Drive-Away Dolls (2024)

Vanaf 28 september 2023 in de bioscoop (Universal Pictures International Netherlands)

EDIT: vanaf 22 februari 2024 in de bioscoop

Opmerkelijk. Solo debuut van Ethan Coen.

Ik zie de broers toch liever samen iets maken, maar wie weet.

Wat bezielde Ethan Coen om een moderne variant te maken van die verschrikkelijke als roadmovie vermomde sekskomedies als Road Trip en Euro Trip? Qualley Texaanse accent is werkelijk niet om aan te horen – en totaal niet grappig – en is bepalende voor de kwaliteit van deze hopeloze lesbische misdaadkomedie. Jamie [Margaret Qualley] en Marian [Geraldine Viswanathan] reizen van Philadelphia naar Tallahessee in een “Drive-away” met verstopte bagage die eigenlijk voor criminelen bedoeld was. Elke scène draait om seks of om oubollige seksistische grappen. Ook andere pogingen tot humor slaan volledig dood. Alleen Feldstein kan er net mee door, maar alleen het goede camerawerk van Ari Wegner houdt dit misbaksel af van de laagst mogelijke beoordeling.

Zoals het betaamt in een komedie zijn de personages karikaturen en zit het plot vol ongeloofwaardige wendingen, maar origineel is de ontwikkeling van het plot niet – de oversekste en de preutse vinden elkaar in echte liefde en de criminelen zijn zo dom dat ze zichzelf naar de ondergang werken – en de humor is ook vaak aan de flauwe kant. Ik begrijp dat de film een ode aan seventiespulp is hetgeen doet denken aan Tarantino’s insteek in diens films zoals Grindhouse en Death Proof: de film zal dus uit liefde voor de oude B-film zijn gemaakt, wellicht uit nostalgie toen zij als pubers louter dit soort films werd voorgeschoteld zodat die indruk maakten, maar tegelijk is die liefde of nostalgie zo groot dat ze wel erg accuraat te werk zijn gegaan, bewust alle zwakke elementen van de pulp kopiërend, en het product zelf het niveau van een B-film dan ook niet overstijgt. Dat het in zekere zin een kopie is van de bekende formule voor dit soort films maakt het alleen maar nog meer een cliché en de hedendaagse twist dat het nu een lesbisch koppel betreft in plaats van een oversekste machoman en preuts meisje maakt het verhaal slechts nog ongeloofwaardiger en zeker niet beter. De premisse van de film – in de tijd van de hippies zijn afgietsels gemaakt van de penissen van mannen die hoge functies zijn gaan bekleden waardoor die chantabel zijn als die dildo’s in verkeerde handen komen – is het ongeloofwaardigst van alles, want hoe kan men zeker zijn welke dildo bij welke man hoort, en tegelijkertijd het origineelste en beste idee van de film want het zet de seksualisering of ‘vercommercialisering’ van het lichaam van de vrouw bewust op de kop door nu eens het mannenlichaam te seksualiseren.

Deze kun je beter overslaan. Zeer, zeer matige film. Beschamend aftreksel van bekende classics in een vreselijk modern jasje. Dit had wat mij betreft nooit op het grote doek terecht moeten komen. Belachelijke verhaallijn, nietszeggende en onnodige effecten en matig acteerwerk, drie keer niks dit!

Op zich wel leuk maar ook hit and miss en zeker niet helemaal gelukt. Vooral Margaret Qualley vond ik niet echt geloofwaardig. Geraldine Viswanathan deed het beter maar speelt ook iets te veel een typetje om echt te overtuigen. Domingo doet het dan al beter en vooral Bill Camp is erg grappig. Visueel wel prima en de montage is af en toe wel geinig. In ieder geval zit hier af en toe wat bijzonders in en dat is wel fijn. Verder mist de film echt urgentie en mede door de lengte voelt dit ding te veel als tussendoortje. Wel fijne muziek van Funkadelic. 3,0*.

Oké hier dus maar matig tot slecht ontvangen, terwijl op IMDb 6/10 uit goei 4400 stemmen, wat dan weer zeer redelijk tot zelfs goed is. Ik ben ook zeker niet vies van een film met Margaret Qualley, integendeel, vind ze juist een vrij hoog 'the girl next door' gehalte hebben, is indd eerder verouderde term, maar sowieso als compliment. Dat werd toen ook aangehaald door iemand onder de film 'IO (2019), "wat hebben gasten/mannen met die 'the girl next door' types?".

