Wereldkampioenschap voetbal 1934
Wereldkampioenschap voetbal 1934 | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
1934 FIFA World Cup | |||||||
Toernooi-informatie | |||||||
Gastland | Italië | ||||||
Datum | 27 mei – 10 juni 1934 | ||||||
Teams | 16 (van 4 confederaties) | ||||||
Stadions | 8 (in 8 gaststeden) | ||||||
Winnaar | Italië (1e titel) | ||||||
Toernooistatistieken | |||||||
Wedstrijden | 17 | ||||||
Doelpunten | 70 (4,12 per wedstrijd) | ||||||
Toeschouwers | 395.000 (23.235 per wedstrijd) | ||||||
Topscorer(s) | Oldřich Nejedlý | ||||||
Beste speler | Giuseppe Meazza | ||||||
Navigatie | |||||||
| |||||||
|
Het FIFA wereldkampioenschap voetbal 1934 was de tweede editie van het internationale voetbaltoernooi tussen de nationale mannenteams van landen die aangesloten zijn bij de FIFA. Italië trad dat jaar op als gastheer van de eindronde, zoals twee jaar eerder, op 8 oktober 1932, was besloten. Het toernooi duurde twee weken, van zondag 27 mei tot en met zondag 10 juni. De loting voor de WK-eindronde werd verricht op donderdag 3 mei 1934 in Rome.
Controverse[bewerken | brontekst bewerken]
Mussolini gebruikte het WK als een promotiestunt voor het fascisme, wat Hitler ertoe inspireerde twee jaar later bij de Olympische Spelen hetzelfde te doen. Zo bracht het Italiaanse team voor de wedstrijd de fascistengroet. Een andere controverse waren een aantal beslissingen van scheidsrechters ten gunste van Italië. Volgens sommigen waren die onterecht. Een van de scheidsrechters, de Zwitser Mercet, die de replay van de kwartfinale Italië - Spanje floot, zou door zijn optreden tijdens die wedstrijd door de Zwitserse bond voor zijn leven lang geschorst worden om internationale wedstrijden te fluiten. De Zweedse scheidsrechter Eklind, die zowel de halve finale van Italië als de finale floot, bleef deze vernedering bespaard, hoewel er tijdens die twee wedstrijden duidelijke signalen waren van bevoordeling van de thuisploeg. Bepaalde bronnen suggereren, dat de Zweed voor aanvang van de halve finale Italië - Oostenrijk, persoonlijk was uitgenodigd door Mussolini, en dat hij dankzij het "goede" fluiten van die halve finale ook via il Duce de finale toebedeeld had gekregen (Eklind zou tijdens de eindronde van het WK 1938 in Frankrijk ook actief zijn als arbiter). Er is echter niets bewezen, inderdaad, velen beweren dat de beschuldigingen het gevolg zijn van anti-regime propaganda (vooral van de Franse kant).[1]
Hierop volgend, andere beschuldigingen zijn in rekening gebracht. De IFFHS (International Federation of Football History & Statistics), volgens niet gespecificeerde Duitse bronnen, zou later concluderen, dat op grond van diverse bevindingen Italië gediskwalificeerd had moeten worden voor het toernooi (er is echter geen document geproduceerd); deze bronnen vermelden:[2]
- Tijdens de kwalificatiewedstrijden (Italië moest zich ook voor zijn eigen kampioenschap kwalificeren) had Italië de eerste groepswedstrijd met 4-0 gewonnen van Griekenland. Omdat de Italiaanse bond, gesteund door het Italiaanse regime, niets zag in een vermoeiende reis naar Griekenland voor de returnwedstrijd, werd aan de Griekse bond gevraagd zich terug te trekken. Als tegenprestatie kocht Italië in Athene een gebouw dat door de noodlijdende Griekse voetbalbond als bondsgebouw gebruikt kon worden. Griekenland ging in op dit voorstel (het gebouw is nog steeds in bezit van de Griekse bond).
