Pedro I de Serbia

Pedro I de Serbia
	;
Nome orixinal	(fr) Pierre Ier de Serbie
Biografía
Nacemento	29 de xuño de 1844 (Xuliano) ; Belgrado
Morte	16 de agosto de 1921 (77 anos); Belgrado
Lugar de sepultura	Oplenac (en) 44°14′50″N 20°41′01″L / 44.2472, 20.6836
Rei
Datos persoais
País de nacionalidade	Francia ; Reino de Serbia ; Reino dos Sérvios, Croatas e Eslovenos (pt)
Relixión	Igrexa ortodoxa serbia
Educación	Escola Militar Especial de Saint-Cyr (pt) (–1862); First Belgrade Gymnasium (en)
Actividade
Ocupación	oficial
Lingua	Lingua serbia
Carreira militar
Rango militar	Field marshal (Serbia and Yugoslavia) (en)
Conflito	Guerra franco-prusiana
Outro
Título	King of Serbia (en)
Familia	Dinastía Karagjorgjevich
Cónxuxe	Zorka de Montenegro (1883–valor descoñecido)
Fillos	Helena da Sérvia (pt) , Alexandre I de Iugoslavia, Jorge, Príncipe Herdeiro da Sérvia (pt) , Milena av Serbia (en)
Pais	Alexandre Karađorđević (pt) e Persida Nenadović (pt)
Irmáns	Prince Arsen of Yugoslavia (en) e Kleopatra Karađorđević (en)
	Premios Cabaleiro da Orde de Santo Alexandre Nevski; Order of Saint Stanislaus, 1st class (en) ; Orde de Santo André; Orde da Aguia Branca; Orde de Santa Ana de primeira clase; Order of St. George, 3rd class (en) ;
	Sinatura

Para outras páxinas con títulos homónimos véxase: Pedro I.

Este artigo amosa letras cirílicas. Sen o soporte axeitado, o texto pode mostrar símbolos sen sentido, coma caixas, marcas e outros.

Pedro I de Serbia (en serbocroata Petar I Karadjordjević / Петар Карађорђевић I), nado en Belgrado o 29 de xuño de 1844 e finado na mesma cidade o 16 de agosto de 1921, tamén camado Pedro I Karadjordjević e coñecido como o Rei Pedro o Libertador, foi rei de Serbia de 1903 a 1918 e, desde o 1 de decembro dese ano, o primeiro rei dos Serbios, Croatas e Eslovenlos reino que, desde o principio, foi chamado coloquialmente Iugoslavia no reino e no resto de Europa.

Traxectoria[editar | editar a fonte]

Foi fillo do knez Alexandre Karadjordjević de Serbia e a súa consorte, a princesa Persida Nenadović. O príncipe Alexandre abdicou en 1858 e levou ao seu fillo con el ao exilio, na actual Romanía.

Estudou en Xenebra, pero pasou a maior parte do seu exilio en Francia, onde recibiu formación militar en París e Metz.^[1] Participou na guerra franco-prusiana de 1871 como oficial do exército francés. Nunha ocasión, durante a guerra, despois de ser separado da súa unidade, evitou a súa captura cruzando a nado as augas conxeladas do Loira.

Durante o levantamento dos serbios contra o Imperio Otomán (1876) en Bosnia e en Herzegovina, Pedro adoptou o nome de Mrkonjić, unha versión eslavizada do seu apelido, uníndose á loita pola liberdade.

Tivo que abandonar a rexión ante a insistencia do entón príncipe (knez) Milan Obrenović, o gobernante de Serbia, que viu a Pedro como un rival e temía pola súa popularidade entre o pobo serbio.

Casou coa princesa Zorka de Montenegro, filla do rei Nicolao I de Montenegro, en 1883. Tiveron cinco fillos: a Princesa Elena en 1884, a Princesa Milena en 1886, o Príncipe Xurxo en 1887, o Príncipe Alexandre en 1888 e o Príncipe André en 1890. A Princesa Milena morreu á idade dun ano, en 1887, e o Príncipe André, o último fillo, morreu no parto xunto coa súa nai.

Pedro regresou a Serbia en 1903, cando nun sanguento golpe de Estado militar foi asasinado o rei Alexandre I.^[2] Pedro foi coroado kraij (rei) de Serbia o 11 de xuño.

Reinado[editar | editar a fonte]

A educación occidental recibida polo rei fíxolle tratar de liberalizar Serbia co obxectivo de crear unha monarquía constitucional de estilo occidental, incluso traduciu ao serbio o libro On Liberty (Sobre a Liberdade) de John Stuart Mill.

Optou por retirarse debido a problemas de saúde despois das guerras dos Balcáns que, desde unha perspectiva serbia, foron un grande éxito.^[3] O poder executivo pasou ao seu fillo Alexandre.^[4]

O rei estivo relativamente inactivo durante a primeira guerra mundial, aínda que de cando en vez visitou as trincheiras para comprobar o estado das súas tropas.^[5] Participou nunha visita memorábel en 1915 cando, con 71 anos, colleu un rifle e disparou a soldados inimigos.

A súa última aparición pública foi o 1 de decembro de 1918, cando foi proclamado rei dos Serbios, Croatas e Eslovenos.

O rei Pedro I morreu en Belgrado en 1921, á idade de 77 anos.

Sucesión[editar | editar a fonte]

Como fillo máis vello, o príncipe Xurxo era o presunto sucesor do rei Pedro. Pero isto cambiou en 1909, cando pateou un servente até provocarlle a morte nun ataque de ira, suceso que obrigou o príncipe herdeiro a renunciar aos seus dereitoa ao trono en favor do seu irmán Alexandre.

Legado[editar | editar a fonte]

O rei Pedro I é recordado pola súa modestia, que se atribúe á súa formación militar. Foi moi popular ao longo do seu reinado e segue a ser un dos dirixentes máis populares dos Balcáns occidentais. É considerado como o pai fundador de Iugoslavia (este nome, coloquial, pero moi amplamente utilizado mesmo nos mapas de Europa durante os seus días, converteuse en oficial en 1929).

Os seus fillos tiveron moita influencia na política europea posterior. O seu fillo, o rei Alexandre I, uniu a Iugoslavia con Occidente e axudou a fomentar a nacente identidade nacional iugoslava. A súa filla, a princesa Elena, casou co Príncipe Ioann Konstantinóvich de Rusia, que foi asasinado na Revolución.