Sly And The Family Stone 1969
Inleiding
Op 3 mei 1969 brachten Sly And The Family Stone hun vierde album uit, Stand!. Het zou de doorbraak betekenen voor de groep die in 4 jaar tijd 4 klassieke albums op haar naam zou schrijven.
Sly
Begin 1969 was Sylvester Stewart (Sly Stone) nog compleet gefocust op muziek. De drugs die zijn carrière al snel zou verlammen, hadden nog niet overtuigend hun intrede gedaan.
Nadat Sly And The Family Stone hun voorgaande album Life in september 1968 had uitgebracht, constateerden ze dat de potentie die ze hadden aangeboord met het Dance To The Music album en single, niet hadden ingevuld. De verkoopcijfers van Life vielen tegen en geen van de singles werden hits.
Dus ging Sly Stone aan het werk: een nieuw album, zelfde concept, multiraciaal, multi-gender, soul, psychedelica, rock, gospel en vooral focus. Steven Paley, destijds als A&R director en fotograaf verbonden aan de band, merkte op hoe “together” Sly was tijdens de opname sessie en hoe hij constant muziektheoreticus Walter Piston’s Orchestration aanhaalde en toepaste. Maar, Sly deed ook iets anders, nog heel voorzichtig, maar toch. Sociaal bewustzijn vertaalde zich in andere teksten (en titels). Thema’s als racisme werden toegelaten.
Sly And The Family Stone – Stand!
Stand!
Op 3 mei 1969 werd het resultaat van Sly Stone’s harde werk uitgebracht onder de naam Stand!. Het eerste hit album en het begin van een glorieuze muzikale run van albums, die zou eindigen in 1973 met het album Fresh.
Het eerste nummer op het album is Stand!, een oproep om toch vooral op te komen voor je eigen rechten en overtuigingen en de rechten van je buurt en/of groep waartoe je behoort. Met name het outro is één van de meest funky stukken muziek die ooit zijn opgenomen. Drummer Gregg Errico: “People would always ask, ‘why didn’t you go there and let that be the song?'”. Een terechte vraag.
Don’t Call Me Nigger, Whitey bevat erg weinig tekst. Jammer, maar als statement is de titel alleen al revolutionair. Sly keert de regel in de tweede zin direct om, een oproep elkaar vooral niet uit te schelden. Zoek elkaar op en respecteer elkaar. Ook muzikaal een topnummer.
Don’t call me nigger, whitey
Don’t call me whitey, niggerWell, I went down across the country
And I heard two voices ring
They were talkin’ funky to each other
And neither other could change a thing© Sly Stone
I Want To Take You Higher was direct een vast onderdeel van de live-shows waar het regelmatig werd opgerekt tot epische proporties, zoals ook op het Woodstock festival werd aangetoond. Een perfect vraag-antwoord spel op een opzwepend ritme.
Somebody’s Watching You wijst qua sfeer al een beetje vooruit naar meesterwerk There’s A Riot Goin’ On. Het volgende Sing A Simple Song is weer optimistisch van toon: “try a little do re mi fa so la ti do”.
Kant 2 van het originele vinyl album opent met Everyday People, een geniaal nummer dat Sly And The Family Stone typeert, zowel muzikaal als tekstueel. Eenheid, daar gaat het om. Of je nou blauw, groen, geel, zwart of wit bent, gewoontjes of langharig, we zijn allemaal “everyday people”.
Sex Machine is een lange bluesy rock/funk jam, waarbij bijna ieder lid van de band een solo speelt. Sly zelf experimenteert met een vocoder (of is het toch een talk-box?) en scat op gitaar. Trippy! You Can Make It If You Try sluit het album positief af.
Sly And The Family Stone – Stand! – Reclame
Succes
Het album werd in november 1968 en maart 1969 voorafgegaan door twee singles die hits werden. Everyday People was de eerste single en werd een nummer 1 hit in de VS. Tevens introduceerde het nummer de overbekende term “different strokes for different folks”, wat in 1969 een populaire catchphrase werd in de VS, ook onder mensen die geen enkele affiniteit met muziek en/of Sly And The Family Stone hadden.
De tweede single, Stand!, werd ook een hit, minder groot dan Everyday People, maar toch een voorbode voor het album, dat het grootste succes van Sly And The Family Stone tot dan toe zou worden. In 1969 werden ruim 500.000 exemplaren verkocht van Stand! en werd in dat jaar goud gecertificeerd. Het album zou bijna twee jaar onafgebroken in de Billboard albumlijsten verblijven.
De groep was gearriveerd, en dan moest het megasucces van Woodstock nog komen.
Sly And The Family Stone – Poster 1969
Recensie
Met Stand! bewees Sly And The Family Stone voor eens en voor altijd dat het een van de meest invloedrijke band aller tijden was. Funk, rock, soul, psychedelica, gospel en pure jaren (19)60 pop kwamen samen in een onweerstaanbare smeltkroes. Sly Stone bewees zich als een meesterlijke componist, arrangeur en producer.
