Steve Hackett - Genesis Revisited Live: Seconds Out & More (2022)

Kijk ! Dit is nu (volgens mij dan) een nuttige toevoeging op de site. Ik ben, helaas, niet naar dit concert geweest maar de hoesfoto maakt al een klein stukje goed. Ik ga een heerlijk weekje (zonder vrouw en kind) een weekje weg om de Tour de France 2022 Parcours etappe 5: Lille - Wallers Arenberg eens van dichtbij te gaan bekijken ergens ten zuiden van Lille. En dit album gaat met mij mee !

En zouden die 1.31 toegevoegde seconden nu die secondjes zijn geweest die eruit waren ?

hier kijk ik ook naar uit...

Iets te enthousiast want ik kon alleen maar nog Squonk beluisteren. Natuurlijk een gewaagde poging van Hackett want Seconds Out zit in de buitencategorie van live albums. Paar kleine kanttekeningen: ik moet altijd wennen aan die toeter van de band. Die neemt solo's over en ik ben niet zo'n liefhebber van dit instrument. En ja, Nad Sylvan is geen Collins die echt, op het originele album, zo ontzettend sterk, mooi en gepassioneerd zingt. Ik heb ooit gelezen dat dit album een soort drumbijbel is voor andere drummers. Vervang dan maar eens Chester Thompson. Maar goed, nog maar 1 nummer gehoord, nog de rest te gaan.

Ik had gewoon naar dit concert van Hackett moeten gaan. Sukkel dat ik ben.

Gedane zaken nemen geen keer meneer. Ik heb ook wel eens een concert laten schieten waarvan ik later dacht: "Hans, eikel, hoe dom kon je zijn!".
Gelukkig is "Genesis Revisited Live: Seconds Out & More" vanaf 2 september verkrijgbaar. Men pakke dan een luie stoel, glas whisky in de ene hand, sigaartje tussen de vingers van de andere hand en genieten maar van het nieuwste live album van Steve. En de beelden...? Die droom je er gewoon bij.
Laat het maar snel 2 september 2022 worden!

Ik ben eigenlijk heel huiverig voor de snelheid en drive in de uitvoeringen (of eigenlijk: het beetje ontbreken ervan...) De live uitvoeringen die Steve brengt vind ik steevast te langzaam, waardoor het allemaal wat slepend klinkt. Het wordt dan allemaal heel netjes gespeeld, maar het vuur ontbreekt. En dat is nu juist datgene wat een album als Seconds Out juist wel heeft. Ik zal in september zeker eea luisteren, maar ik vermoed dat ik het bij het origineel hou.
De opname van Squonk klinkt daarentegen wel ok.

Mijn vrouw en ik hebben deze tournee gezien in Antwerpen. Pure klasse!
Wat livereleases betreft, ervaar ik wel overdaad.

Ik zag hem 3 dagen achtereen in de Boerderij bij zijn vorige concert reeks, Gewwoon top!!

De originele Seconds Out op alle fronten beter als dit.
En ben ook helemaal niet kapot van het drumgeluid ,geef mij die rake klappen maar van Nicholas Collins de zoon van Phil.
Ga deze ook niet kopen want ik heb het ondertussen wel gehad met al die Genesis live releases van Steve Hackett

Ik denk dat ik begrijp wat je zegt. Seconds Out is mijn favoriete livealbum aller tijden, ongeëvenaard wat mij betreft. En ja, de zoveelste Genesis live release van Hackett. En toch…ik schaf het aan, kan de drang niet weerstaan…tis wel Hackett!

Degene die deze tour hebben laten schieten hebben wel wat gemist.

In Vredenburg werd me toch even een versie van Supper's Ready gespeeld zeg. Banks en Rutherford klagen stevast dat het nummer te lang duurt (it has a few good bits & pieces, meen ik dat Banks er nog net uit kon krijgen met de re-issue interviews op de DVD van Trespass). Maar daar lijkt Hackett zich niet om te deren en speelt een versie die nog langer duurt door een verlengde solo aan het einde. En wat voor een. Ben ook nummers als Squonk en ook The Cinema Show veel meer gaan her-waarderen.