- Volgens het FIFA-reglement en de wetten van die tijd, mochten buitenlandse spelers alleen in het nationale team worden opgenomen, als zij op zijn minst drie jaar lang niet gespeeld hadden in een internationale wedstrijd van een ander thuisland en als zij minstens drie jaar in hun nieuwe vaderland woonden. De Italianen trokken zich niets aan van deze regel.
Dit gold overigens ook voor Argentinië, die Urbieto Sosa had opgesteld, die in 1931 nog drie wedstrijden voor Paraguay had gespeeld. Een andere schending van de reglementen werd gepleegd door Brazilië: daar er alleen amateurvoetballers aan het toernooi mee mochten doen, had de Braziliaanse bond de status van negen profvoetballers tijdelijk teruggezet naar amateur.
Dit betekent dat Italië op drie fronten gediskwalificeerd had kunnen worden, en zowel Brazilië als Argentinië ieder op een punt.
De IFFHS of wie deze verklaringen ondersteunt, in tegenstelling tot de FIFA, waarschijnlijk, geen rekening met een bepaalde Italiaanse wet: de kinderen (geboren in het buitenland) van Italiaanse staatsburgers, of hun nakomelingen, wordt automatisch 100% Italiaans, beschouwd voor het IUS SANGUIGNIS-beginsel (Wet 555, 06.13.1912). De drie jaar op Italiaanse bodem, hij moest alleen wachten op degenen die geen Italiaanse voorouders hadden.[3]
Kwalificatie[bewerken | brontekst bewerken]
FIFA-lid | Confederatie | Kwalificatie | Aantal dln. (inclusief 1934) |
Dln. op rij |
Eerste dln. |
Laatste dln. |
Titels (exclusief 1934) |
Beste prestatie |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Zweden | Europa | Winnaar groep 1 | 1e | 1 | n.v.t. | n.v.t. | n.v.t. | n.v.t. |
Spanje | Europa | Winnaar groep 2 | 1e | 1 | n.v.t. | n.v.t. | n.v.t. | n.v.t. |
Italië | Europa | Winnaar groep 3 | 1e | 1 | n.v.t. | n.v.t. | n.v.t. | n.v.t. |
Hongarije | Europa | Winnaar groep 4 | 1e | 1 | n.v.t. | n.v.t. | n.v.t. | n.v.t. |
Oostenrijk | Europa | Tweede groep 4 | 1e | 1 | n.v.t. | n.v.t. | n.v.t. | n.v.t. |
Tsjecho-Slowakije | Europa | Winnaar groep 5 | 1e | 1 | n.v.t. | n.v.t. | n.v.t. | n.v.t. |
Zwitserland | Europa | Winnaar groep 6 | 1e | 1 | n.v.t. | n.v.t. | n.v.t. | n.v.t. |
Roemenië | Europa | Tweede groep 6 | 2e | 1 | 1930 | 1930 | 0 | Groepsfase |
Nederland | Europa | Winnaar groep 7 | 1e | 1 | n.v.t. | n.v.t. | n.v.t. | n.v.t. |
België | Europa | Tweede groep 7 | 2e | 2 | 1930 | 1930 | 0 | Groepsfase |
Duitsland | Europa | Winnaar groep 8 | 1e | 1 | n.v.t. | n.v.t. | n.v.t. | n.v.t. |
Frankrijk | Europa | Tweede groep 8 | 2e | 2 | 1930 | 1930 | 0 | Groepsfase |
Brazilië | CONMEBOL | Winnaar groep 9 | 2e | 2 | 1930 | 1930 | 0 | Groepsfase |
Argentinië | CONMEBOL | Winnaar groep 10 | 2e | 2 | 1930 | 1930 | 0 | Tweede |
Verenigde Staten | Noord-Amerika | Winnaar groep 11 | 2e | 2 | 1930 | 1930 | 0 | Derde |
Egypte | Afrika | Winnaar groep 12 | 1e | 1 | n.v.t. | n.v.t. | n.v.t. | n.v.t. |
Deelnemende landen[bewerken | brontekst bewerken]
niet Europese | Europese | Europese | Europese |
---|---|---|---|
Scheidsrechters[bewerken | brontekst bewerken]
Tien scheidsrechters werden voor de wedstrijden aangewezen.
