What do you think?
Rate this book
Briefe aus dem Gefängnis
This is a reproduction of a book published before 1923. This book may have occasional imperfections such as missing or blurred pages, poor pictures, errant marks, etc. that were either part of the original artifact, or were introduced by the scanning process. We believe this work is culturally important, and despite the imperfections, have elected to bring it back into print as part of our continuing commitment to the preservation of printed works worldwide. We appreciate your understanding of the imperfections in the preservation process, and hope you enjoy this valuable book.
56 pages, Paperback
First published January 1, 1922
About the author
Rosa Luxemburg
382 books691 followersRosa Luxemburg (Rosalia Luxemburg, Polish: Róża Luksemburg) was a Marxist theorist, philosopher, economist and activist of Polish Jewish descent who became a naturalized German citizen. She was successively a member of the Social Democracy of the Kingdom of Poland and Lithuania, the Social Democratic Party of Germany(SPD), the Independent Social Democratic Party and the Communist Party of Germany.
In 1915, after the SPD supported German involvement in World War I, she co-founded, with Karl Liebknecht, the anti-war Spartakusbund (Spartacist League). On 1 January 1919 the Spartacist League became the Communist Party of Germany (KPD). In November 1918, during the German Revolution she founded the Die Rote Fahne (The Red Flag), the central organ of the Spartacist movement.
She regarded the Spartacist uprising of January 1919 in Berlin as a blunder, but supported it after Liebknecht ordered it without her knowledge. When the revolt was crushed by the social democrat government and the Freikorps (WWI veterans defending the Weimar Republic), Luxemburg, Liebknecht and some of their supporters were captured and murdered. Luxemburg was drowned in the Landwehr Canal in Berlin. After their deaths, Luxemburg and Karl Liebknecht became martyrs for Marxists. According to the Federal Office for the Protection of the Constitution, commemoration of Rosa Luxemburg and Karl Liebknecht continues to play an important role among the German far-left.
In 1915, after the SPD supported German involvement in World War I, she co-founded, with Karl Liebknecht, the anti-war Spartakusbund (Spartacist League). On 1 January 1919 the Spartacist League became the Communist Party of Germany (KPD). In November 1918, during the German Revolution she founded the Die Rote Fahne (The Red Flag), the central organ of the Spartacist movement.
She regarded the Spartacist uprising of January 1919 in Berlin as a blunder, but supported it after Liebknecht ordered it without her knowledge. When the revolt was crushed by the social democrat government and the Freikorps (WWI veterans defending the Weimar Republic), Luxemburg, Liebknecht and some of their supporters were captured and murdered. Luxemburg was drowned in the Landwehr Canal in Berlin. After their deaths, Luxemburg and Karl Liebknecht became martyrs for Marxists. According to the Federal Office for the Protection of the Constitution, commemoration of Rosa Luxemburg and Karl Liebknecht continues to play an important role among the German far-left.