Er was een hoop geklaag over bijvoorbeeld het Jazzy middenstuk in I Know What I Like (vond ik zeg erg lekker), de toevoeging van Aisle Of Plenty aan The Cinema Show (zo hoort het), en Hackett teveel Genesis materiaal speelde waardoor hij feitelijk als zijn eigen support act fungeerde (zo voelde het wel, al stoorde het mij niet).

En dan over Nad. Nad was die avond goed bij stem. Laten we hopen dat dat met deze opname ook zo is. Ik vind em persoonlijk beter en beter worden.

Grote klasse van deze beste gitarist aller tijden.
Steeds weer als ik em zie sta ik met open mond te kijken.
Wat een beheersing van zijn instrument.
Ik kijk uit naar volgend jaar de Foxtrot Tour.

Een noot van kritiek dan.

1 : Ik weet dat dit op Seconds Out ook zo is, maar Hackett had beloofd The Musical Box in zijn geheel uit te voeren en deed dit in het begin van de tour ook, maar heeft dat later toch laten vallen. Jammer, wants dat had een perfecte avond nog perfecter kunnen maken.

2 : Jammer dat de VIP optie niet is geherintroduceerd. Een half uurtje met alleen nummers van The Lamb hadden mij waarschijnlijk al doen kwijlen voordat het echte concert was begonnen. Laten we hopen dat het idee wordt doorgezet naar de volgde tour. Al neem ik met alleen een Meet & Greet ook genoegen.

Ik zie dat de Hackett shop inmiddels een gesigneerde versie van de CD/BR heeft afgestuurd.
Kijk er naar uit om het nog een keer de ervaren.

Ook voor mij is Seconds Out van Genesis de beste live plaat aller tijden. Er is geen live plaat die daar nog verandering in gaat brengen. Ik heb van Seconds Out nu 7 versies in huis.

Het idee van Hackett om deze live dubbelaar integraal te gaan uitvoeren vond ik meteen al geweldig. Maar helaas is er altijd enige ergernis. Waar velen zich ergeren aan de zang van Nad Sylvan, erger ik mij al vele jaren aan de inbreng van Rob Townsend met al zijn blaasinstrumenten. Die man heeft met zijn oeverloze getetter al menig klassieke Tony Banks solo volledig om zeep geholpen. Die ergernis was er ook tijdens de vorige tour (Selling England integraal). Hopelijk is hij op deze registratie een beetje achterin de mix gezet. Ik vind die gast live bloedirritant. Later vandaag ontvang ik de 2CD/bluray versie dus ik ben zeer benieuwd.

Eens. In Vredenburg vond ik ook de drums wat aan de agressieve kant ingemixed en hoor ik liever Gary O' Toole, maar Hackett aan het werk zien / horen maakt een hoop goed

Steve blijft met zijn band de top op live niveau. De orginele versie van Seconds Out is niet te evenaren en heb ik voor altijd in mijn hart gesloten. Als er iemand dicht in de buurt komt van dit orgineel dan is het Steve wel. Er is in mijn ogen geen betere gitarist te vinden op deze aardkloot. Misschien wil meneer Gabriel de zang van Nad een keertje overnemen en dan als toevoeging Chester als gast drummer maar dat zal wel nooit gaan gebeuren. Oh ja en laat die saxofonist een bak pinda's vreten....

Zeer de moeite waard. Anderen vinden het een overkill. Ik krijg er geen genoeg van.

Net als alle andere Genesis Revisited live registraties, erg goede geluidskwaliteit, klinkt beter als die avond in Vredenburg en trouw aan de originele versies met een vleugje meer Hackett uitgevoerd.

Puntje van kritiek, deze tour bevatte toch echt te weinig eigen materiaal, en wellicht ook dat voor de volgende Tour Hackett wat andere nummers kan spelen dan Shadow of Everyday, hoe goed ook. Als ie een lijstje met suggesties wil, hoor ik het wel .

Anders dan dat bewijst Hackett wederom dat je ieder lid in een band kunt vervangen behalve de gitarist.
Tot die conclusie was ik al eerder gekomen met 3 Roger Waters concerten (het grote gemis aan zijn concerten, hoe goed de setlisten ook zijn, is de afwezigheid van Gilmour). Wat je met Hackett z'n Genesis Revisited project vooral ziet is hoe belangrijk hij was voor het geluid van Genesis en dat de band (zoals Melody Maker ook terecht opmerkte) zijn vertrek nooit te boven is gekomen of wellicht alleen maar kon overleven door op de commerciële tour te gaan.

