İyi huylu prostat hiperplazisi

Vikipedi, özgür ansiklopedi

Prostat büyümesi olarak da adlandırılan iyi huylu prostat hiperplazisi, prostat bezinin boyutunda kanserli olmayan bir artıştır.[1] Semptomlar arasında sık idrara çıkma, idrara çıkmaya başlamada zorluk, zayıf akıntı, idrara çıkamama veya mesane kontrolünün kaybı yer alabilir.[1] Komplikasyonlar arasında idrar yolu enfeksiyonları, mesane taşları ve kronik böbrek sorunları sayılabilir.[2]

Nedeni belirsizdir.[1] Risk faktörleri arasında aile öyküsü, obezite, tip 2 diyabet, yeterli egzersiz yapmama ve erektil disfonksiyon yer alır.[1] Psödoefedrin, antikolinerjikler ve kalsiyum kanal blokerleri gibi ilaçlar semptomları kötüleştirebilir.[2] Altta yatan mekanizma, prostatın üretraya baskı yapması ve böylece idrarın mesaneden dışarı atılmasını zorlaştırmasıdır.[1] Teşhis tipik olarak diğer olası nedenleri dışladıktan sonra semptomlara ve muayeneye dayanır.[2]

Tedavi seçenekleri arasında yaşam tarzı değişiklikleri, ilaçlar, bir dizi prosedür ve ameliyat yer alır.[1][2] Hafif semptomları olanlarda kilo kaybı, egzersiz ve kafein alımının azaltılması önerilmektedir, ancak egzersize ilişkin kanıtların niteliği düşüktür.[2][3] Daha belirgin semptomları olanlarda ilaçlar terazosin gibi alfa blokerleri veya finasterid gibi 5a-redüktaz inhibitörlerini içerebilir.[1] Diğer önlemlerle iyileşme sağlanamayanlarda prostatın bir kısmı cerrahi olarak çıkarılabilir.[2] Saw palmetto gibi üzerinde çalışılan bazı bitkisel ilaçların yardımcı olduğu görülmemiştir.[2]

Dünya çapında yaklaşık 105 milyon erkek etkilenmektedir.[4] Bu durum tipik olarak 40 yaşından sonra başlar.[1] 50 yaş ve üzeri erkeklerin yarısı etkilenir.[2] 80 yaşından sonra bu rakam etkilenen erkeklerin yaklaşık %90'ına kadar çıkmaktadır.[1][5][6] Her ne kadar erkeklerde prostat spesifik antijen seviyeleri yükselebilse de bu durum prostat kanseri riskini arttırmaz.[7]

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ a b c d e f g h i "Prostate Enlargement (Benign Prostatic Hyperplasia)". NIDDK. September 2014. 4 Ekim 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Ekim 2017.  Kaynak hatası: Geçersiz <ref> etiketi: "NIH2014" adı farklı içerikte birden fazla tanımlanmış (Bkz: Kaynak gösterme)
  2. ^ a b c d e f g h "Management of Benign Prostatic Hyperplasia". Annual Review of Medicine. 67: 137-51. 2016. doi:10.1146/annurev-med-063014-123902. PMID 26331999.  Tarih değerini gözden geçirin: |erişimtarihi= (yardım); Kaynak hatası: Geçersiz <ref> etiketi: "Kim2016" adı farklı içerikte birden fazla tanımlanmış (Bkz: Kaynak gösterme)
  3. ^ "Physical activity for lower urinary tract symptoms secondary to benign prostatic obstruction". The Cochrane Database of Systematic Reviews. 2019 (4): CD012044. April 2019. doi:10.1002/14651858.CD012044.pub2. PMC 6450803 $2. PMID 30953341. 
  4. ^ "Global, regional, and national incidence, prevalence, and years lived with disability for 310 diseases and injuries, 1990-2015: a systematic analysis for the Global Burden of Disease Study 2015". Lancet. 388 (10053): 1545-1602. October 2016. doi:10.1016/S0140-6736(16)31678-6. PMC 5055577 $2. PMID 27733282. 
  5. ^ "Comparison of Tamsulosin and Tadalafil effects in LUTS treatment considering patients' atherosclerosis risk level". Annals of Medicine and Surgery. 80: 104137. August 2022. doi:10.1016/j.amsu.2022.104137. PMC 9283796 $2. PMID 35846856. 
  6. ^ "Benign prostatic hyperplasia". Nature Reviews. Disease Primers. 2 (1): 16031. May 2016. doi:10.1038/nrdp.2016.31. PMID 27147135. 
  7. ^ "Is there a link between BPH and prostate cancer?". The Practitioner. 256 (1750): 13-6, 2. April 2012. PMID 22792684.