“’Be part of the history’. Met deze slogan riep de club alle supporters van KSK Weelde op om woensdag de U13 aan te moedigen. Met succes, want de spelers slaagden er in de finale te winnen. “Om 13.30 uur werd de finale op gang gefloten. De eerste !en minuten gingen gelijkgaand op met toch een licht overwicht voor KSK Weelde. S!laan voerde KSK Weelde de druk op die resulteerde in enkele afstandsschoten, die puik uit de goal geramd werden door de Broechemse keeper. Bij één van de zeldzame tegenprikjes van Broechem werd de bal hoog voorgezet, waarna die pardoes in doel verdween. Broechem op voorsprong, volledig tegen het spelbeeld in”, klinkt het bij KSK Weelde.

De volledige eerste hel7 bleef KSK Weelde druk uitoefenen op de goal … doch, de bal wou er gewoon niet ingaan. “Vertwijfeling bij de supporters … het wordt toch niet zo’n wedstrijd, waarbij je heer en meester bent, overduidelijk de baas bent op het veld en toch verliest. Na 25 minuten floot de scheidsrechter de eerste helft af met een 0 - 1 achterstand, terwijl KSK Weelde met een héél klein beetje meeval er 4 zelfs 5 in het mandje kon leggen.”

Ook in de tweede helft bleven de supporter vol achter hun ploeg staan. “De energie van de supporters werd duidelijk geabsorbeerd door de spelers. Na een zoveelste aanval belandde de bal in de voeten van onze pocketspits Bent Moeskops. Aanpakken met de rug naar goal … een korte draai en … BAM. Eindelijk de verlossende gelijkmaker. De supporters door het dolle heen … hier en daar vloeide zelfs een traan van opluchting”, aldus nog het bestuur van KSK Weelde. “De aanvalslinie knokte zich naar voor en bleef de Broechemse goalie bestoken. KSK Weelde nam duidelijk de bovenhand. En daar wa ie dan … een hardwerkende Lukeny ramde de verdiende 2 – 1 tegen de ne en. Een tsunami van geluid weerklonk van de tribunes: van de hel naar de hemel! Tactisch klopte het volledige plaatje … puik werk van de coach! De blijvende dominante resulteerde nog in twee goals van Ferre Van Den Heuvel. 4 - 1, wedstrijd gespeeld!”

Dat voetbal emo!e is werd duidelijk na het fluitsignaal. ”Spelers vlogen elkaar in de armen. Paul Baeyens sprong gelijk een duracell-konijntje in het rond. Jan Porto-Carrero zeeg naar de grond en

dankte Onze-Lieve-Heer. Ook de supporters dansten en sprongen in het rond. Er werd gekust, elkaar omarmd, er werd gedanst en gezongen. Zelfs hier en daar werd een traan weggepinkt.” (VNJ)