De leden van Lady Lowrider bewijzen dat je geen man hoeft te zijn om stoer te doen met auto’s. Vroeger deden deze vrouwen niet veel meer dan hun kinderen in auto’s vervoeren, nu zoeven ze in hun zelfgebouwde ‘lowriders’ door de straten van Los Angeles, harde muziek uit hun speakers. Lowriders zijn auto’s met aangepaste wielen die heel laag hangen. Ze zijn onderdeel van een subcultuur die ontstond aan de Westkust van de Verenigde Staten.
‘Lowriding is een microcosmos’, zegt fotograaf Mario Heller, die de lowriders documenteerde. Tijdens een bezoek aan Californië hoorde de Zwitser over een club met alleen maar vrouwelijke lowriders in LA. ‘In mijn hoofd was de shoot al af’, zegt hij telefonisch. ‘Dit was hét verhaal waarnaar ik op zoek was.’ Heller ging bij de vrouwen langs. Hun huizen, de garages waar ze aan de auto’s sleutelen. Hij mocht er zelfs in rondrijden, vertelt hij. ‘Ik leefde even het lowrider-leven.’
Amerika is een land van wegen en auto’s. Maar rond de lowriders hing decennialang een zweem van controverse. Eind jaren veertig ontstond een beweging van lowriders in de Mexicaans-Amerikaanse gemeenschap in LA. Vanaf de jaren zestig zie je ze ook opduiken in films en muziekvideo’s. Kunstwerken op wielen, worden ze genoemd, maar er kleven negatieve stereotypen aan; het waren de auto’s van pooiers, drugsdealers en criminelen. Tot dit jaar was het in LA zelfs verboden om in deze auto’s rond te rijden.
Lady Lowrider werd opgericht door Sandy Avila, nadat ze op een dag met haar man was meegegaan naar een bijeenkomst van lowriders. ‘Ik wil er zelf een rijden’, besloot ze. De vrouwenclub draait om zusterschap. Vrouwen kunnen er over auto’s praten zonder dat daar lollig over wordt gedaan en streven een gevoel van vrijheid na. Het sleutelen aan de lowriders is een vorm van creatieve zelfexpressie. ‘Het ontwerp, de vorm van de wagen’, zegt Mary Lopez tegen de fotograaf, ‘het is kunst.’ In de avond doet ze niets liever dan een muziekje opzetten en een ritje maken door Californië. Letty Garcia vertelt dat de club voelt als familie. ‘Het is zo fijn om onder vrouwen te zijn met dezelfde passie.’
Als ze niet aan het rondrijden zijn, doen de leden van Lady Lowrider vrijwilligerswerk. Ze verzamelen voedsel voor daklozen, en cadeautjes voor kinderen. ‘Ze zijn zo bijzonder’, zegt Heller. ‘Zo krachtig, zo trots – zó Amerikaans.’