PO ŚMIERCI Jeroboama w północnym, dziesięcioplemiennym królestwie Izraela panowali sami źli królowie. A najgorszy z nich był Achab. Czy wiesz, dlaczego? Przede wszystkim z powodu swojej żony — niedobrej królowej Jezebel.

Jezebel nie była Izraelitką. Była córką władcy Sydonu. Czciła fałszywego boga Baala i do tego samego nakłoniła Achaba, a także mnóstwo innych Izraelitów. Nienawidziła Jehowy i zabiła wielu Jego proroków. Inni prorocy musieli ukrywać się przed nią w jaskiniach. Gdy Jezebel czegoś chciała, była gotowa nawet kogoś zabić, żeby tylko to dostać.

Pewnego dnia król Achab nie miał humoru. Jezebel więc spytała go: ‛Dlaczego jesteś dzisiaj taki smutny?’

‛To przez Nabota’ — westchnął Achab. ‛Chciałem kupić od niego winnicę, ale on się nie zgodził’.

‛Nie martw się. Ja się tym zajmę’ — obiecała Jezebel.

Napisała zaraz listy do ważnych osób w mieście, w którym mieszkał Nabot, i poleciła: ‛Poszukajcie jakichś złych ludzi i każcie im przysiąc, że Nabot przeklął Boga i króla. Potem wyprowadźcie go za miasto i rzucajcie w niego kamieniami, aż umrze’.

Kiedy tylko królowa dowiedziała się, że Nabot nie żyje, powiedziała do Achaba: ‛Teraz już możesz iść i wziąć sobie tę winnicę’. Jak myślisz, czy za coś tak okropnego Jezebel nie powinna zostać ukarana?

Po pewnym czasie Jehowa faktycznie posłał kogoś, kto miał ją ukarać. Ten człowiek nazywał się Jehu. Kiedy Jezebel usłyszała, że Jehu zaraz przybędzie, umalowała sobie oczy i wystroiła się, bo chciała ładnie wyglądać. Ale gdy Jehu przyjechał i zobaczył ją w oknie, krzyknął do ludzi z pałacu: ‛Zrzućcie ją na dół!’ Jak widzisz na obrazku, ci ludzie posłuchali go. Rzeczywiście wyrzucili ją przez okno i tak zginęła zła królowa Jezebel.