Ulice i trg đenerala Draže Mihailovića: Ni danas se ne zna gdje je njegov grob

Dragoljub Draža Mihailović, među pristalicama poznat i kao Čiča Draža, bio je armijski general i načelnik Štaba Vrhovne komande Jugoslovenske vojske u otadžbini, kao i ministar vojske, mornarice i vazduhoplovstva Kraljevine Jugoslavije u prvoj i drugoj vladi Slobodana Jovanovića, u međuvladi Miloša Trifunovića i vladi Božidara Purića u toku Drugog svjetskog rata.

Osuđen za veleizdaju

Mihailović je bio vođa četničkog pokreta kojem se pripisuju mnogobrojni zločini u Drugom svjetskom ratu. Po njemu se zove i jedna ulica u Istočnom Sarajevu, ali i jedan trg u Bijeljini. Mihailović je nakon Drugog svjetskog rata uhvaćen u selu Repuševići u okolini Višegrada, 13. marta 1946. godine.
Suđenje Draži Mihailoviću održano je od 10. juna do 15. jula 1946. godine. Uz glavnooptuženog Mihailovića, suđeno je većoj grupi ljudi. Od 47 tačaka optužnice koju je tužilac Miloš Minić pročitao 10. juna 1946. u Beogradu, Draža Mihailović je osuđen po osam tačaka.

Mihailović je proglašen krivim zato što je od početka druge polovine 1941, pa za sve vrijeme rata i neprijateljske okupacije, organizovao i rukovodio oružanim četničkim formacijama poznatim pod imenom “četnici Draže Mihailovića” i takozvanom Jugoslovenskom vojskom u otadžbini, koje su imale za cilj da oružanom akcijom i terorom u saradnji s okupatorom podrže okupaciju i uguše oružani ustanak i oslobodilačku borbu srpskog i ostalih naroda Jugoslavije.
Draža Mihailović osuđen je i za veleizdaju i ratne zločine koje su izvršili njegovi potčinjeni. Osuđen je 15. jula 1946. godine na smrt strijeljanjem, trajni gubitak političkih i građanskih prava, kao i oduzimanje cjelokupne imovine. Ubijen je na nepoznatom mjestu 17. jula 1946. godine. Ni danas se ne zna gdje je tačno njegov grob.

Rehabilitacija

Viši sud u Beogradu ga je rehabilitovao 14. maja 2015. Utvrđeno je da Mihailović nije imao fer i pravično suđenje te su mu ukinute sve izrečene sankcije i on je zvanično postao neosuđivan. U obrazloženju rješenja o rehabilitaciji je navedeno da je sporna presuda donesena u nezakonitom procesu iz političko-ideoloških razloga.
Njemačke okupacione vlasti su tokom Drugog svjetskog rata raspisale nagradu za njega, živog ili mrtvog, na 100.000 rajhmaraka. Pored toga, ukazom jugoslavenske vlade u egzilu, Dragoljub Mihailović je unaprijeđen u čin armijskog generala. Jedan dio ravnogorskih jedinica se borio protiv, što je imalo loš odjek kod velikih sila, jer su oni to tumačili kao da Dražina vojska sarađuje s Nijemcima.