Mindhunters (2004)

wat staat deze hoog...

Deze film al 4 keer gezien en hij blijft leuk. Ik snap alle slechte reacties niet maar dat is mijn mening. Sommige special effects waren wel nep maar een aantal vond ik erg goed zoals wanneer Val Kilmer is neergezet als marionetten pop en begint te bewegen met een eng muziekje erachter. Erg griezelig! De eerste keer kijken was het leukst wat me logisch lijkt. Je staat voor verrassingen, veel dingen komen onverwacht. De uiteindelijke dader had ik dan ook nooit verwacht wat ik een sterk punt vond van de film. En nadat de moordenaar ontmaskerd was, werd diegene ook meteen de griezeligste persoon van de hele film. De film heeft me erg vermaakt. Het enige slechte puntje verder was dat sommige acteerprestaties iets minder waren maar daar stoorde ik me totaal niet aan. Goede aanrader voor een leuke avond.

Ongeloofwaardige doorsnee film en de wending was al snel geen wending meer, heb me wel vermaakt met verstand op nul.

2.5*

Niet onaardig vond ik, maar ook niet meer dan dat. Je weet in principe al snel welke kant het op zal gaan, maar toch geven ze niet direct alles prijs. Ze weten je in ieder geval goed op het verkeerde been te zetten wat de dader betreft.

Heb deze film meerdere malen gezien. Het blijft een leuke film om naar te kijken.

8.

Ondermaats wegkijkertje met het gegeven "Tien kleine negertjes"....maar je blijft kijken....lol. Okee drie ster, omdat het toch wel boeit. Nu op tv.

Wat een zwakke, saaie film zeg. Slechte acteerprestaties, dialogen die nergens over gaan, acteurs waar je niks mee hebt, een stomme plottwist. Ik voelde deze film totaal niet. Twee uur van mijn leven weggegooid.

Deze laatst op AMC gezien, de eerste keer voor mij en echt onder de indruk was ik niet, wel was ik verrast door een scene waarin ik meende Anthonie Kamerling te herkennen. Bij de aftiteling bleek dat er veel meer Nederlanders aan deze film hebben mee gewerkt, maar ook zij konden niet voorkomen dat dit een 13 in een dozijn film is geworden. De film kent totaal geen verrassingen meer na de intro, daarin wordt de hele bedoeling van de film al uiteen gezet. Het was alleen nog even wachten op wat het motief van de dader zou zijn. Jonge jonge, hij voelde zich miskend na de moord op zijn ouders en heeft dus maar bij de FBI gesolliciteerd om een bloedbad aan te richten. De acteerprestaties zijn oké, geen uitschieters, maar degelijk en dat maakt dat deze film nog een 3 krijgt. Maar voor al die Nederlandse inbreng een gemiste kans.

De film is in Nederland gefilmd, vandaar zo veel Nederlanders in de film. Het 'hoofdkantoor' is de Haagse Hogeschool, het eiland is Texel en het iconische gebouw waar alles afspeelt is Radio Kootwijk (op de Veluwe).

Filmlocaties

gelukkig heeft de wat gevallen acteur Christian Slater nu een rol in de erg gewaardeerde serie MR robot.

dit was weer een voorbeeld dan hij na behoorlijk succes wat afdwaalde.

maar wel leuk dat het in Nederland is opgenomen .

matige film. maar wel de moeite waard daar door,,,en omdat het aardig weg kijkt.

toch wel een leuke en spannende film.heb hem ook in mijn collectie.en idd leuk dat het in nederland is opgenomen.leuke cast die er in spelen.en een goed verhaal.

Heerlijke film met leuke boobytraps. Helaas kun je al veel perosnages afschrijven als dader, omdat deze gewoon een te kleine rol hebben. Al met al zeker vermaakt.