Ieder keer wanneer ik Daryll Firth Of Fifth hoor vernachelen denk ik 'Daryll simply can't Hack it'. Veel te in your face, lang niet subtiel genoeg en al helemaal niet de souplesse van Hackett. Maar dan in zijn verdediging. De enige die in de buurt komt van Hackett (dan wel op een hele andere manier) is Robert Fripp.

Seconds Out live, een live registratie van mijn favoriete live plaat aller tijden. Ik keek er toch wel een beetje naar uit, al had ik van te voren de nodige valkuilen in gedachte. Ik erger mij namelijk al vele jaren aan Rob Townsend in de band van Steve Hackett, hij smeert met zijn blaasinstrumenten echt alles dicht tijdens Hackett shows en heeft al menig klassieke Tony Banks solo vakkundig om zeep geholpen, waarvan Cinema Show misschien wel de ergste is.

Dus gewoon eerst maar Disc 1 in de speler en luisteren maar. De solonummers van Hackett waar de set mee begint komen goed tot hun recht. Every Day klinkt wat dunnetjes, maar zeker Shadow Of The Hierophant staat zoals altijd als een huis. Van mij hadden The Steppes en Spectral Mornings er nog wel bij gemogen in plaats van The Devils Cathedral en Held In The Shadows.

Eigenlijk blijft Hackett op disc 1 tijdens de Genesis nummers qua sound best wel dicht bij het origineel en kan ik daar zeer van genieten. Prima uitvoeringen.

Disc 2 begint vervolgens met een wat mij betreft vreselijke versie van I Know What I Like met een jazzy intermezzo en het nodige gefreak daarbij van Rob Thomas. Vervolgens gaat de plaat naar een hoog niveau met uitstekende versies van The Lamb, Musical Box (closing section) en Suppers Ready. Tijdens de Cinema Show eist de heer Rob Townsend weer een negatieve hoofdrol op. De gitaarsound van Hackett gaat tijdens dit nummer verder meer richting die van zijn recente platen. Ik zeg er wel meteen bij dat ik een groot liefhebber ben van het gitaargeluid van Hackett ten tijde van Trick Of The Tail, Wind & Wuthering, Voyage Of The Acolyte en Please Don’t Touch. Cinema Show wordt wel mooi in zijn geheel uitgespeeld zoals op Selling England met Aisle Of Plenty.

Dance On A Volcano komt ook dicht in de buurt van de Genesis versie. Het Slogans intermezzo tijdens Los Endos had van mij dan weer niet gehoeven. Hackett doet dit al langer tijdens zijn tournees en het gaat wat mij betreft flink ten koste van de opbouw van het nummer.

Dan nog de bijbehorende blu ray beelden: qua beeldkwaliteit niets mis mee. Stel je eens voor dat van de originele Seconds Out opnames een dergelijke beeldregistratie zou bestaan, de ultieme reis naar 1976/1977 en beter dan die wazige YouTube beelden.

De lichtshow komt op de blu-ray goed tot zijn recht, toch enigszins die magische shows van destijds in beeld. Waar sommigen zich kennelijk irriteren aan de zang van Nad Sylvan heb ik daar geen enkele moeite mee. Mijn irritatie ligt rond Rob Townsend en die heb ik inmiddels wel genoeg duidelijk gemaakt. Alleen nog even wat betreft Amanda Lehmann: waarom moet zij altijd bijna naast haar zwager staan. Een paar meter verderop is ook prima. Ze doet net of ze de solo’s draagt, maar het draait toch echt om Steve Hackett bij deze concerten en niet om haar. Gelukkig doet ze maar gedeeltelijk mee.