Tussen haakjes staat hoeveel wedstrijden zij mochten fluiten.
UEFA Alfred Birlem (1) |
|
|
Speelsteden[bewerken | brontekst bewerken]
Bologna | Milaan | Florence | Rome |
---|---|---|---|
Stadio Renato Dall'Ara | Stadio San Siro | Stadio Comunale Giovanni Berta | Stadio Nazionale PNF |
Capaciteit: 38.279 | Capaciteit: 55.000 | Capaciteit: 47.290 | Capaciteit: 47.300 |
Genua | Turijn | ||
Stadio Luigi Ferraris | Stadio Mussolini | ||
Capaciteit: 36.703 | Capaciteit: 28.140 | ||
Napels | Triëst | ||
Stadio Giorgio Ascarelli | Stadio Giuseppe Grezar | ||
Capaciteit: 40.000 | Capaciteit: 8.000 | ||
Knock-outfase[bewerken | brontekst bewerken]
Achtste finale | Kwartfinale | Halve finale | Finale | |||||||||||
27 mei – Rome | ||||||||||||||
Italië | 7 | |||||||||||||
31 mei/1 juni¹ – Florence | ||||||||||||||
Verenigde Staten | 1 | |||||||||||||
Italië | 1, 1¹ | |||||||||||||
27 mei – Genua | ||||||||||||||
Spanje | 1, 0¹ | |||||||||||||
Spanje | 3 | |||||||||||||
3 juni – Milaan | ||||||||||||||
Brazilië | 1 | |||||||||||||
Italië | 1 | |||||||||||||
27 mei – Turijn | ||||||||||||||
Oostenrijk | 0 | |||||||||||||
Oostenrijk | 3 | |||||||||||||
31 mei – Bologna | ||||||||||||||
Frankrijk | 2 | |||||||||||||
Oostenrijk | 2 | |||||||||||||
27 mei – Napels | ||||||||||||||
Hongarije | 1 | |||||||||||||
Hongarije | 4 | |||||||||||||
10 juni – Rome | ||||||||||||||
Egypte | 2 | |||||||||||||
Italië | 2 | |||||||||||||
27 mei – Triëst | ||||||||||||||
Tsjecho-Slowakije | 1 | |||||||||||||
Tsjecho-Slowakije | 2 | |||||||||||||
31 mei – Turijn | ||||||||||||||
Roemenië | 1 | |||||||||||||
Tsjecho-Slowakije | 3 | |||||||||||||
27 mei – Milaan | ||||||||||||||
Zwitserland | 2 | |||||||||||||
Zwitserland | 3 | |||||||||||||
3 juni – Rome | ||||||||||||||
Nederland | 2 | |||||||||||||
Tsjecho-Slowakije | 3 | |||||||||||||
27 mei – Florence | ||||||||||||||
Duitsland | 1 | Derde plaats | ||||||||||||
Duitsland | 5 | |||||||||||||
31 mei – Milaan | 7 juni – Napels | |||||||||||||
België | 2 | |||||||||||||
Duitsland | 2 | Oostenrijk | 2 | |||||||||||
27 mei – Bologna | ||||||||||||||
Zweden | 1 | Duitsland | 3 | |||||||||||
Zweden | 3 | |||||||||||||
Argentinië | 2 | |||||||||||||
¹ Replaywedstrijd
Eerste ronde[bewerken | brontekst bewerken]
Alleen Europese landen plaatsten zich voor de kwartfinales. Argentinië en Brazilië gingen niet met hun sterkste team naar het WK en verloren van Zweden en Spanje. Italië had geen problemen met de Verenigde Staten en Hongarije schakelde Egypte uit. Nederland dacht veel succes te hebben in Italië, mede dankzij zijn sterke voorhoede: Beb Bakhuys, Leen Vente en Kick Smit. Men componeerde het liedje Wij gaan naar Rome, maar Nederland strandde in Milaan, waar Zwitserland met 3-2 te sterk was. De grote favoriet voor de titel, het befaamde Wunderteam van Oostenrijk, had een verlenging nodig om Frankrijk uit te schakelen.