Een degelijke And then there were none-variant met een paar mooie kills (de verrassende dood van Christian Slater die ook nog eens vrij cru is, het achteruit vurende pistool van Clifton Collins Jr.) en een redelijk tempo, hoewel ik merkte dat ik vanaf ongeveer driekwart van de film op mijn horloge begon te kijken. Net als in Harlins Deep blue sea heeft LL Cool J een leuke rol, maar hij viel misschien ook wel extra op omdat sommige personages nauwelijks van elkaar te onderscheiden zijn en soms maar uit één of twee definiërende karaktertrekken bestaan (Patricia Velasquez [1] hokt met Slater en [2]heeft wanhopig behoefte aan een sigaret), maar de film blijft toch vermakelijk tot en met het einde (of misschien moet ik zeggen tót het einde, want het slotgevecht is helaas enorm dramatisch en uitgerekt).

Eeny, meeny, miney, mo. Who's the next motherfucker to go?

Vroeger wel eens meer van onder de indruk geweest, nu slechts vermaak waar niet bijster veel bij nagedacht dient te worden.

Harlin weet wel hoe hij een filmisch mooi plaatje moet schieten, tevens is bepaalde actie, de spanning en de lugubere kills goed gebracht net als het hele 'profiler' gebeuren met trainingsprogramma's. Toch valt de film een beetje door de mand met zijn inwisselbare en platte karakters, het vergezochte plot, en komt die film toch het meeste in de buurt bij een uitgerekte aflevering van een CSI serie. De psychologische thriller die het ooit was en nog steeds pretendeert te zien is het allang niet meer door de simpele gedachte dat de moordenaar ieder moment door de mand kan vallen of misschien zelf iets kan overkomen waardoor alles mislukt. Bovendien is de wijze waarop J.D. zo snel de pijp uitgaat kolder. Zo koud is dat spul echt niet, zou niet best zijn.

Mindhunters is vooral geinig, met een spannend en luguber randje, en leuk voor een keer.

Film met nogal wat Nederlandse inbreng en locaties. Dat is dan ook zo'n beetje het meest opvallende want voor de rest is het allemaal maar net voldoende. Vanaf het begin is het al duidelijk wie er overblijft. Het acteren was niet slecht maar hier en daar overdreven. Op een gegeven moment leek het erop of ik naar het A-team zat te kijken. Wie er uiteindelijk achter het gebeuren zat was dan wel weer een verrassing.

Geinig. Lees achteraf pas dat het grotendeels in Nederland is opgenomen. Film zit goed in elkaar ondanks dat sommigen al vanaf het begin weten wie nu uiteindelijk de killer is, maar ja, die lui zijn dan ook helderziend of zo. Deze mensen kunnen met hun ogen dicht precies zeggen wat er gaat gebeuren, het is ongelooflijk. Gelukkig heb ik die gave niet en kon deze film mij toch verrassen.

“I guess we found out his weakness: bullets.”

Ha, deze vond ik dan wel weer best vermakelijk hoor. Mindhunters kwam de laatste tijd wat meer op mijn radar, zag hem ook voorbijkomen op Letterboxd bij de mensen die ik volg dus ik kreeg steeds meer zin in de film. Ik moest het achteraf lezen dat deze film een grote filmlocatie in Nederland heeft, zal wel met de regen te maken hebben , tot ik dit las:

“All of the underwater scenes were filmed at an indoor swimming pool in Holland away from the set.”

Dan vraag ik me toch altijd wel af of ze in de U.S.A. geen zwembaden hebben? Nee zonder gekheid, als iemand mij kan vertellen waarom precies Nederland is uitgekozen voor de onder water scenes mag je dat mij rustig even vertellen. Enfin, het doet verder niks af van de film, want ik heb me niet zo ingeleefd in die onderwater scenes. De rest van de film overigens vond ik heel tof. Zoals ik dus al las hier in de berichten en ook op de Trivia pagina van IMDb, in zijn geheel geschoten in Nederland. Best tof, aangezien ik tijdens het kijken van de film hier niet van af wist, zo goed had ik me dus ook niet ingelezen.

Overigens staat er ook dat het is afgeleid van een F.B.I.-team wat in het echt gewoon bestaat. Zal wel niet helemaal zo gaan, aangezien dat geheim moet blijven denk ik maar, ik vond het concept heel tof. We volgen namelijk een team van het FBI die naar een afgelegen eiland toe gaan om daar een programma te volgen waarmee ze getraind worden op seriemoordenaars. Ze moeten het scenario van de ‘The Puppeteer’ volgen, waar ze de missie krijgen om de moord uit te zoeken en de maandag na het weekend het dossier in te leveren met wat ze hebben gevonden, omdat ze moeten uitzoeken wie de zogenaamde moordenaar is. Nu was het niet zogenaamd maar, de moordenaar bestond echt.