Stand! is een perfect product van die specifieke tijd. Aanstekelijk, positief, controversieel en het bevatte hints naar de dingen die gingen komen. Het einde van de jaren (19)60 was nog niet echt doorgedrongen, maar het broeide wel, zoals op Somebody’s Watching You. Het is nog ondefinieerbaar, maar het is er ontegenzeggelijk al wel.
Sly Stone in Rolling Stone magazine: “I was into everyone’s records. I’d play Dylan, Hendrix, James Brown back to back, so I didn’t get stuck in any one groove.” En dat is precies wat Stand! is, een uniek eigen en origineel geluid.
Sly And The Family Stone – Stand! – Singles
Singles
Er werden twee singles van het album uitgebracht:
- Everyday People / Sing A Simple Song
(uitgegeven in november 1968) - Stand! / I Want To Take You Higher
(uitgegeven in maart 1969)
Nummers
Alle nummers geschreven, geproduceerd en gearrangeerd door Sly Stone.
- Stand!
- Don’t Call Me Nigger, Whitey
- I Want To Take You Higher
- Somebody’s Watching You
- Sing A Simple Song
- Everyday People
- Sex Machine
- You Can Make It If You Try
Sly And The Family Stone – Stand! – Binnenhoes
Muzikanten
- Sly Stone – zang, orgel, gitaar, piano, harmonica, vocoder; bas op You Can Make It If You Try
- Rose Stone – zang, piano, keyboards
- Freddie Stone – zang, gitaar
- Larry Graham – zang, bas (behalve op You Can Make It If You Try)
- Greg Errico – drums; achtergrondzang op I Want To Take You Higher
- Cynthia Robinson – trompet, ad-libs; achtergrondzang op I Want To Take You Higher
- Jerry Martini – saxofoon; achtergrondzang op I Want To Take You Higher
- Little Sister (Vet Stone, Mary McCreary, Elva Mouton) – achtergrondzang op Stand!, Sing A Simple Song, Everyday People, I Want To Take You Higher
Sly And The Family Stone – Hot Fun In The Summertime & Thank You Thank You (Falettinme Be Mice Elf Agin) singles
Na Stand!
Na het succes van de eerdere singles werd You Can Make It If You Try voorbereid als derde single van het Stand! album. Monomixen voor de single waren al gereed, toen bleek dat Sly Stone maar bleef schrijven en opnemen. Op het allerlaatste moment werd de single vervangen door het fantastische Hot Fun In The Summertime, dat op 2 juli 1969 de nieuwe Sly And The Family Stone single werd.
Next up: het legendarische Woodstock festival. Om ongeveer half vier ’s nachts op 17 augustus 1969 beklommen Sly And The Family Stone het podium en speelden het ruim 400.000 koppen tellende publiek compleet plat met een opwindende mix van hun muziek. Geïnspireerd, strak, enthousiast en vol overtuiging speelde de groep één van de beste live shows ooit en behoorden tot de absolute hoogtepunten van het drie daagse festival. Ondanks het tijdstip was het publiek buiten zinnen. Zingen, dansen, schreeuwen, alles en iedereen deed mee. Niemand blijft onbewogen bij de beelden (en geluidsopnames) van Sly And The Family Stone die in het pikdonker I Want To Take You Higher spelen en bij het vraag en antwoord keer op keer een massief “HIGHER!” terugkrijgen. Kippenvel.
Sly Stone – Woodstock 17-08-1969
Sly And The Family Stone waren overal. De nieuwe single Thank You (Falettinme Be Mice Elf Agin) werd in december 1969 uitgebracht, een nieuwe nummer 1 hit.
En toen werd het opeens stil. Te stil. Het ging snel bergafwaarts met Sly Stone. Drugs, paranoia, Sly Stone bleek erg gevoelig te zijn voor de negatieve kanten van superstardom. Hij vereenzaamde, kwam regelmatig niet opdagen bij concerten, was afwezig en ogenschijnlijk niet meer in staat twee zinnen achter elkaar te plaatsen. Een droevige constatering.
Het is ongelooflijk maar waar, in die periode zou Sly Stone toch nog 3 meesterwerken afleveren:
Lees de artikelen Sly And The Family Stone brengen een van de beste verzamelaars aller tijden uit en Sly Stone’s meesterwerk There’s A Riot Goin’ On voor meer over die twee albums. Een artikel over Fresh zal hopelijk in de toekomst worden gepubliceerd.
Ter afsluiting
Ik sluit af met de woorden van funk grootmeester George Clinton, die over Sly Stone zei: He’s my idol; forget all that peer stuff. I heard Stand!, and it was like, man, forget it! That band was perfect. And Sly was like all the Beatles and all of Motown in one. He was the baddest thing around.”
Video/Spotify
Bij dit verhaal is een video opgenomen. Klik op de volgende link om deze te zien: Video: Sly And The Family Stone’s doorbraakalbum Stand!. De A Pop Life afspeellijst op Spotify is ook aangepast.
