Een marskramer (van het Middelnederlandse merse (koopwaar) en  kraemer (koopman)) is een verkoper van kleine artikelen, die hij in een rugkorf of mars vervoert en waarmee hij platteland en steden afreist om zijn waar op markten en kermissen en van huis tot huis te verkopen.

In de Nederlanden worden de eerste marskramers aanvankelijk meersman (warenman) of kraemer (koopman) genoemd.

Zelf ben ik niet overtuigd dat mijn familienaam afkomstig is van marskramer.  
Wat mij betreft kan het ook een afleiding zijn van de plaatsnaam Mars, Meers, Middelnederlands ma(e)rsch, me(e)rsch ‘beemd, laag nat eiland’, Vlaamse meers.
De Vlaamse achternaam Meerman, Meereman, Merman, Mereman, de Meerman duidt op een beroep: zeeman (van meer: vroeger zee, en man: man). In sommige gevallen kan het ook een afwijking zijn van de achternaam Meer.
in de nota's van de Opwijkse Geslachten en plaatsnaamkunde van de Heemkundige kring Opwijk lezen ik 2 zaken ;

• Jan Meersman van het hof ter Meere in de 14de eeuw, vader van Willem en grootvader van lmpen was vermoedelijk Jan van der Meere die schepene was van Opwijck in 1334 en een Jan v. d. M. f’ Jans staat vermeld in het Leenboek van Vlaenderen van 1365 als houdende verschillende gronden te leene van het Huis van Dendermonde te Opwijck"
• Te Waaienberg stond vroeger een hofstede die haar naam gaf aan een geslacht van der Meere (later Meersman of Vermeir)

Gezien het huwelijk van mijn verre voorvader Olivierius met Anna t'Kint, die van gegoede afkomst is en een afstammeling van Catharina Van der Meere de Saventhem uit het geslacht de Roodenbeke sluit ik niet uit dat de naam zijn oorsprong vond bij Joannes van der Meere alias Joannes de Meersman.

Er bestaat een variant waarbij de -ee een tweeklank -ei- is geworden: Meirman of Meireman. Dat zien we zelfs in de huwelijksakte van Olivierus dochter Anthonette, waar Meysman wordt gescreven.

In het 14e-eeuwse traktaat de Spiegel der Sonden wordt gedetailleerd beschreven hoe marsmans of coeplude (marskramers of kooplui) hun klanten bedriegen door onder meer te liegen over de kwaliteit van hun waar, met valse maten te meten en gebruik te maken van voorbeelden om vervolgens eenzelfde soort product, maar dan van mindere kwaliteit te verkopen. Tegen het einde van de middeleeuwen waren de vermeende praktijken van de marskramer zo bekend, dat zij aanleiding gaven tot het spreekwoord elck meersman die sal voor sijnen corf staen (iedereen is uit op eigen voordeel).

Rond 1579 trouwt Olivierus de Meersman waarvan ik in rechte lijn afstam met Anna t'Kint. Haar over-grootvader was Arnoud" XVI t'Kint die toegelaten werd tot het geslacht Roodenbeke en behoorde zo tot de Zeven Geslachten van Brussel. Niemand minder dan Koningin der Belgen Paola Ruffo di Calabria deelt dezelfde voorouder.