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 21 of 21 reviews
December 4, 2016
دوستانِ گرانقدر، این کتاب از پنج نامه تشکیل شده است که «رُزا لوکزامبورگ» این نامه ها را از زندان هایِ " پلیس" و "ورنک" و "برسلو" خطاب به دوستانش و بخصوص عشقِ زندگیش «لوئیز» نوشته است
بخشی از این نامه ها را به انتخاب و تکه تکه برایِ شما عزیزان، در زیر مینویسم
------------------------------------------------
برایِ من هرآنچه در گذشته شادی بخش بود، هنوز پابر جاست: موسیقی، نقاشی، ابرها، علف هایِ بهاری، کتابهایِ خوب، می می (فرزندش)،، تو (لوئیز) و هزاران چیزِ دیگر... در نتیجه من همچون "کرزوس" ثروتمندم و تا آخر نیز خواهم ماند... اینطور محو شدن در مصیبت هایِ روزانه برایِ من غیرِ قابلِ درک و تحمل ناپذیر است
یک مبارز باید بیش از هر فردِ معمولی بکوشد تا خود را بالاتر از اینچیزها قرار دهد، وگرنه در منجلاب فرو خواهد رفت... بدیهی است که منظورِ من مبارزِ بلند پرواز است و نه فردِ بوقلمون صفت و از طیفِ اشخاص بزرگی که دورِ میزگرد جمع میشوند
اگر در یکی از روزها هوس کنم که یک جفت از ستارگان آسمان را چیده و به زمین آورم و به عنوانِ دکمهٔ سردستِ پیراهن، به کسی هدیه کنم، دوست ندارم فضل فروشی خشک، انگشتش را به علامتِ هشدار به رویِ من بلند کند و بگوید: چرا نقشهٔ نجومیِ مدرسه ها را برهم زده ام
دانشمندِ انگلیسی "والکی" مدعی شد که مرکزِ جهان را کشف کرده است. آن مرکز، ستارهٔ "کانویوس" از منظومهٔ "آرگا" است ... در نیمکرهٔ جنوبی است و فاصله اش با ما پانصد سال نوری است و یک میلیون و نیم بار بزرگتر از خورشید است... من بزرگی و اهمیت این ارقام را احساس نمیکنم و در برابرشان کاملاً بی تفاوت هستم
نگرانی من از آن مرکزی است که همه چیز به دورش میچرخد و جهان را به گلوله ای تبدیل میکند... برایِ من بی سلیقگی است که انسان، جهان را همچون گلوله، گلوله ای از سیب زمینی و یا یک بمبِ یخ زده مجسم کند
این تصوری است کاملاً سطحی که بی انتها بودنِ جهان را به یکباره بر باد میدهد.... حال من باید «بینهایت» دیگری، به غیر از حماقتِ انسانی، برایِ خویش متصور شوم
عزیزم، «لوئیز» برایِ من فوراً یک نامهٔ خوب و رنگارنگ بنویس، وگرنه تو را از تالارِ بزرگِ قلبِ خودم که تو و «می می» در اتاقکی مخصوص در آن جای گرفته اید، اخراج میکنم
میبوسمت
رزا
-----------------------------------------------
امیدوارم این ریویو جهتِ معرفیِ این کتاب مفید و کافی بوده باشه
«پیروز باشید و ایرانی»
بخشی از این نامه ها را به انتخاب و تکه تکه برایِ شما عزیزان، در زیر مینویسم
------------------------------------------------
برایِ من هرآنچه در گذشته شادی بخش بود، هنوز پابر جاست: موسیقی، نقاشی، ابرها، علف هایِ بهاری، کتابهایِ خوب، می می (فرزندش)،، تو (لوئیز) و هزاران چیزِ دیگر... در نتیجه من همچون "کرزوس" ثروتمندم و تا آخر نیز خواهم ماند... اینطور محو شدن در مصیبت هایِ روزانه برایِ من غیرِ قابلِ درک و تحمل ناپذیر است
یک مبارز باید بیش از هر فردِ معمولی بکوشد تا خود را بالاتر از اینچیزها قرار دهد، وگرنه در منجلاب فرو خواهد رفت... بدیهی است که منظورِ من مبارزِ بلند پرواز است و نه فردِ بوقلمون صفت و از طیفِ اشخاص بزرگی که دورِ میزگرد جمع میشوند