| ||||
27 mei 1934 «onderlinge duels» 16:30 (MEZT) |
Spanje | 3 – 1 | Brazilië | Stadio Luigi Ferraris, Genua Toeschouwers: ~21.000 Scheidsrechter: Alfred Birlem ( Duitsland) |
Iraragorri 18' (pen.), 25'[4] Lángara 29' |
Wedstrijdverslag | Leônidas 55' |
| ||||
27 mei 1934 «onderlinge duels» 16:30 (MEZT) |
Hongarije | 4 – 2 | Egypte | Stadio Giorgio Ascarelli, Napels Toeschouwers: ~9.000 Scheidsrechter: Rinaldo Barlassina ( Italië) |
Teleki 11' Toldi 27', 61' Vincze 53' |
Wedstrijdverslag | Fawzi 31', 39' |
| ||||
27 mei 1934 «onderlinge duels» 16:30 (MEZT) |
Zwitserland | 3 – 2 | Nederland | Stadio San Siro, Milaan Toeschouwers: ~33.000 Scheidsrechter: Ivan Eklind ( Zweden) |
Kielholz 7', 43'[5] Abegglen 69' |
Wedstrijdverslag | Smit 19' Vente 84' |
| ||||
27 mei 1934 «onderlinge duels» 16:30 (MEZT) |
Italië | 7 – 1 | Verenigde Staten | Stadio Nazionale PNF, Rome Toeschouwers: ~25.000 Scheidsrechter: Rene Mercet ( Zwitserland) |
Schiavio 18', 29', 64' Orsi 20', 69' Ferrari 63' Meazza 90'[6] |
Wedstrijdverslag | Donelli 57' |
| ||||
27 mei 1934 «onderlinge duels» 16:30 (MEZT) |
Tsjecho-Slowakije | 2 – 1 | Roemenië | Stadio Littorio, Triëst Toeschouwers: ~9.000 Scheidsrechter: John Langenus ( België) |
Puč 50' Nejedlý 67' |
Wedstrijdverslag | Dobay 11' |
| ||||
27 mei 1934 «onderlinge duels» 16:30 (MEZT) |
Zweden | 3 – 2 | Argentinië | Stadio Littoriale, Bologna Toeschouwers: ~14.000 Scheidsrechter: Eugen Braun ( Oostenrijk) |
Jonasson 9', 67' Kroon 79' |
Wedstrijdverslag | Belis 4' Galateo 48'[7] |
| ||||
27 mei 1934 «onderlinge duels» 16:30 (MEZT) |
Oostenrijk | 3 – 2 (n.v.) |
Frankrijk | Stadio Benito Mussolini, Turijn Toeschouwers: ~16.000 Scheidsrechter: Johannes van Moorsel ( Nederland) |
Sindelar 44' Schall 93' Bican 109' |
Wedstrijdverslag | Nicolas 18' Verriest 116' (pen.)[8] |
| ||||
27 mei 1934 «onderlinge duels» 16:30 (MEZT) |
Duitsland | 5 – 2 | België | Stadio Giovanni Berta, Florence Toeschouwers: ~8.000 Scheidsrechter: Francesco Mattea ( Italië) |
Kobierski 25' Siffling 49' Conen 66', 70', 87' |
Wedstrijdverslag | Voorhoof 29', 43' |
Kwartfinale[bewerken | brontekst bewerken]
De topper van de kwartfinale was Italië-Spanje. Er was een replay nodig om Italië te laten doorgaan. Beide wedstrijden werden gedomineerd door ruw spel: veel Spanjaarden waaronder de beste doelman van de wereld Zamora konden niet meer in actie komen voor de replay, in de replay zelf moesten weer drie Spanjaarden het veld vroegtijdig verlaten. De Italianen moesten en zouden winnen tegen elke prijs. Het thuisland haalde de halve finales samen met Duitsland, Tsjecho-Slowakije en Oostenrijk.