De film bevat genoeg leuke moord scenario's, en de puzzels of ‘spelletjes’ hoe je wilt noemen waren ook best geinig maar, niet héél bijzonder verder. Vooral het eerste lijk hoe dat was opgehangen vond ik wel tof, en wist toch wel de toon van deze film neer te zetten. Maar, het is allemaal heel erg voorspelbaar en daar gaat het eigenlijk fout in deze film. Je ziet het allemaal toch wel een beetje aankomen en dat vond ik best jammer. Daarnaast vond ik dat vingertje wijzen ook iets te veel van het goede. Prima dat ze op het begin ook elkaar wantrouwden maar, na een tijdje had je het wel gezien.

Kijkt vooralsnog gewoon heerlijk weg hoor. Prima vermaak en een makkelijke wegkijker. Duidelijk een film gemaakt na grotere successen in het elfde type film maar, wel een tikkeltje simpeler hoor. Het is allemaal geen hogere wiskunde, de puzzels of de moorden zijn prima te volgen en allemaal vrij voorspelbaar. Dus ik verlaag toch iets mijn cijfer dan ik eerst.

De film is grotendeels in Nederland opgenomen, waarom zouden ze iedereen heen-en-weer vliegen naar Amerika om daar de onderwater scènes te filmen en weer terug te komen dan gewoon een gepaste locatie hier te vinden?

Geen idee, vertel het mij.

Tja, waarom haal je koffiebonen bij de lokale supermarkt dan persoonlijk te vliegen naar Guatemala? Het is goedkoper.

Spannende thriller over de zoektocht naar een killer die een groepje aanstaande profilers één voor

één uitdunt. De killer gebruikt daarvoor geraffineerde methoden, die het kijkplezier nog eens verhogen. De setting is een onbewoond eiland en de belangrijkste locatie is een industrieel gebouw met veel ruimtes en gangen. Radio Kootwijk heet de locatie in het echt. Mooie locatie die garant staat voor een beklemmende sfeer.

Normaal gesproken is het in dergelijke films wel duidelijk wie geen slachtoffer wordt van een moordende gek. Uiteraard zijn dat de acteurs van naam. In Mindhunters is dat niet het geval. Sommige bekende namen houden het niet lang vol en vallen ten prooi aan de moordlustige onbekende. Leuk voor de kijker die daardoor geen rekening kan houden met personages die gegarandeerd gevrijwaard zijn van een moordaanslag. Het kan iedereen in de groep overkomen. Het kat- en muisspel is intrigerend. Regisseur Renny Harlin ensceneert spannende situaties. Belichting, montage en setting worden creatief ingezet en houden de spanningsboog op peil.

De personages zijn over het algemeen niet vervelend. Vaak schrijft het script voor om een of twee personages minder sympathiek af te schilderen. Voor de beleving. Opdat de kijker stiekem kan hopen dat die personages snel worden geëlimineerd en hij zich daar niet slecht over hoeft te voelen. Helaas voor die kijker. Binnen het groepje heeft een ieder wel een aantal sympathieke en onsympathieke trekjes. Ik had in ieder geval niet een hekel aan iemand in het bijzonder. De eerlijkheid gebiedt mij te zeggen dat ik mij na weer een kunstzinnig uitgevoerde eliminatie overigens helemaal niet slecht voelde. Enigszins logisch. Evenals geen bijzondere hekel had ik immers ook nooit een bijzondere sympathie voor iemand.

De identiteit van de moordenaar blijft lang verborgen. Altijd goed. Ook goed is het feit dat de moordenaar niet wordt behangen met trauma’s uit de kindertijd of met rare psychoses. De killer pleegt gewoon graag moorden en heeft plezier aan het uitdenken van een creatief scenario en aan de schoonheid van een geslaagde uitvoering. Een lekker simpel motief dat past bij de leuke en solide no-nonsense-thriller die Mindhunters is.