2. milenijum
| Milenijumi: | |
|---|---|
| Vekovi: |
2. milenijum je milenijum, odnosno period koji je započeo 1. januara 1001. godine (nove ere), a završio 31. decembra 2000. godine. U većini istorijskih periodizacija obuhvata razvijeni i kasni srednji vek, novi vek i tzv. savremeno doba.
Pregled[uredi | uredi izvor]
Za 2. milenijum su karakteristične demografske, ekonomske, političke i kulturne promene koje su po svojoj brzini i dalekosežnosti nadmašile promene u ranijim periodima pisane istorije, a koje su se po svojoj brzini posebno intenzivirale pred sam kraj perioda, odnosno u 20. veku. Taj se fenomen obično tumači razvojem tehnologije, pre svega u područjima koja se nazivaju Zapadnim svetom.
U prvim vekovima je po svojoj razvijenosti istočnom hemisferom dominirale islamska, indijska i kineska civilizacija, da bi kriza evropskog društva i civilizacije (delom izazvana epidemijom Crne smrti, a delom efektima tzv. Malog ledenog doba) potakla preispitivanje dotadašnjeg feudalnog sistema i dominacije rimokatoličke crkve, odnosno početak renesanse i stvaranja začetaka kapitalističkog sistema. Uvođenje naučne metode je podstaklo razvoj i širenje tehnologije, bilo transportne, koja je evropskim istraživačima, a kasnije državama omogućila da u Dobu otkrića stvore prve stalne veze sa zapadnom hemisferom i počnu da kolonizuju, a pronalazak štamparske mašine je omogućio brže širenje novih ideja. Organizovana u suparničke države na nacionalnom principu, Evropa je zahvaljujući industrijskoj revoluciji stekla ekonomsku i vojnu prednost nad drugim krajevima, koja je narušena tek zahvaljujući svetskim ratovima u 20. veku kada je tehnologija takođe prvi put dovela do mogućnosti da se čovečanstvo uništi u nuklearnom ratu.
Stanovništvo sveta se u prvih sedam vekova 2. milenijuma udvostručilo (od 310 miliona 1000. do oko 600 miliona 1700), da bi se u sledeća tri veka udeseterostručilo (6 milijardi 2000. godine).
U drugom mileniju su se odigrala dva velika rata u ljudskoj istoriji — Prvi svetski rat, koji je trajao od 1914. do 1918. godine. U njemu je učestvovala većina velikih svetskih sila, grupisanih u dva sukobljena saveza: Saveznika (okupljenih oko Trojne Antante) i Centralnih sila.[1] Više od 70 miliona ljudi je bilo pod oružjem, a od toga preko 60 miliona ljudi u Evropi je bilo mobilisano u jedan od najvećih ratova u istoriji.[2][3] I Drugi svetski rat je rezulitrao sa između 80 i 85 miliona žrtava, i bio je po broju država, odnosno ljudi koji su u njemu učestvovali, te broju ljudskih žrtava i stepenu materijalnog razaranja, najveći oružani sukob u istoriji čovečanstva.[4]
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ Willmott 2003, str. 15
- ^ Keegan 1988, str. 8.
- ^ Bade & Brown 2003, str. 167–168
- ^ Sommerville 2008, str. 5.