Geboren Bourges, 14 januari 1841
Overleden Parijs, 2 maart 1895
Geboorteland Frankrijk
Nationaliteit Frans
Beroep(en) Aquarellist, beeldhouwer, etser, graficus, illustrator, lithograaf, pastellist, schilderes, tekenaar
Oriënterende gegevens
Leermeester Camille Corot, Joseph Benoît Guichard, Aimé Millet, Achille François Oudinot
Leerling(en) Julie Manet
Jaren actief 1855-1895
Stijl(en) Impressionisme
Beïnvloed door Édouard Manet
RKD-profiel
Portaal  Portaalicoon   Kunst & Cultuur

Berthe Marie Pauline Morisot (Bourges, 14 januari 1841Parijs, 2 maart 1895) was een Franse impressionistische kunstschilderes.

Leven en werk[bewerken | brontekst bewerken]

Le repos
Portret van Berthe Morisot
(1871), Édouard Manet, RISD Museum (Providence)
Berthe Morisot met een boeket viooltjes
(1872), Édouard Manet, Musée d'Orsay

Berthe Morisot werd geboren op 14 januari 1841 te Bourges, in een burgerlijke familie. Toen ze elf was, verhuisde haar familie naar Passy, bij Parijs. Ze kreeg samen met haar zus Edma eerst schilderles van Chocarne en vervolgens van Joseph-Benoît Guichard. In het begin leerde ze veel door het kopiëren van schilderijen in het Louvre, variërend van de oude meesters tot Corot. Met deze laatste kwam zij ook in contact. Van 1860 tot 1862 was zij zijn leerlinge, samen met haar zus Edma. Corot adviseerde haar ook om naar Auvers-sur-Oise te gaan en daar te leren in de openlucht te schilderen (en plein air).[1]

In 1864 verschenen haar eerste landschappen in de Salon. In 1868 leerde zij Édouard Manet kennen en raakte met hem bevriend. Morisot zou ook diverse malen dienen als model voor Manet, waaronder voor Berthe Morisot met een boeket viooltjes. Hij had grote invloed op haar ontwikkeling en stijl. Zo is onder meer het zwart-wit contrast in haar werk uit zijn invloed ontstaan.[1] Anders dan de meeste impressionisten, die zich toen sterk bezighielden met optische kleurexperimenten, kozen Morisot en Édouard Manet voor een meer conservatieve benadering, hoewel Morisot ook op dit punt invloed uitoefende op Manet en hem ertoe aanzette te kiezen voor het palet van de impressionisten en minder zwart te gebruiken. Ook wekte zij zijn interesse voor het en-plein-air schilderen. In het schilderij Het balkon van Manet werd Morisot voor de eerste keer door hem afgebeeld.

In 1872 reisde zij door Spanje. In 1874 trouwde ze met Eugène Manet, de broer van Edouard Manet, in de Notre-Dame-de-Grâce de Passy. Tijdens haar huwelijk ging ze door met schilderen en schilderde ze ook veel huiselijke scènes. In hetzelfde jaar dat ze huwde exposeerde ze als enige vrouw in de eerste tentoonstelling van de impressionisten in de oude studio van Nadar.[1] Tussen 1874 en 1886 exposeerde zij op alle impressionistische tentoonstellingen, uitgezonderd de vierde van 1879 (vanwege een ziekte, volgend op de geboorte van haar dochter Julie).

In 1881-1883 bouwde het echtpaar een huis in Parijs, dat een ontmoetingsplaats werd voor schilders en schrijvers, onder wie Edgar Degas, Gustave Caillebotte, Claude Monet, Camille Pissarro, James McNeill Whistler, Pierre-Auguste Renoir, Stéphane Mallarmé en anderen. Mallarmé werd haar beste vriend en grootste bewonderaar.

Morisot schilderde voornamelijk vrouwen en kinderen, zowel binnen- als buitenshuis, in doordachte composities en heldere kleuren. Zij werd de bekendste vrouwelijke representant van het impressionisme.

In 1891 kocht zij het Château du Mesnil in Juziers. In 1892 overleed haar echtgenoot. Na haar dood in 1895 vond bij Durand-Ruel een tentoonstelling van haar werk plaats.

Galerij[bewerken | brontekst bewerken]

Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]

Zie de categorie Berthe Morisot van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.