Conclusie: fijne concert registratie met enkele duidelijke minpunten en daarom voor mij net niet authentiek genoeg. Enkele originele variaties inbrengen is best een optie, maar ze vallen niet allemaal goed bij mij. Hackett weet de Genesis catalogus nog steeds goed uit te melken en elke keer ook weer een registratie van de betreffende tour uit te brengen. Maar het houdt een keer op denk ik. Toch gaat Steve nu weer met Foxtrot op tournee, dus opnieuw Supper’s Ready, voorwaar geen straf. Maar wel goed dat hij nu ook weer eens wat meer live gaat spelen van zijn solowerk. Met weemoed denk ik dan terug aan zijn concerten in Vredenburg in 1979 en 1980. Hij mag zijn nieuwe setlist van mij verder opvullen met werk uit die periode.

Ik heb inmiddels de BR bekeken. Heb het geluid toch redelijk neutraal afgestemd en heb er normaal als ik BR afspeel met muziek geen last van maar vind met deze bij de DTS HD de subwoofer wel heel prominent in de mix zitten. Haast op een niveau dat het me begint te irriteren.

En ik ben het wat betreft zijn eigen solowerk absoluut eens. Seconds out duurt 95 min. Dus laat sowieso op z'n hoogst een klein uurtje over voor extra nummers. Gelukkig duurt Foxtrot maar 50 min waardoor het overgrote deel van de set kan worden besteed aan extra nummers al vermoed ik dat een deel daarvan nog steeds Genesis nummers zullen zijn. Firth Or Fifth en de Musical Box vermoed ik (geen afstraffing. Ver van dat) maar ik kijk ook uit naar meer van zijn eigen solowerk.

Ooit in de jaren 90 dacht ik. Speelde Hackett maar meer nummers uit zijn Genesis tijd. Nu denk ik het tegenovergestelde. Fans Het is ook nooit goed.

Ook ik vind Seconds Out één van de beste live albums aller tijden ( stond zelfs op nummer1 bij mijn jaarlijst 1978). Heb Hackett twee dagen achtereen gezien in de Boerderij bij zijn vorige tour. Ben blij dat hij - als het Genesis geluid - nog steeds Genesis na zoveel jaren in ere houdt. Juist de tijd dat Genesis voor mij een top symfonische band was. en nog geen hobbyclub van ome Phil was. Dit album is gewoon een prima live registratie, al zal het nooit beter zijn dan Seconds Out, toch geef ik de hoogste score! Toch een halfje minder door de zwakke uitvoering van I know what i Like

Ik kan me helemaal vinden wat betreft de opmerking van Running On Empty over Rob Townsend.
Vooral de opmerking dat hij met zijn oeverloze getetter al menig klassieke Banks solo om zeep heeft geholpen ontlokte me een daverende lach.
Hoe verschillend kunnen mensen dit ervaren . Maarten Goossensen geeft op Progwereld in zijn recensie over dit album juist alle credits aan Townsend. Volgens hem is hij de man die “het verschil maakt”.
Zo zie je maar, wat de een (ik bijvoorbeeld) zonde vindt is voor de ander een toegevoegde waarde. Ook vind ik de zang niet altijd even sterk. En Sylvan heb ik wel eens beter gehoord. Sommige stukken vlak maar soms ook wel weer toe the point. Nu moet ik bekennen dat ik Collins op Seconds Out echt geweldig vind, ook in de Gabriel nummers.
Seconds Out was, is en blijft mijn favoriete livealbum en deze registratie van Hackett is een mooie aanvulling.
En ja, eigen werk is zeker welkom. Ik heb stiekem een zwak voor Please Don’t Touch…kan wat mij betreft zo naast Foxtrot staan. Misschien een idee om dit, na de Foxtrot Tour als dubbel live cd uit te brengen?

Van Wijk De Fluitsolo's van Townsend zijn vaak getrouw en getrouw aan het origineel. Zijn sax achtige bijdragen kunnen mij ook niet altijd bekoren (en klinken met vlagen als misplaatst), hoe knap misschien ook. Het is van de andere kant eens weer wat anders.

Over het middenstuk van I know What I Like is al heel wat gezegd op het Internet. Ook al met betrekking tot de interpretatie die als onderdeel van SEBTP werd gespeeld. De freaky en jazzy invulling van het middenstuk was voor velen duidelijk een brug te ver. However, vooral het gitaargeluid / de invulling van Hackett aan dit middenstuk kun je toch ook duidelijk horen terughoren op Seconds Out. Alleen moet je dan wel de DVD met DTS opzetten, anders hoor je dat niet misschien. Maar ook daar is Hackett lekker bezig. Dus mensen die zeggen dat dit niet waarheidsgetrouw is. Misschien nog een keer luisteren maar. Ik vind het daarnaast ook eens weer wat anders met betrekking tot hoe Genesis zelf het middenstuk invult. Ik vermoed dat we dat met z'n alleen ook wel eens een keer hebben gehoord zo langzamerhand. Niet ?

