To Leslie (2022)

Regie: Michael Morris | 120 minuten | drama | Acteurs: Andrea Riseborough, Drew Youngblood, Tom Virtue, Lauren Letherer, Sewell Whitney, Pramode Kumar, Blake Robbins, Brandee Steger, Chris Jones, Owen Teague, Alan Wells, Alan Trong, Catfish Jean, Stephen Root, Allison Janney

Wie gewend is om films te kijken onder het genot van alcohol, kan maar beter een frisje klaarzetten. Regisseur Michael Morris maakte met ‘To Leslie’ een drama over een alcoholistische moeder, met indringende momenten van pijn, schaamte en zelfhaat.

Leslie (Andrea Riseborough), een alleenstaande moeder uit een Texaans dorp, wint een flink geldbedrag in de loterij. De loterijwinst brengt geen geluk: ze raakt zwaar alcoholverslaafd, smijt geld over de balk en laat haar tienerzoon James (Owen Teague) in de steek. Jaren later is ze zo afgegleden, dat ze op straat komt te staan. Ze zoekt haar inmiddels volwassen zoon weer op, maar in de korte tijd dat ze bij hem en zijn huisgenoot Darren (Catfish Jean) verblijft, kan ze haar verslaving niet onder controle houden. Ze keert noodgedwongen terug naar het dorp waar ze ooit de loterij heeft gewonnen en probeert daar een weg te zoeken in de gemeenschap, die haar liever vermijdt. Net als de situatie volkomen uitzichtloos wordt, krijgt ze een baan aangeboden als schoonmaakster in een motel. Haar baas Sweeney (Marc Maron) ziet meer mogelijkheden in Leslie dan zijzelf, en langzaam lijkt de hoop op een beter leven terug te keren.

Andrea Riseborough is aangrijpend als Leslie. Haar verdriet is overtuigend en zelfs wanneer ze haar ongeremde, boosaardige kant laat zien, voel je compassie. Ze is een en al fragiliteit, in zowel fysiek als emotioneel opzicht. Het is moeilijk daar niet door getroffen te worden. Riseboroughs acteerprestaties worden enigszins overschaduwd door de ophef over haar Oscarnominatie: er zou een agressieve campagne zijn gevoerd.

De lelijkheid van alcoholverslaving komt over. Vieze kleren, ongewassen haren, maagsappen, het wordt je allemaal voorgeschoteld. Maar lelijker is misschien wel Leslies gedrag, want ze schoffeert ook iedereen die het goed bedoelt, zelfs Sweeney, die zich (bijna) onbaatzuchtig voor haar uitslooft. Er bestaan apps die voorspellen hoe je eruit gaat zien als je overmatig drinkt, maar een keer ‘To Leslie’ kijken is misschien wel afschrikwekkender.

Opvallend is het verteltempo. Dat ligt lange tijd tamelijk laag, wat bij deze twee uur durende film kan betekenen dat je mentaal uitcheckt. Maar zodra het hoofdpersonage haar psychologische transformatie ondergaat, gaat de film in een veel hogere versnelling. Het is niet een stap voorwaarts en een stap terug. Leslie zet vooral stappen voorwaarts en snel ook. De vraag is of het tempo van de vertelling niet zorgvuldiger opgebouwd had kunnen worden.

‘To Leslie’ portretteert een moeder die zichzelf en haar dierbaren laat lijden onder verkeerd gemaakte keuzes. Riseborough is geknipt om Leslies broosheid over te brengen, waarbij regisseur Morris de onooglijke kanten van alcoholverslaving niet schuwt. Maar ineens maakt het verhaal een groeispurt door en weet Leslie wel héél goed wat ‘in je kracht staan’ betekent.

Ester Šorm

Waardering: 3.5

Bioscooprelease: 9 maart 2023