#Toddelicious - XTC - Another Satellite (1986)

Altijd belust op nieuwe muziekjes, immer op vinkenslag om nieuwe auditieve snoepjes te vinden, gaf onze toenmalige platenbaas van het kersverse label Green Records Peter Verstraelen ons in 1989 een aantal cassetjes van Todd Rundgren met de mededeling: "Hie sè, da goade gaai plezaant vinne.". "Plezaant" was het understatement van de dag. Epoustouflant, fabelachtig, megabangelijk, superdeluxe mochten ook. Een week Runtg(r)e(n)relateerde songs en producties, want benevens een begenadigd songwriter had hij ook de kundige hand in andermans plaatjes.

Met 'Skylarking' werd in 1986 een popmeesterwerkje op de wereld gezet. XTC had dan al een behoorlijk feestelijke reputatie, want de voorgangers - 'English Settlement', 'Mummer', 'The Big Express', 'Black Sea' - kunnen stuk voor stuk meedingen naar het hoogste schavotje in die categorie. Maar 'Skylarking' is nog een geval apart want de samenwerking met Todd Rundgren is "stuff of legends".

Tot op de dag van vandaag verschillen Andy Partridge en Todd Rundgren heftig van mening of dat nu dankzij of ondanks de hoogst discutabele samenwerking is. Beide partijen excelleerden op 'Skylarking' om de aangeboren voorliefde voor all things Beatles of Beach Boys optimaal te laten renderen op het vlak van intelligente melodische pop met elegante en knappe arrangementen met behulp van een meeslepend en breed uitgesmeerd instrumentarium.

Zo zou, naar verluidt, Partridge zijn veto gesteld hebben om Dear God aan 'Skylarking' toe te voegen (Het werd als B-kantje gebruikt en het werd er pas bij de reissue terug aan toegevoegd). Hij zou bang geweest zijn voor de repercussies over dit netelige, religieuze onderwerp. Afhankelijk van het moment en de mood van de dag dat je het hem vraagt, is de plaat nog steeds de meest complete of de slechtste uit de carrière van XTC. En ook Rundgren beschrijft het als de meest onfortuinlijke karwei in zijn carrière. Het kwaad bloed tussen de twee blijft maar stromen, want ook vandaag nog sturen ze via Twitter met enige reglemaat elkander verwijten/rechtzettingen/terechtwijzingen.

Feit blijft dat het een bijzonder mooie, boeiende plaat is, ook meer dan dertig jaar later. En kiezen uit de vele hoogtepunten is een lastige taak. Ook al zijn de singles (Grass, The Meeting Place, Dear God, Earn Enough For Us) superdeluxe, we gaan voor Another Satellite.