Ik geniet enorm van de Genesisnummers die Hackett speelt, maar ik zou liever hebben dat de komende tournee alleen uit nummers van zijn soloalbums zou bestaan, bij voorkeur uit de albums vanaf circa 2000.

Dit album kocht ik als eerste van Hackett, na zijn vertrek uit Genesis. Top album met o.m. de Kansas zanger Steve Walsh

Lijkt me echt een vreselijk Hackett concert, alleen solowerk vanaf circa 2000. Maar je kunt de setlist al zien op Setlist.fm en je krijgt niet je zin.

Ik weet dat ik mijn zin niet krijg, maar zijn latere soloalbums bevatten toch heel wat pareltjes die live weinig of niet aan bod komen. Genesisnummers zijn nog steeds beter, maar keer op keer zo'n tournee is te veel van het goede.

Zijn solowerk, welke periode ook zijn ernstig ondergewaardeerd. Ook met de NW tour 7 solo nummers is qua speeltijd en aantal een goede vooruitgang, maar had wat mij betreft ook wat meer kunnen zijn. Alleen nummers van Darktown en daarna bevat genoeg om een goede 2.5 uur setlist mee te vullen. Echter doen we dan alleen wel tekort aan zijn vroegere werk. Hackett moet nu eenmaal Genesis nummers spelen om vole zalen te trekken. De mensen die komen voor Hackett als persoon (dan wel als solo artiest of Genesis lid) zijn er te weinig. Ik vermoed dat als hij ooit weer terug gaat naar alleen zijn eigen werk, hij ook de grote van zalen moet aanpassen.

LP's vandaag ontvangen. Gesigneerd, 4 lp's en 2 cd. Ziet er mooi uit op paars vinyl. Ik vond het optreden in Utrecht heel erg goed en muzikaal een stuk beter dan wat Genesis 2 weken later liet horen in de ziggodome.
In het weekend lekker luisteren, nu eerst naar A'dam voor the Cure .

geniet er van van the Cure.
komt er ook een nieuw album?

Van the Cure verwacht ik niet zo snel meer een nieuw album. Maar de wonderen zijn de wereld nog niet uit. Peter Gabriel heeft ook al 20 jaar geen fatsoenlijk album uitgebracht en dat gaat binnenkort toch echt weer gebeuren.
Hackett heeft meer last van het omgekeerde. Ongelooflijk grote productie. En dat terwijl hij ook zo'n beetje het hele jaar aan het toeren is.

Ik begrijp helemaal wat je bedoelt. Ik ben zelf enorm allergisch voor Mel Collins die door verschillende classic Camel tunes heen toetert op oa A Live Record. Vreselijk dat nerveuze gefreak tijdens Lunar Sea en die overdreven fluit partijen en sax in Song Within A Song! Gek genoeg stoort Rob Townsend mij eigenlijk niet of in elk geval nauwelijks. De Jazzy versie van I Know What I Like vind ik zelfs heerlijk. Vind die song altijd erg saai en verre van het niveau van de rest van de songs uit die tijd, maar nu wordt er tenminste iets gaafs van gemaakt. Ik weet eerlijk gezegd ook niet zo goed waarom het één me meer stoort dan het ander, maar ik baal enorm dat ik vanavond niet bij de Hackett show kan zijn.

Sinds Hackett's shows voornamelijk uit oude Genesis songs bestaan heeft hij 8 live albums uitgebracht. Op 6 daarvan staat de meest Genesis achtige niet-Genesis song Shadow of the Hierophant. Ik heb ze zojuist alle zes achter elkaar beluisterd en concludeer dat de versie van deze show het allermooist is. Wat een weergaloos stuk muziek is dit en wat een fenomenale opbouw!

@ dat nummer vond ik al top op Voyage of the Acolythe