Burkhard von Schwanden (zm. ok. 1310) – 12. wielki mistrz Zakonu Krzyżackiego. Urząd pełnił w latach 1282-1290.
Biografia[]
Pochodził z patrycjatu z Berna. Był mnichem w Hitzkirch zanim stał się komturem regionalnym Saksonii w 1277. W 1282 stał się wielkim mistrzem Zakonu. W czasie jego kadencji sytuacja polityczna w Królestwie Jerozolimskim się pogorszyła. Tą sytuacje odczuwał też Zakon, bo jego siedziba mieściła się w Akce. Mimo tego Burkhard nie spieszył z pomocą na Bliskim Wschodzie. Jego umysł był zajęty sprawami w Prusach, Inflantach i w Cesarstwie Rzymskim. W 1287 Litwini najechali Inflanty. Dwa lata później Burkchard wyjechał do Rzymu, gdzie w obecności papieża ustalił nowe granice państwa Zakonnego nad Morzem Bałtyckim. Szukał również zgody papieża Mikołaja IV na koronację Rudolfa von Habsburga. Na początku 1290 musiał pomóc krzyżowcom w Akkce, która była w stanie oblężenia. Armia zebrana przez mistrza w pośpiechu wyjechała do Ziemii Świętej. Po przybyciu Burkhard przekazał autorytety Heinrichowi von Bonlantowi, który był komturem z Sycylii i niespodziewanie zrezygnował z funkcji Wielkiego Mistrza i opuścił Zakon z niewiadomych przyczyn. Po opuszczeniu Akki wyjechał do Szwajcarii, gdzie dołączył do joannitów i został komturem Buschee. Zmarł w 1310, ale nie jest znana dokładna data jego śmierci.