Mick Hucknall
Mick Hucknall w Bremie (2010) | |
Imię i nazwisko |
Michael James Hucknall[1] |
---|---|
Data i miejsce urodzenia |
8 czerwca 1960 |
Gatunki | |
Zawód |
wokalista |
Zespoły | |
Simply Red | |
Strona internetowa |
Michael James „Mick” Hucknall (ur. 8 czerwca 1960 w Manchesterze) – wokalista brytyjskiej grupy muzycznej Simply Red.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Urodził się w Manchesterze[2] w Anglii jako syn Maureen (z domu Gibbons) i Reginalda „Rega” Hucknalla (1935–2009)[3], fryzjera w Stockport. Matka była Irlandką. Początkowo dorastał w Bredbury. Jego matka porzuciła rodzinę, gdy miał trzy lata; przeżycia wywołane tym wydarzeniem zainspirowały go do napisania „Holding Back the Years”, który stał się jednym z największych i najbardziej znanych hitów Simply Red[4]. Wychowywał się w Denton. Kiedy miał trzy lata, zaczął śpiewać, do czego zainspirowała go muzyka grupy The Beatles, a trzy lata później dał swój pierwszy koncert[5]. Uczęszczał do Audenshaw Grammar School w Audenshaw, zanim kontynuował naukę w Tameside College i Manchester Polytechnic’s School of Art, gdzie był studentem sztuk pięknych.
Kiedy miał 16 lat, zainspirowany koncertem Sex Pistols, postanowił założyć własny zespół punkowy. W późnych latach 70. uformował punk-rockową kapelę o nazwie Frantic Elevators, z którą na przełomie lat 70. i 80. wydał cztery single i której działalność zakończył w 1984.
W 1985 powołał do życia pierwszy skład Simply Red. Przebojem był ich singiel „Money’s Too Tight (To Mention)” - cover piosenki z repertuaru The Valentine Brothers - pochodzący z ich debiutanckiego albumu Picture Book (1985); wtedy też w USA numerem jeden był inny utwór z tej płyty - „Holding Back the Years”[6]. Od tego czasu z Simply Red wydał albumy: Men And Women (1987), A New Flame (1989), Stars (1991), Life (1995), Blue (1998) i Love and the Russian Winter (1999). Płyty zespołu rozeszły się w łącznym nakładzie ponad 45 milionów egzemplarzy.
W 2008 wydał solowy album pt. Tribute to Bobby z własnymi interpretacjami piosenek z repertuaru Bobby’ego Blanda.
Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]
Jego partnerką była Catherine Zeta-Jones i Helena Christensen[7]. 25 maja 2010 w Szkocji ożenił się z Gabrielle Wilke-Wesberry[8], z którą ma córkę Romy True (ur. 18 czerwca 2007)[9].
Jest zagorzałym fanem Manchesteru United.
Jest ważnym członkiem brytyjskiej Partii Pracy.
Po azjatyckim tsunami Michael Hucknall publicznie zadeklarował wsparcie akcji charytatywnej SOS Children i prosił swoich fanów, aby poparli jego działania.
Hucknall jest jednym z właścicieli paryskiej restauracji Man Ray.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Mick Hucknall w bazie Discogs.com (ang.)
- ↑ Mick Hucknall w bazie IMDb (ang.)
- ↑ Mick Hucknall - What Nationality Ancestry. Ethnicity of Celebs. [dostęp 2017-11-25]. (ang.).
- ↑ Andrew Leahey: Mick Hucknall Biography. AllMusic. [dostęp 2017-11-25]. (ang.).
- ↑ Magdalena Pawlicka: Zacisze gwiazd. Wydawnictwo Picaresque, Telewizja Polska SA, 2009, s. 79. ISBN 978-83-926413-8-4.
- ↑ Magdalena Pawlicka: Zacisze gwiazd. Wydawnictwo Picaresque, Telewizja Polska SA, 2009, s. 76. ISBN 978-83-926413-8-4.
- ↑ Mick Hucknall w bazie Notable Names Database (ang.)
- ↑ Mick Hucknall powiedział „tak”. Onet.pl. [dostęp 2017-11-25]. (pol.).
- ↑ Mick Hucknall w bazie Filmweb