Van Morrison - Beautiful Vision (1982)

Van Morrison goes Scandinavia!. Althans gedeeltelijk toch. Wel blijven de roots met Ierland vertegenwoordigd door het mooie Celtic Ray en min of meer ook door Cleaning Windows (uit zijn jeugd in Belfast). Voor de rest heeft Van zich laten grotendeels laten inspireren door zijn geliefde die in Vanlose, Denemarken woonde. Kennelijk gingen nieuwe liefde en religieus beleven hier hand in hand want er zijn ook nog een paar nummers te vinden die met religie te maken hebben.
Eigenijk staat er op dit album weinig slechte muziek vind ik. Across the Bridge is in mijn ogen het minst en het mooist Nothern Muse en Vanlose stairway. Lekker funky R & B is te horen in Cleaning Windows. De afsluiter Scandinavia is heerlijk om op weg te dromen.
Zeker geen slecht album van Van.

Lekker album met een rythm gitaar spelende Mark Knopfler op Cleaning windows.

3,5 ster

Een van de betere platen van Van The Man, welke ik met enige regelmaat uit de kast pak.
Alle 10 nummers zijn van hoog niveau.
Hoogtepunten Cleaning Windows en het werkelijk adembenemende Skandinavia.

Dweller, Vanlose en Scandinavia zijn aardig, maar ik vind de plaat te steriel en te gladjes. Net als zoveel concerten van Van Morrison in die tijd is de inspiratie ver te zoeken.

Kan me enigszins in de woorden van Adrie vinden. Toch is dit geen slecht album. Nummers als Celtic Ray, Vanlose Stairway en Cleaning Windows zijn prima. De laatste 2 nummers zijn echter 11 minuten pure slaappillen die na 1 minuut ook al wel werken. Dus beetje tweeslachtig gevoel bij deze plaat. Her en der goed, her en der wat inspiratieloos. Blijft ver van zijn beste werk verwijderd.

Dit album is niet het gedrocht dat men ervan wil maken, maar het tipt zeker niet aan zijn grote platen. Toch aangename muziek om op de achtergrond te draaien.

Tien composities zonder ook maar één skipmoment, fraaie arrangementen, een geïnspireerde en soms zelfs geëxalteerde Morrison, kortom een mooie plaat. Eigenlijk zelfs een beetje té mooi, met dat alomtegenwoordige nadrukkelijke dameskoortje, die gladde produktie, die iets te brave arrangementen en die ingetogen uitvoeringen die overal ongeveer tien procent te langzaam gaan, zelfs bij up-tempo-songs als Dweller on the threshold en Cleaning windows. Het is Morrison, dus ik rond naar boven af, maar dit is toch een van die platen van hem waar ik niet helemaal "in" kan kruipen.
        Toen ik dit album alleen op cassetteband had dacht ik altijd dat de tekst van het derde nummer gebaseerd was op The lurker at the threshold, een griezelverhaal van August Derleth en H.P. Lovecraft. Leuk hoor, Van Morrison die zich inlaat met het duister-occulte! Maar toen ik de CD kocht zag ik in het boekje dat de titel verwijst naar een toestand van verlichting binnen een bepaalde esoterische leer. Toch heb ik die horror-associaties nooit helemaal kwijt kunnen raken. En nog een grappig feitje: in 2010 stond Vanlose stairway op de vierde plaats van het lijstje van Morrisons vaakst live gespeelde nummers (maar inmiddels is het gezakt naar plaats 7).

Ik vind dit een van zijn beste platen. Gekocht toen hij uitkwam, kende het eerdere werk van de man (sic) niet. Misschien is dat de reden dat ik deze de beste blijf vinden. Hoewel ook No Guru goed was, moet die ook nog ns opleggen…

Aangenaam album van Narremans. Fijne vibe hangt er over de composities. Stuk voor stuk keurig uitgewerkte stukken , ietwat klinisch gespeeld. Natuurlijk is het een product van de jaren 80 , maar in tegenstelling tot vele albums uit die periode klinkt de productie warm en intiem. 4 sterren voor deze

