The Invention of Lying (2009)

Na een tweede en derde kijkbeurt toch wel veel goeds in gezien, met name Jennifer Garners knappe rol als naïeve en praatgrage muts met bijzonder mobiele gelaatstrekken (haar blik wanneer ze tijdens de eerste scène na het "omkleden" de trap afloopt!) en de ontroerende scènes met betrekking tot Gervais' moeder. Het einde blijft wat te gemakkelijk en te snel afgerond, maar de eerste driekwart is toch wel erg leuk (die kaart met "birthday sex"!).

Redelijk.

Op zich geen verkeerde film, aardig uitgangspunt ook, maar het loopt nooit echt los. Misschien omdat Gervais hier net iets teveel Gervais is, wat werkt in series en stand-up (sommige grappen komen ook gewoon één op één terug), maar in een film als deze komt het wat hoekig over.

Erg veel cameos ook, beetje teveel zelf. Elk rolletje is vooral gezichtjes spotten, terwijl de rollen zelf vaak niet al te veel inhouden. Niet dat er slecht geacteerd wordt (uitgezonderd Garner, maar die kan ik gewoon niet uitstaan), het voegt gewoon weinig toe.

Eerste uur is nog wel leuk, ook best grappige insteek rond religie (en eentje die ik in z'n opzet ook wel geloof), daarna wordt het nogal klef en voorspelbaar. In z'n series weet hij het sentiment toch beter te mijden, maar dat zal in dit soort Hollywood producten wel lastiger af te dwingen zijn.

Vervelend is het niet, wel wat geforceerd en vele malen minder dan Gervais' andere komische werk.

2.5*

3* vanwege mijn zwak voor Ricky Gervais

“Ok, you're annoying me. Your voice is shrill. Goodbye.”

Leuk concept maar mager uitgewerkt. Vooral het begin is leuk en het feit dat niemand kan liegen zorgt voor een aantal heerlijke scènes. Ontzettend droog, maar daardoor des te grappiger. De film blijft daar alleen een beetje in hangen en zodra Ricky Gervais een leugentje verteld, verzandt de film in een hoop flauwekul. Met een romantisch subplotje er doorheen verweven wat niet echt werkt. Ondanks het prima acteerwerk van Gervais en Garner.

Enkel al door het feit dat er de draak wordt gestoken met religie, verdient deze film mijn enthousiasme ?

De irritante vragen van de "gelovige" massa weerspiegelen ook heel goed de kleingeestigheid van de mensheid.

Een film hoeft heus niet zwaar dramatisch te zijn om gênante waarheden te verkondigen.

Het was een leuke afsluiter van mijn zaterdagavond.

Ik vind Gervais best leuk (The Office was hilarisch) maar deze film is gewoon NIET grappig. Het (wat als…) uitgangspunt lijkt dat wel te zijn, maar de uitwerking is gewoon heel raar (zeker met de uitwerking van de 'films') en ik heb pas de eerste keer moeten lachen bij de scène met zijn vader die ging inbreken ( bij Steve Merchant). Toen waren we al bijna een uur ver.

Bij de Pizzadozen leek het even alsnog leuk te worden, maar ook dat verwaterde algauw om finaal te verzanden in een goedkoop romcomriedeltje. Bah, Ricky, jij kan beter.

Best grappig qua uitgangspunt en uitwerking. Wel vind ik het vreemd dat in deze wereld de mensen ook per se alles MOETEN zeggen? Als iemand dik is hoef je toch niet bij het langs lopen te zeggen: 'tjemig, dikke vetzak!'? Als je iets niet zeg, dan lieg je niet. Ik vind het een en ander in de film, hoe amusant dan ook, wat dat betreft tè overdreven.

Gervais vind ik maar een saaie sukkel en de beste humor komt wat mij betreft van de debiliteit van deze samenlevening en hoe mensen op elkaar reageren. De steek naar religie kon ik net als mijn voorganders hier ook prima waarderen.

Al met al best te pruimen.

Deze was onlangs op tv en ook maar eens meegepikt. Ik vond het wel een vermakelijke film. Een origineel uitgangspunt en verhaal en toch ook redelijk veel moeten lachen. De cast deed het ook prima.

Ik had geen verwachtingen, maar toch wel aangenaam verrast.

Ricky Gervais is hilarisch, met name tijdens de Golden Globes, maar hier had ik toch iets meer van verwacht. Het uitgangspunt is erg leuk, ik hou wel van dit soort ontdekkingstochten hoe de wereld eruit zou zien als ... . Mijn probleem is dat ik het in het geval van deze film niet altijd even sterk uitgewerkt vind. Niemand kan liegen, maar waarom zou dat betekenen dat iedereen dan ook altijd zijn of haar gedachten uitspreekt? Ten tweede, deze film neemt als uitgangspunt aan dat alles wat iemand zegt automatisch geloofd wordt, maar zelfs als niemand kan liegen, lijkt het mij dat er nog steeds conflicterende inzichten en meningen kunnen zijn en de mensen in het universum van de film moeten daar toch ook ervaring mee hebben.

Het hoogtepunt van de film is hoe religie geïntroduceerd wordt. Erg grappig en het moment waar Ricky "Thank God I am an atheist" Gervais op zijn best is. Maar het had scherper gemogen, het venijn en de consequenties van meer en meer regels op de sociale interactie van mensen had meer uitgewerkt kunnen worden. En wat venijn betreft, dat geldt ook voor de hoofdpersoon, die veel te braaf en goedaardig is. Wat mij betreft had Gervais een egoïstische klootzak van hem gemaakt, dat was voor mij waarschijnlijk leuker, en dat had ons ook het kleffe einde bespaard.