| ||||
31 mei 1934 «onderlinge duels» 16:30 (MEZT) |
Oostenrijk | 2 – 1 | Hongarije | Stadio Littoriale, Bologna Toeschouwers: ~23.000 Scheidsrechter: Francesco Mattea ( Italië) |
Horvath 8' Zischek 51' |
Wedstrijdverslag | Sárosi 60' (pen.) |
| ||||
31 mei 1934 «onderlinge duels» 16:30 (MEZT) |
Italië | 1 – 1 (n.v.) |
Spanje | Stadio Giovanni Berta, Florence Toeschouwers: ~35.000 Scheidsrechter: Louis Baert ( België) |
Ferrari 44' | Wedstrijdverslag | Regueiro 30' |
| ||||
31 mei 1934 «onderlinge duels» 16:30 (MEZT) |
Duitsland | 2 – 1 | Zweden | Stadio San Siro, Milaan Toeschouwers: ~3.000 Scheidsrechter: Rinaldo Barlassina ( Italië) |
Hohmann 60', 63' | Wedstrijdverslag | Dunker 82' |
| ||||
31 mei 1934 «onderlinge duels» 16:30 (MEZT) |
Tsjecho-Slowakije | 3 – 2 | Zwitserland | Stadio Benito Mussolini, Turijn Toeschouwers: ~12.000 Scheidsrechter: Alois Beranek ( Oostenrijk) |
Svoboda 24' Sobotka 49' Nejedlý 82' |
Wedstrijdverslag | Kielholz 18' Jäggi 78' |
- Replay
| ||||
1 juni 1934 «onderlinge duels» 16:30 (MEZT) |
Italië | 1 – 0 | Spanje | Stadio Giovanni Berta, Florence Toeschouwers: ~43.000 Scheidsrechter: Rene Mercet ( Zwitserland) |
Meazza 11' | Wedstrijdverslag |
Halve finale[bewerken | brontekst bewerken]
Alle aandacht ging naar Italië-Oostenrijk. De Italianen namen vroeg de leiding en zorgden ervoor dat de grote favoriet niet meer aan voetballen toekwam. Italië had weinig interesse in de andere halve finale ondanks de fraaie prestatie van Tsjech Nejedlý die met zijn drie treffers Duitsland velde.
| ||||
3 juni 1934 «onderlinge duels» 16:30 (MEZT) |
Italië | 1 – 0 | Oostenrijk | Stadio San Siro, Milaan Toeschouwers: ~60.000 Scheidsrechter: Ivan Eklind ( Zweden) |
Guaita 19' | Wedstrijdverslag |
| ||||
3 juni 1934 «onderlinge duels» 16:30 (MEZT) |
Tsjecho-Slowakije | 3 – 1 | Duitsland | Stadio Nazionale PNF, Rome Toeschouwers: ~10.000 Scheidsrechter: Rinaldo Barlassina ( Italië) |
Nejedlý 19', 71', 80' | Wedstrijdverslag | Noack 62' |
3e/4e plaats[bewerken | brontekst bewerken]
| ||||
7 juni 1934 «onderlinge duels» 18:00 (MEZT) |
Duitsland | 3 – 2 | Oostenrijk | Stadio Giorgio Ascarelli, Napels Toeschouwers: ~8.000 Scheidsrechter: Albino Carraro ( Italië) |
Lehner 1', 42', Conen 27' | Wedstrijdverslag | Horvath 28', Sesta 54' |
Finale[bewerken | brontekst bewerken]
Gadegeslagen door dictator Benito Mussolini schrokken de Italianen, toen Puč de Tsjechen aan de leiding bracht. Negen minuten voor tijd zorgde Orsi voor de gelijkmaker, waarna Italië via Schiavio toesloeg.