اگر در یکی از روزها هوس کنم که یک جفت از ستارگان آسمان را چیده و به زمین آورم و به عنوانِ دکمهٔ سردستِ پیراهن، به کسی هدیه کنم، دوست ندارم فضل فروشی خشک، انگشتش را به علامتِ هشدار به رویِ من بلند کند و بگوید: چرا نقشهٔ نجومیِ مدرسه ها را برهم زده ام
دانشمندِ انگلیسی "والکی" مدعی شد که مرکزِ جهان را کشف کرده است. آن مرکز، ستارهٔ "کانویوس" از منظومهٔ "آرگا" است ... در نیمکرهٔ جنوبی است و فاصله اش با ما پانصد سال نوری است و یک میلیون و نیم بار بزرگتر از خورشید است... من بزرگی و اهمیت این ارقام را احساس نمیکنم و در برابرشان کاملاً بی تفاوت هستم
نگرانی من از آن مرکزی است که همه چیز به دورش میچرخد و جهان را به گلوله ای تبدیل میکند... برایِ من بی سلیقگی است که انسان، جهان را همچون گلوله، گلوله ای از سیب زمینی و یا یک بمبِ یخ زده مجسم کند
این تصوری است کاملاً سطحی که بی انتها بودنِ جهان را به یکباره بر باد میدهد.... حال من باید «بینهایت» دیگری، به غیر از حماقتِ انسانی، برایِ خویش متصور شوم
عزیزم، «لوئیز» برایِ من فوراً یک نامهٔ خوب و رنگارنگ بنویس، وگرنه تو را از تالارِ بزرگِ قلبِ خودم که تو و «می می» در اتاقکی مخصوص در آن جای گرفته اید، اخراج میکنم
میبوسمت
رزا
-----------------------------------------------
امیدوارم این ریویو جهتِ معرفیِ این کتاب مفید و کافی بوده باشه
«پیروز باشید و ایرانی»
October 23, 2015
بعد از خوندن کتابی در مورد کلنتای، خوندن کتاب در مورد روزا لوکزامبورگ جالب بود. لوکزامبورگ بر خلاف کلنتای هیچ فعالیت اختصاصی در مورد زنان انجام نداد زیرا باور داشت که ریشه ی ظلم و جور علیه زنان، با ظلم علیه پرولتاریا یکی است. به همین دلیل معتقد بود تلاش برای جامعه ی سوسیالیستی به طور خودکار مشکلات جامعه ی زنان را هم حل می کند. او همین تفکر را در مورد مبارزات ملی هم داشت، یعنی دلیلی نمی دید مستقلا برای آزادی لهستان و ... مبارزه کند بلکه انقلاب جهانی برایش محوریت یافته بود
اما از جهت دیگر میان کلنتای و او شباهتی هست: مخالفت با جنگ جهانی اول. در این زمینه لوکزامبورگ بسی بیشتر از کلنتای به فعالیت پرداخت و سرانجام جان خود را هم در همین راه از دست داد. او که در آلمان زندگی می کرد - گرچه اصالتا از لهستان بود - علیه تلاش برخی اعضای حزب سوسیالیست که خواهان ورود به جنگ بودند ایستاد و بعد از تصویب هزینه ی جنگ با عده ای دیگر گروه اسپارتاکوس را برای تبلیغات و تظاهرات ضد جنگ تشکیل داد. سال 1918 وقتی در آلمان انقلابی سوسیالیستی در گرفت او در آنجا حاضر بود. پلیس آلمان که بیرون شهر برای سرکوب این انقلاب لحظه شماری می کرد سرانجام وارد عمل شد و در خلال این سرکوب او در خانه اش به ضرب گلوله کشته شد
نامه هایی که در این مجموعه ترجمه شده اند نشان از روحی لطیف و مصمم دارند. از یک سو او در اوج ناراحتی های زندان شادی خود را از دست نمی دهد و سعی می کند با یادآوری خاطرات شیرین گذشته در نامه هایش آن شادی درون را بروز دهد و تقویت کند؛ از سوی دیگر تأکید می کند که انس و الفتی عجیب با طبیعت دارد و خود را در طبیعت راحت تر از جمع "رفقا" احساس می کند. او معتقد بود که وقتی وظیفه ی خود را انجام می دهد دیگر دلیلی برای ناراحتی نیست و شادی درونی خود را حاصل همین فعال بودن خود می دانست. البته قرابت او با طبیعت را نباید خوشبینانه تعبیر کرد او خود داستانی تعریف می کند از مواجهه اش با خشونت طبیعت - سوسکی که دو پایش توسط مورچه ها خورده شده بود و او تلاش کرده بود سوسک را از دست آنها نجات دهد