Ik kon zowel de films met haar zoals IO (Film, 2019) , Donnybrook (Film, 2018) , Once upon a Time in... Hollywood (Film, 2019) , Sanctuary (Film, 2022) , Stars at Noon (Film, 2022) appreciëren als de betere drama-serie Maid - Seizoen 1 (2021) die me echt wel raakte.

Ik kwam dus deze film online tegen met volgende poster, die ik wel zaliger vind, met ons "buurmeisje" Margaret Qualley en çva IMDb score

https://i.ibb.co/6XF11KP/019356262-Full.jpg

Maar heb zo vluchtig wat movie-pics bekeken, de ladies zien er eerder voos uit, van hunne slechtste kant e, want die 'Geraldine Viswanathan' is normaal ook geen lelijke en over Beanie Feldstein ga ik gewoon zwijgen. Als daarbij ook nog het verhaal en uiteenzetting pover is, denk ik dat skippen geen slechte keuze is

Een aardige chemie tussen de leads redt de film. Het welbekende nerds-doen-moeilijk-over-sex thema in een retro 90s lesbisch jasje. Het ontbreekt bij Ethan Coen een beetje aan urgentie. Oude concepten kunnen ook wel effectief zijn, maar hier is dat niet het geval. Wel leuk om bv wat psychedelische effecten te zien die doen terugdenken aan Big Lebowski (bonus ster voor de maggot brain scenes!). Daar houd de vergelijking ook meteen op, dit past qua niveau meer in lijn met de laaste films, Hail Ceasar en Buster Scruggs.

De verwachtingen waren ietwat getemperd na de niet heel enthousiaste berichten vooraf, maar ik heb me er goed mee vermaakt. Leuke film, pretentieloos vermaak waar je duidelijk de Coen signatuur in herkent. En dat is in dit geval weer prima.

Teleurstellende misdaadkomedie van Ethan Coen, die vergeet leuk te worden. De grappige momenten zijn op de vingers van één hand te tellen. De beide protagonisten doen hun best, maar zijn kansloos met zo’n zwalkend script. De “misdadigers” zijn een regelrechte ramp. Misschien is het allemaal zo bedoeld, maar aan mij is het in ieder geval niet besteed.

Flinke tegenvaller van Ethan Coen in zijn solo regiedebuut. Wanneer de plot draait om een paar dildo's weet je eigenlijk al dat het niets kan worden. De enthousiaste maar overwegend irritante cast probeert er wanhopig iets van te maken, maar meer dan een paar grappige momenten zit er helaas niet in. Wat een rommeltje. Broer Joel wordt node gemist, dat is wel duidelijk.

Is Ethan Coen het minder begaafde broertje van Joel Coen? Dit had evengoed van een willekeurige beginnende regisseur kunnen zijn.

Seks komedies zijn vaak wel (flauw) grappig of tenminste lollig, maar deze film is dat niet of nauwelijks.

De criminelen zijn over the top, maar niet op de goede manier.

Geraldine Viswanathan vind ik wel een leuke meid. En de bijrol van Beanie Feldstein mag er wel zijn.

Naar het einde toe vermaakt de film wel wat beter, maar ik was ook blij toen de film was afgelopen.

Van een Coen film verwacht je toch een wat hoger niveau. Laten ze maar gauw weer samen met iets origineels op de proppen komen.

Dit was echt behoorlijk slecht. Margaret Qualley en Geraldine Viswanathan proberen er nog iets van te maken, maar met zo'n script kun je acteren wat je wilt, het is niets en het zal ook niets worden. Het verhaal slaat nergens op en zit vol flauwe seksgrappen om de 84 minuten mee op te vullen. En de "schurken" hadden een Bassie en Adriaan-niveau en dan ook nog eens niet grappig.

Ik ben hier toch wel positiever over. Maar wel hit and miss inderdaad. Qualley en Viswanathan zijn uitstekend op dreef en ook Domingo en Feldstein hebben hun momenten. Maar echt grappig wil het niet worden, en dat bijtende, zwartgallige en donkere toontje van bijvoorbeeld Fargo heb ik hier wel gemist. Dit is meer een schijtlollige komedie.

Verrassend blunt. Leukste wat ik de Coens heb zien doen in jaren.

Ik vond dit ook prima vertier. In het gezamenlijk oeuvre geen uitschieter, maar leuke Double-Bill met Love Lies Bleeding vandaag