| ||||
10 juni 1934 «onderlinge duels» 17:30 UTC+1 |
Italië | 2 – 1 (n.v.) |
Tsjecho-Slowakije | Stadio Nazionale PNF, Rome Toeschouwers: 45.000 Scheidsrechter: Ivan Eklind ( Zweden) |
Orsi 81' Schiavio 95' |
76' Puč |
1934 Wereldkampioen |
---|
ITALIË Eerste titel |
Toernooiranglijst[bewerken | brontekst bewerken]
Plaats | Land | GW | Win | Gel | Ver | DV | DT | +/− | Pnt | |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1 | Italië | 4 | 3 | 1 | 0 | 11 | 3 | +8 | 7 | |
2 | Tsjecho-Slowakije | 4 | 3 | 0 | 1 | 9 | 6 | +3 | 6 | |
3 | Duitsland | 4 | 3 | 0 | 1 | 11 | 8 | +3 | 6 | |
4 | Oostenrijk | 4 | 2 | 0 | 2 | 7 | 7 | 0 | 4 | |
Uitgeschakeld in de Kwartfinale | ||||||||||
5 | Spanje | 2 | 1 | 1 | 0 | 4 | 2 | +2 | 3 | |
6 | Hongarije | 2 | 1 | 0 | 1 | 5 | 4 | +1 | 2 | |
7 | Zwitserland | 2 | 1 | 0 | 1 | 5 | 5 | 0 | 2 | |
8 | Zweden | 2 | 1 | 0 | 1 | 4 | 4 | 0 | 2 | |
Uitgeschakeld in de eerste ronde | ||||||||||
9 | Argentinië | 1 | 0 | 0 | 1 | 2 | 3 | −1 | 0 | |
Frankrijk | 1 | 0 | 0 | 1 | 2 | 3 | −1 | 0 | ||
Nederland | 1 | 0 | 0 | 1 | 2 | 3 | −1 | 0 | ||
12 | Roemenië | 1 | 0 | 0 | 1 | 1 | 2 | −1 | 0 | |
13 | Egypte | 1 | 0 | 0 | 1 | 2 | 4 | −2 | 0 | |
14 | Brazilië | 1 | 0 | 0 | 1 | 1 | 3 | −2 | 0 | |
15 | België | 1 | 0 | 0 | 1 | 2 | 5 | −3 | 0 | |
16 | Verenigde Staten | 1 | 0 | 0 | 1 | 1 | 7 | −6 | 0 |
Statistieken[bewerken | brontekst bewerken]
Aantal wedstrijden | 17 |
Totaal aantal doelpunten | 70 |
Eigen doelpunten | 0 |
Aantal uitsluitingen (rood) | 1 |
Doelpuntgemiddelde per wedstrijd | 4,12 |
Toeschouwerstotaal | 395.000 |
Toeschouwersgemiddelde | 23.235 |
Doelpuntenmakers[bewerken | brontekst bewerken]
- 5 doelpunten
- 4 doelpunten
- 3 doelpunten
- 2 doelpunten
- 1 doelpunt
- Ernesto Belis
- Alberto Galateo
- Josef Bican
- Anton Schall
- Karl Sesta
- Matthias Sindelar
- Karl Zischek
- Leônidas
- Jiří Sobotka
- František Svoboda
- Jean Nicolas
- Georges Verriest
- Stanislaus Kobierski
- Rudolf Noack
- Otto Siffling
- György Sárosi
- Pál Teleki
- Jenő Vincze
- Enrique Guaita
- Kick Smit
- Leen Vente
- Ștefan Dobay
- Isidro Lángara
- Luis Regueiro
- Gösta Dunker
- Knut Kroon
- André Abegglen
- Willy Jäggi
- Aldo Donelli
WK 1934 in beeld[bewerken | brontekst bewerken]
-
De bal
-
Goal van Schiavio
-
Bronzen medaille
Bronnen, noten en/of referenties
|