Kortom, leuk uitgangspunt, niet volledig geslaagde uitwerking. 2,5*.

Paar goede lachmomenten in het begin maar de tweede helft is nauwelijks nog grappig. The usual dus voor middelmatige comedies. Wel leuke cameos en kleine rolletjes (o.a. Ed Norton, Philip Seymour Hoffman, Jonah Hill, Jason Bateman, Stephen Merchant).

Ricky Gervais heeft een hoop leuke dingen gedaan en is iemand die ik graag aan het werk zie. En ik had ook wel goeie hoop dat deze zou bevallen, maar helaas - de premisse is nog wel grappig maar wordt maar heel matig uitgewerkt. Het is gewoon niet zo grappig, niet zo scherp, laat staan dat er enig venijn in de humor zit. Een leuke cast, dat wel, maar als comedy gewoon flauw en slapjes.

The Invention of Lying is zo'n typische film met een goed idee dat bij de uitwerking wat verloren loopt. Droge humor met uiteraard een romantisch gedeelte erbij. Het werkt op zich wel, maar kan het niveau niet de hele film lang volhouden. Zeker als alles dan herleidt wordt tot een religieuze insteek, vind ik het wat minder. De humor zit eerder in de kleine dingen. Het resultaat is een brave familiekomedie. Misschien dat Edgar Wright hier meer had kunnen uithalen.

Ik heb het geprobeerd en kan er gewoon nul om lachen. Het gegeven is een leuk idee maar het wordt er echt helemaal niet grappig van terwijl dit volgens mij wel zo bedoeld is. Geef geen punten want dit kan ik echt niet aan zien......hoor ook velen over het grappige begin en dat krijg ik ook echt niet mee....zal wel een ander soort humor hebben.

Ik heb echt nog nooit zo een waardeloze film gezien als deze!

Ondergewaardeerde film met een paar ijzersterke analogieën die je even door moet hebben. Zeker een aanrader!

Extra sterretje voor het creatieve idee, want de uitwerking en humor waren een krappe 2.5

Niet best.

Ricky Gervais moet volgens mij veel beter kunnen dan dit. De premisse is natuurlijk wel leuk, maar zodra de film goed en wel begint, is het al snel duidelijk dat het te vlak en voorzichtig wil zijn. Het lijkt alsof het allemaal met de handrem op gemaakt is, wat echt zonde is van het uitgangspunt. Enkele leuke cameo's - genre Edward Norton en Philip Seymour Hoffman - zijn slechts pleisters op een houten been.

2

Vooral leuk gedaan in de eerste helft/eerste uur waar er over het algemeen best wat geslaagde woordgrappen in worden gemaakt en waar de film ook een aardig tempo heeft, jammer dat het laatste half uur niet alleen erg standaard maar opeens ook te serieus is van toon. Ricky had de film best nog wat gewaagder mogen maken wat mij betreft, want met een plot als dit lijkt mij genoeg mogelijk.

Vermakelijk.

3*

Best een leuk filmpje. Maar met het originele uitgangspunt had er voor mijn gevoel wel heel wat meer in gezeten. Het blijft allemaal wat makkelijk. En ik mag Gervais ook graag wat cynischer zien.

Wel zijn de maatschappijkritische parallellen met de "normale" wereld aardig uitgewerkt.

Ik vond de film persoonlijk niet veel aan.
Het concept was begrijpelijk, maar daardoor vond ik het juist vol met negativiteit terwijl eerlijkheid niet per definitie dat hoeft te zijn. Ik irriteerde me dus ook enorm aan karakters zoals Anna en Brad.

En liegen of eerlijk zijn?
Als iemand in alle eerlijkheid zegt niet samen met je te willen zijn omdat je in principe lelijk bent... dan hoop ik dat je gauw je spullen pakt en beter weet.
Maar nu gaat hij juist liegen om haar maar voor zich te winnen.
En dan ook hoe! Ik had het zoveel leuker gevonden als de leugens realistische gevolgen hadden.
Nu dacht ik elke keer: 'In het echt zou dit never nooit kunnen.'
En dat vind ik altijd belangrijk in een film, of het nou een romcom is of een historische film bijvoorbeeld.

Het was niet mijn soort romcom, terwijl ik vaak dol ben op series en films van Gervais evenals romcoms zelfs. Maar deze vond ik té makkelijk gemaakt.

Ricky Gervais is toch echt wel grappig. En hij heeft ook een eigen en herkenbare stijl. Al is het wel altijd hetzelfde. Ook bij deze film moest ik toch wel weer heel vaak aan The Office denken. Dit is een film over de uitvinding van het liegen. Een origineel gegeven om een wereld te hebben waar niemand liegt en waar iedereen zegt wat ie denkt. Ik vond het trouwens ook wel wat hebben. Maakt het allemaal toch minder gecompliceerd als je gelijk weet waar je aan toe bent. En er zaten dan ook leuke en originele vondsten in het script. De film blijft luchtig en bouwt op naar een bekend en voorspelbaar cliché-einde, maar dat was voor mij deze keer geen probleem. Gewoon een leuke film die lekker wegkijkt met een origineel script en een grappige en herkenbare Ricky Gervais.

Geweldig uitgangspunt voor een leuke film.