به نظرم نامه ها علی رغم ظاهر اولیه یشان اصلا سیاسی نیستند. بلکه حکایت از مواجهه ی یک انسان یا سختی های جهان پیرامونیند. خواندنش را توصیه می کنه
حاشیه: منظور از کتاب در مورد کلنتای کتاب زیر است
March 17, 2024
briefe von rosa luxemburg an sophie liebknecht. habs die letzten tage immer vor dem einschlafen gelesen. kann es allen wärmstens empfehlen, es ist 0 politisch, nur herzlich ❤️🩹
mein liebstes zitat (s.36):
„Oder wissen Sie? Ich habe manchmal das Gefühl, ich bin kein richtiger Mensch, sondern auch irgendein Vogel oder ein anderes Tier in mißlungener Menschengestalt; innerlich fühle ich mich in so einem Stückchen Garten wie hier oder im Feld unter Hummeln und Gras viel mehr in meiner Heimat als - auf einem Parteitag. Ihnen kann ich ja wohl das alles ruhig sagen: Sie werden nicht gleich Verrat am Sozialismus wittern. Sie wissen, ich werde trotzdem hoffentlich auf dem Posten sterben: in einer Straßenschlacht oder im Zuchthaus. Aber mein innerstes Ich gehört mehr meinen Kohlmeisen als den ,Genossen‘.“
mein liebstes zitat (s.36):
„Oder wissen Sie? Ich habe manchmal das Gefühl, ich bin kein richtiger Mensch, sondern auch irgendein Vogel oder ein anderes Tier in mißlungener Menschengestalt; innerlich fühle ich mich in so einem Stückchen Garten wie hier oder im Feld unter Hummeln und Gras viel mehr in meiner Heimat als - auf einem Parteitag. Ihnen kann ich ja wohl das alles ruhig sagen: Sie werden nicht gleich Verrat am Sozialismus wittern. Sie wissen, ich werde trotzdem hoffentlich auf dem Posten sterben: in einer Straßenschlacht oder im Zuchthaus. Aber mein innerstes Ich gehört mehr meinen Kohlmeisen als den ,Genossen‘.“
November 3, 2022
Oh, Mensch, was für eine schöne erste Bekanntschaft mit Rosa Luxemburg... Am besten in stabiler geistiger Verfassung lesen, sonst weint man
Bonuspunkte für Beobachtungen zur flämischen Literatur: "Mögen Sie meinen Broodcoorens? Oder kannten Sie ihn schon? Mich hatte dieser Roman sehr ergriffen; namentlich die landschaftlichen Schilderungen sind von höchster poetischer Kraft. Dem Broodcoorens scheint offenbar, genau wie dem De Coster, daß »über dem Lande Flandern« die Sonne viel herrlicher auf- und untergeht als über der sonstigen Erde. Ich finde, daß die Flamen alle in ihr Ländchen förmlich verliebt sind, sie beschreiben es nicht wie ein Stück schöne Erde, sondern wie eine strahlende junge Braut. Und auch in dem düster-tragischen Ende finde ich eine Verwandtschaft der Farben mit den grandiosen Bildern im Till Eulenspiegel, z. B. mit der Demolierung des öffentlichen Hauses. Finden Sie nicht auch, daß diese Bücher im Kolorit ganz an Rembrandt erinnern: das Dunkle der ganzen Bilder, gemischt mit einem funkelnden Altgoldton; der verblüffendste Realismus aller Details und doch das Ganze in eine märchenhafte Phantasieregion entrückt."