Tja hoe meningen kunnen verschillen, waar anderen dit album te steriel of te gladjes vinden klinken, ervaar ik dit album nog steeds als een warme deken met Van Morrison op zijn best in voornamelijk "Celtic soul" gegoten 10 bovengemiddeld goede tot zeer goede songs. de muziek is een combinatie van Keltische folk, soul/r&b met vleugjes jazz in een warme, intieme productie zoals Twinpeaks hier eerder opmerkte. er hangt inderdaad een fijne vibe over de stuk voor stuk sterke composities. wellicht ben ik bevooroordeeld door nostalgische herinneringen aan dit album, dat ik menigmaal in de auto draaide tijdens de rondreizen met mijn gezin door de Schotse Hooglanden. met name de openers "Celtic Ray" en "Northern Muse (Solid Ground)" met de "pipes" van Sean Fulsom lijken een terugkeer naar zijn Ierse roots en deze nummers zijn wat mij betreft klassiekers die ik toegegeven ook om sentimentele redenen koester.

tegenover de heerlijke drive van up-beat folky r&b nummers als "Dweller on the Threshold" en "Cleaning Windows" staan schitterende love ballads als "She Gives Me Religion" met een heerlijk dameskoor en "Vanlose Stairway" (vernoemd naar een appartement in het Vanlose district in Kopenhagen waar zijn destijds Deense vriendin woonde). ook de spirituele titeltrack "Beautiful Vision" klinkt begeesterd en bevlogen.

42 jaar later nog steeds een zeer fraai, coherent album dat ik regelmatig mag opzetten. geen meesterwerk of Top 5 materiaal als het om 's mans rijke oeuvre gaat, maar voor mij persoonlijk wel Top 10 materiaal. "Cleaning Windows" en "Scandinavia" een mooi, sfeervol nummer, maar er staan sterkere composities op dit album, verschenen destijds als singles van dit album.

Album werd geproduceerd door Van Morrison
Recorded at the Record Plant, Sausalito, California

de muzikanten op dit album:

Chris Hayes, Chris Michie, Mark Knopfler: guitars (Chris Michie lead guitar tracks 6 &
David Hayes, Rob Wasserman: bass
Tom Dollinger, Gary Mallaber, Peter van Hooke (track 10) : drums
John Allair: organ
Mark Isham: trumpet & synthesizer
Pee Wee Ellis: saxes & flute
Michelle Segan: percussion
Herbie Armstrong: acoustic rhythm guitar (track 10)
Van Morrison: piano (track 10)
Sean Fulsom: pipes (tracks 1 & 2)
Female backup vocalists: Bianca Thornton, Pauline Lozano, Annie Stocking

Ik heb een beetje vreemde relatie met dit album: ik vind het best goed, maar binnen het oeuvre van Van Morrison geen uitschieter. Daarom een nette 4 sterren.

Maar het gekke is dat dit album een van mijn meest gedraaide Van-albums is. Is het omdat het een eenheid vormt? Is het omdat het zo'n lekkere laadback sfeer heeft? Ik kan er de vinger niet op leggen.

Is het feit dat ik het vaak beluister dan een hogere waardering waard? Nee, dat nu ook weer niet. Wat blijft muziek toch soms een vreemde zaak ...

ik ben het helemaal mee eens met Tonio , muziek is inderdaad een vreemde zaak.
hoe je van sommige nummers niet genoeg kan krijgen of hoe je simpele nummers mooi vind( if i had a hammer van nanci griffith) terwijl bv. bright side of the road van into the music ik persoonlijk slecht vind
ook niet mis is van morrison op de last waltz lp vanthe band met Caravan

klopt Tonio in mijn geval zijn het persoonlijke herinneringen aan dit album, waardoor ik er een zwak voor heb. ik reed ooit met mijn gezin vanuit Inverness, Schotland met de muziek van "Beautiful Vision" door een dikke, grijze "Aryan Mist" met geen hand voor ogen naar onze eindbestemming, de havenplaats Oban aan de Schotse westkust. daar aangekomen brak de zon door en verscheen er een prachtig blauw wolkendek. iets wat mij altijd is bijgebleven.

verder citeer ik hierbij wat ik ergens las over beleving van muziek:
"Sometimes it's not the song that makes you emotional. It's the people and things that come to mind when you hear it"