Carolyn Bessette i John F. Kennedy Jr nie byli idealną parą. Przed wypadkiem chcieli się rozstać

Po ukończeniu Boston University Amerykanka zatrudniła się w butiku Calvina Kleina. Była tak dobra, że wkrótce jechała już do Nowego Jorku, żeby zajmować się VIP-ami. Niedługo później próg luksusowego sklepu przekroczył sam John F. Kennedy Jr. "Wiosną 1992 r. [...] był umówiony na przymiarkę i [Calvin zdecydował], że Carolyn powinna mu przedstawić dostępne opcje. Ze spotkania wyszedł oczarowany, z kilkoma garniturami i numerem telefonu" — pisze Beller. Według asystenta projektanta wkrótce "zaprosił ją, by dołączyła do jego znajomych na uroczystej kolacji". "Obok niego siedziała inna kobieta, którą Carolyn uznała za konkurencję. Pomyślała, że była z Johnem na randce" — czytamy.

Gdy spotkali się ponownie na zbiórce pieniędzy, ulubieniec Amerykanów nie odstępował zdolnej blondynki na krok. Przez ponad godzinę byli pogrążeni w rozmowie, nie odrywając od siebie wzroku. "Po benefisie nadal się widywali, we mgle suto zakrapianych kolacji, tańców i spacerów po Central Parku. John zabrał nawet Carolyn do Sea Song, domu na Long Island, który wynajmował ze swoim kuzynem Anthonym Radziwiłłem" — relacjonuje autorka biografii. Pierwszą rysą na świeżym związku był list od przyjaciela juniora. Nieujawniony z nazwiska mężczyzna twierdził, że Bessette jest imprezowiczką szukającą sławy, a poza tym "umawiała się z facetami po całym mieście". John uwierzył we wszystko, co przeczytał, pozostawiając swoją dziewczynę w głębokim szoku.

Za zamkniętymi drzwiami zakochani mogli coraz lepiej się poznawać, aż 4 lipca 1995 r. doszło do oświadczyn. Założyciel magazynu "George" zaprosił swoją wybrankę na ryby do Martha's Vineyard, a podczas połowu "odwrócił się i powiedział: »Wędkowanie jest o wiele lepsze z drugą osobą«. Następnie założył jej na palec pierścionek z diamentami i szafirami. Carolyn powiedziała mu wtedy: »Zastanowię się nad tym«" — czytamy. Jako narzeczona zaczęła drastycznie chudnąć i na gali Municipal Art Society w lutym 1996 r. nie przypominała dawnej siebie, tylko "platynową syrenę". Latem leciała do Paryża na przymiarki sukni ślubnej u przyjaciela Narciso Rodrigueza, a 21 września miała złożyć przysięgę małżeńską.

"Ceremonię zaplanowano na godz. 17:00. Pan młody zgubił koszulę, a Carolyn próbowała włożyć sukienkę w samochodzie. Zapomniała, że wcześniej trzeba zrobić fryzurę i makijaż, co oznaczało powtórzenie obu czynności" — pisze Beller. Do ołtarza szła tuż przed zachodem słońca, a prowadził ją ojczym w rytm "Amazing Grace". Goście intymnej ceremonii wspominali, że była piękną panną młodą. Cieniem na małżeńskim szczęściu kładło się nadmierne, chore wręcz zainteresowanie mediów. Paparazzi nie dawali spokoju Bessette, kompletnie nieprzyzwyczajonej do tego, że biega za nią chmara mężczyzn z aparatami. Coraz częściej żaliła się mężowi, który czasem interweniował, prosząc, by dali im spokój. Z drugiej strony fotoreporterzy towarzyszyli mu od zawsze, więc nie potrafił do końca wejść w buty kobiety swojego życia.

"Prawie rok później księżna Diana zginęła w wypadku samochodowym, gdy jej kierowca próbował uciec przed paparazzi. Carolyn była przerażona. Próbowała nakłonić Johna, by zadzwonił do książąt Williama i Harry'ego i złożył kondolencje (...). Odmówił, ponieważ ich nie znał i uważał, że ich sytuacja znacznie się różni od jego" — opowiada dalej autorka książki. W 1998 r. JFK Jr zdobył licencję pilota, chwaląc się mediom, że jedyną osobą, którą udało mu się namówić do lotu, była jego żona. Zaprzyjaźniony z nimi fotograf Bruce Weber mówi Beller, że rozmawiali o strachu przed lataniem, "zwłaszcza nad tymi wyspami u wybrzeży Massachusetts, ponieważ pogoda może się zmienić w mgnieniu oka".

Wkrótce nad małżeństwem 38-latka pojawiły się ciemne chmury i nie obyło się bez terapii, na którą poszli z Carolyn wiosną 1999. "Tydzień [po 4 lipca] John powiedział kilku przyjaciołom i kolegom, że się rozstają. Jednak byli i tacy, którzy odnieśli zupełnie inne wrażenie — małżonkowie wydawali się bardzo szczęśliwi razem, nawet przed samym wypadkiem" — dowiadujemy się z biografii. 17 lipca miał odbyć się ślub Rory Kennedy i choć początkowo Bessette ani myślała lecieć, to przekonało ją towarzystwo siostry Lauren. Zdążyła jeszcze odwiedzić salon pedicure i udać się po sukienkę na wesele — wybrała tę od Yves Saint Laurent. "Po zakupie sprzedawczyni życzyła Carolyn powodzenia. — Dzięki — odpowiedziała. — Będę go potrzebować" — tak wyglądały jej ostatnie chwile.

Z powodu korków cała trójka dotarła na lotnisko po godz. 20. Zanim odlecieli, żona JFK Jr zadzwoniła do przyjaciółki Carole Radziwiłł, by umówić szczegóły zbliżającej się kolacji. Ona i reszta bliskich jej osób zaczęła się martwić, gdy po 22 pasażerowie samolotu wciąż nie dotarli na miejsce. Carole zaalarmowała kogo się dało, aż wreszcie zgłosiła zaginięcie całej trójki Straży Przybrzeżnej. Czekał ją jeszcze jeden telefon — musiała powiadomić Ann Freeman o rozpoczętych poszukiwaniach. Najpierw odebrał jej mąż Dick, ale szybko oddzwoniła. "»Cóż, wszystko jest w porządku, prawda? Czy ktoś jeszcze był z nimi w samolocie?«. Carole milczała. Wystarczająco długo, by Ann zdążyła krzyknąć" — pada w książce. Ratownicy wkrótce odnaleźli ciała Johna, Carolyn i Lauren.

Podczas nabożeństwa żałobnego Freeman mówiła o Bessette-Kennedy tak: "Była dzika i żywa w ostrożnym i bladym świecie. Zawsze płonęła trochę jaśniej niż ktokolwiek z nas wokół niej. (...) Przypomniałam sobie historię napisaną przez Henry'ego Jamesa. Opowiadała młodej dziewczyny Isabel [w »Portrecie damy«]. Dziewczynie, która była równie odważna, co piękna, która miała czyste serce i nie bała się kochać. Zastanawiałam się, jak James mógł ją znać...".