Bonuspunkte für Beobachtungen zur flämischen Literatur: "Mögen Sie meinen Broodcoorens? Oder kannten Sie ihn schon? Mich hatte dieser Roman sehr ergriffen; namentlich die landschaftlichen Schilderungen sind von höchster poetischer Kraft. Dem Broodcoorens scheint offenbar, genau wie dem De Coster, daß »über dem Lande Flandern« die Sonne viel herrlicher auf- und untergeht als über der sonstigen Erde. Ich finde, daß die Flamen alle in ihr Ländchen förmlich verliebt sind, sie beschreiben es nicht wie ein Stück schöne Erde, sondern wie eine strahlende junge Braut. Und auch in dem düster-tragischen Ende finde ich eine Verwandtschaft der Farben mit den grandiosen Bildern im Till Eulenspiegel, z. B. mit der Demolierung des öffentlichen Hauses. Finden Sie nicht auch, daß diese Bücher im Kolorit ganz an Rembrandt erinnern: das Dunkle der ganzen Bilder, gemischt mit einem funkelnden Altgoldton; der verblüffendste Realismus aller Details und doch das Ganze in eine märchenhafte Phantasieregion entrückt."
February 7, 2021
Diese gesammelten Briefe von Rosa Luxemburg an Sophie Liebknecht bieten eine interessante Ergänzung zu den Texten, die sich im wesentlichen mit ihrem politischen Schaffen auseinandersetzen. Hier steht ihr Hang zu Natur und Literatur im Fokus und ich fand es bemerkenswert, wie hoffnungsvoll und empathisch Rosa Luxemburg trotz ihrer Gefangenschaft über die Jahre geblieben ist.
May 27, 2017
Weint um Rosa Luxemburg.
December 12, 2019
Alors là, une belle découverte ! Ca fait combien d'années que ce petit livre est sur mon étagère, déjà ? Ben oui, j'ai plein de livres - une montagne de PAL - chez moi, que j'ai récemment organisée avec l'"aide" de la minette.
Je pensais parcourir une correspondance qui parlerait de politique, de social, voire d'économie, mais non, pas du tout. A cause de la censure de la prison ? Quoiqu'il en soit, j'ai découvert une femme chaleureuse qui avait bon coeur. Elle aimait la nature, les plantes, les arbres, le ciel et surtout les oiseaux. Avant d'être incarcérée, elle était capable d'appeler ses amis au téléphone pour les faire venir écouter le chant du rossignol dans un parc.
Quand d'autres se seraient morfondus en prison, elle lisait et étudiait activement, mais surtout, chaque fois qu'elle avait l'occasion de sortir de sa cellule, elle ouvrait les yeux et dévorait la vie autour d'elle.
"Devant un pareil ciel, comment pourrait-on être méchant ou mesquin ? N'oubliez jamais de regarder autour de vous, vous y trouverez toujours une raison d'être indulgente."
J'ai surtout noté un passage d'une modernité étonnante :
"J'ai appris hier pourquoi les oiseaux chanteurs disparaissent d'Allemagne. Cela est dû à l'extension de la culture rationnelle - sylviculture, horticulture, agriculture - qui détruit peu à peu les endroits où ils se nichent et se nourrissent : arbres creux, terres en friches, broussailles, feuilles fanées qui jonchent le sol. J'ai lu cela avec beaucoup de tristesse. Je n'ai pas tellement pensé au chant des oiseaux et à ce qu'il représente pour les hommes, mais je n'ai pu retenir mes larmes à l'idée d'une disparition silencieuse, irrémédiable de ces petites créatures sans défense."
J'avoue à ma grande honte n'avoir qu'une connaissance superficielle de qui était Rosa Luxemburg jusqu'ici, mais je m'en vais y remédier, j'ai eu un véritable coup de coeur pour elle !
Ne boudez pas ce petit livre qui se lit rapidement (71 pages) !
Je pensais parcourir une correspondance qui parlerait de politique, de social, voire d'économie, mais non, pas du tout. A cause de la censure de la prison ? Quoiqu'il en soit, j'ai découvert une femme chaleureuse qui avait bon coeur. Elle aimait la nature, les plantes, les arbres, le ciel et surtout les oiseaux. Avant d'être incarcérée, elle était capable d'appeler ses amis au téléphone pour les faire venir écouter le chant du rossignol dans un parc.
Quand d'autres se seraient morfondus en prison, elle lisait et étudiait activement, mais surtout, chaque fois qu'elle avait l'occasion de sortir de sa cellule, elle ouvrait les yeux et dévorait la vie autour d'elle.
"Devant un pareil ciel, comment pourrait-on être méchant ou mesquin ? N'oubliez jamais de regarder autour de vous, vous y trouverez toujours une raison d'être indulgente."
J'ai surtout noté un passage d'une modernité étonnante :
"J'ai appris hier pourquoi les oiseaux chanteurs disparaissent d'Allemagne. Cela est dû à l'extension de la culture rationnelle - sylviculture, horticulture, agriculture - qui détruit peu à peu les endroits où ils se nichent et se nourrissent : arbres creux, terres en friches, broussailles, feuilles fanées qui jonchent le sol. J'ai lu cela avec beaucoup de tristesse. Je n'ai pas tellement pensé au chant des oiseaux et à ce qu'il représente pour les hommes, mais je n'ai pu retenir mes larmes à l'idée d'une disparition silencieuse, irrémédiable de ces petites créatures sans défense."
J'avoue à ma grande honte n'avoir qu'une connaissance superficielle de qui était Rosa Luxemburg jusqu'ici, mais je m'en vais y remédier, j'ai eu un véritable coup de coeur pour elle !
Ne boudez pas ce petit livre qui se lit rapidement (71 pages) !
March 21, 2018
What a wonderful little book!
To read the beautiful words of such a great personality spoken even in a very difficult situation was overwhelming.
Mrs. Luxemburg is writing about flowers, trees, birds and animals in such a touchy way. Even from the prison is always having a good word for frieds and trusties.
She is always looking for the future and the best.
Great woman, great book.
To read the beautiful words of such a great personality spoken even in a very difficult situation was overwhelming.
Mrs. Luxemburg is writing about flowers, trees, birds and animals in such a touchy way. Even from the prison is always having a good word for frieds and trusties.
She is always looking for the future and the best.
Great woman, great book.
January 22, 2021
“So ist das Leben und so muß man es nehmen, tapfer, unverzagt und lächelnd - trotz alledem.”
Wenn man Rosa Luxemburg nicht schon vor der Lektüre dieses Büchleins mochte, dann tut man es spätestens danach. Denn dass sie trotz der Umstände, trotz der Sinnlosigkeit und trotz der Ungerechtigkeit, die ihr widerfahren ist, solch wunderbar positive, aufmunternde und poetische Briefe geschrieben hat, das Gute in der Welt gesehen hat und sich Büchern, Kunst, der Natur und Geologie gewidmet hat, ist absolut bemerkenswert. Sogar fünf Sterne können diesem Buch deshalb nicht gerecht werden.
Wenn man Rosa Luxemburg nicht schon vor der Lektüre dieses Büchleins mochte, dann tut man es spätestens danach. Denn dass sie trotz der Umstände, trotz der Sinnlosigkeit und trotz der Ungerechtigkeit, die ihr widerfahren ist, solch wunderbar positive, aufmunternde und poetische Briefe geschrieben hat, das Gute in der Welt gesehen hat und sich Büchern, Kunst, der Natur und Geologie gewidmet hat, ist absolut bemerkenswert. Sogar fünf Sterne können diesem Buch deshalb nicht gerecht werden.
March 1, 2023
Sehr schöne Briefe, schöne Sprache. Man darf natürlich keine politischen Auseinandersetzungen erwarten, was meiner Meinung nach offensichtlich sein sollte, anbetracht der Tatsache, dass die Briefe aus dem Gefängnis stammen;) Hier trifft man also eher die Privatperson Rosa Luxemburg, was ich persönlich nicht weniger interessant finde.
November 11, 2022
عالي بود، عالي.
جدا از شخصيت سياسي و اقدامات سياسي اين زن، رزا براي من مظهر اميد و مقاومت است. پر از احساسات لطيف و فوران از شوق براي زندگي. ان باغچه اي كه در زندان براي خودش ميسازد و وسط ان مينشيند و به اسمان خيره ميشود فضايي كه در دل غم و بدبختي سعي ميكند براي خودش بسازد شگفت انگيز است.
جدا از شخصيت سياسي و اقدامات سياسي اين زن، رزا براي من مظهر اميد و مقاومت است. پر از احساسات لطيف و فوران از شوق براي زندگي. ان باغچه اي كه در زندان براي خودش ميسازد و وسط ان مينشيند و به اسمان خيره ميشود فضايي كه در دل غم و بدبختي سعي ميكند براي خودش بسازد شگفت انگيز است.
December 12, 2019
Eindrucksvolle Zeugnisse einer starken Frau,die trotz ihrer eigenen Lage, menschliche und empathisch ist.
June 23, 2020
The letters are easy to read and captivating.
Die Zeilen atmen sozusagen Leben :)
Die Zeilen atmen sozusagen Leben :)
July 23, 2020
10 / 10 would cry again
January 16, 2022
Ich würde ja tippen, dass all das Gelaber über Pflanzen und das Wetter irgendwie Geheimsprache ist. Wenn nicht, dann sind diese Gedanken der Rosa Luxemburg irgendwie überbewertet meine ich.
December 24, 2022
读了九章1/8。罗莎-罗森堡，被称为红色的罗莎。著名的德国女共党。本以为是江青似的人物，没想到文笔细腻，在监狱中撸猫、研究花朵……除了许多错综复杂的斗争。作品有一种小布尔乔亚的风格。对于已经身处于暴风眼之中，之后被绞死女战士，这几乎是一种优雅和从容。相比之下，斯大林在被流放到西伯利亚一度的颓废；瞿秋白被捕之后写了多余的话的自艾。作者展现出来的风度让人惊异。
October 14, 2023
i would probably 5 star Rosa Luxemburg's shopping list
March 2, 2024
These are the letters written by German communist Spartacist Rosa Luxemburg in the war years before her murder in January 1919 when she was imprisoned for pacifist political pronouncements. She wrote these letters to a woman friend. Apparently she continued to be active politically while in prison but these letters are not political. They speak of butterflies, sunsets, foliage on trees turning colourful in autumn, birds - a lot of nature. Sometimes she could only glimpse bits of sky from her barred window; at other times she was kept in a place with a garden in which she was allowed to walk during the day. It is interesting how desperately important such small things that we take for granted when not imprisoned become: the song of a bird, a cloud tinted orange.
I chose this for Bookasaurus's 2024 Diverse Reading challenge, rubric 'demographic: incarcerated'.
I chose this for Bookasaurus's 2024 Diverse Reading challenge, rubric 'demographic: incarcerated'.
June 5, 2021
Rosa Luxemburg erscheint nicht, wie sie im politischen Leben öfters geschildert wird, als kämpferische Widerständlerin, sondern glaubt man einer allzu empathischen und gefühlsvollen Frau gegenübersteht, die dem Leben hoffnungsvoll trotz Gefangenschaft und Ungerechtigkeit entgegensieht. Dabei ist der Text sogleich größtenteils auch von romantisierten Anekdoten über Natur und Vögel geprägt, die inhaltlich leider kaum wertschöpfend sind.
September 20, 2016
Heel knap dat je vanuit de gevangenis zulke mooie brieven kunt schrijven zonder maar een beetje verbittering. Of is het een manier om te overleven?
Displaying 1 - 21 of 21 reviews